16-conve | convi-frequ | frivo-mare | mari-praep | praer-tempe | tempo-zenon
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
505 XVII, 8 | mutata regio vigorem dabunt, convictusque et liberalior potio. Nonnumquam
506 I, 7 | usum posita, quae nullius convivae oculos nec voluptate moretur
507 IV, 3 | fidelem amicum, temperantem convivam agat. Officia civis amisit:
508 I, 8 | aquas et circumfluentes ipsa convivia, quid epulas loquar scaena
509 IV, 3 | domibus, in spectaculis, in conviviis bonum contubernalem, fidelem
510 XI, 5 | trepidum animal? Eo magis convulneraberis et confodieris, quia nescis
511 XI, 8 | mala, quorum ingens cotidie copia est, sic aspexerit tamquam
512 XI, 7 | et iunctas sodalium manus copuatas interscidit: mirer ad me
513 X, 3 | Omnes cum fortuna copulati sumus: aliorum aurea catena
514 IX, 6 | huc se impensae quam in Corinthia pictasque tabulas effuderint.)
515 III, 5 | militat qui in acie stat et cornu dextrum laevumque defendit,
516 I, 6 | defuturus, nec patrimonio nec corpori gravis, non rediturus qua
517 II, 9 | tactu gaudent et foedam corporum scabiem delectat quicquid
518 VII, 2 | pestilentia curandum est ne correptis iam corporibus et morbo
519 XV, 3 | autem stulte deflet quae corrigi posse desperat; et universa
520 XI, 8 | reliquit, Inter multa alia cothurno, non tantum sipario fortiora
521 XIV, 5 | erat? An exprobravit illi cotidianam dementiam? Agebant enim
522 XIV, 9 | Caesari deo nostro fiebat cotidianum sacrum. Is: "Quid, inquit,
523 II, 2 | habeas et recta ire te via credas, nihil avocatus transversis
524 XI, 9 | Umquam tu hoc eventurum credidisses?" Quare autem non? Quae
525 XI, 3 | natura, quae prior nobis credidit, et huic dicemus: "Recipe
526 XVII, 10| Nam, sive graeco poetae credimus, "aliquando et insanire
527 XIV, 6 | talibus imperiis fides. Credisne illum decem medios usque
528 XVII, 9 | est: facilius efficient crimen honestum quam turpem Catonem.
529 XI, 12 | Rex es: non ad Croesum te mittam, qui rogum suum
530 XIV, 5 | voluit et ostendere quanta crudelitas esset, in qua mors beneficium
531 X, 1 | ferre onera et impedimenta crurum; deinde, ubi non indignari
532 I, 5 | placet non in ambitionem cubile compositum, non ex arcula
533 XII, 4 | praecipitant, cum interim cucurrerunt aut salutaturi aliquem non
534 XI, 8 | Cuivis potest accidere quod cuiquam potest.~Hoc si quis in medullas
535 XI, 8 | sipario fortiora et hoc ait: ~Cuivis potest accidere quod cuiquam
536 I, 8 | tralatu vestita et auro culta mancipia et agmen servorum
537 II, 6 | nec obsequi possunt, et cunctatio vitae parum se explicantis
538 IX, 7 | plane, si studiorum nimia cupidine erraretur; nunc ista conquisita,
539 XVII, 6 | Nec ad hoc tanta hominum cupiditas tenderet, nisi naturalem
540 XIII, 3 | animum pervenire destitutae cupiditatis dolorem, cui successum non
541 XII, 1 | concupiscamus aut adepti vanitatem cupiditatum nostrarum sero post multum
542 II, 7 | civilia erectus agendique cupidus et natura inquies, parum
543 IX, 5 | Livius, qui elegantiae regum curaeque egregium id opus ait fuisse.
544 VII, 2 | Itaque, ut in pestilentia curandum est ne correptis iam corporibus
545 IX, 3 | audit praecepta animus nec curari mollius potest, quidni consulatur,
546 XVII, 8 | sed quia liberat servitio curarum animum et asserit vegetatque
547 XVII, 4 | Cato vivo laxabat animum curis publicis fatigatum, et Scipio
548 V, 5 | Ut opinor, Curius Dentatus aiebat malle esse
549 XII, 4 | Quorundam quasi ad incendium currentium misereberis: usque eo impellunt
550 II, 11 | turbae.... Iam flectamus cursum ad Urbem: nimis diu a plausu
551 XII, 3 | Inconsultus illis vanusque cursus est, qualis formicis per
552 XI, 12 | Mithridaten inter Gaianas custodias vidimus; alter in exsilium
553 VIII, 8 | tuendi sunt, emenda vestis et custodiendae rapacissimae manus et flentium
554 I, 18 | similitudine id de quo queror cxprimam, non tempestate vexor, sed
555 XVII, 7 | menstruas certis diebus ferias dabant, quiddam nullum non diem
556 V, 4 | Utcumque ergo se res publica dabit, utcumque fortuna permittet,
557 XVII, 8 | et mutata regio vigorem dabunt, convictusque et liberalior
558 XIV, 2 | alienis, et se sibi applicet; damna non sentiat, etiam adversa
559 XV, 1 | fides, et libidinis lucra damnaque pariter invisa, et ambitio
560 VIII, 2 | tormentorum quo minorem damnorum esse materiam. Erras enim
561 XVII, 5 | Danda est animis remissio: meliores
562 XVII, 8 | Indulgendum est animo dandumque subinde otium, quod alimenti
563 VIII, 5 | nudos videbis deos, omnia dantes, nihil habentes. Hunc tu
564 XI, 12 | potest pro futuro habes, das in te vires rebus adversis,
