16-conve | convi-frequ | frivo-mare | mari-praep | praer-tempe | tempo-zenon
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1 I, 15 | feror et ore iam non meo. ~16.
2 I, 16 | semper iudicio favor officit.~17.
3 I, 10 | scilicet purpura aut virgis abductum capessere, sed ut amicis
4 XIV, 4 | diu altercatus, postquam abeunti Phalaris ille dixit: "Ne
5 XV, 1 | privatae tristitiae causas abiecisse: occupat enim nonnumquam
6 VIII, 7 | mihi servus, immo liber abii."~8.
7 XIV, 5 | liberi occisi et quorum bona ablata erant. An tamquam libertatem
8 XVI, 4 | ille lacrimas meas ipse abstersit, hic suis lacrimis effecit
9 VI, 3 | continere nec periculosis abstinent salibus: omnibus his utilior
10 II, 9 | omnis illi excitandi se abstrahendique materia est, gratior pessimis
11 XI, 7 | sermo mecum contraxerat, nox abstulit et iunctas sodalium manus
12 VI, 6 | multiplexque nascetur. Nec accedendum eo unde liber regressus
13 I, 3 | illis duramentum et robur accedere. Non ignoro etiam quae in
14 I, 7 | nec voluptate moretur nec accendat invidia.~8.
15 XIV, 5 | tamquam libertatem libenter accepit? Quicquid est, magno animo
16 XI, 7 | ad me aliquando pericula accessisse, quae circa me semper erraverint?~
17 I, 10 | tamen nemo ad rem publicam accessit, et nemo non misit.~11.
18 I, 4 | partes ostendere. Dicam quae accidant mihi; tu morbo nomen invenies.~
19 XV, 5 | et humana vitia placide accipere, nec in risum nec in lacrimas
20 X, 4 | apprehendendum: nihil tam acerbum est, in quo non aequus animus
21 II, 10 | ventilari: qualis ille homericus Achilles est, modo pronus, modo supinus,
22 III, 5 | ille solus militat qui in acie stat et cornu dextrum laevumque
23 I, 9 | circumsonuit: paulum titubat acies, facilius adversus illam
24 XVII, 5 | animis remissio: meliores acrioresque requieti surgent. Ut fertilibus
25 VII, 3 | potestas Catonianae fieret actatis, quae plerosque dignos tulit
26 III, 1 | erat, ut ait Athenodorus, actione rerum et rei publicae tractatione
27 IV, 8 | interclusa sunt omnia, ut nulli actioni locus honestae sit. ~
28 VI, 5 | semper plus esse virium in actore quam in opere: necesse est
29 VI, 6 | relinquenda, quae latius actu procedunt nec ubi proposueris
30 IV, 8 | miscere otium rebus, quotiens actuosa vita impedimentis fortuitis
31 X, 7 | aliquae cupiditates animum acuent et finitae non in immensum
32 I, 13 | fortior erexit animum et aculeos subdiderunt exempla nobilia,
33 IV, 7 | anguste circumsaepta, sive adaperta, in quocumque habitu est,
34 X, 2 | familiaritatem gravissima adducens. Nemo duraret, si rerum
35 XVI, 1 | contristare et in sollicitudinem adducere. Ubi bonorum exitus mali
36 XV, 6 | fiere cum omnes faciant: adeo penitus hoc se malum fixit,
37 XII, 1 | consequi concupiscamus aut adepti vanitatem cupiditatum nostrarum
38 III, 4 | cives aut urbanus praetor adeuntibus assessoris verba pronuntiat,
39 X, 4 | dispositio fecit habitabilem. Adhibe rationem difficultatibus:
40 XVII, 2 | torqueri. Modum tamen rei adhibeamus: multum interest, simpliciter
41 IX, 2 | naturalibus parvo parata remedia adhibere, spes effrenatas et animum
42 IX, 3 | ignominia et rerum eversio adhibetur? Malo malum opponitur. Assuescamus
43 IV, 5 | triarios posuerit, inde voce, adhortatione, exemplo, animo milita:
44 XVII, 2 | fastidiant quicquid propius adierunt. Sed nec virtuti periculum
45 III, 1 | privataque pro facultate administrans.~2.
46 IV, 5 | prytanis aut ceryx aut sufes administrare rem publicam. Quid si militare
47 XIV, 4 | in primis magnus, cuius admirationi ne hoc quidem obstat quod
48 XVII, 2 | virtuti periculum est ne admota oculis revilescat, et satius
49 VI, 6 | liber regressus non sit: iis admovenda manus est, qùorum finem
50 II, 1 | putem, nec ulli propius admoverim exemplo quam eorum qui,
51 VIII, 3 | ut dixi, faciliusque non adquirere quam amittere, ideoque laetiores
52 I, 17 | quod magis aliena iudices adulatione nos perire quam nostra.
53 XIV, 2 | damna non sentiat, etiam adversa benigne interpretetur.~3.
54 X, 2 | Nemo duraret, si rerum adversarum eandem vim assiduitas haberet
55 XI, 12 | habes, das in te vires rebus adversis, quas infregit quisquis
56 IX, 1 | paupertas in divitias se, advocata frugalitate, convertere.~
57 IV, 3 | Silentium indictum est: tacita advocatione cives iuvet. Periculosum
58 V, 3 | proferendum, et in florenti ae beata petulantium, invidiam,
59 III, 7 | rerum agendarum: incipiemus aedificia alia ponere, alia subvertere,
60 XI, 7 | saepe a latere ruentis aedificii fragor sonuit; multos ex
61 II, 8 | et otii sui tristis atque aegra patientia, utique ubi causas
62 X, 1 | Cogita compeditos primo aegre ferre onera et impedimenta
