| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Marcus Tullius Cicero Pro Archia IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Caput
1004 | sua 1005 | suam 1006 15| litteris mihi ab adulescentia suasissem, nihil esse in vita magno 1007 27| libellum malus poeta de populo subiecisset, quod epigramma in eum fecisset, 1008 | sui 1009 27| donaretur perficere non potuit. Sulla cum Hispanos donaret et 1010 | sum 1011 34| convenit existimari, quod summorum hominum ingeniis expetitum 1012 22| patiatur. Themistoclem illum, summum Athenis virum, dixisse aiunt, 1013 29| Decimus quidem Brutus, summus vir et imperator, Acci, 1014 14| ad haec studia recolenda sumpsero? Atque hoc ideo mihi concedendum 1015 4 | ipsius adventus admiratioque superaret. ~ 1016 24| 22] Carus fuit Africano superiori noster Ennius, itaque etiam 1017 12| Lucullo apud exercitum fuisse; superioribus, cum eodem quaestore fuisse 1018 13| homine delectemur. Quia suppeditat nobis ubi et animus ex hoc 1019 13| conquiescant. An tu existimas aut suppetere nobis posse quod cotidie 1020 14| reprehendat, aut quis mihi iure suscenseat, si, quantum ceteris ad 1021 1 | video mihi principem et ad suscipiendam et ad ingrediendam rationem 1022 10| auctoritatem. Nam -- cum Appi tabulae neglegentius adservatae 1023 9 | quas Italico bello incenso tabulario interisse scimus omnis. 1024 9 | possumus; et de hominum memoria tacere, litterarum memoriam flagitare; 1025 | tandem 1026 13| excolamus; aut ferre animos tantam posse contentionem, nisi 1027 15| salute vestra in tot ac tantas dimicationes atque in hos 1028 27| epigramma in eum fecisset, tantummodo alternis versibus longiusculis, 1029 | tantus 1030 5 | neglegebantur. Itaque hunc et Tarentini et Regini et Neopolitani 1031 11| Locrensis aut Neapolitanos aut Tarentinos, quod scenicis artificibus 1032 25| debemus, quo manuum nostrarum tela pervenerint, eodem gloriam 1033 14| temporum, quantum alii tribuunt tempestivis conviviis, quantum denique 1034 29| amicissimi sui, carminibus templorum ac monumentorum aditus exornavit 1035 1 | respicere spatium praeteriti temporis, et pueritiae memoriam recordari 1036 1 | nullum confiteor aetatis meae tempus abhorruisse, earum rerum 1037 15| vetustas: quae iacerent in tenebris omnia, nisi litterarum lumen 1038 23| classis, et incredibilis apud Tenedum pugna illa navalis: nostra 1039 6 | devinctam consuetudine cum teneret, adficiebatur summo honore, 1040 32| eisdem omnis cogitationes terminaret suas; nec tantis se laboribus 1041 23| difficile et in multa varietate terra marique versatum, totum 1042 12| Romanorum iure esse versatum, et testamentum saepe fecit nostris legibus, 1043 34| domesticis periculis aeternum se testimonium laudis daturum esse profitetur, 1044 22| facile praeconium patiatur. Themistoclem illum, summum Athenis virum, 1045 26| fortunam adaequavit, nonne Theophanem Mytilenaeum, scriptorem 1046 29| coluerunt, in ea non debent togati iudices a Musarum honore 1047 24| caelum huius proavus Cato tollitur: magnus honos populi Romani 1048 6 | et Octavios et Catonem et totam Hortensiorum domum devinctam 1049 32| vigiliisque angeretur, nec totiens de ipsa vita dimicaret. 1050 | totius 1051 | totum 1052 3 | in iudiciis periculisque tractata est, uti prope novo quodam 1053 28| sed prae nobis ferendum: trahimur omnes studio laudis, et 1054 5 | oppidis, et hic Romae propter tranquillitatem rei publicae non neglegebantur. 