565 I, 18 | qui tibi tranquillitatem debeam. Non esse periculosos hos
566 VI, 1 | Inspicere autem debebimus primum nosmet ipsos, deinde
567 VI, 8 | eum qui sibi nihil pro hoc debiturus sit. Puto, intellegis multo
568 VIII, 6 | cui iamdudum divitiae esse debuerant duo vicarii et cella laxior.~
569 VII, 3 | posset intellegi: habere debuit et bonos, quibus se approbaret,
570 XIV, 6 | imperiis fides. Credisne illum decem medios usque ad supplicium
571 II, 5 | est, torquet illos irritum dedecus, nec dolent prava, sed frustra
572 III, 7 | nobis natura consumendum dedit.~8.
573 XI, 11 | Seianus? Quo die illum senatus deduxerat, populus in frusta divisit.
574 XIV, 1 | in ea in quae nos casus deduxerit, nec mutationem aut consilii
575 III, 5 | cornu dextrum laevumque defendit, sed et qui portas tuetur
576 X, 6 | maxime poterunt in planum deferendo. Multi quidem sunt quibus
577 XV, 3 | relinquit, hic autem stulte deflet quae corrigi posse desperat;
578 I, 16 | infirmitas, cui ne paulatim defluam vereor, aut, quod est sollicitius,
579 I, 6 | pretiosive, ubilibet non defuturus, nec patrimonio nec corpori
580 VIII, 5 | immortalium statu, an parum beate degant quod nec praedia nec horti
581 XII, 4 | quibusdam locis etiam tulerunt. Dein, domum cum supervacua redeuntes
582 II, 5 | Innumerabiles deinceps proprietates sunt, sed unus
583 VI, 8 | testes spectatoresque, non delectabit popina secreta.... ~
584 XV, 5 | aeterna miseria est, alienis delectari malis voluptas inhumana.~
585 II, 9 | foedam corporum scabiem delectat quicquid exasperat, non
586 II, 10 | nostrum cum quodam dolore delectent, ut versare se et mutare
587 VII, 1 | dissipet, conspectus ipse delectet! Quos scilicet vacuos, quantum
588 II, 11 | Campaniam petamus." Iam delicata fastidio sunt: "Inculta
589 II, 13 | et subiit illud tabidarum deliciarum: "Quousque eadem?" ~
590 III, 3 | Ita tamen delituerit, ut, ubicumque otium suum
591 VI, 8 | honorem intemperantes sint. Deme illis testes spectatoresque,
592 XVII, 10| magnum ingenium sine mixtura dementiae fuit".~11.
593 XIV, 5 | exprobravit illi cotidianam dementiam? Agebant enim gratias et
594 VIII, 6 | Feliciorem tu Demetrium Pompeianum vocas, quem non
595 XI, 8 | Hoc si quis in medullas demiserit et omnia aliena mala, quorum
596 II, 3 | euthymian vocant, de qua Democriti volumen egregium est, ego
597 | demum
598 V, 5 | Ut opinor, Curius Dentatus aiebat malle esse se mortuum
599 XVII, 1 | multa incidunt quae invitos denudant, et, ut bene cedat tanta
600 XIV, 9 | erat tumulus in quo Caesari deo nostro fiebat cotidianum
601 II, 3 | autem magnum et summum est deoque vicinum, non concuti. ~Hanc
602 XI, 12 | In tanta rerum sursum ac deorsum euntium versatione, si non
603 VIII, 5 | agedum mundum: nudos videbis deos, omnia dantes, nihil habentes.
604 IX, 3 | et iniquitas casuum ita depelli, ut non multum procellarum
605 XII, 7 | Ex hoc malo dependet illud taeterrimum vitium,
606 VII, 4 | vitentur tristes et omnia deplorantes, quibus nulla non causa
607 XV, 2 | est deridere vitam quam deplorare.~3.
608 II, 8 | inchoatae suspensam habent, deploratae tristem; inde ille affectus
609 XVII, 1 | assidua observatio sui et deprehendi aliter ac solet metuit.
610 II, 4 | senectus ad novandum pigra deprehendit. Adice et illos, qui non
611 I, 2 | tamen habitum in me maxime deprehendo (quare enim non verum ut
612 XVII, 8 | non ut mergat nos, sed ut deprimat: eluit enim curas et ab
613 II, 3 | attollens se umquam nec deprimens. Id tranquillitas erit.
614 XV, 2 | animo ferenda: humanius est deridere vitam quam deplorare.~3.
615 XV, 6 | oportet, ut dolori tantum des quantum natura poscit, non
616 VII, 1 | quae tuto secretum omne descendat, quorum conscientiam minus
617 X, 6 | non possunt nisi cadendo descendere; sed hoc ipsum testentur
618 XVII, 11| contingere, quamdiu apud se est: desciscat oportet a solito et efferatur
619 II, 11 | persequamur." Aliquid tamen inter deserta amoeni requiritur, in quo
620 III, 5 | subduxeris offlciis, non deserueris nec munus detractaveris:
621 VIII, 3 | fortuna respexit quam quos deseruit.~4.
622 XVI, 2 | fuerunt, ipsorum illos animo desidera, si muliebriter et ignave
623 VI, 3 | civilibus, quae firmam frontem desiderant; quorundam contumacia non
624 II, 3 | Quod desideras autem magnum et summum est
625 XVI, 2 | placeat, aut indigni quorum desideretur ignavia. Quid enim est turpius
626 VIII, 1 | mortes, aegrotationes, metus, desideria, dolorum laborumque patientiam,
627 IX, 2 | multos pudebit rei eius, desideriis naturalibus parvo parata
628 XVII, 3 | Illa nobis faciet hominum desiderium, haec nostri, et erit altera
