| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Marcus Tullius Cicero In Catilinam IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Orat., Cap.
503 III, 25| principes, neque hanc urbem conflagrare, sed se in hac urbe florere 504 I, 29 | existumas invidiae incendio conflagraturum?" ~XII. His ego sanctissimis 505 I, 23 | inimico, ut praedicas, tuo conflare vis invidiam, recta perge 506 I, 25 | verum etiam spe derelictis conflatam inproborum manum. 507 II, 25 | omnium rerum desperatione confligit. In eius modi certamine 508 II, 25 | causas ipsas, quae inter se confligunt, contendere velimus, ex 509 IV, 22 | conspirationem bonorum omnium confringere et labefactare possit. ~ 510 I, 32 | se a bonis, unum in locum congregentur, muro denique, [id] quod 511 II, 1 | insidiis in apertum latrocinium coniecimus. ~ 512 I, 15 | ego tuas petitiones ita coniectas, ut vitari posse non viderentur, 513 III, 18| esse videantur. Idque cum coniectura consequi possumus, quod 514 IV, 18 | Praeterea de vestra vita, de coniugum vestrarum atque liberorum 515 I, 11 | calamitate rei publicae esse coniunctam. ~ 516 I, 33 | se ac nefaria societate coniunctos aeternis suppliciis vivos 517 III, 7 | cum his urbanis ducibus coniungeret. ~ 518 IV, 15 | vobiscum atque haec causa coniungit. Quam si coniunctionem in 519 III, 21| mane per forum meo iussu et coniurati et eorum indices in aedem 520 III, 17| haec tanta in re publica coniuratio manifesto inventa atque 521 III, 15| usus, Quirites, ut ex tanta coniuratione tantaque hac multitudine 522 I, 30 | mollibus sententiis aluerunt coniurationemque nascentem non credendo corroboraverunt; 523 II, 27 | viae; si qui exire volunt, conivere possum; qui vero se in urbe 524 III, 20| facere maius et in excelso conlocare et contra, atque antea fuerat, 525 I, 5 | Romanum in Etruriae faucibus conlocata, crescit in dies singulos 526 II, 10 | accubantes in conviviis conplexi mulieres inpudicas vino 527 II, 19 | sanguine civium, quae mente conscelerata ac nefaria concupiverunt, 528 III, 16| Nunc quoniam, Quirites, consceleratissimi periculosissimique belli 529 II, 12 | convocavi, rem omnem ad patres conscriptos detuli. Quo cum Catilina 530 IV, 2 | campus consularibus auspiciis consecratus, non curia, summum auxilium 531 IV, 16 | fortunam huius civitatis consecuti vere hanc suam esse patriam 532 I, 32 | tantam in omnibus bonis consensionem, ut Catilinae profectione 533 IV, 10 | etiam egestas ac mendicitas consequatur. ~ 534 II, 6 | accelerare volent, ad vesperam consequentur. ~ 535 III, 2 | inlustres sunt ii dies, quibus conservamur, quam illi, quibus nascimur, 536 III, 29| ut, si qua est invidia in conservanda re publica suscepta, laedat 537 II, 14 | administrandae, verum etiam conservandae rei publicae! Nunc si L. 538 IV, 14 | et ad communes fortunas conservandas voluntate. Omnes adsunt 539 I, 7 | civitatis Roma non tam sui conservandi quam tuorum consiliorum 540 III, 25| Quirites, ut salvi omnes conservaremini, et, cuun hostes vestri 541 IV, 23 | omnia suo solius periculo conservarit, illum filium esse memineritis. ~ 542 III, 1 | faucibus fati ereptam et vobis conservatam ac restitutam videtis. ~ 543 IV, 3 | vobis, prospicite patriae, conservate vos, coniuges, liberos fortunasque 544 IV, 15 | vobis ita summam ordinis consiliique concedunt, ut vobiscum de 545 IV, 8 | sola homines in miseriis consolari solet. Bona praeterea publicari 546 IV, 3 | huius exitum diei stat in conspectu meo, gener. Moveo his rebus 547 III, 20| ortum et forum curiamque conspiceret, fore ut ea consilia, quae 548 I, 17 | quam infestis omnium oculis conspici mallem; tu cum conscientia 549 IV, 22 | equitumque Romanorum et tantam conspirationem bonorum omnium confringere 550 III, 15| Gabinium perductos esse constabat. Atque ea lenitate senatus 551 III, 10| Volturcio. Qui cum illi breviter constanterque respondissent, per quem 552 II, 25 | pietas, illinc scelus; hinc constantia, illinc furor; hinc honestas, 553 II, 26 | Reliquis autem de rebus constituendis maturandis, agendis iam 554 II, 20 | iis coloniis, quas Sulla constituit; quas ego universas civium 555 I, 16 | tibi persaepe ad caedem constituti fuerunt, simul atque adsedisti, 556 I, 24 | sacrarium [scelerum tuorum] constitutum fuit, sciam esse praemissam? 