abduc-emi | emine-litor | loca-refer | refug-xviii
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1 IV, 1 | intervallo a contactu inferiorum abductus est quam ut ulla vis noxia
2 I, 2 | aditur excelsum? Sed ne tam abrupta quidem sunt quam quidam
3 I, 2 | longinquo speculantibus abscisa et conexa videri solent,
4 XVII, 2 | quam sibi obiecit quisquis abscondit: itaque materia petulantibus
5 II, 2 | manu poterat, tenuit, donec abstractus comitem se diu sustentatae
6 XVII, 1 | constitit, adversus hoc tam absurdum lacrimae prociderunt: tanta
7 XVIII, 1| inter cetera vitia quibus abundabat contumeliosus, mira libidine
8 XIV, 2 | Quid ergo? sapiens non accedet ad fores quas durus ianitor
9 VII, 6 | quo agitur: si iniuriam accepi, necesse est factam esse;
10 VII, 6 | est facta, non est necesse accepisse me. Multa enim incidere
11 VII, 6 | intercipere, ut et factae sint nec acceptae. ~
12 XIX, 3 | debere versari: omnia leviora accident expectantibus. Quo quisque
13 IX, 1 | morbosque et cetera forte accidentia, nec de quoquam tam bene
14 XVI, 3 | utrum merito mihi ista accidunt an inmerito? Si merito,
15 VII, 3 | iniuriam mihi et ego non accipiam: tamquam si quis rem quam
16 VIII, 3 | incedit animo, non habet ubi accipiat iniuriam -- ab homine me
17 VIII, 3 | aequo placidoque animo accipimus et scimus mortem malum non
18 IX, 2 | nobis quaesitum est, ut accusatore summisso aut criminatione
19 V, 1 | vanitas ut quidam nihil acerbius putent; sic invenies servum
20 XIX, 3 | fortius gerat, memor in prima acie altos ordines stare. Contumelias
21 I, 2 | conexa videri solent, cum aciem longinquitas fallat, deinde
22 XIV, 2 | quisquis erit, tamquam canem acrem obiecto cibo leniet nec
23 XI, 3 | procaces et illorum inpudentiam acuunt ac sub magistro habent,
24 III, 5 | ferro duritia est nec secari adamas aut caedi vel deteri potest
25 I, 2 | error oculorum paulatim adaperiuntur, tum illis quae praecipitia
26 III, 1 | et effervescentem, paras adclamare: 'haec sunt quae auctoritatem
27 I, 2 | longinquitas fallat, deinde propius adeuntibus eadem illa quae in unum
28 IX, 2 | captatum, si magno labore adfectata hereditas aversa est et
29 XIX, 3 | autem remedio utetur sapiens adfectatorque sapientiae. Inperfectis
30 V, 3 | hoc habet, aliquem malo adficere; malo autem sapientia non
31 II, 3 | Tutus est sapiens nec ulla adfici aut iniuria aut contumelia
32 XII, 3 | pueros malo poenaque admonet [adficit], non quia accepit iniuriam,
33 X, 3 | ostendit qui contumelia adficitur; non dubie enim contemptum
34 V, 7 | omnium enim extrinsecus adfluentium lubrica et incerta possessio
35 | adhuc
36 I, 2 | sunt.' Quid enim? plano aditur excelsum? Sed ne tam abrupta
37 X, 2 | inhonorificum: 'ille me hodie non admisit, cum alios admitteret',
38 X, 2 | hodie non admisit, cum alios admitteret', et 'sermonem meum aut
39 VII, 2 | cadit. Illud enim iam non es admonendus, neminem bonum esse nisi
40 XII, 3 | tamquam pueros malo poenaque admonet [adficit], non quia accepit
41 III, 4 | quem bella non subigunt nec admota vis hostilis exterret, non
42 X, 4 | dura tolerandi, sed aut non adnotat aut digna risu putat. ~