629 IX, 7 | Apud desidiosissimos ergo videbis quicquid orationum
630 XIV, 8 | sint; ego iam sciam." Nec desiit veritatem in ipso fine scrutari
631 X, 7 | nec fortunae arbitrium desinendi dare, sed ipsos multo quidem
632 VI, 6 | procedunt nec ubi proposueris desinunt.~7.
633 V, 2 | patres consolabatur, et desperantes de re publica exhortabatur,
634 XV, 3 | deflet quae corrigi posse desperat; et universa contemplanti
635 II, 9 | alienorum processuum et suorum desperatione obirascens fortunae animus
636 XIV, 1 | facere debemus, ne nimis destinatis rebus indulgeamus, transeamusque
637 XII, 3 | quaerentes negotia, nec quae destinaverunt agunt, sed in quae incucurrerunt.
638 II, 6 | se explicantis et inter destituta vota torpentis animi situs.~
639 XIII, 3 | levius ad animum pervenire destitutae cupiditatis dolorem, cui
640 II, 8 | infelix inertia et omnes destrui cupiunt, quia se non potuere
641 III, 2 | tot calumniatoribus in deterius recta torquentibus, parum
642 II, 9 | occupationibus libenter deteruntur: ut ulcera quaedam nocituras
643 II, 8 | ille affectus otium suum detestantium querentiumque nihil ipsos
644 VIII, 8 | rapacissimae manus et flentium detestantiumque ministeriis utendum. Quanto
645 III, 1 | et officiis civilibus se detinere. Nam, ut quidam sole atque
646 XVII, 7 | nulla res ultra decumam detinuit: ne epistulas quidem post
647 III, 5 | non deserueris nec munus detractaveris: neque enim ille solus militat
648 II, 7 | solaciorum habens. Ideo, detractis oblectationibus quas ipsae
649 I, 18 | tempestate vexor, sed nausea: detrahe ergo quicquld hoc est mali,
650 X, 6 | tutiores erunt superbiam detrahendo rebus per se superbis et
651 XI, 4 | itaque primum rei pretium detrahendum est et spiritus inter vilia
652 VIII, 2 | enim si putas animosius detrimenta divites ferre: maximis minimisque
653 XVII, 4 | tripudiare, non facturi detrimentum etiam si ab hostibus suis
654 XVII, 4 | retinenda mens est, sed ad iocos devocanda. Cum puerulis Socrates ludere
655 III, 5 | qui in acie stat et cornu dextrum laevumque defendit, sed
656 I, 4 | quam per partes ostendere. Dicam quae accidant mihi; tu morbo
657 I, 3 | Non est quod dicas omnium virtutum tenera esse
658 III, 1 | suos roburque, cui se uni dicaverunt, maiore temporis parte nutrire,
659 XI, 3 | nobis credidit, et huic dicemus: "Recipe animum meliorem
660 XIV, 10 | relinquetur magnus vir et cum cura dicendus: dabimus te in omnem memoriam,
661 I, 17 | nostra. Quis sibi verum dicere ausus est? quis non, inter
662 I, 3 | speciem laborant, dignitatem dico et eloquentiae famam et
663 XVII, 8 | non ob licentiam linguae dictus est inventor vini, sed quia
664 XVII, 7 | quidam sibi menstruas certis diebus ferias dabant, quiddam nullum
665 XVII, 7 | curae nasceretur, sed totius diei lassitudinem duabus illis
666 X, 1 | At in aliquod genus vitae difficile incidisti et tibi ignoranti
667 II, 5 | tendunt et inhonesta se ac difficilia docent coguntque, et, ubi
668 II, 4 | qui non aliter quam quibus difficilis somnus est versant se et
669 XII, 6 | exclusus, neminem ex omnibus difficilius domi quam se convenit.~7.
670 III, 7 | summovere et aquas contra difficultatem locorum educere, et male
671 X, 4 | habitabilem. Adhibe rationem difficultatibus: possunt et dura molliri
672 X, 5 | aut non possunt fieri aut difficulter possunt, prope posita speique
673 I, 8 | epulas loquar scaena sua dignas?~9.
674 XI, 9 | mendicitas a tergo sequatur? quae dignitas, cuius non praetextam et
675 IV, 1 | salvis signis, salva militari dignitate: sanctiores tutioresque
676 VII, 3 | actatis, quae plerosque dignos tulit qui Catonis saeculo
677 XI, 11 | quicquid congeri poterat dii hominesque contulerant,
678 V, 5 | dimittant, sed ab illis te ipse diiungas. ~
679 IV, 2 | inferat officiis et cum dilectu inveniat aliquid in quo
680 XI, 2 | non esse; sed omnia tam diligenter faciet, tam circumspecte,
681 XVII, 1 | ut bene cedat tanta sui diligentia, non tamen iucunda vita
682 I, 8 | apparatus alicuius paedagogii, diligentius quam in tralatu vestita
683 V, 5 | nec exspectes donec res te dimittant, sed ab illis te ipse diiungas. ~
684 VIII, 7 | est, inquit, Manen sine Diogene posse vivere, Diogenen sine
685 VIII, 4 | Vidit hoc Diogenes, vir ingentis animi, et
686 VIII, 7 | At Diogeni servus unicus fugit nec
687 VIII, 5 | Si quis de felicitate Diogenis dubitat, potest idem dubitare
688 VIII, 9 | lice procul a paupertate discedit. ~
689 IX, 4 | indices perlegit? Onerat discentem turba, non instruit, multoque
690 XIV, 10 | aliquid etiam ex ipsa morte discit: nemo diutius philosophatus
