| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Marcus Tullius Cicero In Catilinam IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Orat., Cap.
2004 II, 20 | non modo homines, sed ne pecudes quidem mihi passurae esse 2005 II, 20 | insperatis ac repentinis pecuniis sumptuosius insolentiusque 2006 III, 8 | Italiam quam primum mitterent; pedestres sibi copias non defuturas. 2007 III, 16| Quem quidem ego cum ex urbe pellebam, hoc providebam animo, Quirites, 2008 IV, 18 | et Capitolium, vobis aras Penatium, vobis illum ignem Vestae 2009 I, 25 | hanc te amentiam natura peperit, voluntas exercuit, fortuna 2010 I, 27 | querimoniam detester ac deprecer, percipite, quaeso, diligenter, quae 2011 II, 2 | prostratus, Quirites, et se perculsum atque abiectum esse sentit 2012 III, 19| Capitolio res de caelo esse percussas, cum et simulacra deorum 2013 II, 1 | iustum geremus. Sine dubio perdidimus hominem magnificeque vicimus, 2014 II, 25 | egestate, bona ratio cum perdita, mens sana cum amentia, 2015 IV, 17 | fortuna miseri aut voluntate perditi, qui non illum ipsum sellae 2016 I, 23 | confer te ad Manlium, concita perditos cives, secerne te a bonis, 2017 II, 12 | quis denique ita aspexit ut perditum civem ac non potius ut inportunissimum 2018 III, 15| primum Gallos ad Gabinium perductos esse constabat. Atque ea 2019 IV, 3 | nos una rei publicae peste pereamus. ~ 2020 IV, 14 | qui cum sibi viderent esse pereundum, cum omnibus potius quam 2021 II, 23 | didicerunt. Qui nisi exeunt, nisi pereunt, etiamsi Catilina perierit, 2022 I, 3 | vastare cupientem nos consules perferemus? Nam illa nimis antiqua 2023 II, 23 | atque illas pruinas ac nives perferent? nisi idcirco se facilius 2024 IV, 1 | omnis dolores cruciatusque perferrem, feram non solum fortiter, 2025 II, 9 | fame et siti et vigiliis perferundis fortis ab istis praedicabatur, 2026 I, 18 | verum etiam ad evertendas perfringendasque valuisti. Superiora illa, 2027 I, 26 | 26] Hic tu qua laetitia perfruere, quibus gaudiis exultabis, 2028 IV, 11 | salva re publica vobiscum perfrui liceat, ut ego, quod in 2029 IV, 2 | gentium, non domus, commune perfugium, non lectus ad quietem datus, 2030 IV, 16 | qui non audaciam civium perhorrescat, qui non haec stare cupiat, 2031 IV, 12 | vexationem virginum Vestalium perhorresco et, quia mihi vellementer 2032 I, 11 | in uno homine summa salus periclitanda rei publicae. Quamdiu mihi 2033 II, 28 | maxumae res minimo motu, pericula summa nullo tumultu, bellum 2034 I, 28 | propter invidiam aut alicuius periculi metum salutem civium tuorum 2035 III, 28| vestra obtulerint invidiae periculisque omnibus; mihi quidem ipsi 2036 III, 16| Quirites, consceleratissimi periculosissimique belli nefarios duces captos 2037 II, 23 | pereunt, etiamsi Catilina perierit, scitote hoc in re publica 2038 II, 21 | velint, aut cur minore dolore perituros se cum multis quam si soli 2039 II, 6 | superioris noctis consilia ad me perlata esse sentiunt; patefeci 2040 IV, 12 | idcirco in eos, qui ea perlicere voluerunt, me severum vehementemque 2041 IV, 20 | coniuratorum, quam videtis esse permagnam, tantam me inimicorum multitudinem 2042 II, 18 | sententia possunt aut, si permanebunt, magis mihi videntur vota 2043 II, 10 | erat in abundantia, lubido permanet. Quodsi in vino et alea 2044 I, 4 | Valerio consulibus est permissa res publica; num unum diem 2045 II, 12 | videlicet timidus aut etiam permodestus vocem consulis ferre non 2046 I, 16 | tecum loquar, non ut odio permotus esse videar, quo debeo, 2047 II, 5 | scire sentiunt neque tamen permoventur. ~ 2048 II, 21 | proscriptione bonorum defetigati permulti et ex urbe et ex agris se 2049 II, 1 | evasit, erupit. Nulla iam pernicies a monstro illo atque prodigio 2050 I, 12 | tuorum comitum magna et perniciosa sentina rei publicae. 2051 I, 24 | ac tuis omnibus confido perniciosam ac funestam futuram, cui 2052 I, 28 | privati in hac re publica perniciosos cives morte multarunt. An 2053 I, 3 | acrioribus suppliciis civem perniciosum quam acerbissimum hostem 2054 III, 29| faciundum sit, atque ut in perpetua pace esse possitis, providebo. ~ 2055 IV, 9 | sententiam tamquam obsidem perpetuae in rem publicam voluntatis. 