557 I, 33 | urbs auspiciis a Romulo es constitutus, quem Statorem huius urbis 558 I, 1 | tua consilia non sentis, constrictam iam horum omnium scientia 559 III, 5 | litteris dandis praeter consuetudinem proxima nocte vigilarat. ~ 560 I, 16 | vacuefacta sunt, quod omnes consulares, qui tibi persaepe ad caedem 561 I, 4 | est cum liberis M. Fulvius consularis. Simili senatus consulto 562 IV, 2 | cur ego non laeter meum consulatum ad salutem populi Romani 563 II, 14 | innocens in exilium eiectus a consule vi et minis esse dicetur; 564 IV, 9 | popularem saluti populi consulentem. ~ 565 IV, 3 | Quare, patres conscripti, consulite vobis, prospicite patriae, 566 III, 13| editis, Quirites, senatum consului, de summa re publica quid 567 I, 15 | comitio cum telo, manum consulum et principum civitatis interficiendorum 568 II, 9 | virtutis in lubidine audaciaque consumeret. ~ 569 III, 4 | eo omnes dies noctesque consumpsi, ut, quid agerent, quid 570 I, 29 | sanguine non modo se non contaminarunt, sed etiam honestarunt, 571 II, 5 | comparantur, magno opere contemno collectum ex senibus desperatis, 572 IV, 20 | iudico turpem et infirmam et [contemptam et] abiectam. Quodsi aliquando 573 II, 25 | quae inter se confligunt, contendere velimus, ex eo ipso, quam 574 IV, 13 | versata est et partium quaedam contentio. Atque illo tempore huius 575 I, 7 | remansissemus, caede te contentum esse dicebas? ~ 576 III, 9 | abiectus conscientia repente conticuit. Introductus est Statilius; 577 III, 16| diu, dum urbis moenibus continebatur. Omnia norat, omnium aditus 578 II, 26 | potestate tamen nostra continebuntur. Q. Metellus, quem ego hoc 579 II, 25 | illinc turpitudo; hinc continentia, illinc lubido; denique 580 IV, 21 | cursus regionibus ac terminis continentur; erit profecto inter horum 581 I, 21 | te iam diu manus ac tela contineo, eosdem facile adducam, 582 I, 6 | privata domus parietibus continere voces coniurationis tuae 583 I, 19 | essem, quod isdem moenibus contineremur, ad Q. Metellum praetorem 584 IV, 2 | forum, in quo omnis aequitas continetur, non campus consularibus 585 IV, 9 | interesset inter levitatem contionatorum et animum vere popularem 586 IV, 11 | dederitis mihi comitem ad contionem populo carum atque iucundum, 587 II, 4 | Minucium, quorum aes alienum contractum in popina nullum rei publicae 588 IV, 9 | an amplius mihi negotii contrahatur. Sed tamen meorum periculorum 589 II, 1 | belli domestici ducem sine controversia vicimus. Non enim iam inter 590 III, 9 | autem Cethego cum ceteris controversiam fuisse dixerunt, quod Lentulo 591 I, 7 | senatu caedem te optumatium contulisse in ante diem V Kalendas 592 I, 16 | contigit nemini, vocis expectas contumeliam, cum sis gravissimo iudicio 593 III, 6 | re frequentes ad me mane convenerant, litteras a me prius aperiri 594 III, 19| haruspices ex tota Etruria convenissent, caedes atque incendia et 595 I, 4 | interfectum esse, Catilina, convenit. Vivis, et vivis non ad 596 II, 13 | a Catilina, in nocturno conventu apud M. Laecam fuisset necne. 597 III, 21| atque ad vos sena tumque converso omnia [et senatus et vos], 598 III, 20| antea fuerat, ad orientem convertere; ac se sperare dixerunt, 599 II, 14 | ad fugam atque in exilium converterit, non ille a me spoliatus 600 II, 13 | audacissimus conscientia convictus primo reticuisset, patefeci 601 I, 8 | negare audes? quid taces? Convincam, si negas. Video enim esse 602 I, 1 | egeris, ubi fueris, quos convocaveris, quid consilii ceperis, 603 II, 12 | in aedem Iovis Statoris convocavi, rem omnem ad patres conscriptos 604 III, 28| depulsus a vobis se in me unum convorterit, vobis erit videndum, Quirites, 605 II, 25 | vitiis omnibus; postremo copia cum egestate, bona ratio 606 II, 17 | generibus hominum istae copiae comparentur; deinde singulis 607 II, 18 | rebus omnibus ornatus et copiosus sis et dubites de possessione 608 III, 8 | responsis se esse tertium illum Cornelium, ad quem regnum huius urbis 609 III, 24| omnis hic locus acervis corporum et civium sanguine redundavit. 610 I, 22 | frangat, tu ut umquam te corrigas, tu ut ullam fugam meditere, 611 III, 26| monumentis inveterascent et corroborabuntur; eandemque diem intellego, 612 I, 30 | coniurationemque nascentem non credendo corroboraverunt; quorum auctoritate multi 613 II, 21 | primum, si stare non possunt, corruant sed ita, ut non modo civitas, 614 I, 13 | cui tu adulescentulo, quem corruptelarum inlecebris inretisses, non 615 II, 7 | quae mulier infamis, quis corruptor iuventutis, quis corruptus, 616 II, 7 | corruptor iuventutis, quis corruptus, quis perditus inveniri 617 IV, 17 | atque operis et quaestus cotidiani locum, qui non cubile ac 618 III, 19| profecto memoria tenetis Cotta et Torquato consulibus complures 619 I, 6 | Muta iam istam mentem, mihi crede, obliviscere caedis atque 620 I, 30 | coniurationemque nascentem non credendo corroboraverunt; quorum 621 II, 3 | quae ego deferrem, non crederent, [quam multos, qui propter 622 III, 22| tam dementer tantae res creditae et ignotis et barbaris commissaeque 623 II, 15 | eat in exilium. Sed, mihi credite, non est iturus. Numquam 624 III, 26| res alentur, sermonibus crescent, litterarum monumentis