| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] improbum 2 impudenter 1 impulerunt 1 in 244 inanem 2 inauratum 1 inberbis 1 | Frequency [« »] ----- ----- 260 et 244 in 206 non 142 atque 142 qui | Marcus Tullius Cicero In Catilinam IntraText - Concordances in |
Orat., Cap.
1 I | ORATIO IN L. CATILINAM PRIMA ~ 2 I, 2 | Vivit? immo vero etiam in senatum venit, fit publici 3 I, 2 | consulis iam pridem oportebat, in te conferri pestem, quam 4 I, 2 | conferri pestem, quam tu in nos [omnes iam diu] machinaris. ~ 5 I, 3 | Fuit, fuit ista quondam in hac re publica virtus, ut 6 I, 3 | Habemus senatus consultum in te, Catilina, vehemens et 7 I, 4 | consultum, verum inclusum in tabulis tamquam in vagina 8 I, 4 | inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, quo ex 9 I, 4 | me esse clementem, cupio in tantis rei publicae periculis 10 I, 5 | 5] Castra sunt in Italia contra populum Romanum 11 I, 5 | Italia contra populum Romanum in Etruriae faucibus conlocata, 12 I, 5 | faucibus conlocata, crescit in dies singulos hostium numerus; 13 I, 5 | intra moenia atque adeo in senatu videmus intestinam 14 I, 7 | Kalendas Novembris dicere in senatu fore in armis certo 15 I, 7 | Novembris dicere in senatu fore in armis certo die, qui dies 16 I, 7 | admirandum, dies? Dixi ego idem in senatu caedem te optumatium 17 I, 7 | te optumatium contulisse in ante diem V Kalendas Novembris, 18 I, 8 | falcarios -- non agam obscure -- in M. Laecae domum; convenisse 19 I, 8 | negas. Video enim esse hic in senatu quosdam, qui tecum 20 I, 9 | inmortales! ubinam gentium sumus? in qua urbe vivimus? quam rem 21 I, 9 | publicam habemus? Hic, hic sunt in nostro numero, patres conscripti, 22 I, 9 | numero, patres conscripti, in hoc orbis terrae sanctissimo 23 I, 9 | nocte paulo ante lucem me in meo lectulo interfecturos [ 24 I, 11 | effugimus. ~Non est saepius in uno homine summa salus periclitanda 25 I, 11 | consularibus me consulem in campo et competitores tuos 26 I, 12 | interfici iussero, residebit in re publica reliqua coniuratorum 27 I, 13 | hostem. Interrogas me, num in exilium; non iubeo, sed, 28 I, 13 | enim, Catilina, quod te iam in hac urbe delectare possit? 29 I, 13 | hac urbe delectare possit? in qua nemo est extra istam 30 I, 13 | rerum dedecus non haeret in fama? quae lubido ab oculis, 31 I, 14 | facile patior sileri, ne in hac civitate tanti facinoris 32 I, 15 | Tullo consulibus stetisse in comitio cum telo, manum 33 I, 16 | quod eam necesse putas esse in consulis corpore defigere. ~ 34 I, 16 | debetur. Venisti paulo ante in senatum. Quis te ex hac 35 I, 18 | nunc vero me totam esse in metu propter unum te, quicquid 36 I, 19 | possit? Quid, quod tu te ipse in custodiam dedisti, quod 37 I, 19 | tuto esse tecum, qui magno in periculo essem, quod isdem 38 I, 20 | aequo animo non potes, abire in aliquas terras et vitam 39 I, 20 | placere decreverit te ire in exilium, optemperaturum 40 I, 20 | libera rem publicam metu, in exilium, si hanc vocem exspectas, 41 I, 21 | iam mihi consuli hoc ipso in templo iure optimo senatus 42 I, 22 | mea voce perterritus ire in exilium animum induxeris 43 I, 22 | invidiae nobis, si minus in praesens tempus recenti 44 I, 22 | memoria scelerum tuorum, at in posteritatem impendeat. 