Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Lucius Annaeus Seneca
De tranquillitate animi

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)


16-conve | convi-frequ | frivo-mare | mari-praep | praer-tempe | tempo-zenon

                                                     bold = Main text
     Cap., Par.                                      grey = Comment text
1005 I, 9 | tristior, nec inter illa frivola mea tam altus incedo, tacitusque 1006 IX, 6 | oscitanti, cui voluminum suorum frontes maxime placent titulique?~ 1007 IX, 1 | in divitias se, advocata frugalitate, convertere.~2. 1008 IX, 2 | aequis oculis aspicere, frugalitatem colere, etiam si multos 1009 I, 9 | Circumfudit me ex longo frugalitatis situ venientem multo splendore 1010 II, 11 | iuvat iam et humano sanguine frui."~14. 1011 XI, 11 | senatus deduxerat, populus in frusta divisit. In quem quicquid 1012 I, 3 | parant et quae ad placendum fuco quodam subornantur exspectant 1013 XII, 4 | ipsos quare exierint, ubi fuerint, postero die erraturi per 1014 | fuerunt 1015 IV, 2 | statim aversus inermisque fugiat, latebras quaerens, quasi 1016 IX, 5 | curaeque egregium id opus ait fuisse. Non fuit elegantia illud 1017 I, 8 | angulos dissipatis, tecta ipsa fulgentia, et assectator comesque 1018 XI, 11 | Honoribus summis functus es: numquid aut tam magnis 1019 IV, 7 | etiam ex longinquo et latens fundit: sive spatiatur et se utitur 1020 XV, 6 | consuetudo. Plerique cum lacrimas fundunt ut ostendant, et totiens 1021 III, 5 | periculosa, non otiosa tamen fungitur vigiliasque servat et armamentario 1022 IX, 2 | effrenatas et animum in futura imminentem velut sub vinculis 1023 XI, 12 | quicquid fieri potest pro futuro habes, das in te vires rebus 1024 XIV, 10 | memoriam, clarissimum caput, Gaianae cladis magna portio! ~ 1025 XI, 12 | Armeniae Mithridaten inter Gaianas custodias vidimus; alter 1026 XIV, 6 | timuit hoc Canus: nota erat Gaii in talibus imperiis fides. 1027 XIV, 4 | nostro saeculo natus est, cum Gaio diu altercatus, postquam 1028 XIV, 2 | revocandus est: sibi confidat, se gaudeat, sua suspiciat, recedat 1029 II, 9 | manus appetunt et tactu gaudent et foedam corporum scabiem 1030 II, 3 | sua laetus aspiciat et hoc gaudium non interrumpat, sed placido 1031 VII, 4 | comes perturbatus et omnia gemens. ~ 1032 III, 7 | conversationem tollimus et generi humano renuntiamus vivimusque 1033 XV, 1 | occupat enim nonnumquam odium generis humani, et occurrit tot 1034 XI, 9 | interest inter solium et aliena genua.~10. 1035 X, 1 | At in aliquod genus vitae difficile incidisti 1036 XV, 6 | in suis quoque malis ita gerere se oportet, ut dolori tantum 1037 I, 15 | altiasque ut spirare, ita eloqui gestit, et ad dignitatem rerum 1038 XI, 4 | inter vilia numerandus. Gladiatores, ut ait Cicero, invisos 1039 XVI, 1 | virtutum viva imago, incumbens gladio, simul de se ac de re publica 1040 IX, 2 | augere, luxuriam coercere, gloriam temperare, iracundiam lenire, 1041 I, 11 | fatigatis quoque, velocior domum gradus est.~12. 1042 II, 3 | est, quod appellationis graecae vim debet habere, non faciem. 1043 II, 3 | Hanc stabilem animi sedem Graeci euthymian vocant, de qua 1044 XVII, 10| Nam, sive graeco poetae credimus, "aliquando 1045 III, 8 | nihil turpius est. Saepe grandis natu senex nullum aliud 1046 XVII, 11| tunc demum aliquid cecinit grandius ore mortali. Non potest 1047 II, 9 | est et pronus ad motus. Grata omnis illi excitandi se 1048 II, 9 | abstrahendique materia est, gratior pessimis quibusque ingeniis, 1049 III, 4 | deorum intellectus, quam gratuitum bonum sit bona conscientia?~ 1050 XI, 3 | quia ita imperas, do, cedo gratus libensque. Si quid habere 1051 II, 1 | quam eorum qui, ex longa et gravi valetudine expliciti, motiunculis 1052 X, 4 | molliri et angusta laxari et gravia scite ferentes minus premere. ~ 1053 XIV, 1 | extorquet, et levitas multo gravior, nusquam se continens. Utrumque 1054 X, 2 | cito in familiaritatem gravissima adducens. Nemo duraret, 1055 II, 12 | Sequitur se ipse et urget gravissimus comes.~15. 