inveterascent 625 I, 5 | Etruriae faucibus conlocata, crescit in dies singulos hostium 626 IV, 12 | ferreus, qui non dolore et cruciatu nocentis suum dolorem cruciatumque 627 IV, 12 | cruciatu nocentis suum dolorem cruciatumque lenierit. Sic nos in his 628 IV, 10 | bonorum, ut omnis animi cruciatus et corporis etiam egestas 629 IV, 1 | acerbitates, omnis dolores cruciatusque perferrem, feram non solum 630 IV, 13 | verendum, ne remissione poenas crudeles in patriam quam ne severitate 631 IV, 13 | amantissimus rei publicae, crudelior nudius tertius visus est, 632 III, 23| numquam. Erepti enim estis ex crudelissimo ac miserrimo interitu [erepti]; 633 III, 25| hominum memoriam maximo crudelissimoque bello, quale bellum nulla 634 IV, 12 | misericors an inhumanissimus et crudelissimus esse videatur. Mihi vero 635 IV, 11 | sceleris inmanitate punienda crudelitas? Ego enim de meo sensu iudico. 636 III, 24| Ultus est huius victoriae crudelitatem postea Sulla; ne dici quidem 637 I, 5 | serius a me quam quisquam crudelius factum esse dicat. Verum 638 II, 2 | 2] Quod vero non cruentum mucronem, ut voluit, extulit, 639 IV, 17 | cotidiani locum, qui non cubile ac lectulum suum, qui denique 640 IV, 13 | 13] Nisi vero cuipiam L. Caesar, vir fortissimus 641 III, 5 | Eodem autem et ipsi sine cuiusquam suspicione multos fortis 642 II, 29 | ingressus; qui iam non pro cul, ut quondam Solebant, ab 643 II, 3 | emiserim, non est ista mea culpa, Quirites, sed temporum. 644 | cumque 645 I, 14 | incredibili scelere hoc scelus cumulasti? quod ego praetermitto et 646 III, 22| ille haec templa, ille cunctam urbem, ille vos omnis salvos 647 II, 19 | futuros? Non vident id se cupere, quod si adepti sint, fugitivo 648 IV, 16 | perhorrescat, qui non haec stare cupiat, qui non [tantum], quantum 649 I, 25 | quo te iam pridem ista tua cupiditas effrenata ac furiosa rapiebat; 650 I, 3 | atque incendiis vastare cupientem nos consules perferemus? 651 II, 19 | sint id, quod summo furore cupiunt, adepti, num illi in cinere 652 IV, 21 | quo exire possimus, quam curare, ut etiam illi, qui absunt, 653 III, 29| meminerim semper, quae gesserim, curemque, ut ea virtute, non casu 654 III, 20| videtis, solis ortum et forum curiamque conspiceret, fore ut ea 655 IV, 21 | egregius Paulus ille, cuius currum rex potentissimus quondam 656 II, 14 | faciendi abiecerit et ex hoc cursu sceleris ac belli iter ad 657 IV, 17 | lectulum suum, qui denique non cursum hunc otiosum vitae suae 658 IV, 21 | virtutes isdem quibus solis cursus regionibus ac terminis continentur; 659 IV, 2 | haec sedes honoris [sella curulis] umquam vacua mortis periculo 660 I, 11 | Iovi Statori, antiquissimo custodi huius urbis, gratia, quod 661 I, 19 | qui se ipse iam dignum custodia iudicarit! ~ 662 I, 19 | quem tu videlicet et ad custodiendum diligentissimum et ad suspicandum 663 I, 6 | fecerunt, speculabuntur atque custodient. ~III. Etenim quid est, 664 II, 26 | dixi, vestra tecta vigiliis custodiisque defendite; mihi, ut urbi 665 II, 27 | moriendum. Nullus est portis custos, nullus insidiator viae; 666 III, 25| omnes conservaremini, et, cuun hostes vestri tantum civium 667 IV, 7 | adhuc esse sententias, unam D. Silani, qui censet eos, 668 IV, 5 | ulla dubitatione a vobis damnati esse videantur. ~ 669 III, 5 | credo quod in litteris dandis praeter consuetudinem proxima 670 IV, 5 | iudicastis, in custodiam dandos censuistis, maximeque quod 671 III, 9 | quae a quoque dicebantur datae. Primo ostendimus Cethego; 672 IV, 5 | qui in custodiam nominatim dati sunt, sine ulla dubitatione 673 IV, 19 | quae non semper facultas datur, habetis omnis ordines, 674 IV, 2 | perfugium, non lectus ad quietem datus, non denique haec sedes 675 I, 19 | loquatur, nonne impetrare debeat, etiamsi vim adhibere non 676 III, 2 | posterosque vestros in honore debebit is, qui eandem hanc urbem 677 I, 19 | atque a vinculis abesse debere, qui se ipse iam dignum 678 IV, 19 | sum, sed ut mea vox, quae debet esse in re publica princeps, 679 I, 16 | misericordia, quae tibi nulla debetur. Venisti paulo ante in senatum. 680 III, 3 | restitissent, infirmos sine illo ac debiles fore putabam. ~ 681 II, 24 | illam naufragorum eiectam ac debilitatam manum florem totius Italiae 682 II, 10 | redimiti, unguentis obliti, debilitati stupris eructant sermonibus 683 II, 11 | nequitiae, sceleri, libidini debitam aut instare iam plane aut 684 III, 23| inmortalibus iusti habiti sunt ac debiti, sed profecto iustiores 685 I, 20 | multis suppliciis iustis debitisque ereptam fugae solitudinique 686 I, 17 | omnium iustum et iam diu tibi debitum, dubitas, quorum mentes 687 III, 9 | scelere etiam muta revocare debuit.' ~ 688 IV, 21 | redire atque [ex] Italia decedere coactus est, ornetur alter 689 III, 20| responsis tum et ludi per decem dies facti sunt, neque res 690 IV, 7 | difficultatem, si rogare. Decernatur tamen, si placet. ~ 691 IV, 24 | de universa re publica decernite diligenter, ut instituistis, 692 I, 21 | probant, cum patiuntur, decernunt, cum tacent, clamant, neque 693 III, 8 | imperii, qui esset annus decimus post virginum absolutionem, 694 I, 15 | viderentur, parva quadam declinatione et, ut aiunt, corpore effugi! 