45 I, 23 | vis invidiam, recta perge in exilium; vix feram sermones 46 I, 23 | molem istius invidiae, si in exilium iussu consulis ieris, 47 I, 26 | gaudiis exultabis, quanta in voluptate bacchabere, cum 48 I, 26 | voluptate bacchabere, cum in tanto numero tuorum neque 49 I, 27 | quem expectari imperatorem in castris hostium sentis, 50 I, 27 | emissus ex urbe, sed immissus in urbem esse videatur? Nonne 51 I, 27 | esse videatur? Nonne hunc in vincla duci, non ad mortem 52 I, 28 | At persaepe etiam privati in hac re publica perniciosos 53 I, 28 | rogatae sunt? At numquam in hac urbe, qui a re publica 54 I, 29 | interfecto invidiae [mihi] in posteritatem redundaret. 55 I, 30 | Quamquam non nulli sunt in hoc ordine, qui aut ea, 56 I, 30 | verum etiam inperiti, si in hunc animadvertissem, crudeliter 57 I, 30 | si iste, quo intendit, in Manliana castra pervenerit, 58 I, 30 | pestem paulisper reprimi, non in perpetuum comprimi posse. 59 I, 31 | diu, patres conscripti, in his periculis coniurationis 60 I, 31 | furoris et audaciae maturitas in nostri consulatus tempus 61 I, 31 | et erit inclusum penitus in venis atque in visceribus 62 I, 31 | inclusum penitus in venis atque in visceribus rei publicae. 63 I, 31 | sic hic morbus, qui est in re publica, relevatus istius 64 I, 32 | secernant se a bonis, unum in locum congregentur, muro 65 I, 32 | sit denique inscriptum in fronte unius cuiusque, quid 66 I, 32 | patres conscripti, tantam in nobis consulibus fore diligentiam, 67 I, 32 | fore diligentiam, tantam in vobis auctoritatem, tantam 68 I, 32 | vobis auctoritatem, tantam in equitibus Romanis virtutem, 69 I, 32 | Romanis virtutem, tantam in omnibus bonis consensionem, 70 II | ORATIO IN L. CATILINAM SECVUNDA~HABITA 71 II, 1 | sica illa versabitur, non in campo, non in foro, non 72 II, 1 | versabitur, non in campo, non in foro, non in curia, non 73 II, 1 | campo, non in foro, non in curia, non denique intra 74 II, 1 | illum ex occultis insidiis in apertum latrocinium coniecimus. ~ 75 II, 3 | esse omnes oportebat, qui in hoc ipso, in quo exultat 76 II, 3 | oportebat, qui in hoc ipso, in quo exultat et triumphat 77 II, 4 | mihi eduxit, quem amare in praetexta coeperat, Publicium 78 II, 4 | quorum aes alienum contractum in popina nullum rei publicae 79 II, 5 | legionibus et hoc dilectu, quem in agro Piceno et Gallico Q. 80 II, 5 | Hos, quos video volitare in foro, quos stare ad curiam, 81 II, 5 | stare ad curiam, quos etiam in senatum venire, qui nitent 82 II, 6 | esse sentiunt; patefeci in senatu hesterno die; Catilina 83 II, 8 | Iam vero quae tanta umquam in ullo homine] iuventutis 84 II, 8 | iuventutis inlecebra fuit, quanta in illo? qui alios ipse amabat 85 II, 8 | modo Romae, sed [ne] ullo in angulo totius Italiae oppressus 86 II, 9 | Atque ut eius diversa studia in dissimili ratione perspicere 87 II, 9 | perspicere possitis, nemo est in ludo gladiatorio paulo ad 88 II, 9 | Catilinae esse fateatur, nemo in scaena levior et nequior; 89 II, 9 | atque instrumenta virtutis in lubidine audaciaque consumeret. ~ 90 II, 10 | eadem tamen illa, quae erat in abundantia, lubido permanet. 91 II, 10 | lubido permanet. Quodsi in vino et alea comissationes 92 II, 10 | vigilantibus? qui mihi accubantes in conviviis conplexi mulieres 93 II, 11 | aut quiescant aut, si et in urbe et in eadem mente permanent, 94 II, 11 | quiescant aut, si et in urbe et in eadem mente permanent, ea, 95 II, 12 | Quirites, a me eiectum in exilium esse Catilinam. 