| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Marcus Tullius Cicero In Catilinam IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Orat., Cap.
1 III, 15| reliquorum mentes sanari posse 1o arbitraretur. Atque etiam 2 I, 30 | 30] Quamquam non nulli sunt 3 I, 31 | 31] Etenim iam diu, patres 4 I, 32 | 32] Quare secedant inprobi, 5 I, 33 | 33] Hisce ominibus, Catilina, 6 IV, 5 | deinde quod P. Lentulum se abdicare praetura coegistis, tum 7 III, 15| Lentulus, cum se praetura abdicasset, in custodiam traderetur; 8 III, 15| amiserat, tamen magistratu se abdicavit, ut, quae religio C. Mario, 9 I, 18 | posse, quod a tuo scelere abhorreat, non est ferendum. Quam 10 I, 20 | dicis. Non referam, id quod abhorret a meis moribus, et tamen 11 II, 14 | consilium belli faciendi abiecerit et ex hoc cursu sceleris 12 IV, 3 | revocat exanimata uxor et abiecta metu filia et parvulus filius 13 IV, 20 | infirmam et [contemptam et] abiectam. Quodsi aliquando alicuius 14 II, 2 | Quirites, et se perculsum atque abiectum esse sentit et retorquet 15 III, 9 | litteris debilitatus atque abiectus conscientia repente conticuit. 16 II, 1 | verbis prosecuti sumus. Abiit, excessit, evasit, erupit. 17 I, 20 | emori aequo animo non potes, abire in aliquas terras et vitam 18 III, 3 | ad modum in tantis et tam absconditis insidiis salvi esse possemus. 19 III, 17| deprehenderentur. Quae nunc illo absente sic gesta sunt, ut nullum 20 III, 8 | annus decimus post virginum absolutionem, post Capitoli autem incensionem 21 IV, 21 | curare, ut etiam illi, qui absunt, habeant, quo victores revertantur. ~ 22 II, 10 | tamen illa, quae erat in abundantia, lubido permanet. Quodsi 23 I, 1 | 1] I. Quo usque tandem abutere, Catilina, patientia nostra? 24 III, 7 | quam primum cum exercitu accederet; id autem eo consilio, ut, 25 II, 6 | Aurelia via profectus est; si accelerare volent, ad vesperam consequentur. ~ 26 IV, 13 | Ille etiam grave tum vulnus accepit, ne quid de summa re publica 27 IV, 13 | publicae fundamenta Gallos accersit, servitia concitat, Catilinam 28 IV, 4 | servitia excitantur, Catilina accersitur; id est initum consilium, 29 III, 5 | suspicantem vocavi; deinde item accersitus est L. Statilius et post 30 II, 12 | subselliorum, ad quam ille accesserat, nudam atque inanem reliquerunt. ~ 31 IV, 3 | turpis mors forti viro potest accidere neque immatura consulari 32 II, 16 | voluntatem cogitationemque acciderit, nisi quod vivis nobis Roma 33 IV, 4 | omnium caedem, ad Catilinam accipiendum Romae restiterunt, tenentur 34 II, 10 | dormientis vigilantibus? qui mihi accubantes in conviviis conplexi mulieres 35 II, 3 | oratio mea, me vehementer accuset, quod tam capitalem hostem 36 IV, 10 | exitio huius urbis tam acerbe, tam crudeliter cogitarit, 37 IV, 2 | virginesque Vestales ex acerbissima vexatione, templa atque 38 IV, 15 | inproborum civium, sed in acerbissimorum hostium numero habendos 39 IV, 13 | animadversionis nimis vehementes in acerbissimos hostis fuisse videamur. ~ 40 I, 3 | suppliciis civem perniciosum quam acerbissimum hostem coercerent. Habemus 41 IV, 12 | supplicium de servo non quam acerbissumum sumpserit, utrum is clemens 42 III, 13| Dictae sunt a principibus acerrimae ac fortissimae sententiae, 43 III, 3 | socios huiusce nefarii belli acerrimos duces Romae reliquisset, 44 III, 24| collegam; omnis hic locus acervis corporum et civium sanguine 45 IV, 11 | miseros atque insepultos acervos civium, versatur mihi ante 46 III, 17| 17] Hunc ego hominem tam acrem, tam audacem, tam paratum, 47 I, 3 | publica virtus, ut viri fortes acrioribus suppliciis civem perniciosum 48 II, 21 | Hosce ego non tam milites acris quam infitiatores lentos 49 I, 8 | intelleges multo me vigilare acrius ad salutem quam te ad perniciem 50 I, 21 | contineo, eosdem facile adducam, ut te haec, quae vastare 51 IV, 4 | vestrae severitatis iudicium adduciturtenentur ii, qui ad urbis incendium, 52 I, 5 | oportuit, certa de causa nondum adducor ut faciam. Tum denique interficiere, 53 II, 18 | possessiones habent, quarum amore adducti dissolvi nullo modo possunt. 54 IV, 8 | et omnis scelerum poenas ademisset. Itaque ut aliqua in vita 55 II, 19 | omnium me ipsum vigilare, adesse, providere rei publicae; 56 IV, 16 | 16] Omnis ingenuorum adest multitudo, etiam tenuissimorum. 57 IV, 10 | hesterno die maximis praemiis adfecit. Iam hoc nemini dubium est 58 II, 17 | orationis meae, si quam potero, adferam. ~ 59 II, 4 | nullum rei publicae motum adferre poterat; reliquit quos viros, 60 I, 25 | neque enim tibi haec res adfert dolorem, sed quandam incredibilem 61 IV, 6 | Huic si paucos putatis adfines esse, vehementer erratis. 62 I, 31 | multo gravius vehementiusque adflictantur, sic hic morbus, qui est 63 II, 2 | tandem illum maerore esse adflictum et profligatum putatis? 