695 II, 5 | agresti luxuria, ex rusticis decoctoribus, ex iis, qui vadimonia deserere 696 IV, 10 | gratulationem, indici praemium decrerit, quid de tota re et causa 697 I, 20 | hic ordo [sibi] placere decreverit te ire in exilium, optemperaturum 698 I, 13 | est? quod privatarum rerum dedecus non haeret in fama? quae 699 IV, 11 | rem, sive hoc statueritis, dederitis mihi comitem ad contionem 700 III, 7 | fidem publicam iussu senatus dedi; hortatus sum, ut ea, quae 701 I, 29 | gladiatori isti ad vivendum non dedissem. Etenim si summi viri et 702 I, 19 | tu te ipse in custodiam dedisti, quod vitandae suspicionis 703 IV, 5 | Allobrogum Titoque Volturcio dedistis amplissima. Quae sunt omnia 704 IV, 10 | custodiam cives Romanos dedit et supplicationem mihi decrevit 705 II, 18 | pertimescendos, quod aut deduci de sententia possunt aut, 706 III, 5 | me, cum iam dilucesceret, deducuntur. Atque horum omnium scelerum 707 II, 28 | necessario de hac animi lenitate deduxerit, illud profecto perficiam, 708 II, 4 | persequi non possem, rem huc deduxi, ut tum palam pugnare possetis, 709 III, 15| quos Faesulas L. Sulla deduxit, in Q. Annium Chilonem, 710 III, 16| neque manus neque lingua deerat. Iam ad certas res conficiendas 711 IV, 18 | desunt; vos ne populo Romano deesse videamini, providete. Habetis 712 I, 3 | vehemens et grave, non deest rei publicae consilium neque 713 I, 28 | hac urbe, qui a re publica defecerunt, civium iura tenuerunt. 714 III, 10| superabat omnis, inprobitasque defecit. ~ 715 II, 29 | perditissimorum civium nefario scelere defendant. ~ 716 IV, 16 | est, ad salutem patriae defendendam excitavit? Servus est nemo, 717 II, 26 | facile urbes suas finesque defendent; gladiatores, quam sibi 718 II, 3 | quam multos, qui etiam defenderent [,quam multos, qui propter 719 III, 27| dignitas, quae me semper tacita defendet, magna vis conscientiae, 720 I, 11 | sed privata diligentia defendi. Cum proximis comitiis consularibus 721 IV, 15 | esse venturum. Pari studio defendundae rei publicae convenisse 722 II, 29 | templa atque urbis tecta defendunt. Quos vos, Quirites, precari, 723 III, 6 | aperiri quam ad senatum deferri placeret, ne, si nihil esset 724 II, 21 | iudiciis, proscriptione bonorum defetigati permulti et ex urbe et ex 725 II, 10 | pridem deseruit, fides nuper deficere coepit; eadem tamen illa, 726 II, 25 | nonne, si hominum studia deficiant, di ipsi inmortales cogant 727 I, 16 | esse in consulis corpore defigere. ~VII. Nunc vero quae tua 728 IV, 12 | huius urbis atque in cinere deflagrati imperii collocarent, si 729 III, 8 | pedestres sibi copias non defuturas. Lentulum autem sibi confirmasse 730 III, 2 | eorum a iugulis vestris deiecimus. ~ 731 III, 19| statuae veterum hominum deiectae et legum aera liquefacta 732 III, 6 | si ea, quae erant ad me delata, reperta non essent, tamen 733 IV, 6 | Quantum facinus ad vos delatum sit, videtis. Huic si paucos 734 I, 30 | adgregarit, extinguetur atque delebitur non modo haec tam adulta 735 II, 20 | magnis, conviviis apparatis delectantur, in tantum aes alienum inciderunt, 736 I, 9 | quemque proficisci placeret, delegisti, quos Romae relinqueres, 737 IV, 13 | simile factum, quod initum delendae rei publicae consilium? 738 III, 25| Quirites], quae non ad delendam, sed ad commutandam rem 739 IV, 19 | exaggeratasque fortunas una nox paene delerit. Id ne umquam posthac non 740 IV, 21 | Carthaginem Numantiamque, delevit, habeatur vir egregius Paulus 741 II, 23 | Hi pueri tam lepidi ac delicati non solum amare et amari 742 III, 10| tum ille subito scelere demens, quanta conscientiae vis 743 III, 22| domesticis hostibus tam dementer tantae res creditae et ignotis 744 IV, 22 | qui autem ex numero civium dementia aliqua depravati hostes 745 I, 19 | virum optumum, M. Metellum, demigrasti; quem tu videlicet et ad 746 IV, 13 | quid de summa re publica deminueretur; hic ad evertenda rei publicae 747 III, 24| quidem opus est, quanta deminutione civium et quanta calamitate 748 II, 6 | Catilinam miserum tabescere. Demonstrabo iter: Aurelia via profectus 749 | demum 750 III, 17| ac fati diem rei publicae denuntiavisset neque commisisset, ut signum, 751 II, 15 | belli ac nefarii periculum depellatur. Dicatur sane eiectus esse 752 II, 3 | faverent]! Ac, si illo sublato depelli a vobis omne periculum iudicarem, 753 IV, 10 | populi poenas rei publicae dependisse. Idem ipsum Lentulum, largitorem 754 IV, 4 | interfectis omnibus nemo ne ad deplorandum quidem populi Romani nomen 755 I, 4 | Vivis, et vivis non ad deponendam, sed ad confirmandam audaciam. 