1056 I, 17 | blandientiumque positus greges, plurimum tamen sibi ipse 1057 IV, 7 | salutaria quaedam citra gustum tactumque odore proficiunt, 1058 III, 8 | reddere, alii ut nullas habeamus reliquias, qua re nihil 1059 III, 1 | mortalibusque propositum habeat, simul et exercetur et proficit 1060 XI, 4 | ut ait Cicero, invisos habemus, si omni modo vitam impetrare 1061 VI, 7 | Hominum utique dilectus habendus est, an digni sint quibus 1062 XII, 6 | urbem circumducunt, nihilque habentem in quod laboret lux orta 1063 VIII, 5 | deos, omnia dantes, nihil habentes. Hunc tu pauperem putas 1064 X, 5 | extrinsecus diversas facies habentia, introrsus pariter vana. 1065 VIII, 9 | fortunae simus expositi. Habiliora sunt corpora in bello quae 1066 X, 4 | angustum pedem dispositio fecit habitabilem. Adhibe rationem difficultatibus: 1067 IX, 3 | in quod inventae sunt et habitare contractius. Non in cursu 1068 IV, 7 | sive adaperta, in quocumque habitu est, proficit. Quid tu parum 1069 I, 2 | Illum tamen habitum in me maxime deprehendo ( 1070 II, 10 | modo supinus, in varios habitus se ipse componens, quod 1071 XI, 3 | ago pro eo quod possedi habuique. Magna quidem res tuas mercede 1072 I, 12 | redditurus; sibi ipse animus haereat, se colat, nihil alieni 1073 X, 6 | quidem sunt quibus necessario haerendum sit in fastigio suo, ex 1074 V, 1 | enim miserae civitati tot Harmodios?~2. 1075 I, 14 | esse res ipsas intueri et harum causa loqui, ceterum verba 1076 XVII, 5 | assiduitate laborum animorum hebetatio quaedam et languor. ~6. 1077 XIV, 3 | inquit, cur tibi placeas, hemina sanguinis in tua potestate 1078 XV, 2 | Democritum potius imitemur quam Heraclitum: hic enim, quotiens in publicum 1079 XVI, 4 | ne ullis dignus sit. Ego Herculem fleam quod vivus uritur, 1080 XI, 10 | palatio cognati, dum illi heres publicum funus esurienti 1081 II, 4 | in eadem causa sunt, et hi qui levitate vexantur ac 1082 II, 11 | petatur laudatusque portus et hiberna caeli mitioris et regio 1083 VII, 1 | sententia consilium expediat, hilaritas tristitiam dissipet, conspectus 1084 XVII, 7 | instituerunt dies ut ad hilaritatem homines publice cogerentur, 1085 II, 8 | Hinc illud est taedium et displicentia 1086 VI, 4 | utiliorem componendis monumentis historiarum ratus. Male enim respondent 1087 IX, 7 | videbis quicquid orationum historiarumque est, tecto tenus exstructa 1088 II, 10 | positu ventilari: qualis ille homericus Achilles est, modo pronus, 1089 XI, 6 | timebit, nihil umquam pro homine vivo faciet; at qui sciet 1090 XVII, 7 | instituerunt dies ut ad hilaritatem homines publice cogerentur, tamquam 1091 XI, 11 | quicquid congeri poterat dii hominesque contulerant, ex eo nihil 1092 IX, 6 | Quid habes cur ignoscas homini armaria e citro atque ebore 1093 XI, 2 | circumspecte, quam religiosus homo sanctusque solet tueri fidei 1094 IV, 8 | ut nulli actioni locus honestae sit. ~ 1095 IX, 6 | Honestius, inquis, huc se impensae 1096 XVII, 9 | facilius efficient crimen honestum quam turpem Catonem. Sed 1097 VI, 8 | numerant, quasi in alienum honorem intemperantes sint. Deme 1098 XI, 11 | Honoribus summis functus es: numquid 1099 XI, 10 | cum Gaius, vetus cognatus, hopes novus, aperuisset Caesaris 1100 XI, 9 | intervallis divisa, sed horae momentum interest inter 1101 XVII, 7 | interiunxerunt et in postmeridianas horas aliquid levioris operae 1102 XVII, 7 | lassitudinem duabus illis horis ponebat. Quidam medio die 1103 II, 11 | luxuriosi oculi longo locorun horrentium squalore releventur: "Tarentum 1104 VIII, 5 | degant quod nec praedia nec horti sint nec alieno colono rura 1105 I, 18 | debeam. Non esse periculosos hos motus animi nec quicquam 1106 I, 1 | molestissima dixerim, ut hostes vagos et ex occasionibus 1107 | huc 1108 VIII, 1 | Transeamus ad patrimonia, maximam humanarum aerumnarum materiam. Nam, 1109 XV, 1 | nonnumquam odium generis humani, et occurrit tot scelerum 1110 XV, 6 | Sicut est illa inutilis humanitas, flere, quia aliquis filium 1111 X, 6 | Iustitia, mansuetudine, humanitate, larga et benigna manu praeparent 1112 XV, 2 | et facili animo ferenda: humanius est deridere vitam quam 1113 II, 9 | sui pigetque. Natura enim humanus animus agilis est et pronus 1114 X, 3 | quosdam nobilitas, quosdam humilitas premit; quibusdam aliena 1115 XVII, 6 | refectioni necessarius est, hune tamen si per diem noctemque 1116 | I 1117 II, 6 | subrepitque illa animi iactatio non invenientis exitum, 1118 VI, 7 | ad illos temporis nostri iactura perveniat: quidam enim ultro 1119 X, 2 | assiduitas haberet quam primus ictus.~3. 1120 VI, 3 | Quorundam parum idonea est verecundia rebus civilibus, 1121 IX, 5 | comparaverant, sicut plerisque ignaris etiam puerilium litterarum 1122 XVI, 2 | desidera, si muliebriter et ignave perierunt, nihil periit. 1123 XVI, 2 | indigni quorum desideretur ignavia. Quid enim est turpius quam 1124 XI, 7 | est, captivitas, ruina, ignis: nihil horum repentinum 1125 IX, 3 | consulatur, si et paupertas et ignominia et rerum eversio adhibetur? 