43 IX, 1 | inconditi sunt, quos casibus adnumerat; omne autem fortuitum circa
44 III, 3 | ultra se positam non tacturi adpetant; invulnerabile est non quod
45 XII, 1 | voluptatium sine dilectu adpetentes, trepidi et non ingenio
46 XIII, 3 | salutantem silentio ac vultu adroganti transierit. Scit statum
47 X, 4 | lapidis illi duritiam ferrive adserimus. Nulla virtus est quae non
48 XV, 5 | strepitu, sine apparatu, nullis adservatur ianitoribus turbam venali
49 XVII, 3 | potuit ille duritia oris qui adsiduis conviciis pudere dedidicerat,
50 III, 2 | discitur ipsa iniuriarum adsiduitate, patientia; si negas accepturum
51 XIX, 3 | cedere tamen turpe est: adsignatum a natura locum tuere. Quaeris
52 IX, 4 | aequisque et animis et auribus adsimus, dum sapiens iniuriae excipitur.
53 XVIII, 1| emendacitatis~ capillis adspersi deformitas; adice obsessam
54 XVI, 4 | quae ipsi in nos dicere adsuevimus; iocis temperatis delectamur,
55 VI, 4 | En adsum hoc vobis probaturus, sub
56 XV, 4 | patronum inertiae vestrae adsumitis putatisque mollia ac desidiosa
57 VII, 4 | tamquam cum aliena concumbat, adulter erit, quamvis illa adultera
58 VII, 4 | adulter erit, quamvis illa adultera non sit. Aliquis mihi venenum
59 XVIII, 2| tantum marito princeps et adulterium suum narret et fastidium!~
60 V, 7 | ferebantur non iudicabat sua, sed adventicia et nutum fortunae sequentia.
61 XIV, 2 | et petit corium; facit se adversarium qui contendit, et, ut vincat,
62 I, 1 | domestici et familiares medici aegris corporibus, non qua optimum
63 VI, 8 | excelsa, inexpugnabilia, dis aequa. ~
64 XIII, 5 | sapiens quidem pares illos ob aequalem stultitiam omnis putat.
65 VIII, 2 | excelsa, ordinata, intrepida, aequali et concordi cursu fluentia,
66 VI, 4 | fossis repente desidere et aequaturum editissimas arces aggerem
67 XIV, 1 | aures, quam laxam sellam? aeque inprudens animal est et,
68 IX, 4 | obsecro vos, huic proposito aequisque et animis et auribus adsimus,
69 XIV, 2 | exerceat, donabit: scit emi aere venalia. Ille pusilli animi
70 XII, 2 | illis talorum nucumve et aeris minuti avaritia est, his
71 XIII, 2 | animo honores eorum nihilo aestimat, eodem parum honorifice
72 I, 3 | inpatiens, quod Catonem aetas sua parum intellexisset,
73 VII, 1 | raro forsitan magnisque aetatium intervallis unum; neque
74 XIX, 2 | diducere a se, ne inquieta agenda sit vita omnium risus, omnium
75 XII, 2 | excitant, hi ut magnum aliquid agentes in lapidibus ac parietibus
76 XV, 1 | vocibus inprobis per forum agetur? si in convivio regis recumbere
77 VI, 4 | aequaturum editissimas arces aggerem crescere, at nulla machinamenta
78 IX, 4 | facere non liceat iniuriam agimus, sed ut ille omnes iniurias
79 XV, 3 | certos fines tenet, male agit: vincit nos fortuna, nisi
80 VI, 4 | quae bene fundatum animum agitent.~5.
81 XIV, 3 | negavit; maiore animo non agnovit quam ignovisset.~4.
82 II, 2 | quas consectari venatoris agrestisque est, nec monstra igne ac
83 VI, 8 | illis muros contuleris, quos Alexander intravit, non Carthaginis
84 | alias
85 VII, 4 | cum uxore sua tamquam cum aliena concumbat, adulter erit,