96 II, 12 | potuit; simul atque ire in exilium iussus est, paruit, 97 II, 12 | interfectus essem, senatum in aedem Iovis Statoris convocavi, 98 II, 13 | consul, qui verbo civis in exilium eicio, quaesivi 99 II, 13 | eicio, quaesivi a Catilina, in nocturno conventu apud M. 100 II, 13 | egisset, [ubi fuisset,] quid in proximam constituisset, 101 II, 14 | 14] In exilium eiciebam, quem iam 102 II, 14 | quem iam ingressum esse in bellum videbam? Etenim, 103 II, 14 | Manlius iste centurio, qui in agro Faesulano castra posuit 104 II, 14 | expectant, et ille eiectus in exilium se Massiliam, ut 105 II, 14 | Massiliam, ut aiunt, non in haec castra conferet. O 106 II, 14 | belli iter ad fugam atque in exilium converterit, non 107 II, 14 | sed indemnatus innocens in exilium eiectus a consule 108 II, 15 | esse a me, dum modo eat in exilium. Sed, mihi credite, 109 II, 15 | exercitum hostium atque in armis volitare audiatis, 110 II, 16 | optemus potius, ut eat in exilium, quam queramur. ~ 111 II, 18 | genus est eorum, qui magno in aere alieno maiores etiam 112 II, 18 | expectas? bellum? Quid ergo? in vastatione omnium tuas possessiones 113 II, 19 | deinde magnos animos esse in bonis viris, magnam concordiam [ 114 II, 19 | cupiunt, adepti, num illi in cinere urbis et in sanguine 115 II, 19 | illi in cinere urbis et in sanguine civium, quae mente 116 II, 20 | tamen ii sunt coloni, qui se in insperatis ac repentinis 117 II, 20 | conviviis apparatis delectantur, in tantum aes alienum inciderunt, 118 II, 20 | homines tenues atque egentes in eandem illam spem rapinarum 119 II, 20 | impulerunt. Quos ego utrosque in eodem genere praedatorum 120 II, 21 | partim etiam sumptibus in vetere aere alieno vacillant, 121 II, 21 | et ex urbe et ex agris se in illa castra conferre dicuntur. 122 II, 22 | possunt et pereant sane in latrocinio quoniam sunt 123 II, 22 | vitae et vigilandi labor in antelucanis cenis expromitur. ~ 124 II, 23 | 23] In his gregibus omnes aleatores, 125 II, 23 | Catilina perierit, scitote hoc in re publica seminarium Catilinarum 126 II, 23 | suas secum mulierculas sunt in castra ducturi? Quem ad 127 II, 23 | toleraturos putant, quod nudi in conviviis saltare didicerunt. ~ 128 II, 25 | desperatione confligit. In eius modi certamine ac proelio 129 II, 26 | quem ego hoc prospiciens in agrum Gallicum Picenumque 130 II, 27 | 27] Nunc illos, qui in urbe remanserunt, atque 131 II, 27 | salutem omniumque vestrum in urbe a Catilina relicti 132 II, 27 | conivere possum; qui vero se in urbe commoverit, cuius ego 133 II, 27 | patriam deprehendero, sentiet in hac urbe esse consules vigilantis, 134 II, 28 | inprobus quidem quisquam in hac urbe poenam sui sceleris 135 II, 28 | profecto perficiam, quod in tanto et tam insidioso bello 136 II, 29 | significationibus, quibus ego ducibus in hanc spem sententiamque 137 III | ORATIO IN L. CATILINAM TERTIA ~HABITA 138 III, 2 | vos posterosque vestros in honore debebit is, qui eandem 139 III, 2 | restinximus, idemque gladios in rem publicam destrictos 140 III, 3 | 3] Quae quoniam in senatu inlustrata, patefacta, 141 III, 3 | Quirites, quem ad modum in tantis et tam absconditis 142 III, 4 | esse et Romae remansisse, in eo omnes dies noctesque 143 III, 4 | esse sollicitatos, eosque in Galliam ad suos civis eodemque 144 III, 5 | Mulvium pervenerunt atque ibi in proximis villis ita bipertito 145 III, 5 | quorum opera utor adsidue in rei publicae praesidio, 146 III, 5 | inciperent unaque Volturcius, fit in eos impetus; educuntur et 147 III, 5 | Litterae, quaecumque erant