63 II, 10 | componens, quod proprium aegri est, nihil diu pati et mutationibus
64 VII, 2 | assumamus: initium morbi est aegris sana miscere. Nec hoc praeceperim
65 VIII, 1 | angimur compares, mortes, aegrotationes, metus, desideria, dolorum
66 I, 2 | et moroso positus sum nec aegroto nec valeo.~3.
67 II, 3 | quaerimus quomodo animus semper aequali secundoque cursu eat propitiusque
68 XVII, 4 | Nec in eadem intentione aequaliter retinenda mens est, sed
69 IX, 2 | iracundiam lenire, paupertatem aequis oculis aspicere, frugalitatem
70 X, 4 | acerbum est, in quo non aequus animus solacium inveniat.
71 VIII, 1 | patrimonia, maximam humanarum aerumnarum materiam. Nam, si omnia
72 X, 2 | quae, cum sciret quibus aerumnis nasceremur, calamitatum
73 VI, 5 | Aestimanda sunt deinde ipsa quae aggredimur,
74 I, 11 | multum temporis res non magno aestimandae poposcerunt, ad otium convertor,
75 VI, 2 | omnia necesse est se ipsum aestimare, quia fere plus nobis videmur
76 XVII, 1 | solvimur, ubi totiens nos aestimari putamus quotiens aspici.
77 III, 8 | probet diu vixisse, praeter aetatem." ~
78 XV, 5 | nam alienis malis torqueri aeterna miseria est, alienis delectari
79 XVI, 4 | impensa invenerunt quomodo aeterni fierent, et ad immortalitatem
80 XIV, 10 | tranquillitas, ecce animus aeternitate dignus, qui fatum suum in
81 I, 18 | nec quicquam tumultuosi afferentes scio; ut vera tibi similitudine
82 I, 3 | ne consuetudo, quae rebus affert constantiam, hoc vitium
83 XI, 6 | praeparatos exspectantesque nihil afferunt novi, securis et beata tantum
84 VII, 2 | quia pericula trahemus afflatuque ipso laborabimus, ita in
85 V, 3 | non tulit: ut scias et in afflicta re publica esse occasionem
86 III, 6 | multos in amicitiam attrahes affluetque ad te optimus quisque. Numquam
87 XI, 12 | timuerat spectavit: Ptolemaeum Africae regem, Armeniae Mithridaten
88 XII, 2 | aliquos videbo, aliquid agam."~3.
89 II, 8 | nihil ipsos habere quod agant, et alienis incrementis
90 VIII, 7 | Videtur mihi dixisse: "Age tuum negotium, Fortuna,
91 XIV, 5 | illi cotidianam dementiam? Agebant enim gratias et quorum liberi
92 VIII, 5 | divitiis astupes? Respice agedum mundum: nudos videbis deos,
93 XIII, 1 | multa, sed innumerabilia agenda sunt, ubi vero nullum officium
94 III, 7 | studio carentem inopia rerum agendarum: incipiemus aedificia alia
95 IV, 2 | praevalebit fortuna et praecidet agendi facultatem, non statim aversus
96 II, 7 | animus ad civilia erectus agendique cupidus et natura inquies,
97 VI, 4 | Considerandum est utrum natura tua agendis rebus an otioso studio contemplationique
98 XII, 2 | offerunt, semper aliquid agentibus similes. Horum si aliquem
99 VI, 1 | nosmet ipsos, deinde ea quae aggrediemur negotia, deinde eos quorum
100 VI, 5 | Aestimanda sunt deinde ipsa quae aggredimur, et vires nostrae cum rebus
101 II, 9 | Natura enim humanus animus agilis est et pronus ad motus.
102 XV, 2 | ridebat; huic omnia quae agimus miseriae, illi ineptiae
103 XII, 5 | insanos falsae rerum imagines agitant: nam ne illi quidem sine
104 V, 3 | et qui tuto insultaverat agmini tyrannorum, eius libertatem
105 II, 3 | protrahendum est, ex quo agnoscet quisque partem suam. Simul
106 XVII, 5 | requieti surgent. Ut fertilibus agris non est imperandum (cito
107 XII, 3 | cacumen et inde in imum inanes aguntur. His plerique similem vitam
108 V, 5 | opinor, Curius Dentatus aiebat malle esse se mortuum quam
109 IX, 5 | Quadraginta milia librorum Alexandriae arservnt. Pulcherrimum regiae
110 | alias
111 I, 13 | tamen conaturam prodesse, aliculus coercere in foro superbiain
112 I, 12 | haereat, se colat, nihil alieni agat, nihil quod ad iudicem
113 VIII, 5 | praedia nec horti sint nec alieno colono rura pretiosa nec
114 II, 9 | ex hac deinde aversatione alienorum processuum et suorum desperatione
115 XVII, 8 | dandumque subinde otium, quod alimenti ac virium loco sit. ~Et
116 XII, 4 | eo impellunt obuios et se aliosque praecipitant, cum interim
117 | aliqua
118 X, 7 | citra consistere. Sic et aliquae cupiditates animum acuent
119 | aliquod
120 | aliquos
121 II, 8 | incrementis inimicissima invidia (alit enim livorem infelix inertia
122 V, 4 | contrahemus, utique movebimus nec alligati metu torpebimus. Immo ille
123 X, 3 | custodia universos circumdedit alligatique sunt etiam qui alligaverunt,
124 II, 3 | ad professionem speciosam alligatos et sub ingenti titulo laborantes,
125 X, 3 | alligatique sunt etiam qui alligaverunt, nisi forte tu leviorem
126 V, 4 | catenis frementibus, non alliserit virtutem nec absconderit:
127 X, 5 | prope posita speique nostrae alludentia sequamur, sed sciamus omnia
128 | altera