1126 VIII, 4 | egestatem voca, quod voles ignominiosum securitati nomen impone: 1127 X, 1 | difficile incidisti et tibi ignoranti vel publica fortuna vel 1128 I, 3 | duramentum et robur accedere. Non ignoro etiam quae in speciem laborant, 1129 IX, 6 | nimium est. Quid habes cur ignoscas homini armaria e citro atque 1130 IX, 7 | domus ornamentum expolitur. Ignoscerem plane, si studiorum nimia 1131 XV, 1 | rara simplicitas et quam ignota innocentia et vix umquam, 1132 XII, 4 | resalutaturum aut funus ignoti hominis prosecuturi, aut 1133 IX, 6 | corpora conquirenti aut ignotorum auctorum aut improbatorum 1134 III | Caput III~ 1135 XII, 6 | multorum frustra liminibus illisus, nomenclatores persalutavit, 1136 XIV, 7 | Canum illa tabula putas? Illusit.~8. 1137 XII, 5 | ut insanos falsae rerum imagines agitant: nam ne illi quidem 1138 IX, 7 | nunc ista conquisita, cum imaginibus suis discripta, sacrorum 1139 XVI, 1 | Cato ille, virtutum viva imago, incumbens gladio, simul 1140 XVII, 12| horum satis esse validum rem imbecillam servantibus, nisi intenta 1141 XVII, 3 | renovat affectus et quicquid imbecillum in animo nec percuratum 1142 XV, 2 | videantur, et Democritum potius imitemur quam Heraclitum: hic enim, 1143 XI, 7 | est; totiens praeter limen immaturas exsequias fax cereusque 1144 X, 7 | acuent et finitae non in immensum incertumque producent. ~ 1145 IX, 2 | effrenatas et animum in futura imminentem velut sub vinculis habere, 1146 V, 4 | qui, periculis undique imminentibus, armis circa et catenis 1147 XIV, 8 | estis? Vos quaeritis an immortales animae sint; ego iam sciam." 1148 VIII, 5 | tu pauperem putas an diis immortalibus similem, qui se fortuitis 1149 XVI, 4 | quomodo aeterni fierent, et ad immortalitatem moriendo venerunt. ~ 1150 VIII, 5 | idem dubitare et de deorum immortalium statu, an parum beate degant 1151 XVII, 7 | vigilias dividit, et nox immunis est ab expeditione redeuntium.~ 1152 XVII, 8 | eluit enim curas et ab imo animum movet et, ut morbis 1153 VI, 3 | negotio quies est. Ferox impatiensque natura irritamenta nociturae 1154 X, 1 | primo aegre ferre onera et impedimenta crurum; deinde, ubi non 1155 IV, 8 | rebus, quotiens actuosa vita impedimentis fortuitis aut civitatis 1156 X, 1 | fortuna vel privata laqueum impegit, quem nec solvere possis 1157 XII, 4 | currentium misereberis: usque eo impellunt obuios et se aliosque praecipitant, 1158 VI, 7 | quibus partern vitae nostrae impendamus, an ad illos temporis nostri 1159 III, 8 | alii prodige; alii sic impendimus ut possimus rationem reddere, 1160 I, 12 | diem, nihil dignum tanto impendio redditurus; sibi ipse animus 1161 IX, 6 | Honestius, inquis, huc se impensae quam in Corinthia pictasque 1162 XVII, 5 | fertilibus agris non est imperandum (cito enim illos exhauriet 1163 II, 6 | invenientis exitum, quia nec imperare cupiditatibus suis nec obsequi 1164 XI, 3 | mercede colui, sed, quia ita imperas, do, cedo gratus libensque. 1165 IV, 5 | Quid si militare nolis nisi imperator aut tribunus? Etiam si alii 1166 VIII, 6 | illi cotidie servorum velut imperatori exercitus referebatur, cui 1167 I, 6 | spectent, non ante multos imperatus dies nec multorum manibus 1168 VI, 2 | alius patrimonio suo plus imperavit quam ferre posset, alius 1169 XI, 1 | Ad imperfectos et mediocres et male sanos 1170 XIV, 6 | nota erat Gaii in talibus imperiis fides. Credisne illum decem 1171 I, 10 | utiliorque sim: promptus, imperitus, sequor Zenona, Cleanthen, 1172 XI, 4 | habemus, si omni modo vitam impetrare cupiunt; favemus, si contemptum 1173 VIII, 4 | ignominiosum securitati nomen impone: putabo hunc non esse felicem, 1174 XIII, 3 | cedunt, sed ut cogitavit. Imprimis autem cogitavit aliquid 1175 IX, 6 | aut ignotorum auctorum aut improbatorum et inter tot milia librorum 1176 VI, 7 | ultro officia nobis nostra imputant.~8. 1177 V, 2 | inter triginta dominos liber incederet~3. 1178 I, 9 | illa frivola mea tam altus incedo, tacitusque morsus subit 1179 XII, 4 | Quorundam quasi ad incendium currentium misereberis: 1180 II, 8 | et mille fluctus mentis incertae, quam spes inchoatae suspensam 1181 X, 7 | finitae non in immensum incertumque producent. ~ 1182 XVII, 4 | infringens, ut nunc mos est etiam incessu ipso ultra muliebrem mollitiam 1183 IV, 6 | nutu, obstinatione tacita incessuque ipso prodest.~7. 