Orat., Cap.

1 II, 27|          oblivisci meam hanc esse patriam, me horum esse consulem,
2 II, 27|   inceptum ullum conatumve contra patriam deprehendero, sentiet in
3 III, 9| clarissimi viri, qui amavit unice patriam et cives suos; quae quidem
4 IV, 2 |        delubra, hanc pulcherrimam patriam omnium nostrum ex foedissima
5 IV, 13|     remissione poenas crudeles in patriam quam ne severitate animadversionis
6 IV, 16|     consecuti vere hanc suam esse patriam iudicant, quam quidam hic
7 IV, 16|           et summo nati loco, non patriam suam, sed urbem hostium