2056 III, 13| secutus. Et quoniam nondum est perscriptum senatus consultum, ex memoria 2057 IV, 13 | clarissimus, armatus Gracchum est persecutus. Ille etiam grave tum vulnus 2058 II, 4 | socios invidia oppressus persequi non possem, rem huc deduxi, 2059 IV, 21 | quondam et no bilissimus Perses honestavit, sit aeterna 2060 III, 20| senatu populoque Romano perspici possent. Atque illud signum 2061 I, 20 | quorum voluntatem tacitorum perspicis? ~ 2062 IV, 23 | studiis proque hac, quam perspicitis, ad conservandam rem publicam 2063 II, 11 | Nulla est enim natio, quam pertimescamus, nullus rex, qui bellum 2064 I, 22 | commoveare, ut legum poenas pertimescas, ut temporibus rei publicae 2065 II, 1 | intra domesticos parietes pertimescemus. Loco ille motus est, cum 2066 I, 29 | quam inertiae ac nequitiae pertimescenda. An, cum bello vastabitur 2067 IV, 9 | sententiae mihi populares impetus pertimescendi; sin illam alteram, nescio 2068 II, 24 | 24] O bellum magno opere pertimescendum, cum hanc sit habiturus 2069 I, 17 | iudicium sequere nec vim pertimesces? ~ 2070 II, 14 | circumclusus ac debilitatus subito pertimuerit, sententiam mutaverit, deseruerit 2071 II, 6 | hesterno die; Catilina ipse pertimuit, profugit; hi quid expectant? 2072 I, 14 | nostrum vitam salutemque pertinent. 2073 III, 25| commutandam rem publicam pertinerent. Non illi nullam esse rem 2074 III, 20| quae ad placandos deos pertineret, praetermissa est. Idemque 2075 IV, 2 | Ego multa tacui, multa pertuli, multa concessi, multa meo 2076 II, 19 | quieta re publica desperant, perturbata se consequi posse arbitrantur. 2077 III, 11| Atque ibi vehementissime perturbatus Lentulus tamen et signum 2078 I, 30 | intendit, in Manliana castra pervenerit, neminem tam stultum fore, 2079 III, 5 | occulte ad pontem Mulvium pervenerunt atque ibi in proximis villis 2080 III, 22| atque ad haec tanta indicia perveni. Iam vero [illa Allobrogum 2081 III, 8 | huius urbis atque imperium pervenire esset necesse; Cinnam ante 2082 IV, 14 | Iaciuntur enim voces, quae perveniunt ad auris meas eorum, qui 2083 I, 30 | tam adulta rei publicae pestis, verum etiam stirps ac semen 2084 I, 12 | aperte rem publicam universam petis, templa deorum inmortalium, 2085 I, 11 | denique, quotienscumque me petisti, per me tibi obstiti, quamquam 2086 I, 15 | conatus es! quot ego tuas petitiones ita coniectas, ut vitari 2087 II, 25 | parte pudor pugnat, illinc petulantia; hinc pudicitia, illinc 2088 II, 22 | complexu eius ac sinu; quos pexo capillo nitidos aut inberbis 2089 II, 5 | hoc dilectu, quem in agro Piceno et Gallico Q. Metellus habuit, 2090 II, 6 | habeat Etruriam, quis agrum Picenum, quis Gallicum, quis sibi 2091 II, 26 | prospiciens in agrum Gallicum Picenumque praemisi, aut opprimet hominem 2092 IV, 13 | totam Italiam vastandam diri piendamque Catilinae. Vereamini censeo, 2093 II, 25 | illinc fraudatio; hinc pietas, illinc scelus; hinc constantia, 2094 I, 4 | postea L. Saturninum tribunum pl. et C. Servilium praetorem 2095 III, 20| neque res ulla, quae ad placandos deos pertineret, praetermissa 2096 III, 19| inmortales omni ratione placati suo numine prope fata ipsa 2097 I, 20 | postulas et, si hic ordo [sibi] placere decreverit te ire in exilium, 2098 II, 11 | debitam aut instare iam plane aut certe adpropinquare. 2099 I, 8 | audiam, sed etiam videam planeque sentiam. IV. Recognosce 2100 IV, 4 | Gracchus, quod iterum tribunus plebis fieri voluit, non C. Gracchus, 2101 IV, 14 | aetatum; plenum est forum, plena templa circum forum, pleni 2102 IV, 14 | plena templa circum forum, pleni omnes aditus huius templi 2103 IV, 14 | omnium denique aetatum; plenum est forum, plena templa 2104 IV, 18 | providete. Habetis consulem ex plurimis periculis et insidiis atque 2105 I, 10 | omnes tuos, si minus, quam plurimos; purga urbem. Magno me metu 2106 IV, 20 | scelere concitata manus ista plus valuerit quam vestra ac 2107 IV, 7 | oportere atque hoc genus poenae saepe in inprobos civis 2108 II, 8 | inpellendo, verum etiam adiuvando pollicebatur. Nunc vero quam subito non 2109 I, 9 | lectulo interfecturos [esse] pollicerentur. 2110 IV, 21 | liberavit, anteponatur omnibus Pompeius, cuius res gestae atque 2111 III, 5 | ceteris. Tum interventu Pomptini atque Flacci pugna, quae 2112 III, 5 | hesterno die L. Flaccum et C. Pomptinum praetores, fortissimos atque 2113 III, 14| Deinde L. Flaccus et C. Pomptinus praetores, quod eorum opera 2114 II, 20 | praedatorum direptorumque pono, sed eos hoc moneo, desinant 2115 III, 5 | ut Tiberis inter eos et pons interesset. Eodem autem 2116 I, 3 | amplissumus, P. Scipio, pontifex maximus, Ti. Gracchum mediocriter 2117 II, 4 | aes alienum contractum in popina nullum rei publicae motum 2118 IV, 24 | Quapropter de summa salute vestra populique Romani, de vestris coniugibus 2119 I, 10 | aliquando ex urbe; patent portae; proficiscere. Nimium diu 2120 I, 21 | studes, relinquentem usque ad portas prosequantur. ~ 2121 II, 27 | esse moriendum. Nullus est portis custos, nullus insidiator 2122 IV, 8 | vita formido inprobis esset posita apud inferos eius modi quaedam 2123 IV, 16 | templa, aspectus urbis, possessio libertatis, lux denique 2124 II, 18 | copiosus sis et dubites de possessione detrahere, adquirere ad 2125 III, 10| esset, ostendit. Nam, cum id posset infitiari, repente praeter 2126 II, 4 | deduxi, ut tum palam pugnare possetis, cum hostem aperte videretis. 