Cap., Par.
1 I, 6 | sed parabilis facilisque, nihil habens arcessiti pretiosive,
2 I, 9 | numquid illa meliora sint. Nihil horum me mutat, nihil tamen
3 I, 9 | sint. Nihil horum me mutat, nihil tamen non concutit. ~10.
4 I, 12 | nemo ullum auferat diem, nihil dignum tanto impendio redditurus;
5 I, 12 | animus haereat, se colat, nihil alieni agat, nihil quod
6 I, 12 | colat, nihil alieni agat, nihil quod ad iudicem spectet;
7 I, 13 | alteri operam, etiam si nihil profuturam, tamen conaturam
8 II, 2 | recta ire te via credas, nihil avocatus transversis multorum
9 II, 8 | detestantium querentiumque nihil ipsos habere quod agant,
10 II, 10 | quod proprium aegri est, nihil diu pati et mutationibus
11 III, 3 | prensat ac retrahit et, si nihil aliud, certe moratur, in
12 III, 8 | habeamus reliquias, qua re nihil turpius est. Saepe grandis
13 VI, 8 | se iturum ad eum qui sibi nihil pro hoc debiturus sit. Puto,
14 VII, 1 | Nihil tamen aeque oblectaucrit
15 VIII, 4 | mihi alium inveneris cui nihil pereat. Aut ego fallor,
16 VIII, 5 | videbis deos, omnia dantes, nihil habentes. Hunc tu pauperem
17 VIII, 7 | tuum negotium, Fortuna, nihil apud Diogenen iam tui est:
18 VIII, 8 | Quanto ille felicior, qui nihil ulli debet nisi cui facillime
19 IX, 5 | librorum quantum satis sit, nihil in apparatum.~6.
20 X, 4 | commodi apprehendendum: nihil tam acerbum est, in quo
21 X, 7 | Nihil tamen aeque nos ab his animi
22 XI, 6 | Qui mortem timebit, nihil umquam pro homine vivo faciet;
23 XI, 6 | praeparatos exspectantesque nihil afferunt novi, securis et
24 XI, 7 | captivitas, ruina, ignis: nihil horum repentinum est. Sciebam
25 XI, 11 | hominesque contulerant, ex eo nihil superfuit quod carnifex
26 XIII, 2 | semper de illa cogitare et nihil sibi de fide eius promittere: "
27 XIII, 3 | Hoc est quare sapienti nihil contra opinionem dicamus
28 XIV, 1 | infestum est tranquillitati, et nihil mutare posse et nihil pati.~
29 XIV, 1 | et nihil mutare posse et nihil pati.~2.
30 XV, 1 | Sed nihil prodest privatae tristitiae
31 XV, 3 | affectum animi movet et nihil magnum, nihil severum, ne
32 XV, 3 | animi movet et nihil magnum, nihil severum, ne miserum quidem
33 XVI, 2 | muliebriter et ignave perierunt, nihil periit. Aut digni sunt quorum
34 XVII, 2 | se inornata simplicitas, nihil obtendens moribus suis!
35 XVII, 12| resistant. Illud tamen scito, nihil horum satis esse validum
|