756 IV, 1 | eam, per deos inmortales, deponite atque obliti salutis meae 757 III, 15| procurationem incendendae urbis depoposcerat, in M. Ceparium, cui ad 758 II, 6 | caedis atque incendiorum depoposcerit. Omnia superioris noctis 759 IV, 22 | numero civium dementia aliqua depravati hostes patriae semel esse 760 I, 27 | querimoniam detester ac deprecer, percipite, quaeso, diligenter, 761 III, 17| testes manifesti sceleris deprehenderentur. Quae nunc illo absente 762 III, 4 | senatu et a vobis manifesto deprehenderetur. ~ 763 II, 27 | conatumve contra patriam deprehendero, sentiet in hac urbe esse 764 III, 10| sceleris manifesti atque deprehensi inpudentia, qua superabat 765 III, 17| mali a cervicibus vestris depulissem. Non ille nobis Saturnalia 766 III, 19| cum et simulacra deorum depulsa sunt et statuae veterum 767 III, 16| omnis spes atque opes his depulsis urbis periculis concidisse. 768 I, 25 | fortuna, verum etiam spe derelictis conflatam inproborum manum. 769 II, 13 | esset ei ratio totius belli descripta, edocui. Cum haesitaret, 770 III, 16| certos homines delectos ac descriptos habebat. Neque vero, cum 771 II, 5 | decoctoribus, ex iis, qui vadimonia deserere quam illum exercitum maluerunt; 772 II, 14 | pertimuerit, sententiam mutaverit, deseruerit suos, consilium belli faciendi 773 II, 5 | quam hos, qui exercitum deseruerunt, pertimescendos. Atque hoc 774 II, 10 | obligaverunt; res eos iam pridem deseruit, fides nuper deficere coepit; 775 I, 10 | tua illa Manliana castra desiderant. Educ tecum etiam omnes 776 II, 6 | proficiscantur, ne patiantur desiderio sui Catilinam miserum tabescere. 777 I, 2 | consilii particeps, notat et designat oculis ad caedem unum quemque 778 I, 11 | publicae. Quamdiu mihi consuli designato, Catilina, insidiatus es, 779 I, 15 | postea -- quotiens tu me designatum, quotiens consulem interficere 780 I, 18 | tandem aliquando timere desinam." ~ 781 IV, 3 | parcere ac de me cogitare desinite. Nam primum debeo sperare 782 I, 15 | neque tamen conari ac velle desistis. 783 II, 10 | quaererent, essent illi quidem desperandi, sed tamen essent ferendi; 784 II, 19 | quos quieta re publica desperant, perturbata se consequi 785 II, 25 | denique spes cum omnium rerum desperatione confligit. In eius modi 786 II, 5 | contemno collectum ex senibus desperatis, ex agresti luxuria, ex 787 II, 10 | comites, si ex urbe exierint desperatorum hominum flagitiosi greges, 788 II, 19 | quod reliquis omnibus, ut desperent se id, quod conantur, consequi 789 III, 2 | gladios in rem publicam destrictos rettudimus mucronesque eorum 790 I, 3 | nos, dico aperte, consules desumus. ~ 791 IV, 18 | populi Romani praesidia non desunt; vos ne populo Romano deesse 792 I, 27 | iustam patriae querimoniam detester ac deprecer, percipite, 793 II, 18 | et dubites de possessione detrahere, adquirere ad fidem? Quid 794 I, 4 | videret, ne quid res publica detrimenti caperet; nox nulla intercessit; 795 IV, 5 | 5] Haec omnia indices detulerunt, rei confessi sunt, vos 796 II, 12 | omnem ad patres conscriptos detuli. Quo cum Catilina venisset, 797 I, 16 | abs te initiata sacris ac devota sit, nescio, quod eam necesse 798 I, 24 | altaribus saepe istam impiam dexteram ad necem civium transtulisti? ~ 799 I, 5 | quisquam crudelius factum esse dicat. Verum ego hoc, quod iam 800 II, 15 | nefarii periculum depellatur. Dicatur sane eiectus esse a me, 801 III, 9 | iussimus, quae a quoque dicebantur datae. Primo ostendimus 802 I, 7 | caede te contentum esse dicebas? ~ 803 III, 11| ad Catilinam datas esse dicebat Atque ibi vehementissime 804 III, 10| non modo ingenium illud et dicendi exercitatio, qua semper 805 IV, 17 | vero (id enim potius est dicendum) genus hoc universum amantissimum 806 II, 14 | consule vi et minis esse dicetur; et erunt, qui illum, si 807 III, 24| crudelitatem postea Sulla; ne dici quidem opus est, quanta 808 II, 17 | qui nobiscum sunt, nihil dicimus? Quos quidem ego, si ullo 809 I, 20 | optemperaturum te esse dicis. Non referam, id quod abhorret 810 III, 13| publica quid fieri placeret. Dictae sunt a principibus acerrimae 811 II, 19 | concupiverunt, consules se aut dictatores aut etiam reges sperant 812 II, 20 | furere ac proscriptiones et dictaturas cogitare. Tantus enim illorum 813 II, 16 | Catilinam Massiliam ire dictitant, non tam hoc queruntur quam 814 III, 18| viderentur, hoe certe, quod sum dicturus, neque praetermittendum 815 II, 21 | in illa castra