64 I, 30 | undique collectos naufragos adgregarit, extinguetur atque delebitur 65 I, 19 | impetrare debeat, etiamsi vim adhibere non possit? Quid, quod tu 66 III, 16| Lentuli somnum nec L. Cassi adipes nec C. Cethegi furiosam 67 III, 4 | esse missos, comitemque iis adiunctum esse T. Volturcium, atque 68 III, 11| ut omnium tibi auxilia adiungas, etiam infimorum.' Gabinius 69 II, 8 | inpellendo, verum etiam adiuvando pollicebatur. Nunc vero 70 II, 28 | imperatore sedetur. Quod ego sic administrabo, Quirites, ut, si ullo modo 71 II, 14 | condicionem miseram non modo administrandae, verum etiam conservandae 72 III, 21| inmortalium nutu ac potestate administrari? Etenim, cum esset ita responsum, 73 III, 18| Quirites, ita sunt a me administrata, ut deorum inmortalium nutu 74 I, 7 | audaciae satellitem atque administrum tuae? Num me fefellit, Catilina, 75 I, 7 | id quod multo magis est admirandum, dies? Dixi ego idem in 76 III, 7 | 7] Atque interea statim admonitu Allobrogum C. Sulpicium 77 III, 9 | quaesivi, cognosceretne signum. Adnuit. 'Est vero', inquam, 'notum 78 II, 18 | de possessione detrahere, adquirere ad fidem? Quid enim expectas? 79 III, 28| ad vitae fructum possit adquiri, cum praesertim neque in 80 I, 16 | constituti fuerunt, simul atque adsedisti, partem istam subselliorum 81 I, 15 | effugi! nihil [agis, nihil] adsequeris [, nihil moliris] neque 82 II, 12 | Catilinam. Quod ego si verbo adsequi possem, istos ipsos eicerem, 83 I, 19 | es atque, ut domi meae te adservarem, rogasti. Cum a me quoque 84 III, 5 | adulescentes, quorum opera utor adsidue in rei publicae praesidio, 85 II, 9 | et scelerum exercitatione adsuefactus frigore et fame et siti 86 IV, 14 | conservandas voluntate. Omnes adsunt omnium ordinum homines, 87 IV, 13 | concitat, Catilinam vocat, adtribuit nos trucidandos Cethego 88 II, 6 | 6] Video, cui sit Apulia adtributa, quis habeat Etruriam, quis 89 III, 5 | Reatina complures delectos adulescentes, quorum opera utor adsidue 90 I, 21 | 21] At si hoc idem huic adulescenti optimo, P. Sestio, si fortissimo 91 I, 13 | toto corpore afuit? cui tu adulescentulo, quem corruptelarum inlecebris 92 I, 30 | delebitur non modo haec tam adulta rei publicae pestis, verum 93 II, 7 | ganeo, quis nepos, quis adulter, quae mulier infamis, quis 94 II, 23 | gregibus omnes aleatores, omnes adulteri, omnes inpuri inpudicique 95 I, 16 | taciturnitatis oppressus? Quid, quod adventu tuo ista subsellia vacuefacta 96 III, 5 | negotium susceperunt et, cum advesperasceret, occulte ad pontem Mulvium 97 III, 7 | fortem virum, misi, qui ex aedibus Cethegi, si quid o telorum 98 II, 20 | insolentiusque iactarunt. Hi dum aedificant tamquam beati, dum praediis 99 II, 18 | inpudentissima. Tu agris, tu aedificiis, tu argento, tu familia, 100 I, 31 | publicae. Ut saepe homines aegri morbo gravi cum aestu febrique 101 III, 29| periculum depulsum, tamen aeque ac priore nocte custodiis 102 III, 19| hominum deiectae et legum aera liquefacta et tactus etiam 103 II, 25 | equitibus Romanis, urbe, aerario, vectigalibus, cuncta Italia, 104 IV, 15 | convenisse video tribunos aerarios, fortissimos viros; scribas 105 IV, 15 | quos cum casu hic dies ad aerarium frequentasset, video ab 106 I, 31 | homines aegri morbo gravi cum aestu febrique iactantur, si aquam 107 II, 20 | 20] Tertium genus est aetate iam adfectum, sed tamen 108 IV, 14 | generum, omnium denique aetatum; plenum est forum, plena 109 IV, 21 | bilissimus Perses honestavit, sit aeterna gloria Marius, qui bis Italiam 110 III, 26| diem intellego, quam spero aeternam fore, propagatam esse et 111 IV, 22 | mihi cum perditis civibus aeternum bellum susceptum esse video. 112 IV, 21 | atque virtute Hannibal in Africam redire atque [ex] Italia 113 IV, 21 | ornetur alter eximia laude Africanus, qui duas urbes huic imperio 114 I, 13 | flagitium a toto corpore afuit? cui tu adulescentulo, quem 115 I, 8 | venisse inter falcarios -- non agam obscure -- in M. Laecae 116 II, 26 | constituendis maturandis, agendis iam ad senatum referemus, 117 II, 28 | 28] Atque haec omnia sic agentur, Quirites, ut maxumae res 118 III, 4 | noctesque consumpsi, ut, quid agerent, quid molirentur, sentirem 119 I, 17 | conscientia scelerum tuorum agnoscas odium omnium iustum et iam 120 IV, 4 | voluit, non C. Gracchus, quod agrarios concitare conatus est, non 121 II, 5 | ex senibus desperatis, ex agresti luxuria, ex rusticis decoctoribus, 122 II, 20 | excitandus; qui etiam non nullos agrestis homines tenues atque egentes 123 III, 14| gratiae verbis amplissimis aguntur, quod virtute, consilio, 124 I, 3 | praetereo, quod C. Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus 125 II, 10 | permanet. Quodsi in vino et alea comissationes solum et scorta 126 II, 23 | 23] In his gregibus omnes aleatores, omnes adulteri, omnes inpuri 127 III, 26| vestra, Quirites, nostrae res alentur, sermonibus crescent, litterarum 128 | alia 129 | alicui 130 IV, 22 | domesticae, quod hostes alienigenae aut oppressi serviunt aut 131 I, 23 | ut a me non eiectus ad alienos, sed invitatus ad tuos isse 132 | alio 133 | aliorum 134 | alios 135 III, 10| quidem negavit; post autem aliquanto, toto iam indicio eito atque 136 I, 20 | animo non potes, abire in aliquas terras et vitam istam multis 137 I, 18 | tacita loquitur: "Nullum iam aliquot annis facinus exstitit nisi 138 IV, 17 | sequentia civium sustentatur, alitur otio; quorum si quaestus 139 IV, 4 | confessio; sollicitantur Allobroges, servitia excitantur, Catilina 140 IV, 6 | verum etiam transcendit Alpes et obscure serpens multas 141 I, 24 | proficiscens solebas, a cuius altaribus saepe istam impiam dexteram 142 II, 19 | 19] Alterum genus est eorum, qui quamquam 143 III, 28| virtutis quicquam videam altius, quo mihi lubeat ascendere? ~ 144 I, 30 | Catilinae mollibus sententiis aluerunt coniurationemque nascentem 145 II, 8 | in illo? qui alios ipse amabat turpissime, aliorum amori 146 IV, 3 | fratris carissimi atque amantissimi praesentis maerore non movear 147 III, 5 | praetores, fortissimos atque amantissimos rei publicae viros, ad me 148 IV, 17 | dicendum) genus hoc universum amantissimum est otii. Etenim omne instrumentum, 149 IV, 13 | Caesar, vir fortissimus et amantissimus rei publicae, crudelior 150 II, 23 | delicati non solum amare et amari neque saltare et cantare, 151 III, 9 | tui, clarissimi viri, qui amavit unice patriam et cives suos; 152 I, 8 | eodem complures eiusdem amentiae scelerisque socios. Num 153 I, 25 | incredibilem voluptatem. Ad hanc te amentiam natura peperit, voluntas 154 I, 16 | tanta frequentia totque tuis amicis ac necessariis salutavit? 155 IV, 22 | serviunt aut recepti [in amicitiam] beneficio se obligatos 156 I, 11 | compressi conatus tuos nefarios amicorum praesidio et copiis nullo 157 II, 22 | talaribus tunicis velis amictos, non togis; quorum omnis 158 III, 15| praetoris ius, verum etiam civis amiserat, tamen magistratu se abdicavit, 159 II, 8 | amabat turpissime, aliorum amori flagitiosissime serviebat, 160 IV, 3 | filius quem mihi videtur amplecti res publica tamquam ob sidem 161 IV, 7 | suppliciorum omnis acerbitates amplectitur. Uterque et pro sua dignitate 162 III, 2 | eandem hanc urbem conditam amplificatamque servavit. Nam toti urbi, 163 IV, 5 | Titoque Volturcio dedistis amplissima. Quae sunt omnia eius modi, 164 III, 14| Primum mihi gratiae verbis amplissimis aguntur, quod virtute, consilio, 165 I, 3 | 3] An vero vir amplissumus, P. Scipio, pontifex maximus, 166 IV, 9 | dignitas et maiorum eius amplitudo postulabat, sententiam tamquam 167 II, 8 | Romae, sed [ne] ullo in angulo totius Italiae oppressus 168 II, 1 | furentem audacia, scelus anhelantem, pestem patriae nefarie 169 IV, 18 | vestrarum atque liberorum anima, de fortunis omuium, de 170 IV, 13 | patriam quam ne severitate animadversionis nimis vehementes in acerbissimos 171 I, 20 | ecquid attendis, ecquid animadvertis horum silentium? Patiuntur, 172 I, 30 | etiam inperiti, si in hunc animadvertissem, crudeliter et regie factum 173 III, 28| 28] Est enim in nobis is animus, Quirites, ut non modo nullius 174 I, 18 | loquitur: "Nullum iam aliquot annis facinus exstitit nisi per 175 III, 15| L. Sulla deduxit, in Q. Annium Chilonem, qui una cum hoc 176 IV, 15 | certent; quos ex multorum annorum dissensione huius ordinis 177 II, 7 | fateatur? quae caedes per hosce annos sine illo facta est, quod 178 III, 8 | Eundemque dixisse fatalem hunc annum esse ad interitum huius 179 III, 8 | atque imperii, qui esset annus decimus post virginum absolutionem, 180 II, 22 | vitae et vigilandi labor in antelucanis cenis expromitur. ~ 181 IV, 21 | metu servitutis liberavit, anteponatur omnibus Pompeius, cuius 182 III, 22| vestramque salutem suis opibus anteponerent, id non divinitus esse factum 183 | antequam 184 I, 3 | perferemus? Nam illa nimis antiqua praetereo, quod C. Servilius 185 IV, 8 | inferos eius modi quaedam illi antiqui supplicia impiis constituta 186 I, 11 | huic ipsi Iovi Statori, antiquissimo custodi huius urbis, gratia, 187 II, 1 | ex occultis insidiis in apertum latrocinium coniecimus. ~ 188 II, 20 | familiis magnis, conviviis apparatis delectantur, in tantum aes 189 III, 16| omnium aditus tenebat; appellare, temptare, sollicitare poterat, 190 IV, 10 | crudeliter cogitarit, etiam appellari posse popularem. Itaque 191 II, 12 | venisset, quis eum senator appellavit, quis