Lib.  Ver.

 1   1,  165| desuper horrentique atrum nemus imminet umbra. ~
 2   3,  112|                 Idaeumque nemus; hinc fida silentia sacris,~
 3   4,  118|                        in nemus ire parant, ubi primos crastinus
 4   5,  149|             consonat omne nemus, vocemque inclusa volutant~
 5   6,  386|               per tacitum nemus ire pedemque advertere ripae,~
 6   6,  473|                        in nemus umbriferum, coniunx ubi
 7   6,  658|      inter odoratum lauri nemus, unde superne~
 8   6,  704|                  seclusum nemus et virgulta sonantia silvis,~
 9   7,  515|                contremuit nemus et silvae insonuere profundae;~
10   7,  759|                        Te nemus Angitiae, vitrea te Fucinus
11   8,  92 |                   miratur nemus insuetum fulgentia longe~
12   8,  108|                    adlabi nemus et tacitis incumbere remis,~
13   8,  216|                   impleri nemus et colles clamore relinqui. ~
14   8,  305|             Consonat omne nemus strepitu collesque resultant. ~
15   8,  345| Nec non et sacri monstrat nemus Argileti~
16   8,  351|                       Hoc nemus, hunc,» inquit, «frondoso
17   8,  599|   inclusere cavi et nigra nemus abiete cingunt. ~
18  12,  722|   armosque lavant; gemitu nemus omne remugit: ~