in eo comitatu, integris signis 148 III, 5 | Lentulus venit, credo quod in litteris dandis praeter 149 III, 6 | tamen ego non arbitrabar in tantis rei publicae periculis 150 III, 8 | praescriptum, ut equitatum in Italiam quam primum mitterent; 151 III, 9 | Recitatae sunt tabellae in eandem fere sententiam; 152 III, 11| vir sis, et cogita, quem in locum sis progressus. Vide, 153 III, 15| se praetura abdicasset, in custodiam traderetur; itemque 154 III, 15| omnes praesentes erant, in custodiam traderentur; atque 155 III, 15| atque idem hoc decretum est in L. Cassium, qui sibi procurationem 156 III, 15| incendendae urbis depoposcerat, in M. Ceparium, cui ad sollicitandos 157 III, 15| attributam esse erat indicatum, in P. Furium, qui est ex iis 158 III, 15| Faesulas L. Sulla deduxit, in Q. Annium Chilonem, qui 159 III, 15| cum hoc Furio semper erat in hac Allobrogum sollicitatione 160 III, 15| sollicitatione versatus, in P. Umbrenum, libertinum 161 III, 15| occideret, ea nos religione in privato P. Lentulo puniendo 162 III, 17| paratum, tam callidum, tam in scelere vigilantem, tam 163 III, 17| scelere vigilantem, tam in perditis rebus diligentem 164 III, 17| nisi ex domesticis insidiis in castrense latrocinium compulissem ( 165 III, 17| sic gesta sunt, ut nullum in privata domo furtum umquam 166 III, 17| inventum, quam haec tanta in re publica coniuratio manifesto 167 III, 17| deprehensa est. Quodsi Catilina in urbe ad hanc diem remansisset, 168 III, 17| neque nos umquam, cum ille in urbe hostis esset, tantis 169 III, 19| Torquato consulibus complures in Capitolio res de caelo esse 170 III, 19| Romulus, quem inauratum in Capitolio parvum atque lactantem 171 III, 20| simulacrum Iovis facere maius et in excelso conlocare et contra, 172 III, 21| coniurati et eorum indices in aedem Concordiae ducerentur, 173 III, 25| nullam esse rem publicam, sed in ea, quae esset, se esse 174 III, 25| urbem conflagrare, sed se in hac urbe florere voluerunt. 175 III, 25| civium diiudicatae sint. In hoc autem uno post hominum 176 III, 25| cum sua gente gessit, quo in bello lex haec fuit a Lentulo, 177 III, 25| urbe salvi esse possent, in hostium numero ducerentur, 178 III, 26| diei memoriam sempiternam. In animis ego vestris omnes 179 III, 26| consulatus mei, unoque tempore in hac re publica duos civis 180 III, 27| potest. Magnum enim est in bonis praesidium, quod mihi 181 III, 27| bonis praesidium, quod mihi in perpetuum comparatum est, 182 III, 27| perpetuum comparatum est, magna in re publica dignitas, quae 183 III, 28| 28] Est enim in nobis is animus, Quirites, 184 III, 28| cedamus, sed etiam omnis in probos ultro semper lacessamus. 185 III, 28| hostium depulsus a vobis se in me unum convorterit, vobis 186 III, 28| adquiri, cum praesertim neque in honore vestro neque in gloria 187 III, 28| neque in honore vestro neque in gloria virtutis quicquam 188 III, 29| Quirites, ut ea, quae gessi in consulatu, privatus tuear 189 III, 29| ut, si qua est invidia in conservanda re publica suscepta, 190 III, 29| gloriam. Denique ita me in re publica tractabo, ut 191 III, 29| huius urbis ac vestrum, in vestra tecta discedite et 192 III, 29| faciundum sit, atque ut in perpetua pace esse possitis, 193 IV | ORATIO IN L. CATILINAM QVARTA ~HABITA 194 IV | CATILINAM QVARTA ~HABITA IN SENATV~ 195 IV, 1 | Video, patres conscripti, in me omnium vestrum ora atque 196 IV, 1 | sollicitos. Est mihi iucunda in