86 V, 6 | rapuerat hostis et patria in alienam dicionem pervenerat et ipsum
87 III, 1 | insanire, non negatis et alienari et parum sana verba emittere
88 XVIII, 2| virum et vix aequo animo alienas contumelias laturum: huic
89 V, 5 | quis autem iactura movetur alieni? Quodsi iniuria nihil laedere
90 XIV, 1 | voluptate inplendus animus ex alienorum errorum tumultu contemplanti
91 | alio
92 XIX, 2 | dolendum nec illis gaudendum; alioqui multa timore contumeliarum
93 | Aliorum
94 | alios
95 | aliquod
96 XIX, 4 | dum ad verum pervenitis, alite in animis libentesque meliora
97 IX, 3 | erroribus, moderator sui, altae quietis et placidae. Nam
98 III, 1 | ministeria: ita sublato alte supercilio in eadem quae
99 X, 1 | partem percucurrimus, ad alteram transeamus, qua quibusdam
100 VI, 4 | arietis labefieri et turrium altitudinem cuniculis ac latentibus
101 XIX, 3 | gerat, memor in prima acie altos ordines stare. Contumelias
102 XVIII, 4| enim in castris natus et alumnus legionum vocari solebat,
103 VI, 7 | inpendio dilecta scorta, ambitiosi curiam et forum et loca
104 II, 2 | perducto sollertiam cum ambitu congressus, multiformi malo,
105 XVIII, 2| Asiaticum Valerium in primis amicis habebat, ferocem virum et
106 X, 4 | corporis et debilitas aut amicorum liberorumque amissio et
107 X, 4 | aut amicorum liberorumque amissio et patriae bello flagrantis
108 I, 1 | virilem ingressi viam non ut amoena ineuntibus videatur curae
109 VI, 7 | divites patrimonia, libidinosi amores suos et magno pudoris inpendio
110 XIX, 2 | dum muliebris nos cura angit aliquid contra animum audiendi.
111 XV, 5 | Domus haec sapientis angusta, sine cultu, sine strepitu,
112 XVIII, 1| tanta oculorum sub fronte anili latentium torvitas, tanta
113 XIV, 1 | sellam? aeque inprudens animal est et, nisi scientia accessit
114 | ante
115 II, 2 | unius inniti: excussa iam antiqua credulitate et saeculo ad
116 XVIII, 6| inmunda aqua perfunderetur. Antistheni mater barbara et Thraessa
117 XV, 5 | cultu, sine strepitu, sine apparatu, nullis adservatur ianitoribus
118 V, 4 | nedum vinci possit; adversus apparatus terribilium rectos oculos
119 I, 2 | praecipitia ex intervallo apparebant redit lene fastigium.~3.
120 XVI, 4 | quae contumelia est quod apparet audire? Coram uno aliquid
121 | apud
122 VI, 8 | manu capta, non Capitolium arcemue -- habent ista hostile vestigium:
123 VI, 4 | et aequaturum editissimas arces aggerem crescere, at nulla
124 I, 2 | At ardua per quae vocamur et confragosa
125 XII, 2 | minuti avaritia est, his auri argentique et orbium, quod illi inter
126 IV, 3 | lacessentia, sicut maximum argumentum est imperatoris armis virisque
127 XI, 3 | contumelias vocamus sed argutias: quanta autem dementia est
128 VI, 4 | eversore munimenta incussu arietis labefieri et turrium altitudinem
129 XVIII, 3| atque aliter exprobrans armato mollitiam; haec ipse perlucidus,
130 VI, 1 | hostis et ille egregiam artem quassandarum urbium professus
131 XIII, 3 | illum rex Medorum Attalusve Asiae salutantem silentio ac vultu
132 XVIII, 2| Asiaticum Valerium in primis amicis
133 XV, 3 | Quaere et aspera et quaecumque toleratu gravia
