Lib.  Ver.

 1   1,  334|          multa tibi ante aras nostra cadet hostia dextra.»~
 2   2,  139|   quos illi fors et poenas ob nostra reposcent~
 3   3,  461|               Haec sunt, quae nostra liceat te voce moneri. ~
 4   4,  96 |      fallit veritam te moenia nostra~
 5   4,  213|   loci leges dedimus, conubia nostra~
 6   4,  316|                   per conubia nostra, per inceptos hymenaeos,~
 7   4,  658| numquam Dardaniae tetigissent nostra carinae!»~
 8   5,  417|                        Sed si nostra Dares haec Troius arma recusat,~
 9   6,  388|      Quisquis es, armatus qui nostra ad flumina tendis,~
10   7,  259|       tandem laetus ait:  «Di nostra incepta secundent~
11   8,  74 |    lacus miserantem incommoda nostra~
12   9,  600|                        En qui nostra sibi bello conubia poscunt!~
13  10,  72 |   fraudem, quae dura potentia nostra~
14  10,  618|                    Ille tamen nostra deducit origine nomen~
15  11,  44 |                               nostra neque ad sedes victor veherere
16  11,  113|   bellum cum gente gero:  rex nostra reliquit~
17  12,  42 |  prodiderim, natam et conubia nostra petentem? ~
18  12,  571|                               nostra pati rursusque velit concurrere