691 X, 4 | saepe areae in multos usus discribentis arte patuerunt, et quamvis
692 IX, 7 | conquisita, cum imaginibus suis discripta, sacrorum opera ingeniorum
693 II, 7 | quas ipsae occupationes discurrentibus praebent, domum, solitudinem,
694 II, 2 | multorum vestigiis passim discurrentium, quorundam circa ipsam errantium
695 III, 7 | locorum educere, et male dispensare tempus quod nobis natura
696 II, 8 | Hinc illud est taedium et displicentia sui et nusquam residentis
697 II, 5 | unus effectus vitii, sibi displicere. Hoc oritur ab intemperie
698 X, 4 | et quamvis angustum pedem dispositio fecit habitabilem. Adhibe
699 XVII, 3 | recedendum est: conversatio enim dissimilium bene composita disturbat
700 I, 17 | pervenisse, nisi quaedam in se dissimulassent, quaedam opertis oculis
701 I, 8 | divitiis per omnes angulos dissipatis, tecta ipsa fulgentia, et
702 VII, 1 | expediat, hilaritas tristitiam dissipet, conspectus ipse delectet!
703 XVII, 7 | aliquid levioris operae distulerunt. Maiores quoque nostri novam
704 XVII, 3 | dissimilium bene composita disturbat et renovat affectus et quicquid
705 I, 3 | annos donec paulatim colorem diuturnitas ducat. Sed ego vereor ne
706 V, 1 | cum illam triginta tyranni divellerent? Mille trecentos cives,
707 X, 5 | levia esse, extrinsecus diversas facies habentia, introrsus
708 XVII, 7 | diem inter otium et curas dividebant. Qualem Pollionem Asinium
709 XVII, 7 | vetabant. Miles vigilias dividit, et nox immunis est ab expeditione
710 XI, 9 | magnis ista intervallis divisa, sed horae momentum interest
711 XI, 11 | deduxerat, populus in frusta divisit. In quem quicquid congeri
712 VIII, 2 | putas animosius detrimenta divites ferre: maximis minimisque
713 V, 2 | publica exhortabatur, et divitibus opes suas metuentibus exprobrabat
714 XI, 10 | incurrere. Locuples es: numquid divitior Pompeio? Cui cum Gaius,
715 VIII, 3 | Tolerabilius autem est, ut dixi, faciliusque non adquirere
716 VIII, 7 | non posse." Videtur mihi dixisse: "Age tuum negotium, Fortuna,
717 XI, 3 | sed, quia ita imperas, do, cedo gratus libensque.
718 II, 5 | inhonesta se ac difficilia docent coguntque, et, ubi sine
719 X, 1 | necessitas fortiter ferre docet, consuetudo facile. Invenies
720 II, 5 | illos irritum dedecus, nec dolent prava, sed frustra voluisse.~
721 II, 10 | quoque nostrum cum quodam dolore delectent, ut versare se
722 XIII, 3 | pervenire destitutae cupiditatis dolorem, cui successum non utique
723 XV, 6 | ita gerere se oportet, ut dolori tantum des quantum natura
724 VIII, 1 | aegrotationes, metus, desideria, dolorum laborumque patientiam, cum
725 IX, 2 | ornamenta metiri. Cibus famem domet, potio sitim, libido qua
726 XII, 6 | neminem ex omnibus difficilius domi quam se convenit.~7.
727 IV, 3 | etiam ingressu forum est: in domibus, in spectaculis, in conviviis
728 I, 7 | conspicua nec per multas dominorum elegantium successiones
729 V, 2 | exemplar, cum inter triginta dominos liber incederet~3.
730 XII, 2 | Horum si aliquem exeuntem e domo interrogaveris: "Quo tu?
731 XII, 2 | est magnae parti hominum domos et theatra et fora pererrantium:
732 XVII, 7 | totius diei lassitudinem duabus illis horis ponebat. Quidam
733 I, 4 | Haec animi inter utrumque dubii, nec ad recta fortiter nec
734 VIII, 5 | Diogenis dubitat, potest idem dubitare et de deorum immortalium
735 VIII, 5 | quis de felicitate Diogenis dubitat, potest idem dubitare et
736 I, 9 | tacitusque morsus subit et dubitatio numquid illa meliora sint.
737 XI, 1 | obviam fortunae ire non dubitet nec umquam loco illi cessurus
738 XIV, 5 | Quid senserit dubito; multa enim mihi occurrunt.
739 XIV, 4 | inepta spe tibi blandiaris, duci te iussi. Gratias, inquit,
740 VII, 1 | quam amicitia fidelis et dulcis. Quantum bonum est, ubi
741 XIV, 1 | aut status pertimescamus, dummodo nos levitas, inimicissimum
742 VIII, 6 | divitiae esse debuerant duo vicarii et cella laxior.~
743 X, 4 | difficultatibus: possunt et dura molliri et angusta laxari
744 I, 3 | principia, tempore illis duramentum et robur accedere. Non ignoro
745 X, 2 | gravissima adducens. Nemo duraret, si rerum adversarum eandem
746 I, 14 | Quid opus est saeculis duratura componere? Vis tu non id
747 II, 2 | Opus est itaque non illis durioribus, quae iam transcucurrimus,
748 I, 14 | rebus permittere, ut qua duxerint, hac inelaborata sequatur
749 | eam
750 X, 2 | duraret, si rerum adversarum eandem vim assiduitas haberet quam
751 II, 3 | aequali secundoque cursu eat propitiusque sibi sit et
752 IX, 6 | homini armaria e citro atque ebore captanti, corpora conquirenti
753 XVII, 9 | indulsisse vino eredunt; Catoni ebrietas obiecta est: facilius efficient