2127 IV, 21 | nobis provincias, quo exire possimus, quam curare, ut etiam illi, 2128 III, 26| etiam minus digni ad sequi possint. Memoria vestra, Quirites, 2129 I, 28 | iura tenuerunt. An invidiam posteritatis times? Praeclaram vero populo 2130 III, 2 | sustulimus, esse apud vos posterosque vestros in honore debebit 2131 IV, 10 | vinculisque mandare et sancit in posterum, ne quis huius supplicio 2132 II, 22 | carcer capere non possit. Postremum autem genus est non solum 2133 I, 22 | publicae cedas, non est postulandum. Neque enim is es, Catilina, 2134 I, 20 | inquis "ad senatum"; id enim postulas et, si hic ordo [sibi] placere 2135 II, 14 | in agro Faesulano castra posuit bellum populo Romano suo 2136 IV, 21 | Paulus ille, cuius currum rex potentissimus quondam et no bilissimus 2137 II, 17 | orationis meae, si quam potero, adferam. ~ 2138 III, 10| rebus dicere vellet, feci potestatem. Atque ille primo quidem 2139 I, 15 | 15] Potestne tibi haec lux, Catilina, 2140 II, 19 | dominationem tamen expectant, rerum potiri volunt, honores, quos quieta 2141 III, 22| pugnando, sed tacendo superare potuerint? ~ 2142 I, 18 | ferenda non fuerunt, tamen, ut potui, tuli; nunc vero me totam 2143 III, 25| quantum flamma obire non potuisset, et urbem et civis integros 2144 I, 21 | voces paulo ante exaudire potuisti. Quorum ego vix abs te iam 2145 II, 12 | vocem consulis ferre non potuit; simul atque ire in exilium 2146 II, 5 | Itaque ego illum exercitum prae Gallicanis legionibus et 2147 IV, 12 | me severum vehementemque praebeo. Etenim quaero, si quis 2148 III, 21| tam aversus a vero, tam praeceps, tam mente captus, qui neget 2149 II, 19 | arbitrantur. Quibus hoc praecipiendum videtur, unum Scilicet et 2150 III, 21| haec omnia, quae videmus, praecipueque hanc urbem deorum inmortalium 2151 III, 5 | qui omnia de re publica praeclara atque egregia sentirent, 2152 II, 24 | Quirites, contra has tam praeclaras Catilinae copias vestra 2153 II, 25 | inmortales cogant ab his praeclarissimis virtutibus tot et tanta 2154 IV, 19 | vos, qui mihi studio paene praecurritis, excitarem, locutus sum, 2155 II, 20 | utrosque in eodem genere praedatorum direptorumque pono, sed 2156 II, 9 | perferundis fortis ab istis praedicabatur, cum industriae subsidia 2157 IV, 6 | poena quid censeatis. Illa praedicam, quae sunt consulis. Ego 2158 I, 23 | ac, si mihi inimico, ut praedicas, tuo conflare vis invidiam, 2159 II, 20 | aedificant tamquam beati, dum praediis lectis, familiis magnis, 2160 II, 18 | certare cum usuris fructibus praediorum, et locupletioribus his 2161 I, 10 | id temporis venturos esse praedixeram. ~V. Quae cum ita sint, 2162 III, 5 | viros eduxerant, et ego ex praefectura Reatina complures delectos 2163 IV, 5 | nemini; postremo hesterno die praemia legatis Allobrogum Titoque 2164 IV, 10 | indices hesterno die maximis praemiis adfecit. Iam hoc nemini 2165 II, 26 | agrum Gallicum Picenumque praemisi, aut opprimet hominem aut 2166 I, 24 | invitem, a quo iam sciam esse praemissos, qui tibi ad Forum Aurelium 2167 I, 8 | 8] Quid? cum te Praeneste Kalendis ipsis Novembribus 2168 III, 8 | his et a L. Cassio esse praescriptum, ut equitatum in Italiam 2169 IV, 13 | feminae lectissimae, virum praesentem et audientem vita privandum 2170 I, 17 | volneras, eorum aspectum praesentiamque vitare? Si te parentes timerent 2171 IV, 3 | omnis deos, qui huic urbi praesident, pro eo mihi, ac mereor, 2172 IV, 24 | defendere et per se ipsum praestare possit.~ 2173 III, 7 | infinitam civium fecissent, praesto esset ille, qui et fugientis 2174 I, 24 | qui tibi ad Forum Aurelium praestolarentur armati, cui iam sciam pactam 2175 I, 3 | Nam illa nimis antiqua praetereo, quod C. Servilius Ahala 2176 III, 20| placandos deos pertineret, praetermissa est. Idemque iusserunt simulacrum 2177 III, 18| quod sum dicturus, neque praetermittendum neque relinquendum est. ~ 2178 III, 26| monumentum laudis postulo praeterquam huius diei memoriam sempiternam. 2179 II, 4 | mihi eduxit, quem amare in praetexta coeperat, Publicium et Minucium, 2180 II, 24 | Catilina scortorum cohortem praetoriam! Instruite nunc, Quirites, 2181 I, 13 | ferrum aut ad lubidinem facem praetulisti? 