salutavit, quis denique 192 II, 23 | noctibus? Quo autem pacto illi Appenninum atque illas pruinas ac nives 193 III, 16| ei consilium ad facinus aptum, consilio autem neque manus 194 II, 6 | 6] Video, cui sit Apulia adtributa, quis habeat Etruriam, 195 III, 15| ad sollicitandos pastores Apuliam attributam esse erat indicatum, 196 I, 31 | aestu febrique iactantur, si aquam gelidam biberunt, primo 197 IV, 18 | arcem et Capitolium, vobis aras Penatium, vobis illum ignem 198 III, 6 | non essent, tamen ego non arbitrabar in tantis rei publicae periculis 199 IV, 23 | tutissimo me muro saeptum esse arbitrabor. Quodsi meam spem vis inproborum 200 II, 19 | perturbata se consequi posse arbitrantur. Quibus hoc praecipiendum 201 III, 15| reliquorum mentes sanari posse 1o arbitraretur. Atque etiam supplicatio 202 II, 21 | multis quam si soli pereant, arbitrentur. ~ 203 II, 21 | infitiatores lentos esse arbitror. Qui homines quam primum, 204 I, 33 | fortunisque civium [omnium] arcebis et homines bonorum inimicos, 205 I, 29 | vestabuntur urbes, tecta ardebunt tum te non existumas invidiae 206 III, 18| tempore ab occidente faces ardoremque caeli, ut fulminum iactus, 207 II, 18 | agris, tu aedificiis, tu argento, tu familia, tu rebus omnibus 208 III, 12| illa certissima visa sunt argumenta atque indicia sceleris, 209 I, 24 | Aurelium praestolarentur armati, cui iam sciam pactam et 210 IV, 13 | Lentuli, vir clarissimus, armatus Gracchum est persecutus. 211 III, 28| altius, quo mihi lubeat ascendere? ~ 212 II, 8 | incredibile sceleris foedus asciverit. ~ 213 I, 17 | offensum viderem, carere me aspectu civium quam infestis omnium 214 I, 17 | sensusque volneras, eorum aspectum praesentiamque vitare? Si 215 II, 12 | salutavit, quis denique ita aspexit ut perditum civem ac non 216 III, 12| furtim non numquam inter sese aspiciebant, ut non iam ab aliis indicari, 217 IV, 11 | causa vehementior sum, non atrocitate animi moveor (quis enim 218 I, 7 | non modo res tanta, tam atrox tamque incredibilis, verum, 219 I, 20 | Quid est, Catilina? ecquid attendis, ecquid animadvertis horum 220 III, 15| sollicitandos pastores Apuliam attributam esse erat indicatum, in 221 III, 24| fortissimo viro, Q. Catulo; attulit non tam ipsius interitus 222 IV, 19 | quanta deorum benignitate auctas exaggeratasque fortunas 223 II, 18 | novae proferentur, verum auctionariae; neque enim isti, qui possessiones 224 IV, 9 | fortasse minus erunt hoc auctore et cognitore huiusce sententiae 225 I, 27 | castris hostium sentis, auctorem sceleris, principem coniurationis, 226 I, 30 | corroboraverunt; quorum auctoritate multi non solum improbi, 227 I, 4 | patimur hebescere aciem horum auctoritatis. Habemus enim huiusce modi 228 III, 17| ego hominem tam acrem, tam audacem, tam paratum, tam callidum, 229 II, 9 | instrumenta virtutis in lubidine audaciaque consumeret. ~ 230 II, 9 | gladiatorio paulo ad facinus audacior, qui se non intimum Catilinae 231 III, 27| providere. Mentes enim hominum audacissimorum sceleratae ac nefariae ne 232 II, 13 | fuisset necne. Cum ille homo audacissimus conscientia convictus primo 233 I, 6 | quisquam erit, qui te defendere audeat, vives, et vives ita, ut [ 234 III, 16| temptare, sollicitare poterat, audebat. Erat ei consilium ad facinus 235 I, 12 | proprium est, facere nondum audeo, faciam id, quod est ad 236 I, 8 | scelerisque socios. Num negare audes? quid taces? Convincam, 237 IV, 16 | qui non [tantum], quantum audet et quantum potest, conferat 238 I, 8 | cogitas, quod non ego non modo audiam, sed etiam videam planeque 239 II, 15 | atque in armis volitare audiatis, sed triduo tamen audietis; 240 IV, 13 | lectissimae, virum praesentem et audientem vita privandum esse dixit, 241 I, 26 | tanto numero tuorum neque audies virum bonum quemquam neque 242 II, 15 | audiatis, sed triduo tamen audietis; multoque magis illud timeo, 243 II, 17 | fieri non possit, si me audire volent, intellego. Exponam 244 III, 24| dissensiones, non solum eas, quas audistis, sed eas, quas vosmet ipsi 245 III, 6 | huius civitatis viris, qui audita re frequentes ad me mane 246 IV, 17 | forte commovet hoc, quod auditum est, lenonem quendam Lentuli 247 II, 6 | tabescere. Demonstrabo iter: Aurelia via profectus est; si accelerare 248 I, 24 | praemissos, qui tibi ad Forum Aurelium praestolarentur armati, 249 I, 6 | Multorum te etiam oculi et aures non sentientem, sicut adhuc 250 III, 4 | ac viderem, ut, quoniam auribus vestris propter incredibilem 251 IV, 14 | voces, quae perveniunt ad auris meas eorum, qui vereri videntur, 252 I, 19 | receptus etiam ad me venire ausus es atque, ut domi meae te 253 III, 11| et cura, ut omnium tibi auxilia adiungas, etiam infimorum.' 