malis et grata in dolore 197 IV, 1 | iucunda in malis et grata in dolore vestra erga me voluntas, 198 IV, 2 | conscripti, cui non forum, in quo omnis aequitas continetur, 199 IV, 2 | multa meo quodam dolore in vestro timore sanavi. Nunc 200 IV, 3 | expectans huius exitum diei stat in conspectu meo, gener. Moveo 201 IV, 3 | Moveo his rebus omnibus, sed in eam partem, uti salvi sint 202 IV, 4 | quod C. Memmium occidit, in discrimen aliquod atque 203 IV, 4 | discrimen aliquod atque in vestrae severitatis iudicium 204 IV, 5 | ceteros, de quibus iudicastis, in custodiam dandos censuistis, 205 IV, 5 | omnia eius modi, ut ii, qui in custodiam nominatim dati 206 IV, 6 | sunt consulis. Ego magnum in re publica versari furorem 207 IV, 7 | et pro rerum magnitudine in summa severitate versatur. 208 IV, 7 | atque hoc genus poenae saepe in inprobos civis in hac re 209 IV, 7 | saepe in inprobos civis in hac re publica esse usurpatum 210 IV, 8 | spem, quae sola homines in miseriis consolari solet. 211 IV, 8 | ademisset. Itaque ut aliqua in vita formido inprobis esset 212 IV, 9 | Caesaris, quoniam hanc is in re publica viam, quae popularis 213 IV, 9 | tamquam obsidem perpetuae in rem publicam voluntatis. 214 IV, 10 | ferat. Is et nudius tertius in custodiam cives Romanos 215 IV, 10 | vinculisque mandare et sancit in posterum, ne quis huius 216 IV, 10 | supplicio levando se iactare et in pernicie populi Romani posthac 217 IV, 11 | conscripti, quae potest esse in tanti sceleris inmanitate 218 IV, 11 | perfrui liceat, ut ego, quod in hac causa vehementior sum, 219 IV, 11 | concidentem, cerno animo sepulta in patria miseros atque insepultos 220 IV, 11 | aspectus Cethegi et furor in vestra caede bacchantis. ~ 221 IV, 12 | atque miseranda, idcirco in eos, qui ea perlicere voluerunt, 222 IV, 12 | cruciatumque lenierit. Sic nos in his hominibus, qui nos, 223 IV, 12 | egerunt, ut gentem Allobrogum in vestigiis huius urbis atque 224 IV, 12 | vestigiis huius urbis atque in cinere deflagrati imperii 225 IV, 12 | summae nobis crudelitatis in patriae civiumque pernicie 226 IV, 13 | inpuberem legatum a patre missum in carcere necatum esse dixit. 227 IV, 13 | Largitionis voluntas tum in re publica versata est et 228 IV, 13 | Catilinae. Vereamini censeo, ne in hoc scelere tam immani ac 229 IV, 13 | remissione poenas crudeles in patriam quam ne severitate 230 IV, 13 | animadversionis nimis vehementes in acerbissimos hostis fuisse 231 IV, 14 | conditam haec inventa sola, in qua omnes sentirent unum 232 IV, 15 | et secerno lubenter neque in inproborum civium, sed in 233 IV, 15 | in inproborum civium, sed in acerbissimorum hostium numero 234 IV, 15 | coniungit. Quam si coniunctionem in consulatu confirmatam meo 235 IV, 15 | confirmatam meo perpetuam in re publica tenuerimus, confirmo 236 IV, 17 | vero maxima pars eorum, qui in tabernis sunt, immo vero ( 237 IV, 19 | populum Romanum, id quod in civili causa hodierno die 238 IV, 19 | mea vox, quae debet esse in re publica princeps, officio 239 IV, 21 | consilio atque virtute Hannibal in Africam redire atque [ex] 240 IV, 22 | oppressi serviunt aut recepti [in amicitiam] beneficio se 241 IV, 22 | periculorum, quae non modo in hoc populo, qui servatus 242 IV, 22 | populo, qui servatus est, sed in omnium gentium sermonibus 243 IV, 23 | omnibus rebus, pro meis in vos singularibus studiis 244 IV, 23 | postulo; quae dunn erit in vestris fixa mentibus, tutissimo