Cap., Par.
1 III, 3 | lacessat, qui temptet?' Nihil in rerum natura tam sacrum
2 IV, 2 | diruunt ac simulacra conflant nihil divinitati nocetur, ita
3 V, 1 | dissolutio et vanitas ut quidam nihil acerbius putent; sic invenies
4 V, 4 | positarum. Sapiens autem nihil perdere potest; omnia in
5 V, 4 | potest; omnia in se reposuit, nihil fortunae credit, bona sua
6 V, 4 | incrementi non habent locum et nihil eripit fortuna nisi quod
7 V, 4 | terribilium rectos oculos tenet, nihil ex vultu mutat sive illi
8 V, 5 | Itaque nihil perdet quod perire sensurus
9 V, 5 | movetur alieni? Quodsi iniuria nihil laedere potest ex his quae
10 V, 6 | num aliquid perdidisset, 'nihil,' inquit 'omnia mea mecum
11 VI, 1 | urbium professus eripere nihil potuit.~2.
12 VI, 8 | divinisque virtutibus plenum, nihil perdere. Bona eius solidis
13 VII, 3 | ille furtum fecerit, ego nihil perdiderim.~4.
14 VIII, 1| Praeterea iustitia nihil iniustum pati potest, quia
15 VIII, 1| quisquam potest. Et sapienti nihil deest quod accipere possit
16 VIII, 1| possit loco muneris, et malus nihil potest dignum tribuere sapiente;
17 VIII, 1| enim prius debet quam dare, nihil autem habet quod ad se transferri
18 VIII, 2| sibi et aliis salutaria, nihil humile concupiscet, nihil
19 VIII, 2| nihil humile concupiscet, nihil flebit. ~3.
20 VIII, 3| maximum illud ultra quod nihil habent iratae leges ac saevissimi
21 XI, 1 | somniorum visusque nocturnos nihil habentis solidi atque veri.~
22 XI, 2 | obscenioribus non pepercit, et nihil horum contumeliam dicimus.
23 XIII, 3| suspexerint -- scit enim illos nihil a mendicis differre, immo
24 XIV, 4 | haerebimus; quis enim nescit nihil ex his quae creduntur mala
25 XV, 2 | finibus sua virtus conlocavit, nihil vobiscum commune habentem.~
26 XV, 5 | illic sibi locum ubi sui nihil est. ~
27 XVI, 2 | clamantem populum significat nihil esse et intercedi non patitur.~
28 XIX, 2 | Non est autem libertas nihil pati, fallimur: libertas
29 XIX, 4 | invictum, esse aliquem in quem nihil fortuna possit, e re publica
|