2182 II, 29 | defendunt. Quos vos, Quirites, precari, venerari, implorare debetis, 2183 IV, 17 | concursare circum tabernas, pretio sperare sollicitari posse 2184 IV, 16 | dulce atque iucundum? Operae pretium est, patres conscripti, 2185 I, 15 | neminem, qui nesciat te pridie Kalendas Ianuarias Lepido 2186 I | ORATIO IN L. CATILINAM PRIMA ~ 2187 IV, 19 | debet esse in re publica princeps, officio functa consulari 2188 I, 27 | sentis, auctorem sceleris, principem coniurationis, evocatorem 2189 III, 13| placeret. Dictae sunt a principibus acerrimae ac fortissimae 2190 III, 3 | expectatis, scire possitis. Principio ut Catilina paucis ante 2191 I, 15 | telo, manum consulum et principum civitatis interficiendorum 2192 II, 6 | vehementer errant, si illam meam pristinam lenitatem perpetuam sperant 2193 | prius 2194 IV, 13 | praesentem et audientem vita privandum esse dixit, cum avum suum 2195 IV, 7 | qui populum Romanum] vita privare conati sunt, qui delere 2196 IV, 16 | ordinesque commemoro, quos privatae fortunae, quos communis 2197 I, 14 | illa venio, quae non ad privatam ignominiam vitiorum tuorum, 2198 I, 13 | inusta vitae tuae est? quod privatarum rerum dedecus non haeret 2199 I, 28 | maiorum? At persaepe etiam privati in hac re publica perniciosos 2200 III, 15| occideret, ea nos religione in privato P. Lentulo puniendo liberaremur. ~ 2201 I, 21 | Catilina, cum quiescunt, probant, cum patiuntur, decernunt, 2202 II, 4 | quidem omnibus re etiam tum probata si illum, ut erat meritus, 2203 III, 28| cedamus, sed etiam omnis in probos ultro semper lacessamus. 2204 IV, 4 | publicae, circumspicite omnes procellas, quae inpendent, nisi providetis. 2205 III, 15| in L. Cassium, qui sibi procurationem incendendae urbis depoposcerat, 2206 II, 1 | pernicies a monstro illo atque prodigio moenibus ipsis intra moenia 2207 IV, 10 | Lentulum, largitorem et prodigum, non putat, cum de pernicie 2208 II, 25 | In eius modi certamine ac proelio nonne, si hominum studia 2209 I, 27 | 27] Tantum profeci tum, cum te a consulatu 2210 I, 32 | consensionem, ut Catilinae profectione omnia patefacta, inlustrata, 2211 II, 18 | beneficio tabulae novae proferentur, verum auctionariae; neque 2212 II, 6 | etiam nunc concedam: exeant, proficiscantur, ne patiantur desiderio 2213 I, 24 | quam venerari ad caedem proficiscens solebas, a cuius altaribus 2214 II, 11 | Huic ego me bello ducem profiteor, Quirites; suscipio inimicitias 2215 II, 2 | maerore esse adflictum et profligatum putatis? Iacet ille nunc 2216 II, 10 | rapinas. Patrimonia sua profuderunt, fortunas suas obligaverunt; 2217 I, 7 | consiliorum reprimendorum causa profugerunt. Num infitiari potes te 2218 II, 6 | Catilina ipse pertimuit, profugit; hi quid expectant? Ne illi 2219 III, 11| cogita, quem in locum sis progressus. Vide, ecquid tibi iam sit 2220 II, 26 | eius omnis motus conatusque prohibebit. Reliquis autem de rebus 2221 II, 2 | pestem evomuerit forasque proiecerit. ~ 2222 | Proinde 2223 IV, 6 | opprimi sustentando aut prolatando nullo pacto potest; quacumque 2224 II, 11 | tempus, sed multa saecula propagarit rei publicae. Nulla est 2225 III, 26| quam spero aeternam fore, propagatam esse et ad salutem urbis 2226 IV, 2 | eriperem, quaecumque mihi uni proponetur fortuna, subeatur. Etenim, 2227 IV, 12 | 12] Cum vero mihi proposui regnantem Lentulum, sicut 2228 IV, 22 | a me atque a meis facile propulsari posse confido. Neque ulla 2229 IV, 23 | vos singularibus studiis proque hac, quam perspicitis, ad 2230 II, 21 | qui vadimoniis, iudiciis, proscriptione bonorum defetigati permulti 2231 II, 20 | moneo, desinant furere ac proscriptiones et dictaturas cogitare. 2232 II, 1 | ipsum egredientem verbis prosecuti sumus. Abiit, excessit, 2233 I, 21 | relinquentem usque ad portas prosequantur. ~ 2234 II, 26 | Metellus, quem ego hoc prospiciens in agrum Gallicum Picenumque 2235 IV, 3 | conscripti, consulite vobis, prospicite patriae, conservate vos, 2236 II, 2 | putatis? Iacet ille nunc prostratus, Quirites, et se perculsum 2237 III, 27| ceteris facta sua recte prosunt, mihi mea ne quando obsint, 2238 III, 16| cum ex urbe pellebam, hoc providebam animo, Quirites, remoto 2239 III, 29| perpetua pace esse possitis, providebo. ~ 2240 IV, 19 | a civibus, hodierno die providendum est. Atque haec, non ut 2241 III, 14| quod virtute, consilio, providentia mea res publica maximis 2242 III, 4 | demum animis saluti vestrae provideretis, cum oculis maleficium ipsum 2243 IV, 18 | Romano deesse videamini, providete. Habetis consulem ex plurimis 2244 IV, 4 | procellas, quae inpendent, nisi providetis. Non Ti. Gracchus, quod 2245 IV, 23 | imperio, pro exercitu, pro provincia, quam neglexi, pro triumpho 2246 IV, 23 | clientelis hospitiisque provincialibus, quae tamen urbanis opibus 2247 II, 25 | vectigalibus, cuncta Italia, provinciis omnibus, exteris nationibus, 2248 II, 26 | praesidii, consultum atque provisum est. Coloni omnes municipesque 2249 II, 13 | ubi