754 XVII, 8 | Nonnumquam et usque ad ebrietatem veniendum, non ut mergat
755 III, 7 | contra difficultatem locorum educere, et male dispensare tempus
756 III, 1 | exercitatione et cura corporis diem educunt athletisque longe utilissimum
757 XII, 1 | aut labor irritus sit sine effectu aut effectus labore indignus.
758 XV, 6 | flere, quia aliquis filium efferat, et frontem suam fingere,
759 XVII, 11| desciscat oportet a solito et efferatur et mordeat frenos et rectorem
760 VI, 3 | verba quaelibet indignatio effert; quidam urbanitatem nesciunt
761 III, 1 | est: nam, cum utilem se efficere civibus mortalibusque propositum
762 XVII, 9 | ebrietas obiecta est: facilius efficient crimen honestum quam turpem
763 IX, 2 | parata remedia adhibere, spes effrenatas et animum in futura imminentem
764 IX, 6 | Corinthia pictasque tabulas effuderint.) Vitiosum est ubique quod
765 III, 6 | revocaveris, omne vitae fastidium effugeris, nec noctem fieri optabis
766 II, 1 | perstringuntur et, cum reliquias effugerunt, suspicionibus tamen inquietantur
767 XVI, 3 | fortior! tanto felicior! Omnes effugisti casus, livorem, morbum;
768 II, 12 | Sed quid prodest, si non effugit? Sequitur se ipse et urget
769 XI, 9 | Quae sunt divitiae quas non egestas et fames et mendicitas a
770 VII, 3 | Nunc vero, in tanta bonorum egestate, minus fastidiosa fiat electio.~
771 VIII, 4 | istud paupertatem, inopiam, egestatem voca, quod voles ignominiosum
772 X, 5 | mittendae, sed in vicinum illis egredi permittamus, quoniam includi
773 I, 13 | superbiain male secundis rebus elati. ~14.
774 VII, 3 | egestate, minus fastidiosa fiat electio.~4.
775 VIII, 3 | Bion eleganter ait non minus molestum esse
776 IX, 5 | opus ait fuisse. Non fuit elegantia illud aut cura, sed studiosa
777 IX, 5 | laudaverit, sicut et Livius, qui elegantiae regum curaeque egregium
778 I, 7 | nec per multas dominorum elegantium successiones civitati nota,
779 XV, 2 | illi ineptiae videbantur. Elevanda ergo omnia et facili animo
780 VII, 1 | poterit, a cupiditatibus eligemus: serpunt enim vitia et in
781 I, 15 | altiasque ut spirare, ita eloqui gestit, et ad dignitatem
782 XVII, 8 | mergat nos, sed ut deprimat: eluit enim curas et ab imo animum
783 VIII, 8 | avidissimorum animalium tuendi sunt, emenda vestis et custodiendae rapacissimae
784 IV, 4 | totius orbis commercium emisimus patriamque nobis mundum
785 XVII, 11| et rectorem rapiat suum, eoque ferat quo per se timuisset
786 | eorum
787 VI, 4 | ingenii feret: Isocrates Ephorum iniecta manu a foro subduxit,
788 XVII, 7 | ultra decumam detinuit: ne epistulas quidem post eam horam legebat,
789 I, 8 | circumfluentes ipsa convivia, quid epulas loquar scaena sua dignas?~
790 II, 7 | potest animus ad civilia erectus agendique cupidus et natura
791 XVII, 9 | Arcesilanque indulsisse vino eredunt; Catoni ebrietas obiecta
792 I, 13 | Sed, ubi lectio fortior erexit animum et aculeos subdiderunt
793 VIII, 4 | et effecit ne quid sibi eripi posset. Tu istud paupertatem,
794 XVII, 6 | animis pondus omnemque vim eripiet: nam et somnus refectioni
795 II, 2 | discurrentium, quorundam circa ipsam errantium viam.~3.
796 IX, 4 | auctoribus tradere quam errare per multos.~5.
797 IX, 7 | studiorum nimia cupidine erraretur; nunc ista conquisita, cum
798 VIII, 2 | damnorum esse materiam. Erras enim si putas animosius
799 XII, 4 | ubi fuerint, postero die erraturi per eadem illa vestigia.~
800 XI, 7 | accessisse, quae circa me semper erraverint?~8.
801 XIII, 3 | hominum excerpimus, sed erroribus, nec illi omnia ut voluit
802 XVII, 4 | puerulis Socrates ludere non erubescebat, et Cato vivo laxabat animum
803 X, 6 | ancipiti posuit tutiores erunt superbiam detrahendo rebus
804 II, 9 | cupiditates velut mala ulcera eruperunt, voluptati esse laborem
805 XVII, 11| ferat quo per se timuisset escendere.~12.
806 XI, 12 | mittam, qui rogum suum et escendit iussus et exstingui vidit,
807 V, 1 | tyranni erant quot satellites essent? Ne spes quidem ulla recipiendae
808 | estis
809 XI, 10 | illi heres publicum funus esurienti locat.~11.
810 XI, 3 | quid habere me tui volueris etiamnunc, servabo; si aliud placet,
811 XI, 12 | rerum sursum ac deorsum euntium versatione, si non quicquid
812 II, 3 | stabilem animi sedem Graeci euthymian vocant, de qua Democriti
813 XI, 4 | eius prae se ferunt. Idem evenire nobis scias: saepe enim
814 XI, 6 | praestabit, ne quid ex iis quae eveniunt subitum sit. Quicquid enim
815 XI, 9 | futurum" et: "Umquam tu hoc eventurum credidisses?" Quare autem
816 IX, 3 | paupertas et ignominia et rerum eversio adhibetur? Malo malum opponitur.