1184 II, 8 | mentis incertae, quam spes inchoatae suspensam habent, deploratae 1185 V, 5 | tempus minus tractabile incideris, ut plus otio ac litteris 1186 XIII, 2 | Navigabo, nisi si quid inciderit" et: "Praetor fiam, nisi 1187 X, 1 | aliquod genus vitae difficile incidisti et tibi ignoranti vel publica 1188 XVII, 1 | quotiens aspici. Nam et multa incidunt quae invitos denudant, et, 1189 III, 7 | inopia rerum agendarum: incipiemus aedificia alia ponere, alia 1190 II, 6 | paenitentia coepti tenet et incipiendi timor, subrepitque illa 1191 VI, 4 | contemplationique aptior sit, et eo inclinandum quo te vis ingenii feret: 1192 X, 5 | egredi permittamus, quoniam includi ex toto non patiuntur. Relictis 1193 II, 8 | egit verecundia, in angusto inclusae cupiditates sine exitu se 1194 IX, 3 | remedium cessere et levioribus incommodis graviora sanata sunt. Ubi 1195 XII, 3 | sed in quae incucurrerunt. Inconsultus illis vanusque cursus est, 1196 III, 5 | quae ministeria, quamvis incruenta sint, in numerum stipendiorum 1197 II, 9 | angulos se retrahens et poenae incubans suae, dum illum taedet sui 1198 XII, 3 | destinaverunt agunt, sed in quae incucurrerunt. Inconsultus illis vanusque 1199 II, 11 | delicata fastidio sunt: "Inculta videantur, Bruttios et Lucaniae 1200 I, 7 | placet minister incultus et rudis vernula, argentum 1201 XVI, 1 | ille, virtutum viva imago, incumbens gladio, simul de se ac de 1202 XI, 10 | incurrit posse in te quoque incurrere. Locuples es: numquid divitior 1203 XI, 10 | esse et quicquid in ullum incurrit posse in te quoque incurrere. 1204 XIV, 9 | circumiturum amicos et indicaturum quis esset animarum status.~ 1205 IX, 4 | quarum dominus vix tota vita indices perlegit? Onerat discentem 1206 IV, 3 | est: sit orator. Silentium indictum est: tacita advocatione 1207 X, 1 | crurum; deinde, ubi non indignari illa, sed pati proposuerunt, 1208 VI, 3 | temeraria verba quaelibet indignatio effert; quidam urbanitatem 1209 XVI, 2 | virtus tibi placeat, aut indigni quorum desideretur ignavia. 1210 I, 11 | ubi aliquid occurrit aut indignum, ut in omni vita humana 1211 I, 3 | longa conversatio amorem induit. ~4. 1212 XIV, 1 | ne nimis destinatis rebus indulgeamus, transeamusque in ea in 1213 XVII, 8 | Indulgendum est animo dandumque subinde 1214 XVII, 9 | est. Solonem Arcesilanque indulsisse vino eredunt; Catoni ebrietas 1215 XII, 5 | referatur, aliquo respiciat. Non industria inquietos, ut insanos falsae 1216 I, 14 | permittere, ut qua duxerint, hac inelaborata sequatur oratio. Quid opus 1217 XIV, 4 | Phalaris ille dixit: "Ne forte inepta spe tibi blandiaris, duci 1218 XV, 2 | quae agimus miseriae, illi ineptiae videbantur. Elevanda ergo 1219 XI, 8 | ingeniis quotiens mimicas ineptias et verba ad summam caveam 1220 XIV, 3 | sepulturam pertinet, o te ineptum, si putas mea interesse 1221 IV, 2 | facultatem, non statim aversus inermisque fugiat, latebras quaerens, 1222 II, 4 | vitio parum lenes sunt, sed inertiae, et vivunt non quomodo volunt, 1223 XII, 3 | immerito quis inquietam inertiam dixerit.~4. 1224 II, 7 | omnia graviora sunt ubi odjo infelicitatis operosae ad otium perfugerunt 1225 IV, 2 | persequi, sed parcius se inferat officiis et cum dilectu 1226 II, 11 | experitur semper praesentibus infesta levitas: "Nunc Campaniam 1227 XIV, 1 | nusquam se continens. Utrumque infestum est tranquillitati, et nihil 1228 II, 13 | laboramus, sed nostrum: infirmi sumus ad omne tolerandum, 1229 VI, 2 | quam ferre posset, alius infirmum corpus laborioso pressit 1230 | infra 1231 XI, 12 | vires rebus adversis, quas infregit quisquis prior vidit. ~ 1232 XVII, 4 | numeros, non molliter se infringens, ut nunc mos est etiam incessu 1233 VI, 4 | Male enim respondent coacta ingenia; reluctante natura, irritus 1234 VI, 4 | eo inclinandum quo te vis ingenii feret: Isocrates Ephorum 1235 III, 3 | velit singulis universisque ingenio, voce, consilio. Nec enim 1236 IX, 7 | discripta, sacrorum opera ingeniorum in speciem et cultum parietum 1237 XVII, 10| Aristoteli, "nullum magnum ingenium sine mixtura dementiae fuit".~ 1238 XI, 8 | omnia aliena mala, quorum ingens cotidie copia est, sic aspexerit 1239 II, 3 | speciosam alligatos et sub ingenti titulo laborantes, in sua 1240 VIII, 4 | Vidit hoc Diogenes, vir ingentis animi, et effecit ne quid 1241 IV, 3 | iuvet. Periculosum etiam ingressu forum est: in domibus, in 1242 XIII, 1 | officium sollemne nos citat, inhibendae actiones.~2. 1243 II, 5 | sua omni via tendunt et inhonesta se ac difficilia docent 1244 XV, 5 | delectari malis voluptas inhumana.~6. 1245 XVI, 3 | vitam respectantibus manus iniciendae sunt.~4. 1246 VI, 4 | feret: Isocrates Ephorum iniecta manu a foro subduxit, utiliorem 1247 II, 8 | et alienis incrementis inimicissima invidia (alit enim livorem 1248 XIV, 1 | pertimescamus, dummodo nos levitas, inimicissimum quieti vitium, non excipiat. 1249 VII, 4 | benevolentia, tranquillitati tamen inimicus est comes perturbatus et 1250 IX, 3 | umquam tanta varietas et iniquitas casuum ita depelli, ut non 1251 XV, 4 | hominum negotia simillima initiis esse nec vitam illorum magis 1252 VII, 2 | minime inquinatos assumamus: initium morbi est aegris sana miscere. 1253 VIII, 9 | patrimonia, ut minus ad iniurias fortunae simus expositi. 