Orat., Cap.

 1 II, 1  |              1] Tandem aliquando, Quirites, L. Catilinam furentem audacia,
 2 II, 2  |       Iacet ille nunc prostratus, Quirites, et se perculsum atque abiectum
 3 II, 3  |           non est ista mea culpa, Quirites, sed temporum. Interfectum
 4 II, 4  |           Quem quidem ego hostem, Quirites, quam vehementer foris esse
 5 II, 11 |         me bello ducem profiteor, Quirites; suscipio inimicitias hominum
 6 II, 12 |           etiam sunt, qui dicant, Quirites, a me eiectum in exilium
 7 II, 12 |       paruit, ivit. Hesterno die, Quirites, cum domi meae paene interfectus
 8 II, 15 |               15] Est mihi tanti, Quirites, huius invidiae falsae atque
 9 II, 15 |          dis inmortalibus optabo, Quirites, invidiae meae levandae
10 II, 17 |    intellego. Exponam enim vobis, Quirites, ex quibus generibus hominum
11 II, 24 |       praetoriam! Instruite nunc, Quirites, contra has tam praeclaras
12 II, 26 |            26] Quae cum ita sint, Quirites, vos, quem ad modum iam
13 II, 28 |           haec omnia sic agentur, Quirites, ut maxumae res minimo motu,
14 II, 28 |        Quod ego sic administrabo, Quirites, ut, si ullo modo fieri
15 II, 29 |           fretus polliceor vobis, Quirites, sed multis et non dubiis
16 II, 29 |        tecta defendunt. Quos vos, Quirites, precari, venerari, implorare
17 III, 1 |                  1] Rem publicam, Quirites, vitamque omnium vestrum
18 III, 3 |       vobis iam exponam breviter, Quirites, ut, et quanta et quam manifesta
19 III, 3 |       semper vigilavi et providi, Quirites, quem ad modum in tantis
20 III, 6 |        integram deferrem. Etenim, Quirites, si ea, quae erant ad me
21 III, 9 |      videretur. Ac ne longum sit, Quirites, tabellas proferri iussimus,
22 III, 12|               12] Ac mihi quidem, Quirites, cum illa certissima visa
23 III, 13|      Indiciis eitis atque editis, Quirites, senatum consului, de summa
24 III, 13|      consultum, ex memoria vobis, Quirites, quid senatus censuerit,
25 III, 15|        lenitate senatus est usus, Quirites, ut ex tanta coniuratione
26 III, 16|                 16] Nunc quoniam, Quirites, consceleratissimi periculosissimique
27 III, 16|   pellebam, hoc providebam animo, Quirites, remoto Catilina non mihi
28 III, 17|            dicam id, quod sentio, Quirites), non facile hanc tantam
29 III, 18|          18] Quamquam haec omnia, Quirites, ita sunt a me administrata,
30 III, 21|         21] Hic quis potest esse, Quirites, tam aversus a vero, tam
31 III, 22| inmortalibus ducibus hanc mentem, Quirites, voluntatemque suscepi atque
32 III, 23|                  23] Quam ob rem, Quirites, quoniam ad omnia pulvinaria
33 III, 24|           24] Etenim recordamini, Quirites, omnis civiles dissensiones,
34 III, 25|     dissensiones erant eius modi [Quirites], quae non ad delendam,
35 III, 25|         ducerentur, ita me gessi, Quirites, ut salvi omnes conservaremini,
36 III, 26|          Quibus pro tantis rebus, Quirites, nullum ego a vobis praemium
37 III, 26|          possint. Memoria vestra, Quirites, nostrae res alentur, sermonibus
38 III, 27|         reliquerunt, vestrum est, Quirites, si ceteris facta sua recte
39 III, 27|          est providere. Quamquam, Quirites, mihi quidem ipsi nihil
40 III, 28|          enim in nobis is animus, Quirites, ut non modo nullius audaciae
41 III, 28| convorterit, vobis erit videndum, Quirites, qua condicione posthac
42 III, 29|         Illud perficiam profecto, Quirites, ut ea, quae gessi in consulatu,
43 III, 29|        gesta esse videantur. Vos, Quirites, quoniam iam est nox, venerati