129 XIV, 4 | natus est, cum Gaio diu altercatus, postquam abeunti Phalaris
130 XVII, 3 | haec nostri, et erit altera alterius remedium: odium turbae sanabit
131 XVII, 3 | Miscenda tamen ista et alternanda sunt, solitudo et frequentia.
132 I, 15 | ambitiosus in verba est altiasque ut spirare, ita eloqui gestit,
133 I, 9 | inter illa frivola mea tam altus incedo, tacitusque morsus
134 XV, 1 | damnaque pariter invisa, et ambitio usque eo iam se suis non
135 III, 2 | inquit, tam insana hominum ambitione, tot calumniatoribus in
136 I, 5 | parsimoniae, fateor: placet non in ambitionem cubile compositum, non ex
137 I, 15 | cogitationum magnitudine levavit, ambitiosus in verba est altiasque ut
138 XI, 1 | non timide nec pedetentim ambulandum est: tanta enim fiducia
139 XVII, 8 | virium loco sit. ~Et in ambulationibus apertis vagandum, ut caelo
140 I, 12 | quod ad iudicem spectet; ametur expers publicae privataeque
141 XIV, 8 | Tristes erant amici, talem amissuri virum: "
142 I, 10 | abductum capessere, sed ut amicis propinquisque et omnibus
143 VII, 1 | oblectaucrit animum quam amicitia fidelis et dulcis. Quantum
144 III, 6 | aliis supervacuus; multos in amicitiam attrahes affluetque ad te
145 XIV, 9 | explorasset, circumiturum amicos et indicaturum quis esset
146 IV, 3 | bonum contubernalem, fidelem amicum, temperantem convivam agat.
147 IV, 3 | convivam agat. Officia civis amisit: hominis exerceat.~4.
148 XIV, 8 | Tristes erant amici, talem amissuri virum: "Quid maesti, inquit,
149 VIII, 3 | faciliusque non adquirere quam amittere, ideoque laetiores videbis
150 II, 11 | Aliquid tamen inter deserta amoeni requiritur, in quo luxuriosi
151 I, 5 | Tenet me summus amor parsimoniae, fateor: placet
152 I, 3 | bonorum longa conversatio amorem induit. ~4.
153 X, 6 | rursus quos sors iniqua in ancipiti posuit tutiores erunt superbiam
154 VIII, 1 | Nam, si omnia alia quibus angimur compares, mortes, aegrotationes,
155 X, 4 | possunt et dura molliri et angusta laxari et gravia scite ferentes
156 VIII, 9 | est nobis tantum roboris, angustanda certe sunt patrimonia, ut
157 IV, 7 | sive otiosa mutaque est et anguste circumsaepta, sive adaperta,
158 II, 8 | introrsus egit verecundia, in angusto inclusae cupiditates sine
159 X, 4 | arte patuerunt, et quamvis angustum pedem dispositio fecit habitabilem.
160 XIV, 8 | quaeritis an immortales animae sint; ego iam sciam." Nec
161 XI, 5 | reservem, malum et trepidum animal? Eo magis convulneraberis
162 VIII, 8 | tot ventres avidissimorum animalium tuendi sunt, emenda vestis
163 III, 2 | magnus animus, nec, ut leonum animaliumque impetus caveis coercetur,
164 XIV, 10 | gradu positus, exeuntem animam percontatur, nec usque ad
165 XIV, 9 | et indicaturum quis esset animarum status.~10.
166 XI, 5 | nec manibus oppositis, sed animose recipis."~6.
167 VIII, 2 | materiam. Erras enim si putas animosius detrimenta divites ferre:
168 I, 3 | quodam subornantur exspectant annos donec paulatim colorem diuturnitas
169 XIV, 7 | mentiaris te vicisse." Tum, annuens centurioni: "Testis, inquit,
170 XI, 12 | quem populus romanus intra annum quam timuerat spectavit:
171 XIV, 7 | Testis, inquit, eris uno me antecedere." Lusisse tu Canum illa
172 | antequam
173 II, 11 | caeli mitioris et regio vel antiquae satis opulenta turbae....
174 XVII, 4 | mollitiam fluentibus, sed ut antiqui illi viri solebant inter
175 XIV, 1 | et pertinacia necesse est anxia et misera sit, cui fortuna
176 XVII, 1 | mediocris materia, si te anxie componas nec ullis simpliciter
177 XVII, 8 | sit. ~Et in ambulationibus apertis vagandum, ut caelo libero
178 I, 1 | vitia apparebant, Seneca, in aperto posita, quae manu prehenderem,
179 XI, 10 | vetus cognatus, hopes novus, aperuisset Caesaris domum ut suam cluderet,
180 IX, 5 | quantum satis sit, nihil in apparatum.~6.
181 I, 8 | placuerunt, praestringit animum apparatus alicuius paedagogii, diligentius
182 I, 1 | mihi in me quaedam vitia apparebant, Seneca, in aperto posita,
183 V, 1 | nec ulli remedio locus apparebat contra tantam vim malorum:
184 II, 3 | signanda nomine est, quod appellationis graecae vim debet habere,
185 XI, 3 | familiamque meam reddo, restituo." Appellaverit natura, quae prior nobis
186 II, 9 | quaedam nocituras manus appetunt et tactu gaudent et foedam
187 XIV, 2 | potest ab alienis, et se sibi applicet; damna non sentiat, etiam
188 X, 4 | quicquid habet circa se commodi apprehendendum: nihil tam acerbum est,
189 VII, 3 | debuit et bonos, quibus se approbaret, et malos, in quibus vim
190 VI, 4 | studio contemplationique aptior sit, et eo inclinandum quo
191 XI, 10 | cluderet, defuit panis, aqua. Cum tot flumina possideret