1254 IX, 2 | Discamus membris nostris inniti, cultum victumque non ad 1255 XV, 1 | simplicitas et quam ignota innocentia et vix umquam, nisi cum 1256 XIII, 1 | publice non tantum multa, sed innumerabilia agenda sunt, ubi vero nullum 1257 VIII, 4 | posset. Tu istud paupertatem, inopiam, egestatem voca, quod voles 1258 XVII, 2 | voluptatis sincera et per se inornata simplicitas, nihil obtendens 1259 II, 7 | agendique cupidus et natura inquies, parum scilicet in se solaciorum 1260 XII, 3 | quorum non immerito quis inquietam inertiam dixerit.~4. 1261 II, 1 | effugerunt, suspicionibus tamen inquietantur medicisque iam sani manum 1262 XII, 5 | respiciat. Non industria inquietos, ut insanos falsae rerum 1263 VII, 2 | dabimus operam ut quam minime inquinatos assumamus: initium morbi 1264 I, 1 | Inquirenti mihi in me quaedam vitia 1265 IX, 6 | Honestius, inquis, huc se impensae quam in 1266 XII, 7 | publicorum secretorumque inquisitio, et multarum rerum scientia 1267 III, 2 | quia in hac, inquit, tam insana hominum ambitione, tot calumniatoribus 1268 XVII, 10| credimus, "aliquando et insanire iucundum est"; sive Platoni, " 1269 XII, 5 | industria inquietos, ut insanos falsae rerum imagines agitant: 1270 XIV, 3 | tyrannus mortem, et quidem insepultam: "Habes, inquit, cur tibi 1271 III, 3 | praeceptorum inopia virtutem insinuat animis, qui ad pecuniam 1272 I, 11 | Ubi aliquid animum insolitum arietari percussit, ubi 1273 XI, 11 | numquid aut tam magnis aut tam insperatis aut tam universis quam Seianus? 1274 VI, 1 | Inspicere autem debebimus primum nosmet 1275 II, 5 | spem toti prominent. Semper instabiles mobilesque sunt, quod necesse 1276 II, 2 | alicubi irascaris, alicubi instes gravis, sed illo quod ultimum 1277 XVII, 11| vulgaria et solita contempsit instinctuque sacro surrexit excelsior, 1278 XVII, 7 | Legum conditores festos instituerunt dies ut ad hilaritatem homines 1279 IX, 4 | Onerat discentem turba, non instruit, multoque satius est paucis 1280 XI, 8 | patientiam post pericula instruitur.~9. 1281 IX, 5 | litterarum libri non studiorum instrumenta, sed cenationum ornamenta 1282 V, 3 | occiderunt, et qui tuto insultaverat agmini tyrannorum, eius 1283 III, 4 | contemptus, quid deorum intellectus, quam gratuitum bonum sit 1284 XII, 1 | sero post multum sudorem intellegamus, id est ne aut labor irritus 1285 VIII, 2 | habere quam perdere, et intellegemus paupertati eo minorem tormentorum 1286 II, 3 | quisque partem suam. Simul tu intelleges quanto minus negotii habeas 1287 VII, 3 | opus erat, ut Cato posset intellegi: habere debuit et bonos, 1288 VI, 8 | hoc debiturus sit. Puto, intellegis multo minus ad eos iturum 1289 VI, 8 | quasi in alienum honorem intemperantes sint. Deme illis testes 1290 II, 5 | displicere. Hoc oritur ab intemperie animi et cupiditatibus timidis 1291 XVII, 12| imbecillam servantibus, nisi intenta et assidua cura circumit 1292 XVII, 4 | Nec in eadem intentione aequaliter retinenda mens 1293 IV, 8 | prohibebitur; numquam enim usque eo interclusa sunt omnia, ut nulli actioni 1294 XIV, 3 | te ineptum, si putas mea interesse supra terram an infra putrescam."~ 1295 XVII, 7 | ponebat. Quidam medio die interiunxerunt et in postmeridianas horas 1296 IX, 3 | sed in his spatiis vitae interius flectendum est.~4. 1297 XVII, 5 | illos exhauriet numquam intermissa fecunditas), ita animorum 1298 XVII, 7 | tamquam necessarium laboribus interponentes temperamentum, et magni 1299 XIV, 2 | sentiat, etiam adversa benigne interpretetur.~3. 1300 XII, 2 | aliquem exeuntem e domo interrogaveris: "Quo tu? quid cogitas?" 1301 II, 3 | aspiciat et hoc gaudium non interrumpat, sed placido statu maneat, 1302 XI, 7 | sodalium manus copuatas interscidit: mirer ad me aliquando pericula 1303 XIII, 2 | respondebit, nisi si quid intervenerit."~3. 1304 I, 6 | gravis, non rediturus qua intraverit;~7. 1305 I, 14 | mehercules melius esse res ipsas intueri et harum causa loqui, ceterum 1306 VIII, 4 | felicem, si quem mihi alium inveneris cui nihil pereat. Aut ego 1307 XVI, 4 | isti levi temporis impensa invenerunt quomodo aeterni fierent, 1308 II, 4 | donec quietem lassitudine inveniant: statum vitae suae reformando 1309 II, 6 | illa animi iactatio non invenientis exitum, quia nec imperare 1310 V, 1 | Numquid potes invenire urbem miseriorem quam Atheniensium 1311 IX, 3 | et vestes parare in quod inventae sunt et habitare contractius. 1312 XVII, 8 | licentiam linguae dictus est inventor vini, sed quia liberat servitio 1313 X, 5 | introrsus pariter vana. Nec invideamus altius stantibus: quae excelsa 1314 V, 3 | florenti ae beata petulantium, invidiam, mille alia inertia vitia 1315 X, 1 | putare levia potius quam invidiosa facere.