Cap., Par.

 1 II, 7  |                             Quae omnia graviora sunt ubi odjo infelicitatis
 2 IV, 8  |         usque eo interclusa sunt omnia, ut nulli actioni locus
 3 VI, 2  |                             Ante omnia necesse est se ipsum aestimare,
 4 VII, 4 |        tamen vitentur tristes et omnia deplorantes, quibus nulla
 5 VII, 4 |         est comes perturbatus et omnia gemens. ~
 6 VIII, 1|     aerumnarum materiam. Nam, si omnia alia quibus angimur compares,
 7 VIII, 5|      mundum: nudos videbis deos, omnia dantes, nihil habentes.
 8  X, 5  | alludentia sequamur, sed sciamus omnia aeque levia esse, extrinsecus
 9 XI, 2  |       scit se suum non esse; sed omnia tam diligenter faciet, tam
10 XI, 8  |         in medullas demiserit et omnia aliena mala, quorum ingens
11 XIII, 3|          sed erroribus, nec illi omnia ut voluit cedunt, sed ut
12 XIV, 3 |     naufragio, Zenon noster, cum omnia sua audiret submersa: "Iubet,
13 XV, 2  |       itaque flectendi sumus, ut omnia vulgi vitia non invisa nobis,
14 XV, 2  |       flebat, ille ridebat; huic omnia quae agimus miseriae, illi
15 XV, 2  |        videbantur. Elevanda ergo omnia et facili animo ferenda:
16 XV, 4  |      verum esse quod Bion dixit, omnia hominum negotia simillima
17 XVII, 2|         contemptus periculum, si omnia omnibus patent: sunt enim