Cap., Par.

 1 IV, 1  | ergo? non erit aliquis qui sapienti facere temptet iniuriam?'
 2  V, 5  |    sua salva sunt, iniuria sapienti non potest fieri.~6.
 3 VIII, 1|   fieri nisi iniuste; ergo sapienti iniuria non potest fieri.
 4 VIII, 1| quidem quisquam potest. Et sapienti nihil deest quod accipere
 5 VIII, 2|   ergo quisquam aut nocere sapienti aut prodesse, quoniam divina
 6 IX, 4  | salvis vitiis vestris haec sapienti libertas quaeritur. Non
 7 XIV, 4 |   mala aut bona ita videri sapienti ut omnibus? Non respicit
 8 XV, 3  | Qui dicit illud tolerabile sapienti, illud intolerabile, et
 9 XV, 4  |   ducentia, 'raro' inquit 'sapienti fortuna intervenit.' Quam
10 XVI, 1 |  iniurias tolerabiles esse sapienti, nos iniurias non esse.~
11 XIX, 4 |                            Sapienti aliud auxilium est huic