254 III, 21| potest esse, Quirites, tam aversus a vero, tam praeceps, tam 255 III, 9 | notum quidem signum, imago avi tui, clarissimi viri, qui 256 I, 4 | Gracchus, clarissimo patre, avo, maioribus, occisus est 257 IV, 13 | privandum esse dixit, cum avum suum iussu consulis interfectum 258 IV, 13 | Atque illo tempore huius avus Lentuli, vir clarissimus, 259 I, 26 | exultabis, quanta in voluptate bacchabere, cum in tanto numero tuorum 260 IV, 11 | et furor in vestra caede bacchantis. ~ 261 III, 25| quale bellum nulla umquam barbaria cum sua gente gessit, quo 262 III, 22| res creditae et ignotis et barbaris commissaeque litterae numquam 263 II, 22 | nitidos aut inberbis aut bene barbatos videtis, manicatis et talaribus 264 II, 20 | Hi dum aedificant tamquam beati, dum praediis lectis, familiis 265 II, 10 | flagitiosi greges, o nos beatos, o rem publicam fortunatam, 266 III, 27| quae illorum, qui externa bella gesserunt, quod mihi cum 267 IV, 19 | libertatem, quanta deorum benignitate auctas exaggeratasque fortunas 268 III, 2 | condidit, ad deos inmortalis benivolentia famaque sustulimus, esse 269 I, 31 | iactantur, si aquam gelidam biberunt, primo relevari videntur, 270 IV, 21 | potentissimus quondam et no bilissimus Perses honestavit, sit aeterna 271 III, 5 | ibi in proximis villis ita bipertito fuerunt, ut Tiberis inter 272 | bis 273 I, 5 | ne non potius hoc omnes boni serius a me quam quisquam 274 IV, 22 | esse video. Id ego vestro bonorumque omnium auxilio memoriaque 275 I, 26 | tuorum neque audies virum bonum quemquam neque videbis! 276 II, 28 | optandum videtur, ut neque bonus quisquam intereat paucorumque 277 I, 26 | rerum omnium, quibus te brevi tempore confectum esse senties. 278 III, 7 | distributumque erat, incendissent caedemque infinitam civium fecissent, 279 III, 25| putassent, quantum infinitae caedi restitisset, tantum autem 280 III, 19| complures in Capitolio res de caelo esse percussas, cum et simulacra 281 IV, 9 | publicae vincat. Habemus enim a Caesare, sicut ipsius dignitas et 282 I, 22 | dum modo ista sit privata calamitas et a rei publicae periculis 283 IV, 4 | lamentandam tanti imperii calamitatem relinquatur. ~ 284 III, 17| audacem, tam paratum, tam callidum, tam in scelere vigilantem, 285 IV, 2 | aequitas continetur, non campus consularibus auspiciis consecratus, 286 III, 18| ut haec, quae nunc fiunt, canere di inmortales viderentur, 287 II, 23 | et amari neque saltare et cantare, sed etiam sicas vibrare 288 II, 22 | ita multi, ut eos carcer capere non possit. Postremum autem 289 I, 4 | quid res publica detrimenti caperet; nox nulla intercessit; 290 II, 22 | eius ac sinu; quos pexo capillo nitidos aut inberbis aut 291 II, 3 | vehementer accuset, quod tam capitalem hostem non comprehenderim 292 IV, 10 | abesse non neminem, ne de capite videlicet civium Romanorum 293 III, 8 | virginum absolutionem, post Capitoli autem incensionem vice simus. ~ 294 III, 16| periculosissimique belli nefarios duces captos iam et comprehensos tenetis, 295 III, 21| tam praeceps, tam mente captus, qui neget haec omnia, quae 296 I, 21 | auctoritas est videlicet cara, vita vilissima, sed etiam 297 II, 22 | quoniam sunt ita multi, ut eos carcer capere non possit. Postremum 298 II, 27 | senatum, esse arma, esse carcerem, quem vindicem nefariorum 299 I, 27 | mihi vita mea multo est carior, si cuncta Italia, si omnis 300 IV, 3 | ille ferreus, qui fratris carissimi atque amantissimi praesentis 301 IV, 21 | huic imperio infestissimas, Carthaginem Numantiamque, delevit, habeatur 302 III, 16| P. Lentuli somnum nec L. Cassi adipes nec C. Cethegi furiosam 303 III, 15| idem hoc decretum est in L. Cassium, qui sibi procurationem 304 III, 17| ex domesticis insidiis in castrense latrocinium compulissem ( 305 I, 27 | expectari imperatorem in castris hostium sentis, auctorem 306 I, 5 | hostium numerus; eorum autem castrorum imperatorem ducemque hostium 307 II, 23 | in re publica seminarium Catilinarum futurum. Verum tamen quid 308 III, 24| clarissimo et fortissimo viro, Q. Catulo; attulit non tam ipsius 309 II, 25 | nationibus, si his rebus omissis causas ipsas, quae inter se confligunt, 310 III, 28| non modo nullius audaciae cedamus, sed etiam omnis in probos 311 I, 22 | temporibus rei publicae cedas, non est postulandum. Neque 312 III, 23| supplicatio decreta est, celebratote illos dies cum coniugibus 313 II, 22 | vigilandi labor in antelucanis cenis expromitur. ~ 314 IV, 6 | iudicetis, et de poena quid censeatis. Illa praedicam, quae sunt 315 IV, 13 | piendamque Catilinae. Vereamini censeo, ne in hoc scelere tam immani 316 IV, 7 | sententias, unam D. Silani, qui censet eos, qui haec delere conati 317 III, 13| Quirites, quid senatus censuerit, exponam. ~ 318 III, 15| consiliis removisset. Atque ita censuerunt, ut P. Lentulus, cum se 319 IV, 5 | iudicastis, in custodiam dandos censuistis, maximeque quod meo nomine 320 II, 14 | Etenim, credo, Manlius iste centurio, qui in agro Faesulano castra 321 III, 15| urbis depoposcerat, in M. Ceparium, cui ad sollicitandos pastores 322 I, 1 | convocaveris, quid consilii ceperis, quem nostrum ignorare arbitraris? 