fuisset,] quid in proximam constituisset, quem ad modum 2250 II, 21 | civitas, sed ne vicini quidem proximi sentiant. Nam illud non 2251 I, 14 | quas omnis inpendere tibi proxumis Idibus senties; ad illa 2252 II, 10 | insidiari, stultissimos prudentissimis, ebriosos sobriis, dormientis 2253 II, 23 | illi Appenninum atque illas pruinas ac nives perferent? nisi 2254 IV, 8 | consolari solet. Bona praeterea publicari iubet, vitam solam relinquit 2255 IV, 10 | esse possit. Adiungit etiam publicationem bonorum, ut omnis animi 2256 I, 11 | et copiis nullo tumultu publice concitato; denique, quotienscumque 2257 I, 2 | etiam in senatum venit, fit publici consilii particeps, notat 2258 II, 4 | amare in praetexta coeperat, Publicium et Minucium, quorum aes 2259 III, 6 | publico non ad consilium publicum rem integram deferrem. Etenim, 2260 III, 21| ineendia, interitum rei publieae eomparari, et ea per cives, 2261 II, 25 | illinc petulantia; hinc pudicitia, illinc stuprum; hinc fides, 2262 II, 23 | inpudicique versantur. Hi pueri tam lepidi ac delicati non 2263 IV, 12 | tum fugam virginum atque puerorum ac vexationem virginum Vestalium 2264 III, 5 | interventu Pomptini atque Flacci pugna, quae erat commissa, sedatur. 2265 III, 22| praesertim qui nos non pugnando, sed tacendo superare potuerint? ~ 2266 II, 4 | huc deduxi, ut tum palam pugnare possetis, cum hostem aperte 2267 II, 25 | Ex hac enim parte pudor pugnat, illinc petulantia; hinc 2268 II, 19 | populo, clarissimo imperio, pulcherrimae urbi contra tantam vim sceleris 2269 III, 1 | imperii, fortunatissimam pulcherrimamque urbem, hodierno die deorum 2270 III, 23| Quirites, quoniam ad omnia pulvinaria supplicatio decreta est, 2271 IV, 7 | Romani nomen extinguere, punctum temporis frui vita et hoc 2272 IV, 11 | tanti sceleris inmanitate punienda crudelitas? Ego enim de 2273 III, 15| religione in privato P. Lentulo puniendo liberaremur. ~ 2274 I, 10 | si minus, quam plurimos; purga urbem. Magno me metu liberabis, 2275 IV, 11 | vituperatione populo Romano purgabo atque obtinebo eam multo 2276 II, 5 | nitent unguentis, qui fulgent purpura, mallem secum suos milites 2277 IV, 12 | sperasse confessus est, purpuratum esse huic Glabinium, cum 2278 III, 3 | sine illo ac debiles fore putabam. ~ 2279 III, 16| aliquid mandarat, confectum putabat; nihil erat, quod non ipse 2280 II, 3 | qui propter stultitiam non putarent,] quam multos, qui etiam 2281 III, 25| tantum civium superfuturum putassent, quantum infinitae caedi 2282 I, 19 | vindicandum fortissimum fore putasti. Sed quam longe videtur 2283 II, 4 | vehementer foris esse timendum putem, licet hinc intellegatis, 2284 IV, 8 | omnium causa statueritis, non putent esse suae dignitatis recusare. 2285 II, 6 | cum Catilina sentire non putet. Non est iam lenitati locus; 2286 II, 10 | comissationes solum et scorta quaererent, essent illi quidem desperandi, 2287 IV, 12 | vehementemque praebeo. Etenim quaero, si quis pater familias 2288 III, 10| eum quotiensque venissent, quaesissentque ab eo, nihilne secum esset 2289 IV, 10 | dubium est qui reo custodiam, quaesitori gratulationem, indici praemium 2290 I, 27 | ac deprecer, percipite, quaeso, diligenter, quae dicam, 2291 I, 18 | ad neglegendas leges et quaestiones, verum etiam ad evertendas 2292 | quale 2293 II, 3 | 3] Ac si quis est talis, quales esse omnes oportebat, qui 2294 | quando 2295 IV, 19 | idem sentientem. Cogitate, quantis laboribus fundatum imperium, 2296 | Quapropter 2297 II, 21 | 21] Quartum genus est sane varium et 2298 I, 4 | interfectus est propter quasdam seditionum suspiciones C. 2299 I, 26 | neque audies virum bonum quemquam neque videbis! Ad huius 2300 IV, 17 | quod auditum est, lenonem quendam Lentuli concursare circum 2301 II, 16 | ut eat in exilium, quam queramur. ~ 2302 I, 27 | quandam prope iustam patriae querimoniam detester ac deprecer, percipite, 2303 II, 16 | ire dictitant, non tam hoc queruntur quam verentur. Nemo est 2304 | quicquam 2305 | quidam 2306 II, 11 | Proinde aut exeant aut quiescant aut, si et in urbe et in 2307 I, 21 | te autem, Catilina, cum quiescunt, probant, cum patiuntur, 2308 II, 19 | potiri volunt, honores, quos quieta re publica desperant, perturbata 2309 II, 12 | inportunissimum hostem? Quin etiam principes eius ordinis 2310 II, 22 | 22] Quintum genus est parricidarum, 2311 | quocumque 2312 | quoddam 2313 III, 4 | quod erat difficillimum, quodque ego semper optabam ab dis 2314 I, 8 | enim esse hic in senatu quosdam, qui tecum una fuerunt. ~ 2315 | quot 2316 I, 11 | publice concitato; denique, quotienscumque me petisti, per me tibi 2317 III, 10| respondissent, per quem ad eum quotiensque venissent, quaesissentque 2318 IV | ORATIO IN L. CATILINAM QVARTA ~HABITA IN SENATV~ 2319 I, 27 | vincla duci, non ad mortem rapi, non summo supplicio mactari 2320 I, 25 | cupiditas effrenata ac furiosa rapiebat; neque enim tibi haec res 2321 II, 20 | egentes in eandem illam spem rapinarum veterum impulerunt. Quos 2322 II, 10 | caedem, nisi incendia, nisi rapinas. Patrimonia sua profuderunt, 2323 IV, 9 | tamen meorum periculorum rationes utilitas rei publicae vincat. 