817 XV, 1 | animus in noctem et, velut eversis virtutibus, quas nec sperare
818 VI, 3 | irritamenta nociturae libertatis evitet.~4.
819 II, 9 | scabiem delectat quicquid exasperat, non aliter dixerim his
820 X, 5 | invideamus altius stantibus: quae excelsa videbantur praerupta sunt. ~
821 XVII, 11| instinctuque sacro surrexit excelsior, tunc demum aliquid cecinit
822 XIII, 3 | non illum casibus hominum excerpimus, sed erroribus, nec illi
823 IV, 7 | iure, sive precarios habet excessus cogiturque vela contrahere,
824 XV, 5 | in risum nec in lacrimas excidentem; nam alienis malis torqueri
825 XIV, 1 | inimicissimum quieti vitium, non excipiat. Nam et pertinacia necesse
826 II, 9 | motus. Grata omnis illi excitandi se abstrahendique materia
827 XIV, 7 | periturorum trahens, illum quoque excitari iuberet, vocatus numeravit
828 XII, 6 | nomenclatores persalutavit, a multis exclusus, neminem ex omnibus difficilius
829 XIV, 6 | sine ulla sollicitudine exegisse? Verisimile non est quae
830 V, 2 | volentibus magnum circumferebat exemplar, cum inter triginta dominos
831 IV, 7 | Quid tu parum utile putas exemplum bene quiescentis?~8.
832 IV, 3 | Officia civis amisit: hominis exerceat.~4.
833 III, 1 | propositum habeat, simul et exercetur et proficit qui in mediis
834 III, 1 | Nam, ut quidam sole atque exercitatione et cura corporis diem educunt
835 VIII, 6 | servorum velut imperatori exercitus referebatur, cui iamdudum
836 XII, 6 | his qui ad augendam turbam exeunt inanes et leves causae per
837 XVII, 5 | imperandum (cito enim illos exhauriet numquam intermissa fecunditas),
838 VIII, 1 | nobis mala pecunia nostra exhibet, haec pars multum praegravabit.~
839 V, 2 | desperantes de re publica exhortabatur, et divitibus opes suas
840 III, 3 | censet; sed qui iuventutem exhortatur, qui in tanta bonorum praeceptorum
841 XII, 4 | iurant nescire se ipsos quare exierint, ubi fuerint, postero die
842 X, 4 | animus solacium inveniat. Exiguae saepe areae in multos usus
843 XVI, 3 | casus, livorem, morbum; existi ex custodia; non tu dignus
844 I, 15 | et ad dignitatem rerum exit oratio. Oblitus tum legis
845 II, 8 | inclusae cupiditates sine exitu se ipsae strangulant; inde
846 II, 6 | iactatio non invenientis exitum, quia nec imperare cupiditatibus
847 XVI, 1 | sollicitudinem adducere. Ubi bonorum exitus mali sunt, ubi Socrates
848 VII, 1 | leniat, sententia consilium expediat, hilaritas tristitiam dissipet,
849 XV, 1 | et vix umquam, nisi cum expedit, fides, et libidinis lucra
850 XVII, 7 | dividit, et nox immunis est ab expeditione redeuntium.~8.
851 XII, 6 | in quod laboret lux orta expellit, et cum, multorum frustra
852 VII, 3 | malos, in quibus vim suam experiretur). Nunc vero, in tanta bonorum
853 XIII, 2 | quam tutissimum est raro experiri, ceterum semper de illa
854 II, 11 | modo mari se, modo terra experitur semper praesentibus infesta
855 I, 12 | iudicem spectet; ametur expers publicae privataeque curae
856 V, 4 | fortuna permittet, ita aut explicabimus nos aut contrahemus, utique
857 II, 6 | cunctatio vitae parum se explicantis et inter destituta vota
858 III, 2 | se etiam in privato laxe explicet magnus animus, nec, ut leonum
859 II, 1 | longa et gravi valetudine expliciti, motiunculis levibusque
860 XIV, 9 | se." Promisitque, si quid explorasset, circumiturum amicos et
861 IX, 7 | necessarium domus ornamentum expolitur. Ignoscerem plane, si studiorum
862 VIII, 9 | iniurias fortunae simus expositi. Habiliora sunt corpora
863 I, 5 | tormentis splendere cogentibus expressa, sed domestica et vilis,
864 V, 2 | divitibus opes suas metuentibus exprobrabat seram periculosae avaritiae
865 XI, 9 | patricia sordes comitentur et exprobratio notae et mille maculae et
866 XIV, 5 | mors beneficium erat? An exprobravit illi cotidianam dementiam?
867 XI, 7 | praeter limen immaturas exsequias fax cereusque praecessit;
868 XVI, 1 | carcere mori, Rutilius in exsilio vivere, Pompeius et Cicero
869 XI, 12 | custodias vidimus; alter in exsilium missus est, alter ut meliore
870 I, 3 | fuco quodam subornantur exspectant annos donec paulatim colorem
871 XI, 6 | molliet, qui ad praeparatos exspectantesque nihil afferunt novi, securis
872 V, 5 | subinde portum petas, nec exspectes donec res te dimittant,
873 XI, 12 | suum et escendit iussus et exstingui vidit, factus non regno
874 IX, 7 | historiarumque est, tecto tenus exstructa loculamenta: iam enim, inter
875 XVII, 9 | ducat, et aliquando tamen in exsultationem libertatemque extrahendus
876 XIV, 2 | Utique animus ab omnibus externis in se revocandus est: sibi
877 XIV, 1 | cui fortuna saepe aliquid extorquet, et levitas multo gravior,
