Caput

 1 1 |       Si quid est in me ingeni, iudices, quod sentio quam sit exiguum,
 2 3 |     virum, et apud severissimos iudices, tanto conventu hominum
 3 10|        Lentulum praetorem et ad iudices venerit, et unius nominis
 4 13|         qui tot annos ita vivo, iudices, ut a nullius umquam me
 5 20| Quotiens ego hunc Archiam vidi, iudices, -- utar enim vestra benignitate,
 6 21|                 19] Sit igitur, iudices, sanctum apud vos, humanissimos
 7 29|         in ea non debent togati iudices a Musarum honore et a poetarum
 8 30|         faciatis, iam me vobis, iudices, indicabo, et de meo quodam
 9 30|   gloriae: qua quidem detracta, iudices, quid est quod in hoc tam
10 34|          31] Qua re conservate, iudices, hominem pudore eo, quem
11 34|      ita sint, petimus a vobis, iudices, si qua non modo humana,
12 35|   breviter simpliciterque dixi, iudices, ea confido probata esse
13 35|         studio locutus sum, ea, iudices, a vobis spero esse in bonam