2324 III, 5 | eduxerant, et ego ex praefectura Reatina complures delectos adulescentes, 2325 I, 22 | minus in praesens tempus recenti memoria scelerum tuorum, 2326 III, 9 | quae sibi eorum legati recepissent. Tum Cethegus, qui paulo 2327 IV, 22 | aut oppressi serviunt aut recepti [in amicitiam] beneficio 2328 I, 19 | velle dixisti? A quo non receptus etiam ad me venire ausus 2329 III, 9 | et signum et manum suam. Recitatae sunt tabellae in eandem 2330 III, 9 | ferramentorum studiosum fuisse, recitatis litteris debilitatus atque 2331 I, 6 | omnia; quae iam mecum licet recognoscas. ~ 2332 I, 8 | videam planeque sentiam. IV. Recognosce tandem mecum noctem illam 2333 III, 25| eius modi fuerunt, ut non reconciliatione concordiae, sed internecione 2334 I, 4 | tabulis tamquam in vagina reconditum, quo ex senatus consulto 2335 III, 24| 24] Etenim recordamini, Quirites, omnis civiles 2336 IV, 7 | re publica esse usurpatum recordatur. Alter intellegit mortem 2337 III, 7 | cum vix se ex magno timore recreasset, a P. Lentulo se habere 2338 II, 7 | exhausto levata mihi et recreata res publica videtur. Quid 2339 I, 23 | tuo conflare vis invidiam, recta perge in exilium; vix feram 2340 | recte 2341 IV, 8 | putent esse suae dignitatis recusare. Adiungit gravem poenam 2342 III, 5 | egregia sentirent, sine recusatione ac sine ulla mora negotium 2343 IV, 20 | antequam ad sententiam redeo, de me pauca dicam. Ego, 2344 II, 10 | languidi, conferti cibo, sertis redimiti, unguentis obliti, debilitati 2345 IV, 21 | virtute Hannibal in Africam redire atque [ex] Italia decedere 2346 I, 29 | invidiae [mihi] in posteritatem redundaret. Quodsi ea mihi maxime inpenderet 2347 III, 24| corporum et civium sanguine redundavit. Superavit postea Cinna 2348 I, 20 | solitudinique mandare? "Refer" inquis "ad senatum"; id 2349 I, 20 | optemperaturum te esse dicis. Non referam, id quod abhorret a meis 2350 II, 26 | agendis iam ad senatum referemus, quem vocari videtis. ~ 2351 IV, 6 | 6] Sed ego institui referre ad vos, patres conscripti, 2352 I, 28 | Praeclaram vero populo Romano refers gratiam, qui te, hominem 2353 II, 19 | aut dictatores aut etiam reges sperant futuros? Non vident 2354 I, 30 | animadvertissem, crudeliter et regie factum esse dicerent. Nunc 2355 IV, 12 | Cum vero mihi proposui regnantem Lentulum, sicut ipse se 2356 III, 8 | illum Cornelium, ad quem regnum huius urbis atque imperium 2357 IV, 3 | pro eo mihi, ac mereor, relaturos esse gratiam; deinde, si 2358 I, 31 | gelidam biberunt, primo relevari videntur, deinde multo gravius 2359 I, 31 | tempus cura et metu esse relevati, periculum autem residebit 2360 I, 31 | qui est in re publica, relevatus istius poena vehementius 2361 II, 27 | vestrum in urbe a Catilina relicti sunt, quamquam sunt hostes, 2362 III, 15| magistratu se abdicavit, ut, quae religio C. Mario, clarissimo viro, 2363 III, 15| praetorem occideret, ea nos religione in privato P. Lentulo puniendo 2364 III, 18| iactus, ut terrae motus relinquam, ut omittam cetera, quae 2365 IV, 4 | tanti imperii calamitatem relinquatur. ~ 2366 I, 17 | omnes cives tui, domum meam relinquendam putarem; tu tibi urbem non 2367 III, 18| neque praetermittendum neque relinquendum est. ~ 2368 I, 21 | vastare iam pridem studes, relinquentem usque ad portas prosequantur. ~ 2369 I, 9 | placeret, delegisti, quos Romae relinqueres, quos tecum educeres, discripsisti 2370 IV, 8 | publicari iubet, vitam solam relinquit nefariis hominibus; quam 2371 I, 12 | residebit in re publica reliqua coniuratorum manus; sin 2372 III, 3 | exterminari volebam, aut reliquam coniuratorum manum simul 2373 III, 3 | belli acerrimos duces Romae reliquisset, semper vigilavi et providi, 2374 III, 15| poena re publica conservata reliquorum mentes sanari posse 1o arbitraretur. 