Orat., Cap.

 1  I, 4  |           consul videret, ne quid res publica detrimenti caperet;
 2  I, 4  |           consulibus est permissa res publica; num unum diem postea
 3  I, 7  |      fefellit, Catilina, non modo res tanta, tam atrox tamque
 4  I, 22 |           quid loquor? te ut ulla res frangat, tu ut umquam te
 5  I, 25 |    rapiebat; neque enim tibi haec res adfert dolorem, sed quandam
 6  I, 27 |           cuncta Italia, si omnis res publica loquatur: ~"M.Tulli,
 7 II, 3  |        huius imperii severitas et res publica postulabat. Sed
 8 II, 6  |       lenitati locus; severitatem res ipsa flagitat. Unum etiam
 9 II, 7  |           levata mihi et recreata res publica videtur. Quid enim
10 II, 10 |       fortunas suas obligaverunt; res eos iam pridem deseruit,
11 II, 28 |     agentur, Quirites, ut maxumae res minimo motu, pericula summa
12 III, 4 |         dis inmortalibus, ut tota res non solum a me, sed etiam
13 III, 5 |        illis gladii et a nostris. Res praetoribus erat nota solis,
14 III, 14|         consilio, providentia mea res publica maximis periculis
15 III, 16|      lingua deerat. Iam ad certas res conficiendas certos homines
16 III, 19| consulibus complures in Capitolio res de caelo esse percussas,
17 III, 20|      decem dies facti sunt, neque res ulla, quae ad placandos
18 III, 22|      hostibus tam dementer tantae res creditae et ignotis et barbaris
19 III, 26|         vestra, Quirites, nostrae res alentur, sermonibus crescent,
20 IV, 3  |        quem mihi videtur amplecti res publica tamquam ob sidem
21 IV, 7  |        iubet. Habere videtur ista res iniquitatem, si imperare
22 IV, 16 |           fortunae, quos communis res publica, quos denique libertas,
23 IV, 21 |           omnibus Pompeius, cuius res gestae atque virtutes isdem