192 X, 7 | terminum figere, nec fortunae arbitrium desinendi dare, sed ipsos
193 XII, 3 | est, qualis formicis per arbusta repentibus, quae in summum
194 XVII, 9 | salubris moderatio est. Solonem Arcesilanque indulsisse vino eredunt;
195 I, 6 | facilisque, nihil habens arcessiti pretiosive, ubilibet non
196 I, 5 | cubile compositum, non ex arcula prolata vestis, non ponderibus
197 XVII, 11| potest sublime quicquam et in arduo positum contingere, quamdiu
198 X, 4 | inveniat. Exiguae saepe areae in multos usus discribentis
199 V, 1 | saevitia. In qua civitate erat Areos pagos, religiosissimum iudicium,
200 XIV, 10 | dignus, qui fatum suum in argumentum veri vocat, qui, in ultimo
201 III, 8 | senex nullum aliud habet argumentuum quo se probet diu vixisse,
202 I, 11 | aliquid animum insolitum arietari percussit, ubi aliquid occurrit
203 XVII, 10| compos sui pepulit"; sive Aristoteli, "nullum magnum ingenium
204 VIII, 9 | corpora in bello quae in arma sua contrahi possunt quam
205 XI, 8 | iter sit, multo ante se armabit quam petatur. Sero animus
206 IX, 3 | procellarum irruat magna armamenta pandentibus. Cogendae in
207 III, 5 | fungitur vigiliasque servat et armamentario praeest quae ministeria,
208 IX, 6 | habes cur ignoscas homini armaria e citro atque ebore captanti,
209 XI, 12 | Ptolemaeum Africae regem, Armeniae Mithridaten inter Gaianas
210 IX, 5 | milia librorum Alexandriae arservnt. Pulcherrimum regiae opulentiae
211 X, 3 | catena est ac laxa, aliorum arta et sordida, sed quid refert?
212 X, 4 | multos usus discribentis arte patuerunt, et quamvis angustum
213 I, 7 | patris sine ullo nomine artificis, et mensa non varietate
214 IX, 3 | pandentibus. Cogendae in artum res sunt, ut tela in vanum
215 XVII, 7 | dividebant. Qualem Pollionem Asinium oratorem magnum meminimus,
216 XI, 8 | ingens cotidie copia est, sic aspexerit tamquam liberum illis et
217 IX, 2 | paupertatem aequis oculis aspicere, frugalitatem colere, etiam
218 XVII, 1 | aestimari putamus quotiens aspici. Nam et multa incidunt quae
219 II, 3 | propitiusque sibi sit et sua laetus aspiciat et hoc gaudium non interrumpat,
220 I, 16 | Familiariter enim domestica aspicimus, et semper iudicio favor
221 II, 7 | parietes non fert; invitus aspicit se sibi relictum. ~10.
222 XII, 4 | saepe nubentis, et lecticam assectati quibusdam locis etiam tulerunt.
223 I, 8 | tecta ipsa fulgentia, et assectator comesque patrimoniorum pereuntium
224 I, 17 | plurimum tamen sibi ipse assentatus est?~18.
225 XVII, 8 | servitio curarum animum et asserit vegetatque et audaciorem
226 III, 4 | urbanus praetor adeuntibus assessoris verba pronuntiat, quam qui
227 VII, 2 | corporibus et morbo flagrantibus assideamus, quia pericula trahemus
228 II, 4 | levitate vexantur ac taedio assiduaque mutatione propositi, quibus
229 X, 2 | rerum adversarum eandem vim assiduitas haberet quam primus ictus.~
230 XVII, 5 | et remissi. Nascitur ex assiduitate laborum animorum hebetatio
231 XVII, 5 | fecunditas), ita animorum impetus assiduus labor franget; vires recipient
232 I, 1 | vagos et ex occasionibus assilientes, per quos neutrum licet,
233 X, 4 | Assuescendum est itaque condicioni suae
234 II, 1 | corpus, sed sanitati parum assuevit, sicut est quidam tremor
235 VII, 2 | ut quam minime inquinatos assumamus: initium morbi est aegris
236 VIII, 5 | pudet, quisquis divitiis astupes? Respice agedum mundum:
237 V, 3 | Hunc tamen Athenae ipsae in carcere occiderunt,
238 V, 1 | invenire urbem miseriorem quam Atheniensium fuit, cum illam triginta
239 III, 1 | cura corporis diem educunt athletisque longe utilissimum est lacertos
240 XVII, 8 | et multo spiritu augeat attollatque se animus; aliquando vectatio
241 II, 3 | placido statu maneat, nec attollens se umquam nec deprimens.
242 I, 9 | illam animum quam oculos attollo; recedo itaque non peior,
243 VII, 2 | nisi sapientem sequaris aut attrahas: ubi enim istum invenies,
244 III, 6 | supervacuus; multos in amicitiam attrahes affluetque ad te optimus
245 IX, 4 | multoque satius est paucis te auctoribus tradere quam errare per
246 XI, 8 | in re bona mali pudebit auctoris: Publilius, tragicis comicisque
247 IX, 6 | conquirenti aut ignotorum auctorum aut improbatorum et inter
248 XVII, 8 | et asserit vegetatque et audaciorem in omnes conatus facit.~
249 II, 5 | parum prosperis, ubi aut non audent quantum concupiscunt aut
250 XIV, 3 | Zenon noster, cum omnia sua audiret submersa: "Iubet, inquit,
251 IX, 3 | graviora sanata sunt. Ubi parum audit praecepta animus nec curari
252 IV, 6 | inutilis est opera civis boni: auditus est visusque. Vultu, nutu,
253 XII, 7 | tuto narrantur nec tuto audiuntur. ~
254 XI, 3 | quod non sentienti dedisti: aufer."~4.