878 XVII, 9 | exsultationem libertatemque extrahendus tristisque sobrietas removenda
879 III, 3 | prodest, qui candidatos extrahit et tuetur reos et de pace
880 XI, 9 | notae et mille maculae et extrema contemptio? quod regnum
881 X, 5 | omnia aeque levia esse, extrinsecus diversas facies habentia,
882 VIII, 5 | qui se fortuitis omnibus exuit?~6.
883 XVII, 3 | animo nec percuratum est exulcerat. Miscenda tamen ista et
884 XV, 6 | iudicantes non fiere cum omnes faciant: adeo penitus hoc se malum
885 IV, 6 | Tale quiddam facias: si a prima te rei publicae
886 V, 1 | occiderant, nec finem ideo faciebant, sed irritabat se ipsa saevitia.
887 II, 3 | graecae vim debet habere, non faciem. Ergo quaerimus quomodo
888 X, 5 | esse, extrinsecus diversas facies habentia, introrsus pariter
889 X, 1 | ferre docet, consuetudo facile. Invenies in quolibet genere
890 XIV, 1 | Faciles etiam nos facere debemus,
891 I, 6 | ministratus, sed parabilis facilisque, nihil habens arcessiti
892 VIII, 3 | Tolerabilius autem est, ut dixi, faciliusque non adquirere quam amittere,
893 VIII, 8 | nihil ulli debet nisi cui facillime negat, sibi!~9.
894 XI, 3 | si aliud placet, ego vero factum signatumque argentum, domum
895 XVII, 4 | in modum tripudiare, non facturi detrimentum etiam si ab
896 XI, 12 | iussus et exstingui vidit, factus non regno tantum, etiam
897 VII, 3 | Vix tibi esset facultas dilectus felicioris, si
898 III, 1 | communia privataque pro facultate administrans.~2.
899 IV, 2 | fortuna et praecidet agendi facultatem, non statim aversus inermisque
900 VIII, 5 | pretiosa nec grande in foro faenus. Non te pudet, quisquis
901 VIII, 4 | cui nihil pereat. Aut ego fallor, aut regnum est inter avaros,
902 XII, 5 | industria inquietos, ut insanos falsae rerum imagines agitant:
903 I, 3 | dignitatem dico et eloquentiae famam et quicquid ad alienum suffragium
904 XI, 10 | mendicavit stillicidia; fame ac siti periit in palatio
905 IX, 2 | ornamenta metiri. Cibus famem domet, potio sitim, libido
906 XI, 9 | divitiae quas non egestas et fames et mendicitas a tergo sequatur?
907 VIII, 8 | Familia petit vestiarium victumque;
908 I, 6 | placet cibus quem nec parent familiae nec spectent, non ante multos
909 XI, 3 | signatumque argentum, domum familiamque meam reddo, restituo." Appellaverit
910 X, 2 | consuetudinem invenit, cito in familiaritatem gravissima adducens. Nemo
911 I, 16 | quam quod ipse pervideo. Familiariter enim domestica aspicimus,
912 I, 10 | publicam; placet honores fascesque non scilicet purpura aut
913 XVII, 2 | omnibus patent: sunt enim qui fastidiant quicquid propius adierunt.
914 VII, 3 | bonorum egestate, minus fastidiosa fiat electio.~4.
915 III, 6 | revocaveris, omne vitae fastidium effugeris, nec noctem fieri
916 X, 6 | necessario haerendum sit in fastigio suo, ex quo non possunt
917 I, 2 | enim non verum ut medico fatear?), nec bona fide liberatum
918 I, 5 | summus amor parsimoniae, fateor: placet non in ambitionem
919 II, 8 | patientia, utique ubi causas fateri pudet et tormenta introrsus
920 I, 11 | quemadmodum pecoribus, fatigatis quoque, velocior domum gradus
921 XVII, 4 | laxabat animum curis publicis fatigatum, et Scipio triumphale illud
922 XIV, 10 | aeternitate dignus, qui fatum suum in argumentum veri
923 IV, 6 | clamore iuves, et, si quis fauces oppresserit, stes tamen
924 XI, 4 | vitam impetrare cupiunt; favemus, si contemptum eius prae
925 I, 16 | aspicimus, et semper iudicio favor officit.~17.
926 XI, 7 | limen immaturas exsequias fax cereusque praecessit; saepe
927 XIV, 6 | quae vir ille dixerit, quae fecerit, quam in tranquillo fuerit.~
928 X, 4 | angustum pedem dispositio fecit habitabilem. Adhibe rationem
929 VI, 6 | non tam magna sunt quam fecunda multumque negotiorum ferunt:
930 XVII, 5 | exhauriet numquam intermissa fecunditas), ita animorum impetus assiduus
931 VIII, 4 | impone: putabo hunc non esse felicem, si quem mihi alium inveneris
932 VIII, 6 | Feliciorem tu Demetrium Pompeianum
933 VII, 3 | esset facultas dilectus felicioris, si inter Platonas et Xenophontas
934 VIII, 5 | Si quis de felicitate Diogenis dubitat, potest
935 XV, 1 | et occurrit tot scelerum felicium turba. Cum cogitaveris quam
936 XVII, 11| rectorem rapiat suum, eoque ferat quo per se timuisset escendere.~
937 XV, 2 | ergo omnia et facili animo ferenda: humanius est deridere vitam
938 VI, 5 | est opprimant onera quae ferente maiora sunt.~6.
939 X, 4 | angusta laxari et gravia scite ferentes minus premere. ~5.
940 VI, 4 | inclinandum quo te vis ingenii feret: Isocrates Ephorum iniecta
941 XVII, 7 | menstruas certis diebus ferias dabant, quiddam nullum non
