|
1.
Proximum ab his erit ne aut in supervacuis aut ex
supervacuo laboremus, id est ne quae aut non possumus consequi concupiscamus
aut adepti vanitatem cupiditatum nostrarum sero post multum sudorem
intellegamus, id est ne aut labor irritus sit sine effectu aut effectus labore
indignus. Fere enim ex his tristitia sequitur, si aut non successit aut
successus pudet.
2.
Circumcidenda concursatio, qualis est magnae parti hominum
domos et theatra et fora pererrantium: alienis se negotiis offerunt, semper
aliquid agentibus similes. Horum si aliquem exeuntem e domo interrogaveris:
"Quo tu? quid cogitas?" respondebit tibi: "Non mehercules scio,
sed aliquos videbo, aliquid agam."
3.
Sine proposito vagantur, quaerentes negotia, nec quae
destinaverunt agunt, sed in quae incucurrerunt. Inconsultus illis vanusque cursus
est, qualis formicis per arbusta repentibus, quae in summum cacumen et inde in
imum inanes aguntur. His plerique similem vitam agunt, quorum non immerito quis
inquietam inertiam dixerit.
4.
Quorundam quasi ad incendium currentium misereberis: usque
eo impellunt obuios et se aliosque praecipitant, cum interim cucurrerunt aut
salutaturi aliquem non resalutaturum aut funus ignoti hominis prosecuturi, aut
ad iudicium saepe litigantis, aut ad sponsalia saepe nubentis, et lecticam
assectati quibusdam locis etiam tulerunt. Dein,
domum cum supervacua redeuntes lassitudine, iurant nescire se ipsos quare
exierint, ubi fuerint, postero die erraturi per eadem illa vestigia.
5.
Omnis itaque labor aliquo referatur, aliquo respiciat. Non
industria inquietos, ut insanos falsae rerum imagines agitant: nam ne illi quidem
sine aliqua spe moventur; proritat illos alicuius rei species, cuius vanitatem
capta mens non coarguit.
6.
Eodem modo unumquemque ex his qui ad augendam turbam exeunt
inanes et leves causae per urbem circumducunt, nihilque habentem in quod
laboret lux orta expellit, et cum, multorum frustra liminibus illisus,
nomenclatores persalutavit, a multis exclusus, neminem ex omnibus difficilius
domi quam se convenit.
7. Ex
hoc malo dependet illud taeterrimum vitium, auscultatio et publicorum
secretorumque inquisitio, et multarum rerum scientia quae nec tuto narrantur
nec tuto audiuntur.
|