conferre dicuntur. Hosce ego non tam milites 816 III, 3 | ut Catilina paucis ante diebus erupit ex urbe, cum sceleris 817 III, 4 | oblatam putavi, ut, quod erat difficillimum, quodque ego semper optabam 818 IV, 8 | horribiles cnstodias circumdat et dignas scelere hominum perditorum; 819 IV, 7 | amplectitur. Uterque et pro sua dignitate et pro rerum magnitudine 820 IV, 23 | salutem, verum etiam ad dignitatem, si eius, qui haec omnia 821 IV, 15 | virtute ad communem salutem dignitatemque consentiunt! Quid ego hic 822 IV, 8 | statueritis, non putent esse suae dignitatis recusare. Adiungit gravem 823 I, 19 | debere, qui se ipse iam dignum custodia iudicarit! ~ 824 III, 25| sed internecione civium diiudicatae sint. In hoc autem uno post 825 III, 17| vigilantem, tam in perditis rebus diligentem nisi ex domesticis insidiis 826 III, 5 | comprehensi ad me, cum iam dilucesceret, deducuntur. Atque horum 827 III, 17| tamen, ut levissime dicam, dimicandum nobis cum illo fuisset, 828 III, 23| sanguine, sine exercitu, sine dimicatione togati me uno togato duce 829 I, 10 | vixdum etiam coetu vestro dimisso comperi; domum meam maioribus 830 I, 18 | civium neces, tibi vexatio direptioque sociorum inpunita fuit ac 831 II, 20 | eodem genere praedatorum direptorumque pono, sed eos hoc moneo, 832 IV, 13 | totam Italiam vastandam diri piendamque Catilinae. Vereamini 833 I, 18 | est ferendum. Quam ob rem discede atque hunc mihi timorem 834 III, 29| vestrum, in vestra tecta discedite et ea, quamquam iam est 835 I, 7 | publicam non potuisse, cum tu discessu ceterorum nostra tamen, 836 I, 12 | primum, et quod huius imperii disciplinaeque maiorum proprium est, facere 837 IV, 4 | quod C. Memmium occidit, in discrimen aliquod atque in vestrae 838 I, 9 | relinqueres, quos tecum educeres, discripsisti urbis partes ad incendia, 839 III, 7 | partibus, quem ad modum discriptum distributumque erat, incendissent 840 IV, 7 | inventa sunt. Municipiis dispertiri iubet. Habere videtur ista 841 IV, 6 | erratis. Latius opinione disseminatum est hoc malum; manavit non 842 IV, 15 | quos ex multorum annorum dissensione huius ordinis ad societatem 843 III, 24| calamitate rei publicae. Dissensit M. Lepidus a clarissimo 844 II, 9 | ut eius diversa studia in dissimili ratione perspicere possitis, 845 II, 17 | non timeo; de his, qui dissimulant, qui Romae remanent, qui 846 IV, 14 | exaudio, patres conscripti, dissimulare non possum. Iaciuntur enim 847 I, 30 | videant aut ea, quae vident, dissimulent; qui spem Catilinae mollibus 848 I, 4 | publicae periculis me non dissolutum videri, sed iam me ipse 849 II, 18 | habent, quarum amore adducti dissolvi nullo modo possunt. Horum 850 I, 9 | Laecam illa nocte, Catilina, distribuisti partes Italiae, statuisti, 851 III, 7 | quem ad modum discriptum distributumque erat, incendissent caedemque 852 II, 22 | revoco; nam neque ab eo divelli possunt et pereant sane 853 II, 9 | 9] Atque ut eius diversa studia in dissimili ratione 854 III, 22| opibus anteponerent, id non divinitus esse factum putatis, praesertim 855 III, 8 | Sullam fuisse. Eundemque dixisse fatalem hunc annum esse 856 I, 21 | fortissimo viro, M. Marcello, dixissem, iam mihi consuli hoc ipso 857 III, 9 | deprehensa, respondisset dixissetque se semper bonorum ferramentorum 858 II, 20 | Tantus enim illorum temporum dolor inustus est civitati, ut 859 I, 14 | vitiorum tuorum, non ad domesticam tuam difficultatem ac turpitudinem 860 II, 1 | quidem unum huius belli domestici ducem sine controversia 861 II, 1 | curia, non denique intra domesticos parietes pertimescemus. 862 III, 22| digni, qui non solum vestris domiciliis atque tectis sed etiam deorum 863 II, 19 | quamquam premuntur aere alieno, dominationem tamen expectant, rerum potiri 864 IV, 12 | singulas unius cuiusque nostrum domos et hoc universum rei publicae 865 II, 10 | prudentissimis, ebriosos sobriis, dormientis vigilantibus? qui mihi accubantes 866 II, 29 | Quirites, sed multis et non dubiis deorum inmortalium significationibus, 867 II, 1 | bellum iustum geremus. Sine dubio perdidimus hominem magnificeque 868 II, 13 | teneretur, quaesivi, quid dubitaret proficisci eo, quo iam pridem 869 IV, 10 | mitissimus atque lenissimus non dubitat P. Lentulum aeternis tenebris 870 IV, 5 | nominatim dati sunt, sine ulla dubitatione a vobis damnati esse videantur. ~ 871 II, 18 | ornatus et copiosus sis et dubites de possessione detrahere, 872 IV, 24 | parere vestris decretis non dubitet et ea, quae statueritis, 873 IV, 10 | adfecit. Iam hoc nemini dubium est qui reo custodiam, quaesitori 874 I, 5 | autem castrorum imperatorem ducemque hostium intra moenia atque 875 II, 15 | levandae causa, ut L. Catilinam ducere exercitum hostium atque 876 II, 23 | mulierculas sunt in castra ducturi? Quem ad modum autem illis 877 I, 12 | manus; sin tu, quod te iam dudum hortor, exieris, exhaurietur 878 I, 22 | istam mentem di inmortales duint! tametsi video, si mea voce 879 IV, 16 | cum sit carum, tum vero dulce atque iucundum? Operae pretium 880 IV, 16 | denique libertas, ea quae dulcissima est, ad salutem patriae 881 IV, 23 | consulatus memoriam postulo; quae dunn erit in vestris fixa mentibus, 882 I, 9 | ego viverem. Reperti sunt duo equites Romani, qui te ista 883 III, 26| tempore in hac re publica duos civis extitisse quorum alter 884 III, 26| inveterascent et corroborabuntur; eandemque diem intellego, quam spero 885 | earum 886 II, 10 | stultissimos prudentissimis, ebriosos sobriis, dormientis vigilantibus? 887 II, 5 | exercitus nostri, verum etiam si edictum praetoris ostendero, concident. 888 III, 13| 13] Indiciis eitis atque editis, Quirites, senatum consului, 889 III, 10| toto iam indicio eito atque edito, surrexit; quaesivit a Gallis, 890 II, 13 | totius belli descripta, edocui. Cum haesitaret, cum teneretur, 891 I, 10 | Manliana castra desiderant. Educ tecum etiam omnes tuos, 892 I, 9 | relinqueres, quos tecum educeres, discripsisti urbis partes 893 II, 24 | totius Italiae ac robur educite. Iam vero urbes coloniarum 894 III, 5 | Volturcius, fit in eos impetus; educuntur et ab illis gladii et a 895 III, 5 | suspicione multos fortis viros eduxerant, et ego ex praefectura Reatina 896 I, 30 | se eiecerit secumque suos eduxerit et eodem ceteros undique 897 II, 4 | eduxisset! Tongilium mihi eduxit, quem amare in praetexta 898 III, 7 | si quid o telorum esset, efferret; ex quibus ille maximum 899 I, 15 | declinatione et, ut aiunt, corpore effugi! nihil [agis, nihil] adsequeris [, 900 I, 11 | publicae pestem totiens iam effugimus. ~Non est saepius in uno 901 II, 20 | agrestis homines tenues atque egentes in eandem illam spem rapinarum 902 IV, 17 | sollicitari posse animos egentium atque imperitorum, est id 903 I, 1 | proxima, quid superiore nocte egeris, ubi fueris, quos convocaveris, 904 IV, 12 | delere conati sunt, qui id egerunt, ut gentem Allobrogum in 905 IV, 10 | cruciatus et corporis etiam egestas ac mendicitas consequatur. ~ 906 II, 25 | quibus nos suppeditamur, eget ille, senatu, equitibus 907 II, 13 | patefeci cetera; quid ea nocte egisset, [ubi fuisset,] quid in 908 IV, 5 | primum quod mihi gratias egistis singu laribus verbis et 909 II, 1 | eiecimus vel emisimus vel ipsum egredientem verbis prosecuti sumus. 910 III, 5 | publica praeclara atque egregia sentirent, sine recusatione 911 II, 27 | consules vigilantis, esse egregios magistratus, esse fortem 912 IV, 21 | Numantiamque, delevit, habeatur vir egregius Paulus ille, cuius currum 913 II, 2 | extulit, quod vivis nobis egressus est, quod ei ferrum e manibus 914 II, 12 | adsequi possem, istos ipsos eicerem, qui haec locuntur. Homo 915 II, 13 | qui verbo civis in exilium eicio, quaesivi a Catilina, in 916 II, 15 | emiserim potius quam quod eiecerim. Sed cum sint homines, qui 917 II, 1 | flammaque minitantem ex urbe vel eiecimus vel emisimus vel ipsum egredientem 918 II, 24 | contra illam naufragorum eiectam ac debilitatam manum florem 919 III, 13| 13] Indiciis eitis atque editis, Quirites, 920 III, 10| aliquanto, toto iam indicio eito atque edito, surrexit; quaesivit 921 I, 16 | excidit casu aliquo et elapsa est! [tamen ea carere diutius 922 I, 1 | etiam furor iste tuus nos eludet? quem ad finem sese effrenata 923 II, 21 | pridem premuntur, qui numquam emergunt, qui partim inertia, partim 924 II, 1 | ex urbe vel eiecimus vel emisimus vel ipsum egredientem verbis 925 I, 27 | exire patiere, ut abs te non emissus ex urbe, sed immissus in 926 I, 20 | sint, Catilina, dubitas, si emori aequo animo non potes, abire 927 III, 4 | in Galliam ad suos civis eodemque itinere cum litteris mandatisque 928 III, 21| interitum rei publieae eomparari, et ea per cives, quae tum 929 I, 21 | manus ac tela contineo, eosdem facile adducam, ut te haec, 930 III, 4 | Lentulo esse sollicitatos, eosque in Galliam ad suos civis 931 III, 8 | Cassio esse praescriptum, ut equitatum in Italiam quam primum mitterent; 932 IV, 22 | quae coniunctionem vestram equitumque Romanorum et tantam conspirationem 933 III, 22| audaciae consilium esset ereptum. Quid vero? ut homines Galli 934 | ergo 935 I, 18 | atque hunc mihi timorem eripe; si est verus, ne opprimar, 936 IV, 2 | Italiam ex bello et vastitate eriperem, quaecumque mihi uni proponetur 937 IV, 8 | per populum levare possit; eripit etiam spem, quae sola homines 938 IV, 8 | nefariis hominibus; quam si eripuisset, multos una dolores animi 939 | eritis 940 IV, 6 | adfines esse, vehementer erratis. Latius opinione disseminatum 941 II, 10 | obliti, debilitati stupris eructant sermonibus suis caedem bonorum 942 II, 27 | expectavit, ut id, quod latebat, erumperet. Quod reliquum est, iam 943 I, 6 | potest, si illustrantur, si erumpunt omnia? Muta iam istam mentem, 944 | estis 945 III, 19| tempore cum haruspices ex tota Etruria convenissent, caedes atque 946 I, 5 | contra populum Romanum in Etruriae faucibus conlocata, crescit 947 II, 6 | Apulia adtributa, quis habeat Etruriam, quis agrum Picenum, quis 948 III, 5 | viros, ad me vocavi, rem eui, quid fieri placeret, ostendi. 