134 VI, 3 | circa se frementium securus aspiciat et dura placide ferat et
135 | Atqui
136 XIII, 3 | tangetur, si illum rex Medorum Attalusve Asiae salutantem silentio
137 VI, 3 | non est quod dubites an attollere se homo natus supra humana
138 XII, 1 | profecerunt quibus animi mala sunt auctique in maius errores, qui a
139 III, 1 | adclamare: 'haec sunt quae auctoritatem praeceptis vestris detrahant.
140 XIII, 4 | sed venales, sed novum aucupantes dominum.'~5.
141 VI, 2 | fuit. Non est itaque quod audax iudices promissum, cuius
142 III, 1 | quidquid vis morbi cogit audere; cum sapientem negastis
143 XIX, 2 | angit aliquid contra animum audiendi. Aliquando etiam obirati
144 XV, 3 | quaecumque toleratu gravia sunt audituque et visu refugienda: non
145 XVII, 2 | Senectutem quidam inviti audiunt et canos et alia ad quae
146 XIX, 1 | conluctationemque veniendum. Procul auferendi pedes sunt et quidquid horum
147 V, 4 | non indiget ideoque nec augeri nec minui potest; nam et
148 XVIII, 3| perlucidus, crepidatus, auratus. Coegit itaque illum uti
149 XIV, 1 | habentem, quam oneratas aures, quam laxam sellam? aeque
150 XII, 2 | minuti avaritia est, his auri argentique et orbium, quod
151 XIII, 2 | quid in morbo petulantius ausi sunt adversus medentem,
152 VII, 2 | infirmior non potest, malus autembono infirmior est, nec iniuria
153 XIX, 4 | Sapienti aliud auxilium est huic contrarium; vos
154 IX, 2 | labore adfectata hereditas aversa est et quaestuosae domus
155 X, 2 | sermonem meum aut superbe aversatus est aut palam risit', et '
156 XVIII, 1| referre per quae in parentes avosque suos contumeliosus fuit,
157 VI, 8 | munimentis praecincta sunt. Non Babylonios illis muros contuleris,
158 XIII, 4 | sub te Parthos et Medos et Bactrianos, sed quos metu contines,
159 XVIII, 6| perfunderetur. Antistheni mater barbara et Thraessa obiciebatur:
160 XIV, 1 | muliere. Quid refert quam <beatam> habeant, quot lecticarios
161 III, 4 | fortem virum dicam quem bella non subigunt nec admota
162 X, 4 | liberorumque amissio et patriae bello flagrantis calamitas: haec
163 VI, 1 | facere iniuriam possit, cui bellum et hostis et ille egregiam
164 VIII, 2 | cursu fluentia, secura, benigna, bono publico nata, et sibi
165 XVIII, 1| feriendi, ipse materia risus benignissima: tanta illi palloris insaniam
166 I, 1 | Ceteri sapientes molliter et blande, ut fere domestici et familiares
167 XVIII, 6| spectatos sales in partem bonam accepit risitque non minus
168 VII, 2 | laedi sapiens. Iniuria in bonos nisi a malis non temptatur;
169 XVIII, 1| C. Caesar, inter cetera vitia
170 II, 2 | sidentis stetit solus et cadentem rem publicam, quantum modo
171 VI, 2 | templorum super deos suos cadentium uni homini pax fuit. Non
172 VII, 2 | iniuria in sapientem virum non cadit. Illud enim iam non es admonendus,
173 VI, 6 | fortuna tua fortunam meam. Caduca illa et dominum mutantia
174 II, 1 | pessimus quisque venundabat et caeca cupiditate correpti non
175 IX, 4 | rapacissimis cupiditatibus aut caecae temeritati superbiaeque
176 IX, 5 | sacris plerique vicerunt caedentium manus obstinata patientia
