Cap., Par.

 1 II, 3   |       ulla adfici aut iniuria aut contumelia potest. ~
 2  V, 1   |       videtur, Serene, iniuriam a contumelia. Prior illa natura gravior
 3  X, 3   |         nec fiduciae ostendit qui contumelia adficitur; non dubie enim
 4 XI, 2   |       tanto excelsiora despicere. Contumelia a contemptu dicta est, quia
 5 XIII, 5 |            Nullius ergo movebitur contumelia; omnes enim inter se differant,
 6 XIII, 5 |          aut iniuria moveatur aut contumelia, non poterit umquam esse
 7 XVI, 3  |      inmerito? Si merito, non est contumelia, iudicium est; si inmerito,
 8 XVI, 4  |            Et quid est illud quod contumelia dicitur? In capitis mei
 9 XVI, 4  | gracilitatem et in staturam: quae contumelia est quod apparet audire?
10 XVIII, 5|           in uno homine et in una contumelia consumuntur.~6.