949 III, 8 | ante se et Sullam fuisse. Eundemque dixisse fatalem hunc annum 950 II, 1 | sumus. Abiit, excessit, evasit, erupit. Nulla iam pernicies 951 IV, 13 | publica deminueretur; hic ad evertenda rei publicae fundamenta 952 I, 18 | quaestiones, verum etiam ad evertendas perfringendasque valuisti. 953 I, 27 | principem coniurationis, evocatorem servorum et civium perditorum, 954 II, 2 | videtur, quod tantam pestem evomuerit forasque proiecerit. ~ 955 III, 5 | Interim tertia fere vigilia exacta cum iam pontem Mulvium magno 956 IV, 19 | deorum benignitate auctas exaggeratasque fortunas una nox paene delerit. 957 IV, 3 | non domum saepe revocat exanimata uxor et abiecta metu filia 958 IV, 14 | 14] Sed ea, quae exaudio, patres conscripti, dissimulare 959 I, 21 | perspicere et voces paulo ante exaudire potuisti. Quorum ego vix 960 III, 20| Iovis facere maius et in excelso conlocare et contra, atque 961 II, 1 | prosecuti sumus. Abiit, excessit, evasit, erupit. Nulla iam 962 I, 16 | manibus, quotiens [vero] excidit casu aliquo et elapsa est! [ 963 III, 7 | esset ille, qui et fugientis exciperet et se cum his urbanis ducibus 964 IV, 15 | 15] Hosce ego homines excipio et secerno lubenter neque 965 III, 4 | Transalpini et tumultus Gallici excitandi causa a P. Lentulo esse 966 II, 20 | Sulla sit iis ab inferis excitandus; qui etiam non nullos agrestis 967 IV, 4 | sollicitantur Allobroges, servitia excitantur, Catilina accersitur; id 968 IV, 19 | studio paene praecurritis, excitarem, locutus sum, sed ut mea 969 IV, 16 | salutem patriae defendendam excitavit? Servus est nemo, qui modo 970 I, 10 | praesidiis munivi atque firmavi, exclusi eos, quos tu ad me salutatum 971 II, 26 | me facti de hac nocturna excursione Catilinae facile urbes suas 972 III, 10| ingenium illud et dicendi exercitatio, qua semper valuit, sed 973 I, 25 | natura peperit, voluntas exercuit, fortuna servavit. Numquam 974 II, 23 | venena didicerunt. Qui nisi exeunt, nisi pereunt, etiamsi Catilina 975 I, 12 | iam dudum hortor, exieris, exhaurietur ex urbe tuorum comitum magna 976 II, 7 | Uno mehercule Catilina exhausto levata mihi et recreata 977 II, 10 | sui comites, si ex urbe exierint desperatorum hominum flagitiosi 978 I, 12 | quod te iam dudum hortor, exieris, exhaurietur ex urbe tuorum 979 IV, 21 | coactus est, ornetur alter eximia laude Africanus, qui duas 980 II, 14 | sed crudelissimum tyrannum existimari velint! ~ 981 III, 16| et comprehensos tenetis, existumare debetis omnis Catilinae 982 I, 29 | tecta ardebunt tum te non existumas invidiae incendio conflagraturum?" ~ 983 III, 17| constituisset neque tanto ante exitii ac fati diem rei publicae 984 IV, 6 | videbam, sed hanc tantam, tam exitiosam haberi coniurationem a civibus 985 III, 3 | coniuratorum manum simul exituram aut eos, qui restitissent, 986 I, 9 | confirmasti te ipsum iam esse exiturum, dixisti paulum tibi esse 987 IV, 3 | consulatus mei, neque ille, qui expectans huius exitum diei stat in 988 I, 27 | belli futurum vides, quem expectari imperatorem in castris hostium 989 IV, 15 | frequentasset, video ab expectatione sortis ad salutem com munem 990 III, 3 | vos, qui et ignoratis et expectatis, scire possitis. Principio 991 II, 6 | perpetuam sperant futuram. Quod expectavi, iam sum adsecutus, ut vos 992 II, 27 | cui solutior visa est, hoc expectavit, ut id, quod latebat, erumperet. 993 II, 11 | permanent, ea, quae merentur, expectent. ~ 994 I, 6 | Catilina, quod iam amplius expectes, si neque nox tenebris obscurare 995 II, 22 | labor in antelucanis cenis expromitur. ~ 996 III, 24| Cn. Octavius consul armis expulit ex urbe collegam; omnis 997 I, 18 | iam aliquot annis facinus exstitit nisi per te, nullum flagitium 998 I, 27 | a consulatu reppuli, ut exsul potius temptare quam consul 999 I, 23 | bonis, infer patriae bellum, exsulta impio latrocinio, ut a me 1000 II, 25 | Italia, provinciis omnibus, exteris nationibus, si his rebus 1001 III, 3 | exierit), sed tum, cum illum exterminari volebam, aut reliquam coniuratorum 1002 IV, 22 | uno loco condicio melior externae victoriae quam domesticae, 1003 II, 29 | ut quondam Solebant, ab externo hoste atque longinquo, sed