255 I, 12 | vitam coercere: nemo ullum auferat diem, nihil dignum tanto
256 XVII, 8 | libero et multo spiritu augeat attollatque se animus; aliquando
257 XII, 6 | unumquemque ex his qui ad augendam turbam exeunt inanes et
258 IX, 2 | suadent. Discamus continentiam augere, luxuriam coercere, gloriam
259 XI, 9 | cuius non praetextam et augurale et lora patricia sordes
260 V, 1 | et infelix curia tyrannis augusta. Poteratne illa civitas
261 VI, 3 | contumacia non facit ad aulam; quidam non habent iram
262 X, 3 | copulati sumus: aliorum aurea catena est ac laxa, aliorum
263 II, 11 | diu a plausu et fragore aures vacaverunt, iuvat iam et
264 I, 8 | quam in tralatu vestita et auro culta mancipia et agmen
265 XII, 7 | illud taeterrimum vitium, auscultatio et publicorum secretorumque
266 I, 17 | Quis sibi verum dicere ausus est? quis non, inter laudantium
267 III, 1 | Adversus hoc taedium quo auxillo putem utendum quaeris. Optimum
268 V, 2 | exprobrabat seram periculosae avaritiae paenitentiam, et imitari
269 VIII, 4 | fallor, aut regnum est inter avaros, circumscriptores, latrones,
270 II, 9 | ex hac deinde aversatione alienorum processuum et
271 IV, 2 | agendi facultatem, non statim aversus inermisque fugiat, latebras
272 VIII, 8 | vestiarium victumque; tot ventres avidissimorum animalium tuendi sunt, emenda
273 II, 2 | ire te via credas, nihil avocatus transversis multorum vestigiis
274 IX, 7 | loculamenta: iam enim, inter balnearia et thermas, bibliotheca
275 VIII, 5 | immortalium statu, an parum beate degant quod nec praedia
276 III, 3 | et tuetur reos et de pace belloque censet; sed qui iuventutem
277 XIV, 5 | crudelitas esset, in qua mors beneficium erat? An exprobravit illi
278 VII, 4 | Constet illi licet fides et benevolentia, tranquillitati tamen inimicus
279 X, 6 | mansuetudine, humanitate, larga et benigna manu praeparent multa ad
280 XIV, 2 | non sentiat, etiam adversa benigne interpretetur.~3.
281 IX, 7 | inter balnearia et thermas, bibliotheca quoque ut necessarium domus
282 IX, 4 | innumerabiles libros et bibliothecas, quarum dominus vix tota
283 XIV, 4 | Ne forte inepta spe tibi blandiaris, duci te iussi. Gratias,
284 I, 17 | quis non, inter laudantium blandientiumque positus greges, plurimum
285 IV, 6 | inutilis est opera civis boni: auditus est visusque. Vultu,
286 II, 11 | sunt: "Inculta videantur, Bruttios et Lucaniae saltus persequamur."
287 XII, 3 | repentibus, quae in summum cacumen et inde in imum inanes aguntur.
288 IX, 3 | res sunt, ut tela in vanum cadant, ideoque exsilia interim
289 X, 6 | ex quo non possunt nisi cadendo descendere; sed hoc ipsum
290 XI, 10 | in suo orientia, in suo cadentia, mendicavit stillicidia;
291 VIII, 9 | qui nec in paupertatem cadit lice procul a paupertate
292 II, 11 | laudatusque portus et hiberna caeli mitioris et regio vel antiquae
293 XVII, 8 | ambulationibus apertis vagandum, ut caelo libero et multo spiritu
294 XIV, 9 | procul erat tumulus in quo Caesari deo nostro fiebat cotidianum
295 XI, 10 | hopes novus, aperuisset Caesaris domum ut suam cluderet,
296 IX, 3 | ideoque exsilia interim calamitatesque in remedium cessere et levioribus
297 X, 2 | quibus aerumnis nasceremur, calamitatum mollimentum consuetudinem
298 I, 8 | nitentium, iam domus etiam qua calcatur pretiosa et, divitiis per
299 XIV, 7 | iuberet, vocatus numeravit calculos et sodali suo: "Vide, inquit,
300 II, 1 | manum porrigunt et omnem calorem corporis sul calumniantur.
301 II, 1 | omnem calorem corporis sul calumniantur. Horum, Serene, non parum
302 III, 2 | insana hominum ambitione, tot calumniatoribus in deterius recta torquentibus,
303 VIII, 3 | non minus molestum esse calvis quam comatis pilos velli.
304 II, 11 | praesentibus infesta levitas: "Nunc Campaniam petamus." Iam delicata fastidio
305 IV, 4 | liceret latiorem virtuti campum dare. Praeclusum tibi tribunal
306 III, 3 | rei publicae prodest, qui candidatos extrahit et tuetur reos
307 XIV, 9 | sacrum. Is: "Quid, inquit, Cane, nunc cogitas? aut quae
308 XIV, 7 | antecedere." Lusisse tu Canum illa tabula putas? Illusit.~
309 I, 10 | purpura aut virgis abductum capessere, sed ut amicis propinquisque
310 XII, 5 | species, cuius vanitatem capta mens non coarguit.~6.
311 IX, 6 | armaria e citro atque ebore captanti, corpora conquirenti aut
312 XI, 7 | Morbus est, captivitas, ruina, ignis: nihil horum
313 III, 7 | solitudinem omni studio carentem inopia rerum agendarum:
314 XI, 1 | oculos et manum et quicquid cariorem vitam facit seque ipsum
315 V, 1 | similis, coibat cotidie carnificum triste collegium et infelix
316 XIII, 3 | dicamus accidere: non illum casibus hominum excerpimus, sed