2375 II, 27 | latebat, erumperet. Quod reliquum est, iam non possum oblivisci 2376 II, 17 | qui dissimulant, qui Romae remanent, qui nobiscum sunt, nihil 2377 II, 27 | Nunc illos, qui in urbe remanserunt, atque adeo qui contra urbis 2378 III, 4 | eos nobiscum esse et Romae remansisse, in eo omnes dies noctesque 2379 I, 7 | ceterorum nostra tamen, qui remansissemus, caede te contentum esse 2380 III, 17| Catilina in urbe ad hanc diem remansisset, quamquam, quoad fuit, omnibus 2381 IV, 13 | multo magis est verendum, ne remissione poenas crudeles in patriam 2382 IV, 12 | misericordes habebimur; sin remissiores esse voluerimus, summae 2383 I, 4 | mors ac rei publicae poena remorata est? At [vero] nos vicesimum 2384 IV, 8 | videlicet intellegebant his remotis non esse mortem ipsam pertimescendam. ~ 2385 III, 16| providebam animo, Quirites, remoto Catilina non mihi esse P. 2386 IV, 7 | Caesaris, qui mortis poenam removet, ceterorum suppliciorum 2387 III, 15| a rei publicae consiliis removisset. Atque ita censuerunt, ut 2388 IV, 10 | hoc nemini dubium est qui reo custodiam, quaesitori gratulationem, 2389 II, 20 | qui se in insperatis ac repentinis pecuniis sumptuosius insolentiusque 2390 IV, 8 | suscipiam et, ut spero, reperiam, qui id, quod salutis omnium 2391 IV, 22 | ulla profecto tanta vis reperietur, quae coniunctionem vestram 2392 III, 6 | quae erant ad me delata, reperta non essent, tamen ego non 2393 I, 9 | morae, quod ego viverem. Reperti sunt duo equites Romani, 2394 IV, 22 | a pernicie rei publicae reppuleris, nec vi coercere nec beneficio 2395 I, 27 | tum, cum te a consulatu reppuli, ut exsul potius temptare 2396 I, 7 | quam tuorum consiliorum reprimendorum causa profugerunt. Num infitiari 2397 I, 30 | publicae pestem paulisper reprimi, non in perpetuum comprimi 2398 IV, 23 | vestraeque salutis custodiam repudiata, pro clientelis hospitiisque 2399 I, 19 | praetorem venisti. A quo repudiatus ad sodalem tuum, virum optumum, 2400 II, 11 | quacumque ratione sanabo, quae resecanda erunt, non patiar ad perniciem 2401 IV, 18 | sed ad salutem vestram reservatum. Omnes ordines ad conservandam 2402 I, 29 | sentiunt, mentibus pauca respondebo. Ego si hoc optimum factu 2403 II, 24 | coloniarum ac municipiorum respondebunt Catilinae tumulis silvestribus. 2404 III, 11| introductus cum primo impudenter respondere coepisset, ad extremum nihil 2405 III, 10| illi breviter constanterque respondissent, per quem ad eum quotiensque 2406 III, 9 | ipsum erant deprehensa, respondisset dixissetque se semper bonorum 2407 III, 22| male pacata, quae gens una restat quae bellum populo Romano 2408 III, 2 | iam ignis circumdatosque restinximus, idemque gladios in rem 2409 IV, 4 | Catilinam accipiendum Romae restiterunt, tenentur litterae, signa, 2410 III, 22| conati. Quibus ego si me restitisse dicam, nimium mihi sumam 2411 III, 3 | simul exituram aut eos, qui restitissent, infirmos sine illo ac debiles 2412 III, 25| quantum infinitae caedi restitisset, tantum autem urbis, quantum 2413 III, 22| ferendus; ille, ille Iuppiter restitit; ille Capitolium, ille haec 2414 III, 1 | et vobis conservatam ac restitutam videtis. ~ 2415 II, 13 | conscientia convictus primo reticuisset, patefeci cetera; quid ea 2416 IV, 14 | Romani ad summum imperium retinendum et ad communes fortunas 2417 II, 2 | abiectum esse sentit et retorquet oculos profecto saepe ad 2418 III, 2 | rem publicam destrictos rettudimus mucronesque eorum a iugulis 2419 IV, 21 | absunt, habeant, quo victores revertantur. ~ 2420 III, 9 | tanto scelere etiam muta revocare debuit.' ~ 2421 I, 22 | periculo aut ratio a furore revocarit. ~ 2422 IV, 3 | meam mentem non domum saepe revocat exanimata uxor et abiecta 2423 IV, 15 | societatem concordiamque revocatos hodiernus dies vobiscum 2424 II, 22 | Quos ego a Catilina non revoco; nam neque ab eo divelli 2425 II, 24 | florem totius Italiae ac robur educite. Iam vero urbes 2426 II, 20 | sed tamen exercitatione robustum; quo ex genere iste est 2427 IV, 7 | velis, difficultatem, si rogare. Decernatur tamen, si placet. ~ 2428 I, 19 | domi meae te adservarem, rogasti. Cum a me quoque id responsum 2429 I, 28 | civium Romanorum supplicio rogatae sunt? At numquam in hac 2430 I, 9 | de re publica sententiam rogo et, quos ferro trucidari 2431 I, 33 | quibus haec urbs auspiciis a Romulo es constitutus, quem Statorem 2432 III, 19| qui hanc urbem condidit, Romulus, quem inauratum in Capitolio 2433 I, 14 | esse videatur. Praetermitto ruinas fortunarum tuarum, quas 2434 IV, 8 | municipiis, si quis eorum vincula ruperit; horribiles cnstodias circumdat 2435 II, 5 | ex agresti luxuria, ex rusticis decoctoribus, ex iis, qui 2436 I, 16 | quidem quibus abs te initiata sacris ac devota sit, nescio, quod 2437 II, 18 | omnium tuas possessiones sacrosanctas futuras putas? An tabulas 2438 II, 11 | nescio quod tempus, sed multa saecula propagarit rei publicae. 2439 I, 11 | iam effugimus. ~Non est saepius in uno homine summa salus 2440 IV, 23 | mentibus, tutissimo me muro saeptum esse arbitrabor. Quodsi 2441 I, 19 | diligentissimum et ad suspicandum sagacissimum et ad vindicandum fortissimum 2442 I, 11 | saepius in uno homine summa salus periclitanda rei publicae. 