323 IV, 11 | uno incendio concidentem, cerno animo sepulta in patria 324 II, 25 | confligit. In eius modi certamine ac proelio nonne, si hominum 325 II, 11 | cum amentia, cum scelere certandum est. Huic ego me bello ducem 326 II, 25 | prudentia, virtutes omnes certant cum iniquitate, luxuria, 327 II, 18 | id quod stultissimum est, certare cum usuris fructibus praediorum, 328 III, 16| neque lingua deerat. Iam ad certas res conficiendas certos 329 IV, 15 | vobiscum de amore rei publicae certent; quos ex multorum annorum 330 III, 12| cuiusque confessio, tum multo certiora illa, color, oculi, voltus, 331 II, 26 | omnes municipesque vestri certiores a me facti de hac nocturna 332 III, 12| quidem, Quirites, cum illa certissima visa sunt argumenta atque 333 II, 26 | gladiatores, quam sibi ille manum certissimam fore putavit, quamquam animo 334 I, 7 | in senatu fore in armis certo die, qui dies futurus esset 335 III, 16| certas res conficiendas certos homines delectos ac descriptos 336 III, 17| hanc tantam molem mali a cervicibus vestris depulissem. Non 337 III, 15| conferatur, hoc interest, quod ceterae bene gesta, haec una conservata 338 II, 24 | silvestribus. Neque ego ceteras copias, ornamenta, praesidia 339 IV, 15 | hostium numero habendos puto. Ceteri vero, di inmortales! qua 340 I, 21 | honestissimi atque optimi viri, ceterique fortissimi cives, qui circumstant 341 III, 15| Sulla deduxit, in Q. Annium Chilonem, qui una cum hoc Furio semper 342 II, 10 | vino languidi, conferti cibo, sertis redimiti, unguentis 343 III, 5 | inprobissimum machinatorem, Cimbrum Gabinium, statim ad me nihildum 344 III, 24| redundavit. Superavit postea Cinna cum Mario; tum vero clarissimis 345 III, 8 | pervenire esset necesse; Cinnam ante se et Sullam fuisse. 346 I, 7 | praesidiis, mea diligentia circumclusum commovere te contra rem 347 II, 14 | laboribus, periculis meis circumclusus ac debilitatus subito pertimuerit, 348 IV, 8 | ruperit; horribiles cnstodias circumdat et dignas scelere hominum 349 III, 2 | subiectos prope iam ignis circumdatosque restinximus, idemque gladios 350 II, 7 | testamentorum subiector, quis circumscriptor, quis ganeo, quis nepos, 351 IV, 3 | omnium lacrumis, a quibus me circumsessum videtis Neque meam mentem 352 IV, 4 | ad salutem rei publicae, circumspicite omnes procellas, quae inpendent, 353 I, 21 | ceterique fortissimi cives, qui circumstant senatum, quorum tu et frequentiam 354 I, 32 | insidiari domi suae consuli, circumstare tribunal praetoris urbani, 355 III, 24| recordamini, Quirites, omnis civiles dissensiones, non solum 356 IV, 19 | populum Romanum, id quod in civili causa hodierno die primum 357 II, 21 | corruant sed ita, ut non modo civitas, sed ne vicini quidem proximi 358 IV, 12 | crudelitatis in patriae civiumque pernicie fama subeunda est. ~ 359 III, 20| fore ut ea consilia, quae clam essent inita contra salutem 360 I, 21 | decernunt, cum tacent, clamant, neque hi solum, quorum 361 I, 6 | Teneris undique; luce sunt clariora nobis tua consilia omnia; 362 IV, 13 | huius avus Lentuli, vir clarissimus, armatus Gracchum est persecutus. 363 III, 1 | vestros atque hoc domicilium clarissumi imperii, fortunatissimam 364 IV, 21 | 21] Sit Scipio clarus ille, cuius consilio atque 365 IV, 12 | acerbissumum sumpserit, utrum is clemens ac misericors an inhumanissimus 366 I, 4 | patres conscripti, me esse clementem, cupio in tantis rei publicae 367 IV, 23 | custodiam repudiata, pro clientelis hospitiisque provincialibus, 368 III, 24| civitate, partim interemit. Cn. Octavius consul armis expulit 369 IV, 8 | vincula ruperit; horribiles cnstodias circumdat et dignas scelere 370 IV, 21 | atque [ex] Italia decedere coactus est, ornetur alter eximia 371 III, 6 | celeriter, ut vidistis, coegi. ~ 372 IV, 5 | Lentulum se abdicare praetura coegistis, tum quod eum et ceteros, 373 II, 4 | quem amare in praetexta coeperat, Publicium et Minucium, 374 IV, 22 | hostes patriae semel esse coeperunt, eos cum a pernicie rei 375 III, 11| primo impudenter respondere coepisset, ad extremum nihil ex iis, 376 I, 10 | sint, Catilina, perge, quo coepisti, egredere aliquando ex urbe; 377 II, 10 | deseruit, fides nuper deficere coepit; eadem tamen illa, quae 378 IV, 17 | imperitorum, est id quidem coeptum atque temptatum, sed nulli 379 I, 6 | neque nox tenebris obscurare coeptus nefarios nec privata domus 380 IV, 22 | publicae reppuleris, nec vi coercere nec beneficio placare possis. 