1055 33| extremum spatium nullum tranquillum atque otiosum spiritum duxerimus, 1056 14| conceditur temporum, quantum alii tribuunt tempestivis conviviis, quantum 1057 23| nostra monimenta, nostri triumphi. Quae quorum ingeniis efferuntur, 1058 23| illa navalis: nostra sunt tropaea, nostra monimenta, nostri 1059 | tuae 1060 26| cum in Sigeo ad Achillis tumulum astitisset: "O fortunate" 1061 26| Illias illa exstitisset, idem tumulus, qui corpus eius contexerat, 1062 | ubi 1063 1 | pueritiae memoriam recordari ultimam, inde usque repetens hunc 1064 2 | disciplina, ne nos quidem huic uni studio penitus umquam dediti 1065 10| et ad iudices venerit, et unius nominis litura se commotum 1066 30| et pro vita civium prope universa re publica gessimus, attigit 1067 23| populi Romani laus est urbem amicissimam Cyzicenorum 1068 20| Archiam vidi, iudices, -- utar enim vestra benignitate, 1069 11| inrepserunt, hic, qui ne utitur quidem illis in quibus est 1070 20| constare: poetam natura ipsa valere, et mentis viribus excitari, 1071 23| et ipsa natura et regione vallatum: populi Romani exercitus, 1072 16| doctrina quam sine natura valuisse doctrinam. Atque idem ego 1073 25| percipi quam ex Latinis, vehementer errat: propterea quod Graeca 1074 5 | studiaque haec et in Latio vehementius tum colebantur quam nunc 1075 | vel 1076 27| statim ex eis rebus quas tunc vendebat iubere ei praemium tribui, 1077 10| praetorem et ad iudices venerit, et unius nominis litura 1078 9 | venerunt]; qui hunc ascriptum Heracliensem 1079 3 | hac causa mihi detis hanc veniam, adcommodatam huic reo, 1080 19| propter excellentem artem ac venustatem videbatur omnino mori non 1081 20| eandem rem dicere, commutatis verbis atque sententiis! Quae vero 1082 26| praeconem inveneris!" Et vere. Nam nisi Illias illa exstitisset, 1083 33| vitae periculis laboribusque versamur, ut, cum usque ad extremum 1084 20| magnum numerum optimorum versuum de eis ipsis rebus quae 1085 34| habiti itaque dicti, sic in vestram accipiatis fidem, ut humanitate 1086 34| etiam his recentibus nostris vestrisque domesticis periculis aeternum 1087 34| esse, ut eum qui vos, qui vestros imperatores, qui populi 1088 | vestrum 1089 20| sic vidi probari, ut ad veterum scriptorum laudem perveniret. 1090 15| voces, plena exemplorum vetustas: quae iacerent in tenebris 1091 34| cum dignitate tum etiam vetustate; ingenio autem tanto, quantum 1092 33| An vero tam parvi animi videamur esse omnes, qui in re publica 1093 20| munere commendati nobis esse videantur. ~ 1094 34| ingeniis expetitum esse videatis; causa vero eius modi, quae 1095 1 | inde usque repetens hunc video mihi principem et ad suscipiendam 1096 19| deberemus, etiam cum in aliis videremus. Quis nostrum tam animo 1097 17| numero, quem patres nostri viderunt, divinum hominem Africanum; 1098 14| defuit. Quae si cui levior videtur, illa quidem certe, quae 1099 27| repudiasset: quem nos in contione vidimus, cum ei libellum malus poeta 1100 8 | sed scire non audisse sed vidisse, non interfuisse sed egisse 1101 32| frangeret, neque tot curis vigiliisque angeretur, nec totiens de 1102 2 | habent quoddam commune vinculum, et quasi cognatione quadam 1103 21| esse dicunt suum, Chii suum vindicant, Salaminii repetunt, Smyrnaei 1104 34| levatus potius quam acerbitate violatus esse videatur. ~ 1105 21| quod nulla umquam barbaria violavit. Saxa et solitudines voci 1106 20| natura ipsa valere, et mentis viribus excitari, et quasi divino 1107 15| imitandum -- fortissimorum virorum expressas scriptores et 1108 16| ipsi summi viri, quorum virtutes litteris proditae sunt, 1109 33| consiliorum relinquere ac virtutum nostrarum effigiem nonne 1110 30| mihi magna res et iucunda visa est, hunc ad perficiendum 1111 6 | audiebatur a M. Aemilio; vivebat cum Q. Catulo et patre et 1112 13| pudeat, qui tot annos ita vivo, iudices, ut a nullius umquam 1113 21| etiam expetunt: nos hunc vivum, qui et voluntate et legibus 1114 | vobiscum 1115 21| rebus optimis, non poetarum voce moveamur? Homerum Colophonii 1116 22| quod acroama aut cuius vocem libentissime audiret: "Eius, 1117 15| libri, plenae sapientium voces, plena exemplorum vetustas: 1118 21| violavit. Saxa et solitudines voci repondent, bestiae saepe 1119 28| praedicari de se ac nominari volunt. ~ 1120 21| nos hunc vivum, qui et voluntate et legibus noster est, repudiabimus? 1121 13| otium meum abstraxerit, aut voluptas avocarit, aut denique somnus 1122 14| celebrandos, quantum ad alias voluptates et ad ipsam requiem animi 1123 1 | exstitisse. Quod si haec vox, huius hortatu praeceptisque