942 VI, 8 | paria mensa faciunt, qui fericula pro congiariis numerant,
943 I, 15 | pressiorisque iudicii, sublimius feror et ore iam non meo. ~16.
944 VI, 3 | utilior negotio quies est. Ferox impatiensque natura irritamenta
945 XI, 5 | morieris expeditius, qui ferrum non subducta cervice nec
946 II, 7 | solitudinem, parietes non fert; invitus aspicit se sibi
947 XVII, 5 | acrioresque requieti surgent. Ut fertilibus agris non est imperandum (
948 II, 10 | versare se et mutare nondum fessum latus et alio atque alio
949 XVII, 4 | solebant inter lusum ac festa tempora virilem in modum
950 XVII, 7 | Legum conditores festos instituerunt dies ut ad
951 VII, 3 | Xenophontas et illum Socratici fetus proventum bonos quaereres,
952 XIII, 2 | inciderit" et: "Praetor fiam, nisi si quid obstiterit"
953 VII, 3 | egestate, minus fastidiosa fiat electio.~4.
954 XVII, 1 | qualis multorum vita est, ficta, ostentationi parata: torquet
955 XI, 2 | homo sanctusque solet tueri fidei commissa.~3.
956 IV, 3 | conviviis bonum contubernalem, fidelem amicum, temperantem convivam
957 VII, 1 | oblectaucrit animum quam amicitia fidelis et dulcis. Quantum bonum
958 XIV, 9 | in quo Caesari deo nostro fiebat cotidianum sacrum. Is: "
959 XV, 6 | defuit, turpe iudicantes non fiere cum omnes faciant: adeo
960 XVI, 4 | invenerunt quomodo aeterni fierent, et ad immortalitatem moriendo
961 VII, 3 | tibi potestas Catonianae fieret actatis, quae plerosque
962 I, 3 | hoc vitium mihi altius figat: tam malorum quam bonorum
963 X, 7 | aliquem incrementis terminum figere, nec fortunae arbitrium
964 XV, 6 | humanitas, flere, quia aliquis filium efferat, et frontem suam
965 XIV, 8 | desiit veritatem in ipso fine scrutari et ex morte sua
966 XV, 6 | efferat, et frontem suam fingere, in suis quoque malis ita
967 X, 7 | cupiditates animum acuent et finitae non in immensum incertumque
968 VI, 3 | verecundia rebus civilibus, quae firmam frontem desiderant; quorundam
969 XV, 6 | adeo penitus hoc se malum fixit, ex aliena opinione pendere,
970 VII, 2 | iam corporibus et morbo flagrantibus assideamus, quia pericula
971 XVI, 4 | dignus sit. Ego Herculem fleam quod vivus uritur, aut Regulum
972 XV, 2 | in publicum processerat, flebat, ille ridebat; huic omnia
973 XVI, 4 | Neminem flebo laetum, neminem flentem:
974 II, 11 | opulenta turbae.... Iam flectamus cursum ad Urbem: nimis diu
975 XV, 2 | In hoc itaque flectendi sumus, ut omnia vulgi vitia
976 IX, 3 | his spatiis vitae interius flectendum est.~4.
977 I, 11 | sunt, aut parum ex facili flens, aut multum temporis res
978 XVI, 4 | Neminem flebo laetum, neminem flentem: ille lacrimas meas ipse
979 VIII, 8 | custodiendae rapacissimae manus et flentium detestantiumque ministeriis
980 XV, 6 | illa inutilis humanitas, flere, quia aliquis filium efferat,
981 V, 3 | ad se proferendum, et in florenti ae beata petulantium, invidiam,
982 IX, 2 | libido qua necesse est fluat. Discamus membris nostris
983 X, 7 | tamen aeque nos ab his animi fluctibus vindicaverit quam semper
984 I, 18 | habes remedium quo hanc fluctuationem meam sistas, dignum me putes
985 II, 8 | maeror marcorque et mille fluctus mentis incertae, quam spes
986 XVII, 4 | ultra muliebrem mollitiam fluentibus, sed ut antiqui illi viri
987 XI, 10 | defuit panis, aqua. Cum tot flumina possideret in suo orientia,
988 II, 9 | appetunt et tactu gaudent et foedam corporum scabiem delectat
989 XII, 2 | hominum domos et theatra et fora pererrantium: alienis se
990 XVII, 10| Platoni, "frustra poeticas fores compos sui pepulit"; sive
991 II, 3 | transferre verba ad illorum formam necesse est; res ipsa de
992 XII, 3 | vanusque cursus est, qualis formicis per arbusta repentibus,
993 XI, 6 | statim condictum, vivet ad formulam et simul illud quoque eodem
994 I, 16 | similis pendeam et plus fortasse sit quam quod ipse pervideo.
995 XVI, 2 | quisque illorum tulerit et, si fortes fuerunt, ipsorum illos animo
996 XI, 8 | cothurno, non tantum sipario fortiora et hoc ait: ~Cuivis potest
997 III, 4 | pietas, quid patientia, quid fortitudo, quid mortis contemptus,
998 XI, 7 | latere ruentis aedificii fragor sonuit; multos ex iis quos
999 II, 11 | Urbem: nimis diu a plausu et fragore aures vacaverunt, iuvat
1000 XVII, 5 | animorum impetus assiduus labor franget; vires recipient paulum
1001 V, 4 | armis circa et catenis frementibus, non alliserit virtutem
1002 XVII, 11| et efferatur et mordeat frenos et rectorem rapiat suum,
1003 XVII, 6 | haberet lusus iocusque. Quorum frequens usus omne animis pondus
1004 XVII, 3 | alternanda sunt, solitudo et frequentia. Illa nobis faciet hominum
|