2443 IV, 1 | populoque Romano dignitas salusque pariatur. ~ 2444 I, 10 | exclusi eos, quos tu ad me salutatum mane miseras, cum illi ipsi 2445 III, 22| cunctam urbem, ille vos omnis salvos esse voluit. Dis ego inmortalibus 2446 IV, 17 | hunc otiosum vitae suae salvum esse velint. Multo vero 2447 II, 25 | ratio cum perdita, mens sana cum amentia, bona denique 2448 II, 11 | poterunt, quacumque ratione sanabo, quae resecanda erunt, non 2449 IV, 2 | dolore in vestro timore sanavi. Nunc si hunc exitum consulatus 2450 I, 29 | conflagraturum?" ~XII. His ego sanctissimis rei publicae vocibus et 2451 I, 9 | conscripti, in hoc orbis terrae sanctissimo gravissimoque consilio, 2452 IV, 7 | quietem esse. Itaque eam sapientes numquam inviti, fortes saepe 2453 IV, 3 | immatura consulari nec misera sapienti. Nec tamen ego sum ille 2454 I, 7 | Novembris, C. Manlium, audaciae satellitem atque administrum tuae? 2455 III, 17| depulissem. Non ille nobis Saturnalia constituisset neque tanto 2456 III, 9 | dixerunt, quod Lentulo et aliis Saturnalibus caedem fieri atque urbem 2457 I, 29 | viri et clarissimi cives saturnini et Gracchorum et Flacci 2458 I, 4 | num unum diem postea L. Saturninum tribunum pl. et C. Servilium 2459 IV, 4 | concitare conatus est, non L. Saturninus, quod C. Memmium occidit, 2460 II, 24 | gladiatori illi confecto et saucio consules imperatoresque 2461 II, 9 | Catilinae esse fateatur, nemo in scaena levior et nequior; qui se 2462 III, 27| enim hominum audacissimorum sceleratae ac nefariae ne vobis nocere 2463 I, 27 | atque ut id, quod esset a te scelerate susceptum, latrocinium potius 2464 I, 23 | egredere cum inportuna sceleratorum manu, confer te ad Manlium, 2465 I, 8 | complures eiusdem amentiae scelerisque socios. Num negare audes? 2466 I, 15 | spiritus esse iucundus, cum scias esse horum neminem, qui 2467 III, 4 | scelere esse infiammatos sciebam, eos nobiscum esse et Romae 2468 I, 1 | constrictam iam horum omnium scientia teneri coniurationem tuam 2469 III, 11| nomine, sed ita: 'Quis sim, scies ex eo, quem ad te misi. 2470 | Scilicet 2471 II, 13 | scelerum] domi suae fecerat, scirem esse praemissam. ~ 2472 III, 7 | hortatus sum, ut ea, quae sciret sine timore indicaret. Tum 2473 II, 23 | etiamsi Catilina perierit, scitote hoc in re publica seminarium 2474 II, 10 | alea comissationes solum et scorta quaererent, essent illi 2475 II, 24 | hanc sit habiturus Catilina scortorum cohortem praetoriam! Instruite 2476 IV, 15 | aerarios, fortissimos viros; scribas item universos, quos cum 2477 III, 9 | incidimus, legimus. Erat scriptum ipsius manu Allobrogum senatui 2478 I, 32 | 32] Quare secedant inprobi, secernant se a 2479 I, 32 | Quare secedant inprobi, secernant se a bonis, unum in locum 2480 I, 32 | id] quod saepe iam dixi, secernantur a nobis; desinant insidiari 2481 I, 23 | concita perditos cives, secerne te a bonis, infer patriae 2482 IV, 15 | Hosce ego homines excipio et secerno lubenter neque in inproborum 2483 I, 30 | posse. Quodsi se eiecerit secumque suos eduxerit et eodem ceteros 2484 II, 13 | pridem pararet, cum arma, cum secures, cum fasces, cum tubas, 2485 II | ORATIO IN L. CATILINAM SECVUNDA~HABITA AD POPVLVM~ 2486 III, 5 | pugna, quae erat commissa, sedatur. Litterae, quaecumque erant 2487 IV, 2 | datus, non denique haec sedes honoris [sella curulis] 2488 III, 26| eiusdem imperii domicilium sedesque servaret. ~ 2489 II, 28 | togato duce et imperatore sedetur. Quod ego sic administrabo, 2490 I, 4 | interfectus est propter quasdam seditionum suspiciones C. Gracchus, 2491 I, 22 | a rei publicae periculis seiungatur. Sed tu ut vitiis tuis commoveare, 2492 IV, 2 | denique haec sedes honoris [sella curulis] umquam vacua mortis 2493 IV, 17 | perditi, qui non illum ipsum sellae atque operis et quaestus 2494 | semel 2495 I, 30 | pestis, verum etiam stirps ac semen malorum omnium. ~ 2496 II, 23 | scitote hoc in re publica seminarium Catilinarum futurum. Verum 2497 IV, 7 | oppetiverunt. Vincula vero, et ea sempiterna, certe ad singularem poenam 2498 III, 26| praeterquam huius diei memoriam sempiternam. In animis ego vestris omnes 2499 IV, 18 | vobis illum ignem Vestae sempiternum, vobis omnium deorum templa 2500 IV, 10 | posse; denique ipsum latorem Semproniae legis iniussu populi poenas 2501 IV, 10 | Caesar intellegit legem Semproniam esse de civibus Romanis 2502 III, 21| Quo collocato atque ad vos sena tumque converso omnia [et 2503 II, 12 | Catilina venisset, quis eum senator appellavit, quis salutavit, 2504 III, 9 | scriptum ipsius manu Allobrogum senatui et populo sese, quae eorum 2505 IV | CATILINAM QVARTA ~HABITA IN SENATV~