~2. 1316 XI, 4 | Gladiatores, ut ait Cicero, invisos habemus, si omni modo vitam 1317 XVII, 1 | Nam et multa incidunt quae invitos denudant, et, ut bene cedat 1318 II, 7 | solitudinem, parietes non fert; invitus aspicit se sibi relictum. ~ 1319 XVII, 4 | retinenda mens est, sed ad iocos devocanda. Cum puerulis 1320 XVII, 6 | voluptatem haberet lusus iocusque. Quorum frequens usus omne 1321 | ipsam 1322 I, 14 | mehercules melius esse res ipsas intueri et harum causa loqui, 1323 | ipsorum 1324 IX, 2 | coercere, gloriam temperare, iracundiam lenire, paupertatem aequis 1325 VI, 3 | aulam; quidam non habent iram in potestate, et illos ad 1326 II, 2 | alicubi obstes tibi, alicubi irascaris, alicubi instes gravis, 1327 V, 1 | finem ideo faciebant, sed irritabat se ipsa saevitia. In qua 1328 VI, 3 | Ferox impatiensque natura irritamenta nociturae libertatis evitet.~ 1329 II, 5 | labor est, torquet illos irritum dedecus, nec dolent prava, 1330 IX, 3 | ut non multum procellarum irruat magna armamenta pandentibus. 1331 VI, 4 | quo te vis ingenii feret: Isocrates Ephorum iniecta manu a foro 1332 | isti 1333 | istum 1334 XVI, 4 | aut Catonem quod vulnera iterat sua? Omnes isti levi temporis 1335 XVII, 8 | animus; aliquando vectatio iterque et mutata regio vigorem 1336 XI, 3 | Quandoque autem reddere iubebitur, non queretur cum fortuna, 1337 XIV, 6 | aliquis: potuit post hoc iubere illum Gaius vivere. Non 1338 XIV, 7 | trahens, illum quoque excitari iuberet, vocatus numeravit calculos 1339 XIV, 3 | omnia sua audiret submersa: "Iubet, inquit, me fortuna expeditius 1340 XVII, 1 | sui diligentia, non tamen iucunda vita aut secura est semper 1341 XVII, 10| aliquando et insanire iucundum est"; sive Platoni, "frustra 1342 XV, 6 | spectator defuit, turpe iudicantes non fiere cum omnes faciant: 1343 I, 12 | alieni agat, nihil quod ad iudicem spectet; ametur expers publicae 1344 I, 17 | est enim quod magis aliena iudices adulatione nos perire quam 1345 I, 16 | domestica aspicimus, et semper iudicio favor officit.~17. 1346 XI, 5 | confodieris, quia nescis praebere iugulum. At tu et vives diutius 1347 XI, 12 | morti suae superstes; non ad Iugurtham, quem populus romanus intra 1348 XIV, 4 | Canus Iulius, vir in primis magnus, cuius 1349 XI, 7 | contraxerat, nox abstulit et iunctas sodalium manus copuatas 1350 XII, 4 | supervacua redeuntes lassitudine, iurant nescire se ipsos quare exierint, 1351 IV, 7 | spatiatur et se utitur suo iure, sive precarios habet excessus 1352 XIV, 4 | tibi blandiaris, duci te iussi. Gratias, inquit, ago, optime 1353 XI, 12 | qui rogum suum et escendit iussus et exstingui vidit, factus 1354 III, 3 | belloque censet; sed qui iuventutem exhortatur, qui in tanta 1355 IV, 3 | tacita advocatione cives iuvet. Periculosum etiam ingressu 1356 IV | Caput IV~ 1357 IX | Caput IX~ 1358 XVII, 12| assidua cura circumit animum labentem. ~ 1359 VII, 2 | trahemus afflatuque ipso laborabimus, ita in amicorum legendis 1360 II, 13 | locorum vitium esse quo laboramus, sed nostrum: infirmi sumus 1361 I, 3 | ignoro etiam quae in speciem laborant, dignitatem dico et eloquentiae 1362 II, 3 | alligatos et sub ingenti titulo laborantes, in sua simulatione pudor 1363 I, 18 | succurre in conspectu terrarum laboranti. ~ 1364 II, 9 | eruperunt, voluptati esse laborem vexationemque.~12. 1365 XII, 1 | supervacuis aut ex supervacuo laboremus, id est ne quae aut non 1366 XII, 6 | nihilque habentem in quod laboret lux orta expellit, et cum, 1367 XVII, 7 | cogerentur, tamquam necessarium laboribus interponentes temperamentum, 1368 VI, 2 | posset, alius infirmum corpus laborioso pressit officio.~3. 1369 II, 13 | ad omne tolerandum, nec laboris patientes nec voluptatis 1370 XVII, 5 | Nascitur ex assiduitate laborum animorum hebetatio quaedam 1371 VIII, 1 | metus, desideria, dolorum laborumque patientiam, cum iis quae 1372 III, 1 | athletisque longe utilissimum est lacertos suos roburque, cui se uni 1373 XVI, 4 | ipse abstersit, hic suis lacrimis effecit ne ullis dignus 1374 XV, 4 | Singula propter quae laeti ac tristes sumus sibi quisque 1375 VIII, 3 | adquirere quam amittere, ideoque laetiores videbis quos numquam fortuna 1376 XVI, 4 | Neminem flebo laetum, neminem flentem: ille lacrimas 1377 II, 3 | propitiusque sibi sit et sua laetus aspiciat et hoc gaudium 1378 III, 5 | acie stat et cornu dextrum laevumque defendit, sed et qui portas 1379 XVII, 5 | animorum hebetatio quaedam et languor. ~6. 1380 X, 1 | publica fortuna vel privata laqueum impegit, quem nec solvere 1381 X, 6 | mansuetudine, humanitate, larga et benigna manu praeparent 1382 XVII, 7 | nasceretur, sed totius diei lassitudinem duabus illis horis ponebat. 