Orat., Cap.

 1  I, 5  |         nondum adducor ut faciam. Tum denique interficiere, cum
 2  I, 7  |        diem V Kalendas Novembris, tum cum multi principes civitatis
 3  I, 27 |                27] Tantum profeci tum, cum te a consulatu reppuli,
 4  I, 29 | vestabuntur urbes, tecta ardebunt tum te non existumas invidiae
 5 II, 4  |           quidem omnibus re etiam tum probata si illum, ut erat
 6 II, 4  |        possem, rem huc deduxi, ut tum palam pugnare possetis,
 7 III, 3 |          salvi esse possemus. Nam tum, cum ex urbe Catilinam eiciebam (
 8 III, 3 |          quod vivus exierit), sed tum, cum illum exterminari volebam,
 9 III, 4 |        rem ita comprehenderem, ut tum demum animis saluti vestrae
10 III, 5 |            ignorabatur a ceteris. Tum interventu Pomptini atque
11 III, 7 |     sciret sine timore indicaret. Tum ille dixit, cum vix se ex
12 III, 9 |         eorum legati recepissent. Tum Cethegus, qui paulo ante
13 III, 9 |        sententiam; confessus est. Tum ostendi tabellas Lentulo
14 III, 10|         fatis Sibyllinis locutus, tum ille subito scelere demens,
15 III, 12|         unius cuiusque confessio, tum multo certiora illa, color,
16 III, 18|         gubernatio esse potuisse, tum vero ita praesentes his
17 III, 20|          Itaque illorum responsis tum et ludi per decem dies facti
18 III, 21|  eomparari, et ea per cives, quae tum propter magnitudinem scelerum
19 III, 24|           postea Cinna cum Mario; tum vero clarissimis viris interfectis
20 IV, 5  |      abdicare praetura coegistis, tum quod eum et ceteros, de
21 IV, 12 |       exercitu venisse Catilinam, tum lamentationem matrum familias,
22 IV, 12 |    lamentationem matrum familias, tum fugam virginum atque puerorum
23 IV, 13 |   consilium? Largitionis voluntas tum in re publica versata est
24 IV, 13 |      persecutus. Ille etiam grave tum vulnus accepit, ne quid
25 IV, 14 |      summa cura atque diligentia, tum etiam multo maiore populi
26 IV, 16 |      patriae solum cum sit carum, tum vero dulce atque iucundum?