317 I, 16 | est sollicitius, ne semper casuro similis pendeam et plus
318 IX, 3 | tanta varietas et iniquitas casuum ita depelli, ut non multum
319 X, 3 | copulati sumus: aliorum aurea catena est ac laxa, aliorum arta
320 X, 3 | tu leviorem in sinistra catenam putas. Alium honores, alium
321 V, 4 | imminentibus, armis circa et catenis frementibus, non alliserit
322 XVII, 9 | indulsisse vino eredunt; Catoni ebrietas obiecta est: facilius
323 VII, 3 | quaereres, aut si tibi potestas Catonianae fieret actatis, quae plerosque
324 VII, 3 | plerosque dignos tulit qui Catonis saeculo nascerentur (sicut
325 XII, 6 | turbam exeunt inanes et leves causae per urbem circumducunt,
326 XI, 8 | ineptias et verba ad summam caveam spectantia reliquit, Inter
327 III, 2 | leonum animaliumque impetus caveis coercetur, sic hominum,
328 XVII, 11| excelsior, tunc demum aliquid cecinit grandius ore mortali. Non
329 XVII, 1 | invitos denudant, et, ut bene cedat tanta sui diligentia, non
330 IV, 1 | ego negaverim aliquando cedendum, sed sensim relato gradu
331 XI, 3 | sed, quia ita imperas, do, cedo gratus libensque. Si quid
332 XIII, 3 | nec illi omnia ut voluit cedunt, sed ut cogitavit. Imprimis
333 VIII, 6 | debuerant duo vicarii et cella laxior.~7.
334 VI, 8 | Athenodorus ait ne ad cenam quidem se iturum ad eum
335 IX, 3 | opponitur. Assuescamus ergo cenare posse sine populo et servis
336 IX, 5 | studiorum instrumenta, sed cenationum ornamenta sunt. Paretur
337 III, 3 | reos et de pace belloque censet; sed qui iuventutem exhortatur,
338 XIV, 7 | Ludebat latrunculis. Cum centurio, agmen periturorum trahens,
339 XIV, 7 | te vicisse." Tum, annuens centurioni: "Testis, inquit, eris uno
340 XI, 7 | immaturas exsequias fax cereusque praecessit; saepe a latere
341 III, 1 | animum ad rerum civilium certamen parantibus, in opere esse
342 IX, 3 | in cursu tantum circique certamine, sed in his spatiis vitae
343 XVII, 7 | viri quidam sibi menstruas certis diebus ferias dabant, quiddam
344 XI, 5 | qui ferrum non subducta cervice nec manibus oppositis, sed
345 XVI, 1 | clientibus suis praebere cervicem, Cato ille, virtutum viva
346 IV, 5 | consul aut prytanis aut ceryx aut sufes administrare rem
347 IX, 3 | calamitatesque in remedium cessere et levioribus incommodis
348 XI, 1 | dubitet nec umquam loco illi cessurus sit. Nec habet ubi illam
349 XVII, 11| grande aliquid et super ceteros loqui nisi mota mens. Cum
350 I, 10 | sequor Zenona, Cleanthen, Chrysippum, quorum tamen nemo ad rem
351 IX, 3 | contractius. Non in cursu tantum circique certamine, sed in his spatiis
352 XII, 2 | Circumcidenda concursatio, qualis est
353 X, 3 | Eadem custodia universos circumdedit alligatique sunt etiam qui
354 XII, 6 | et leves causae per urbem circumducunt, nihilque habentem in quod
355 V, 2 | imitari volentibus magnum circumferebat exemplar, cum inter triginta
356 I, 8 | perlucentes ad imum aquas et circumfluentes ipsa convivia, quid epulas
357 I, 9 | Circumfudit me ex longo frugalitatis
358 XVII, 12| intenta et assidua cura circumit animum labentem. ~
359 XIV, 9 | Promisitque, si quid explorasset, circumiturum amicos et indicaturum quis
360 IV, 7 | otiosa mutaque est et anguste circumsaepta, sive adaperta, in quocumque
361 VIII, 4 | regnum est inter avaros, circumscriptores, latrones, plagiarios unum
362 I, 9 | splendore luxuria et undique circumsonuit: paulum titubat acies, facilius
363 XI, 2 | tam diligenter faciet, tam circumspecte, quam religiosus homo sanctusque
364 XIII, 1 | nullum officium sollemne nos citat, inhibendae actiones.~2.
365 IX, 6 | ignoscas homini armaria e citro atque ebore captanti, corpora
366 II, 7 | pati non potest animus ad civilia erectus agendique cupidus
367 III, 1 | ita nobis, animum ad rerum civilium certamen parantibus, in
368 V, 1 | augusta. Poteratne illa civitas conquiescere, in qua tot
369 V, 1 | se ipsa saevitia. In qua civitate erat Areos pagos, religiosissimum
370 IV, 8 | impedimentis fortuitis aut civitatis condicione prohibebitur;
371 XIV, 10 | clarissimum caput, Gaianae cladis magna portio! ~
372 XIV, 10 | dabimus te in omnem memoriam, clarissimum caput, Gaianae cladis magna
373 XVI, 4 | uritur, aut Regulum quod tot clavis configitur, aut Catonem
374 I, 10 | imperitus, sequor Zenona, Cleanthen, Chrysippum, quorum tamen
375 XVI, 1 | vivere, Pompeius et Cicero clientibus suis praebere cervicem,
376 XI, 10 | aperuisset Caesaris domum ut suam cluderet, defuit panis, aqua. Cum
377 IV, 4 | non unius urbis moenibus clusimus, sed in totius orbis commercium
378 XI, 7 | tumultuosum me contubernium natura clusisset. Totiens in vicinia mea