381 I, 3 | quam acerbissimum hostem coercerent. Habemus senatus consultum 382 I, 10 | Haec ego omnia vixdum etiam coetu vestro dimisso comperi; 383 II, 25 | deficiant, di ipsi inmortales cogant ab his praeclarissimis virtutibus 384 III, 11| misi. Cura, ut vir sis, et cogita, quem in locum sis progressus. 385 II, 10 | tolerandae audaciae; nihil cogitant nisi caedem, nisi incendia, 386 IV, 10 | tam acerbe, tam crudeliter cogitarit, etiam appellari posse popularem. 387 I, 8 | agis, nihil moliris, nihil cogitas, quod non ego non modo audiam, 388 II, 16 | quod agit, numquam antea cogitasset, tamen latrocinantem se 389 II, 16 | praeter ipsius voluntatem cogitationemque acciderit, nisi quod vivis 390 I, 22 | meditere, tu ut ullum exilium cogites? Utinam tibi istam mentem 391 IV, 9 | minus erunt hoc auctore et cognitore huiusce sententiae mihi 392 I, 28 | qui te, hominem per te cognitum nulla commendatione maiorum 393 IV, 16 | libertinorum hominum studia cognoscere, qui sua virtute fortunam 394 III, 9 | tabellas Lentulo et quaesivi, cognosceretne signum. Adnuit. 'Est vero', 395 II, 24 | habiturus Catilina scortorum cohortem praetoriam! Instruite nunc, 396 I, 30 | et eodem ceteros undique collectos naufragos adgregarit, extinguetur 397 II, 5 | comparantur, magno opere contemno collectum ex senibus desperatis, ex 398 III, 15| Atque etiam viro forti, collegae meo, laus inpertitur, quod 399 III, 24| consul armis expulit ex urbe collegam; omnis hic locus acervis 400 II, 8 | numerum perditorum hominum collegerat! Nemo non modo Romae, sed [ 401 III, 20| possent. Atque illud signum collocandum consules illi locaverunt; 402 IV, 12 | cinere deflagrati imperii collocarent, si vehementissimi fuerimus, 403 III, 20| nobis ante hodiernum diem collocaretur. ~ 404 III, 26| laudis insignia condi et collocari volo. Nihil me mutum potest 405 III, 21| signum statueretur? Quo collocato atque ad vos sena tumque 406 I, 8 | confideres, sensistin illam coloniam meo iussu meis praesidiis, 407 II, 24 | educite. Iam vero urbes coloniarum ac municipiorum respondebunt 408 II, 20 | Hi sunt homines ex iis coloniis, quas Sulla constituit; 409 III, 15| Furium, qui est ex iis colonis, quos Faesulas L. Sulla 410 III, 12| tum multo certiora illa, color, oculi, voltus, taciturnitas. 411 IV, 15 | expectatione sortis ad salutem com munem esse conversos. ~ 412 II, 10 | Quodsi in vino et alea comissationes solum et scorta quaererent, 413 II, 4 | fero, quod ex urbe parum comitatus exierit. Utinam ille omnis 414 IV, 11 | statueritis, dederitis mihi comitem ad contionem populo carum 415 III, 4 | ad Catilinam esse missos, comitemque iis adiunctum esse T. Volturcium, 416 II, 10 | vero si secuti erunt sui comites, si ex urbe exierint desperatorum 417 I, 11 | diligentia defendi. Cum proximis comitiis consularibus me consulem 418 I, 15 | Tullo consulibus stetisse in comitio cum telo, manum consulum 419 I, 12 | exhaurietur ex urbe tuorum comitum magna et perniciosa sentina 420 IV, 15 | ego hic equites Romanos commemorem? qui vobis ita summam ordinis 421 II, 9 | eiusdem prope sodalem fuisse commemoret. Atque idem tamen stuprorum 422 IV, 16 | hosce homines ordinesque commemoro, quos privatae fortunae, 423 IV, 18 | muros atque urbis tecta commendat. Praeterea de vestra vita, 424 I, 28 | hominem per te cognitum nulla commendatione maiorum tam mature ad summum 425 IV, 23 | fefellerit atque superaverit, commendo vobis parvum meum filium, 426 III, 17| publicae denuntiavisset neque commisisset, ut signum, ut litterae 427 III, 22| creditae et ignotis et barbaris commissaeque litterae numquam essent 428 I, 22 | seiungatur. Sed tu ut vitiis tuis commoveare, ut legum poenas pertimescas, 429 II, 27 | possum; qui vero se in urbe commoverit, cuius ego non modo factum, 430 IV, 17 | Quare si quem vestrum forte commovet hoc, quod auditum est, lenonem 431 IV, 14 | imperium retinendum et ad communes fortunas conservandas voluntate. 432 IV, 7 | temporis frui vita et hoc communi spiritu non putat oportere 433 III, 25| non ad delendam, sed ad commutandam rem publicam pertinerent. 