1383 IV, 2 | aversus inermisque fugiat, latebras quaerens, quasi ullus locus 1384 IV, 7 | utilitatem etiam ex longinquo et latens fundit: sive spatiatur et 1385 XI, 7 | cereusque praecessit; saepe a latere ruentis aedificii fragor 1386 III, 6 | quamvis obscura, virtus latet, sed mittit sui signa: quisquis 1387 IV, 4 | professi sumus, ut liceret latiorem virtuti campum dare. Praeclusum 1388 IV, 4 | respice post te quantum latissimarum regionum pateat, quantum 1389 VI, 6 | possis relinquenda, quae latius actu procedunt nec ubi proposueris 1390 VIII, 4 | avaros, circumscriptores, latrones, plagiarios unum esse cui 1391 XIV, 7 | Ludebat latrunculis. Cum centurio, agmen periturorum 1392 II, 10 | et mutare nondum fessum latus et alio atque alio positu 1393 I, 17 | ausus est? quis non, inter laudantium blandientiumque positus 1394 II, 11 | releventur: "Tarentum petatur laudatusque portus et hiberna caeli 1395 IX, 5 | opulentiae monumentum alius laudaverit, sicut et Livius, qui elegantiae 1396 XVI, 3 | Laudemus totiens dignum laudibus 1397 XVI, 3 | Laudemus totiens dignum laudibus et dicamus: "Tanto fortior! 1398 X, 3 | aliorum aurea catena est ac laxa, aliorum arta et sordida, 1399 XVII, 4 | erubescebat, et Cato vivo laxabat animum curis publicis fatigatum, 1400 X, 4 | dura molliri et angusta laxari et gravia scite ferentes 1401 III, 2 | ubi se etiam in privato laxe explicet magnus animus, 1402 VIII, 6 | debuerant duo vicarii et cella laxior.~7. 1403 XII, 4 | sponsalia saepe nubentis, et lecticam assectati quibusdam locis 1404 I, 13 | Sed, ubi lectio fortior erexit animum et 1405 XVII, 7 | epistulas quidem post eam horam legebat, ne quid novae curae nasceretur, 1406 VII, 2 | laborabimus, ita in amicorum legendis ingeniis dabimus operam 1407 I, 15 | exit oratio. Oblitus tum legis pressiorisque iudicii, sublimius 1408 XVII, 7 | Legum conditores festos instituerunt 1409 II, 4 | constantiae vitio parum lenes sunt, sed inertiae, et vivunt 1410 VII, 1 | quorum sermo sollicitudinem leniat, sententia consilium expediat, 1411 IX, 2 | gloriam temperare, iracundiam lenire, paupertatem aequis oculis 1412 III, 2 | explicet magnus animus, nec, ut leonum animaliumque impetus caveis 1413 I, 15 | cogitationum magnitudine levavit, ambitiosus in verba est 1414 XII, 6 | turbam exeunt inanes et leves causae per urbem circumducunt, 1415 XVI, 4 | vulnera iterat sua? Omnes isti levi temporis impensa invenerunt 1416 II, 1 | valetudine expliciti, motiunculis levibusque interim offensis perstringuntur 1417 VIII, 2 | Itaque cogitandum est quanto levior dolor sit non habere quam 1418 X, 3 | alligaverunt, nisi forte tu leviorem in sinistra catenam putas. 1419 IX, 3 | calamitatesque in remedium cessere et levioribus incommodis graviora sanata 1420 XVII, 7 | postmeridianas horas aliquid levioris operae distulerunt. Maiores 1421 XV, 3 | quam qui lacrimas, quando levissimum affectum animi movet et 1422 II, 4 | eadem causa sunt, et hi qui levitate vexantur ac taedio assiduaque 1423 XIII, 3 | resistere. Necesse est autem levius ad animum pervenire destitutae 1424 XI, 3 | imperas, do, cedo gratus libensque. Si quid habere me tui volueris 1425 XVII, 8 | dabunt, convictusque et liberalior potio. Nonnumquam et usque 1426 IX, 4 | Studiorum quoque, quae liberalissima impensa est, tamdiu rationem 1427 XVII, 8 | inventor vini, sed quia liberat servitio curarum animum 1428 I, 2 | fatear?), nec bona fide liberatum me iis quae timebam et oderam, 1429 XIV, 5 | Agebant enim gratias et quorum liberi occisi et quorum bona ablata 1430 XVII, 8 | apertis vagandum, ut caelo libero et multo spiritu augeat 1431 XVII, 8 | ita tristitiae medetur, Liberque non ob licentiam linguae 1432 V, 3 | tyrannorum, eius libertatem libertas non tulit: ut scias et in 1433 XVII, 9 | aliquando tamen in exsultationem libertatemque extrahendus tristisque sobrietas 1434 XI, 8 | est, sic aspexerit tamquam liberum illis et ad se iter sit, 1435 I, 13 | exempla nobilia, prosilire libet in forum, commodare alteri 1436 XV, 1 | nisi cum expedit, fides, et libidinis lucra damnaque pariter invisa, 1437 IX, 2 | famem domet, potio sitim, libido qua necesse est fluat. Discamus 1438 IX, 5 | etiam puerilium litterarum libri non studiorum instrumenta, 1439 IX, 4 | modum. Quo innumerabiles libros et bibliothecas, quarum 1440 VIII, 9 | nec in paupertatem cadit lice procul a paupertate discedit. ~ 1441 XVII, 8 | medetur, Liberque non ob licentiam linguae dictus est inventor 1442 IV, 4 | mundum professi sumus, ut liceret latiorem virtuti campum 1443 XI, 7 | conclamatum est; totiens praeter limen immaturas exsequias fax 1444 XII, 6 | et cum, multorum frustra liminibus illisus, nomenclatores persalutavit, 1445 XVII, 8 | Liberque non ob licentiam linguae dictus est inventor vini, 1446 XII, 4 | prosecuturi, aut ad iudicium saepe litigantis, aut ad sponsalia saepe 1447 II, 11 | peregrinationes suscipiuntur vagae et litora pererrantur et modo mari 1448 IX, 5 | ignaris etiam puerilium litterarum libri non studiorum instrumenta, 1449 V, 5 | incideris, ut plus otio ac litteris vindices, nec aliter quam 1450 IX, 5 | alius laudaverit, sicut et Livius, qui elegantiae regum curaeque 1451 XI, 10 | publicum funus esurienti locat.