379 VI, 4 | ratus. Male enim respondent coacta ingenia; reluctante natura,
380 XII, 5 | vanitatem capta mens non coarguit.~6.
381 II, 4 | quomodo volunt, sed quomodo coeperunt.~7.
382 XIII, 1 | secutum puto Democritum ita coepisse: "Qui tranquille volet vivere
383 II, 13 | locum, fastidio esse illis coepit vita et ipse mundus, et
384 II, 6 | Tunc illos et paenitentia coepti tenet et incipiendi timor,
385 III, 2 | animaliumque impetus caveis coercetur, sic hominum, quorum maximae
386 X, 6 | quod aliis graves esse cogantur, nec sublevatos se, sed
387 IX, 3 | magna armamenta pandentibus. Cogendae in artum res sunt, ut tela
388 I, 5 | mille tormentis splendere cogentibus expressa, sed domestica
389 XVII, 7 | hilaritatem homines publice cogerentur, tamquam necessarium laboribus
390 X, 1 | solvere possis nec rumpere. Cogita compeditos primo aegre ferre
391 VIII, 2 | Itaque cogitandum est quanto levior dolor
392 XIII, 2 | ceterum semper de illa cogitare et nihil sibi de fide eius
393 XI, 8 | navigatura de tempestate non cogitat. Numquam me in re bona mali
394 I, 15 | Rursus, ubi se animus cogitationum magnitudine levavit, ambitiosus
395 XV, 1 | scelerum felicium turba. Cum cogitaveris quam sit rara simplicitas
396 XVI, 1 | mali sunt, ubi Socrates cogitur in carcere mori, Rutilius
397 IV, 7 | precarios habet excessus cogiturque vela contrahere, sive otiosa
398 XI, 10 | ac siti periit in palatio cognati, dum illi heres publicum
399 XI, 10 | Pompeio? Cui cum Gaius, vetus cognatus, hopes novus, aperuisset
400 II, 5 | se ac difficilia docent coguntque, et, ubi sine praemio labor
401 V, 1 | populusque senatui similis, coibat cotidie carnificum triste
402 I, 12 | ipse animus haereat, se colat, nihil alieni agat, nihil
403 IX, 2 | oculis aspicere, frugalitatem colere, etiam si multos pudebit
404 V, 1 | cotidie carnificum triste collegium et infelix curia tyrannis
405 III, 6 | dignus fuerit vestigiis illam colliget.~7.
406 VIII, 5 | nec horti sint nec alieno colono rura pretiosa nec grande
407 I, 3 | exspectant annos donec paulatim colorem diuturnitas ducat. Sed ego
408 XI, 3 | quidem res tuas mercede colui, sed, quia ita imperas,
409 VIII, 3 | molestum esse calvis quam comatis pilos velli. Idem scias
410 I, 8 | fulgentia, et assectator comesque patrimoniorum pereuntium
411 XI, 8 | auctoris: Publilius, tragicis comicisque vehementior ingeniis quotiens
412 XI, 9 | et lora patricia sordes comitentur et exprobratio notae et
413 IV, 4 | et rostris prohiberis aut comitiis: respice post te quantum
414 IV, 4 | clusimus, sed in totius orbis commercium emisimus patriamque nobis
415 XI, 2 | sanctusque solet tueri fidei commissa.~3.
416 I, 13 | prosilire libet in forum, commodare alteri vocem, alteri operam,
417 XI, 1 | precaria numerat, vivitque ut commodatus sibi et reposcentibus sine
418 X, 4 | quicquid habet circa se commodi apprehendendum: nihil tam
419 III, 1 | mediis se officiis posuit, communia privataque pro facultate
420 VI, 5 | rebus quas tentaturi sumus comparandae. Debet enim semper plus
421 IX, 7 | speciem et cultum parietum comparantur. ~
422 IX, 5 | studium, sed in spectaculum comparaverant, sicut plerisque ignaris
423 VIII, 1 | omnia alia quibus angimur compares, mortes, aegrotationes,
424 X, 1 | possis nec rumpere. Cogita compeditos primo aegre ferre onera
425 XVII, 1 | mediocris materia, si te anxie componas nec ullis simpliciter ostendas,
426 VI, 4 | foro subduxit, utiliorem componendis monumentis historiarum ratus.
427 II, 10 | in varios habitus se ipse componens, quod proprium aegri est,
428 II, 4 | se et hoc atque illo modo componunt, donec quietem lassitudine
429 XVII, 10| frustra poeticas fores compos sui pepulit"; sive Aristoteli, "
430 XVII, 3 | conversatio enim dissimilium bene composita disturbat et renovat affectus
431 I, 5 | non in ambitionem cubile compositum, non ex arcula prolata vestis,
432 I, 13 | nihil profuturam, tamen conaturam prodesse, aliculus coercere
433 XVII, 8 | vegetatque et audaciorem in omnes conatus facit.~9.
434 XV, 4 | sanctam aut severam esse quam conceptum.~5.
435 XI, 6 | at qui sciet hoc sibi cum conciperetur statim condictum, vivet
436 XI, 7 | Totiens in vicinia mea conclamatum est; totiens praeter limen
437 XII, 1 | aut non possumus consequi concupiscamus aut adepti vanitatem cupiditatum
438 II, 5 | ubi aut non audent quantum concupiscunt aut non consequuntur, et
439 XII, 2 | Circumcidenda concursatio, qualis est magnae parti
440 II, 3 | est deoque vicinum, non concuti. ~Hanc stabilem animi sedem
441 I, 9 | me mutat, nihil tamen non concutit. ~10.
442 IV, 8 | fortuitis aut civitatis condicione prohibebitur; numquam enim
443 XI, 10 | Scito ergo omnem condicionem versabilem esse et quicquid