434 II, 1 | moenibus ipsis intra moenia comparabitur. Atque hunc quidem unum 435 II, 5 | copiis, quae a nobis cotidie comparantur, magno opere contemno collectum 436 I, 32 | faces ad inflammandam urbem comparare; sit denique inscriptum 437 III, 27| quod mihi in perpetuum comparatum est, magna in re publica 438 II, 17 | generibus hominum istae copiae comparentur; deinde singulis medicinam 439 IV, 23 | minore labore tueor quam comparo, pro his igitur omnibus 440 I, 27 | Tune eum, quem esse hostem comperisti, quem ducem belli futurum 441 III, 3 | senatu inlustrata, patefacta, comperta sunt per me, vobis iam exponam 442 I, 11 | me consulem in campo et competitores tuos interficere voluisti, 443 II, 22 | eius dilectu, immo vero de complexu eius ac sinu; quos pexo 444 I, 29 | et Flacci et superiorum complurium sanguine non modo se non 445 III, 4 | faceret oratio mea, rem ita comprehenderem, ut tum demum animis saluti 446 II, 3 | tam capitalem hostem non comprehenderim potius quam emiserim, non 447 I, 5 | molientem. Si te iam, Catilina, comprehendi, si interfici iussero, credo, 448 III, 3 | qua ratione investigata et comprehensa sint, vos, qui et ignoratis 449 III, 5 | praetoribus tradunturipsi comprehensi ad me, cum iam dilucesceret, 450 III, 16| nefarios duces captos iam et comprehensos tenetis, existumare debetis 451 I, 11 | tuos interficere voluisti, compressi conatus tuos nefarios amicorum 452 I, 30 | reprimi, non in perpetuum comprimi posse. Quodsi se eiecerit 453 III, 17| in castrense latrocinium compulissem (dicam id, quod sentio, 454 II, 19 | ut desperent se id, quod conantur, consequi posse; primum 455 I, 15 | nihil moliris] neque tamen conari ac velle desistis. 456 II, 27 | factum, sed inceptum ullum conatumve contra patriam deprehendero, 457 II, 14 | mea diligentia, non de spe conatuque depulsus sed indemnatus 458 II, 26 | hominem aut eius omnis motus conatusque prohibebit. Reliquis autem 459 II, 6 | flagitat. Unum etiam nunc concedam: exeant, proficiscantur, 460 I, 17 | ab eorum oculis aliquo concederes. Nunc te patria, quae communis 461 II, 19 | fugitivo alicui aut gladiatori concedi sit necesse? 462 IV, 15 | summam ordinis consiliique concedunt, ut vobiscum de amore rei 463 II, 7 | cogitari potest, quod non ille conceperit? quis tota Italia veneficus, 464 IV, 2 | tacui, multa pertuli, multa concessi, multa meo quodam dolore 465 II, 5 | edictum praetoris ostendero, concident. Hos, quos video volitare 466 IV, 11 | gentium, subito uno incendio concidentem, cerno animo sepulta in 467 III, 16| depulsis urbis periculis concidisse. Quem quidem ego cum ex 468 I, 23 | manu, confer te ad Manlium, concita perditos cives, secerne 469 IV, 4 | Gracchus, quod agrarios concitare conatus est, non L. Saturninus, 470 IV, 6 | nova quaedam misceri et concitari mala iam pridem videbam, 471 IV, 13 | Gallos accersit, servitia concitat, Catilinam vocat, adtribuit 472 IV, 20 | alicuius furore et scelere concitata manus ista plus valuerit 473 I, 11 | copiis nullo tumultu publice concitato; denique, quotienscumque 474 II, 19 | esse in bonis viris, magnam concordiam [maxumam multitudinem], 475 IV, 15 | huius ordinis ad societatem concordiamque revocatos hodiernus dies 476 I, 25 | bellum quidem nisi nefarium concupisti. Nactus es ex perditis atque 477 II, 19 | conscelerata ac nefaria concupiverunt, consules se aut dictatores 478 IV, 17 | lenonem quendam Lentuli concursare circum tabernas, pretio 479 I, 1 | nihil timor populi, nihil concursus bonorum omnium, nihil hic 480 IV, 8 | quis eorum poenam, quos condemnat, aut per senatum aut per 481 I, 4 | ipse inertiae nequitiaeque condemno. ~ 482 III, 26| gloriae, laudis insignia condi et collocari volo. Nihil 483 II, 14 | haec castra conferet. O condicionem miseram non modo administrandae, 484 II, 24 | Et primum gladiatori illi confecto et saucio consules imperatoresque 485 I, 23 | inportuna sceleratorum manu, confer te ad Manlium, concita perditos 486 IV, 16 | audet et quantum potest, conferat ad communem salutem, voluntatis. ~ 487 III, 15| ceteris supplicationibus conferatur, hoc interest, quod ceterae 488 II, 14 | aiunt, non in haec castra conferet. O condicionem miseram non 489 I, 2 | pridem oportebat, in te conferri pestem, quam tu in nos [ 490 II, 10 | inpudicas vino languidi, conferti cibo, sertis redimiti, unguentis 491 IV, 5 | indices detulerunt, rei confessi sunt, vos multis iam iudiciis 492 III, 15| quamquam patefactis indiciis, confessionibus suis, iudicio senatus non 493 I, 4 | quo ex senatus consulto confestim te interfectum esse, Catilina, 494 IV, 19 | umquam posthac non modo [non] confici, sed ne cogitari quidem 495 III, 16| deerat. Iam ad certas res conficiendas certos homines delectos 496 I, 8 | occupaturum nocturno impetu esse confideres, sensistin illam coloniam 497 I, 4 | non ad deponendam, sed ad confirmandam audaciam. Cupio, patres 498 III, 8 | defuturas. Lentulum autem sibi confirmasse ex fatis Sibyllinis haruspicumque 499 III, 9 | sese, quae eorum legatis confirmasset, facturum esse; orare ut 500 I, 9 | urbis partes ad incendia, confirmasti te ipsum iam esse exiturum, 501 IV, 15 | coniunctionem in consulatu confirmatam meo perpetuam in re publica 502 IV, 15 | in re publica tenuerimus, confirmo vobis nullum posthac malum