~11. 1452 XII, 4 | lecticam assectati quibusdam locis etiam tulerunt. Dein, domum 1453 II, 11 | quo luxuriosi oculi longo locorun horrentium squalore releventur: " 1454 IX, 7 | est, tecto tenus exstructa loculamenta: iam enim, inter balnearia 1455 II, 13 | non reliquerant novitati locum, fastidio esse illis coepit 1456 XI, 10 | in te quoque incurrere. Locuples es: numquid divitior Pompeio? 1457 VIII, 3 | scias licet de pauperibus locupletibusque, par illis esse tormentum: 1458 VIII, 6 | Pompeianum vocas, quem non puduit locupletiorem esse Pompeio? Numerus illi 1459 IV, 7 | virtus utilitatem etiam ex longinquo et latens fundit: sive spatiatur 1460 X, 5 | praeterea cupiditates in longinquum mittendae, sed in vicinum 1461 I, 8 | ipsa convivia, quid epulas loquar scaena sua dignas?~9. 1462 XI, 9 | praetextam et augurale et lora patricia sordes comitentur 1463 II, 11 | Inculta videantur, Bruttios et Lucaniae saltus persequamur." Aliquid 1464 III, 6 | noctem fieri optabis taedio lucis, nec tibi gravis eris nec 1465 XV, 1 | expedit, fides, et libidinis lucra damnaque pariter invisa, 1466 II, 12 | spectaculis mutantur. Ut ait Lucretius: Hoc se quisque modo semper 1467 XIV, 7 | Ludebat latrunculis. Cum centurio, 1468 XVII, 4 | devocanda. Cum puerulis Socrates ludere non erubescebat, et Cato 1469 XI, 5 | Fortuna illa, quae ludos sibi facit: "Quo, inquit, 1470 V, 2 | tamen in medio erat, et lugentes patres consolabatur, et 1471 XV, 3 | qui ridet illud quam qui luget: ille et spei bonae aliquid 1472 XIV, 7 | eris uno me antecedere." Lusisse tu Canum illa tabula putas? 1473 XVII, 4 | illi viri solebant inter lusum ac festa tempora virilem 1474 XVII, 6 | quandam voluptatem haberet lusus iocusque. Quorum frequens 1475 XII, 6 | habentem in quod laboret lux orta expellit, et cum, multorum 1476 IX, 2 | Discamus continentiam augere, luxuriam coercere, gloriam temperare, 1477 III, 3 | animis, qui ad pecuniam luxuriamque cursu ruentes prensat ac 1478 II, 11 | amoeni requiritur, in quo luxuriosi oculi longo locorun horrentium 1479 XI, 9 | exprobratio notae et mille maculae et extrema contemptio? quod 1480 I, 7 | et mensa non varietate macularum conspicua nec per multas 1481 II, 8 | ipsae strangulant; inde maeror marcorque et mille fluctus 1482 XIV, 8 | talem amissuri virum: "Quid maesti, inquit, estis? Vos quaeritis 1483 XII, 2 | concursatio, qualis est magnae parti hominum domos et theatra 1484 XVII, 7 | interponentes temperamentum, et magni iudicii viri quidam sibi 1485 I, 15 | ubi se animus cogitationum magnitudine levavit, ambitiosus in verba 1486 VIII, 9 | superfunduntur et undique magnitudo sua vulneribus obicit; optimus 1487 IV, 4 | pars obstruetur, ut non maior relinquatur.~5. 1488 VI, 5 | opprimant onera quae ferente maiora sunt.~6. 1489 III, 1 | cui se uni dicaverunt, maiore temporis parte nutrire, 1490 XVII, 7 | levioris operae distulerunt. Maiores quoque nostri novam relationem 1491 XV, 3 | et universa contemplanti maioris animi est qui risum non 1492 IX, 2 | exempla componere, sed ut maiorum mores suadent. Discamus 1493 XVII, 9 | faciendum est, ne animus malam consuetudinem ducat, et 1494 V, 5 | Curius Dentatus aiebat malle esse se mortuum quam vivere: 1495 VII, 3 | quibus se approbaret, et malos, in quibus vim suam experiretur). 1496 VII, 2 | quaerimus? Pro optimo est minime malus.~3. 1497 VIII, 7 | posse vivere, Diogenen sine Mane non posse." Videtur mihi 1498 II, 3 | interrumpat, sed placido statu maneat, nec attollens se umquam 1499 VIII, 7 | putavit: "Turpe est, inquit, Manen sine Diogene posse vivere, 1500 II, 4 | subinde, in eo novissime manent, in quo illos non mutandi 1501 X, 6 | sed suffixos. Iustitia, mansuetudine, humanitate, larga et benigna 1502 II, 4 | reliquerunt, et illi qui marcent et oscitantur. Adice eos 1503 II, 8 | strangulant; inde maeror marcorque et mille fluctus mentis 1504 III, 7 | ponere, alia subvertere, et mare summovere et aquas contra


16-conve | convi-frequ | frivo-mare | mari-praep | praer-tempe | tempo-zenon

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License