444 X, 4 | Assuescendum est itaque condicioni suae et quam minimum de
445 XI, 6 | cum conciperetur statim condictum, vivet ad formulam et simul
446 XVII, 7 | Legum conditores festos instituerunt dies
447 III, 5 | Ergo, si tempus in studia conferas quod subduxeris offlciis,
448 IV, 5 | proelio invenit quod partibus conferat, qui stat tamen et clamore
449 XIV, 2 | se revocandus est: sibi confidat, se gaudeat, sua suspiciat,
450 XVI, 4 | Regulum quod tot clavis configitur, aut Catonem quod vulnera
451 XI, 5 | magis convulneraberis et confodieris, quia nescis praebere iugulum.
452 XI, 11 | divisit. In quem quicquid congeri poterat dii hominesque contulerant,
453 VI, 8 | faciunt, qui fericula pro congiariis numerant, quasi in alienum
454 V, 1 | Poteratne illa civitas conquiescere, in qua tot tyranni erant
455 IX, 6 | ebore captanti, corpora conquirenti aut ignotorum auctorum aut
456 IX, 7 | cupidine erraretur; nunc ista conquisita, cum imaginibus suis discripta,
457 III, 4 | gratuitum bonum sit bona conscientia?~5.
458 VII, 1 | secretum omne descendat, quorum conscientiam minus quam tuam timeas,
459 XII, 1 | ne quae aut non possumus consequi concupiscamus aut adepti
460 II, 5 | quantum concupiscunt aut non consequuntur, et in spem toti prominent.
461 VI, 4 | Considerandum est utrum natura tua agendis
462 XIV, 1 | deduxerit, nec mutationem aut consilii aut status pertimescamus,
463 III, 3 | universisque ingenio, voce, consilio. Nec enim is solus rei publicae
464 VII, 1 | sollicitudinem leniat, sententia consilium expediat, hilaritas tristitiam
465 X, 7 | ipsos multo quidem citra consistere. Sic et aliquae cupiditates
466 V, 2 | erat, et lugentes patres consolabatur, et desperantes de re publica
467 I, 18 | est mali, et succurre in conspectu terrarum laboranti. ~
468 VII, 1 | hilaritas tristitiam dissipet, conspectus ipse delectet! Quos scilicet
469 I, 7 | non varietate macularum conspicua nec per multas dominorum
470 II, 4 | Adice et illos, qui non constantiae vitio parum lenes sunt,
471 I, 3 | consuetudo, quae rebus affert constantiam, hoc vitium mihi altius
472 VII, 4 | causa in querellas placet. Constet illi licet fides et benevolentia,
473 IV, 5 | vitium sit. Non vis enim nisi consul aut prytanis aut ceryx aut
474 IX, 3 | curari mollius potest, quidni consulatur, si et paupertas et ignominia
475 III, 7 | tempus quod nobis natura consumendum dedit.~8.
476 VII, 1 | proximum quemque transiliunt et contactu nocent.~2.
477 XVII, 2 | satius est simplicitate contemni quam perpetua simulatione
478 XV, 3 | posse desperat; et universa contemplanti maioris animi est qui risum
479 VI, 4 | agendis rebus an otioso studio contemplationique aptior sit, et eo inclinandum
480 XVII, 11| Cum vulgaria et solita contempsit instinctuque sacro surrexit
481 XI, 9 | mille maculae et extrema contemptio? quod regnum est, cui non
482 XI, 4 | impetrare cupiunt; favemus, si contemptum eius prae se ferunt. Idem
483 IX, 2 | mores suadent. Discamus continentiam augere, luxuriam coercere,
484 VI, 3 | quidam urbanitatem nesciunt continere nec periculosis abstinent
485 XVII, 11| quicquam et in arduo positum contingere, quamdiu apud se est: desciscat
486 I, 1 | in recessu, quaedam non continua, sed ex intervallis redeuntia,
487 XVII, 6 | tamen si per diem noctemque continues, mors erit. Multum interest,
488 IX, 3 | inventae sunt et habitare contractius. Non in cursu tantum circique
489 V, 4 | aut explicabimus nos aut contrahemus, utique movebimus nec alligati
490 IV, 7 | excessus cogiturque vela contrahere, sive otiosa mutaque est
491 VIII, 9 | in bello quae in arma sua contrahi possunt quam quae superfunduntur
492 XI, 7 | forum, curia, sermo mecum contraxerat, nox abstulit et iunctas
493 XVI, 1 | quae solet non immerito contristare et in sollicitudinem adducere.
494 IV, 3 | spectaculis, in conviviis bonum contubernalem, fidelem amicum, temperantem
495 XI, 7 | Sciebam in quam tumultuosum me contubernium natura clusisset. Totiens
496 XI, 11 | congeri poterat dii hominesque contulerant, ex eo nihil superfuit quod
497 VI, 3 | frontem desiderant; quorundam contumacia non facit ad aulam; quidam
498 XIV, 5 | multa enim mihi occurrunt. Contumeliosus esse voluit et ostendere
499 I, 3 | alienum suffragium venit, mora convalescere: et quae veras vires parant
500 XII, 6 | difficilius domi quam se convenit.~7.
501 III, 7 | Nam, si omnem conversationem tollimus et generi humano
502 III, 7 | vivimusque in nos tantum conversi, sequetur hanc solitudinem
503 IX, 1 | se, advocata frugalitate, convertere.~2.
504 I, 11 | aestimandae poposcerunt, ad otium convertor, et, quemadmodum pecoribus,
|