Cap., Par.

 1 II, 3  |        sapiens nec ulla adfici aut iniuria aut contumelia potest. ~
 2 III, 3 |       ponere quo nulla permittatur iniuria. 'Quid ergo? nemo erit qui
 3 III, 4 |        esse naturae, si nulla illi iniuria nocet, quam si nulla fit;
 4 III, 5 |       collegit ut tam tutus sit ab iniuria quam illa quae rettuli. ~
 5  V, 3  |                                    Iniuria propositum hoc habet, aliquem
 6  V, 3  |          est non potest); ergo, si iniuria sine malo nulla est, malum
 7  V, 3  |    occupatum pervenire non potest, iniuria ad sapientem non pervenit.
 8  V, 3  |     sapientem non pervenit. Nam si iniuria alicuius mali patientia
 9  V, 3  |        patiens, nulla ad sapientem iniuria pertinet. ~4.
10  V, 4  |                              Omnis iniuria deminutio eius est in quem
11  V, 5  |     iactura movetur alieni? Quodsi iniuria nihil laedere potest ex
12  V, 5  |            virtute sua salva sunt, iniuria sapienti non potest fieri.~
13 VII, 2 |         potest ergo laedi sapiens. Iniuria in bonos nisi a malis non
14 VII, 2 |       autembono infirmior est, nec iniuria bonis nisi a dispari verenda
15 VII, 2 |        nisi a dispari verenda est, iniuria in sapientem virum non cadit.
16 VIII, 1|         quia non coeunt contraria; iniuria autem non potest fieri nisi
17 VIII, 1|        nisi iniuste; ergo sapienti iniuria non potest fieri. Nec est
18 IX, 2  |       latrocinia sunt. Est et illa iniuria frequens, si lucrum alicuius
19 IX, 3  |      placidae. Nam si tangit illum iniuria, et movet et inpellit; caret
20 IX, 3  |         aliter careret ira nisi et iniuria, quam scit sibi non posse
21 IX, 3  |           contrahitur ut ipsa illi iniuria usui sit, per quam experimentum
22  X, 1  | contumeliam refutabimus. Est minor iniuria, quam queri magis quam exequi
23 XI, 2  |          nisi quem contempsit tali iniuria notat; nemo autem maiorem
24 XIII, 5|       semel se demiserit eo ut aut iniuria moveatur aut contumelia,