177 XV, 1 | ergo sapiens iniuriam, si caedetur, si oculus illi eruetur?
178 IV, 2 | Neptunum potuisse contingi? Ut caelestia humanas manus effugiunt
179 IX, 1 | rigorem et intemperantiam caeli, ut fervores morbosque et
180 XVIII, 1| C. Caesar, inter cetera vitia quibus
181 I, 3 | quod supra Pompeios et Caesares surgentem infra Vatinios
182 X, 4 | patriae bello flagrantis calamitas: haec non nego sentire sapientem;
183 VI, 1 | Cogita nunc an huic fur aut calumniator aut vicinus inpotens aut
184 XII, 2 | tribunal imitantur, hi eadem in campo foroque et in curia serio
185 XIV, 2 | quisquis erit, tamquam canem acrem obiecto cibo leniet
186 XVII, 2 | quidam inviti audiunt et canos et alia ad quae voto pervenitur;
187 XII, 1 | quibus etiam post iuventam canosque puerilitas est. An quicquam
188 XVIII, 1| destituti et ~emendacitatis~ capillis adspersi deformitas; adice
189 IX, 3 | per quam experimentum sui capit et virtutem temptat.~4.
190 VI, 8 | moenia una manu capta, non Capitolium arcemue -- habent ista hostile
191 IX, 2 | excussum est aut praemium diu captatum, si magno labore adfectata
192 XVI, 2 | inpelli et aliquo membro carere, sed omnia ista negamus
193 IX, 3 | iniuriae species, nec aliter careret ira nisi et iniuria, quam
194 VI, 8 | Alexander intravit, non Carthaginis aut Numantiae moenia una
195 IX, 1 | animorum inconditi sunt, quos casibus adnumerat; omne autem fortuitum
196 XIII, 4 | nomen aliquis ex his qui ad Castoris negotiantur nequam mancipia
197 XVIII, 4| Caligulam dixerat; hoc enim in castris natus et alumnus legionum
198 IV, 2 | aut demissis in profundum catenis Neptunum potuisse contingi?
199 II, 1 | venire: pro ipso quidem Catone securum te esse iussi; nullam
200 I, 3 | cum incidisset mentio M. Catonis, indigne ferebas, sicut
201 VI, 3 | secunda moderate, nec illis cedens nec his fretus unus idemque
202 XIX, 3 | premeris et infesta vi urgeris, cedere tamen turpe est: adsignatum
203 I, 1 | corporibus, non qua optimum et celerrimum est medentur sed qua licet:
204 VI, 5 | integrum incolumemque esse censum meum profiteor: teneo, habeo
205 V, 6 | Megaram Demetrius ceperat, cui cognomen Poliorcetes
206 XVII, 2 | risum praebuit qui ex se cepit.~3.
207 IX, 5 | Sic in certaminibus sacris plerique vicerunt
208 III, 4 | vires inexpertae, at merito certissima firmitas habeatur quae omnis
209 XV, 3 | animi magnitudinem intra certos fines tenet, male agit:
210 V, 6 | patrimonium eius in praedam cesserat et filias rapuerat hostis
211 XVIII, 4| salutaverat, nec inpune cessit primipilari quod Caligulam
212 V, 5 | depelli numquam potest, ceteris precario utitur: quis autem
213 I, 1 | inter Stoicos, Serene, et ceteros sapientiam professos interesse
214 XVIII, 3| Chaereae contra, tribuno militum,
215 XVII, 1 | Chrysippus ait quendam indignatum,
216 III, 1 | solereilli et servum et tectum et cibum deesse; cum sapientem negastis
217 XVII, 3 | quam morbos, et in primis Ciceronis urbanitatem effugerat. Si
218 XIV, 1 | incontinens. Quidam se a cinerario inpulsos moleste ferunt
219 III, 5 | igne consumi sed flamma circumfusa rigorem suum habitumque
220 V, 6 | pervenerat et ipsum rex circumfusus victoris exercitus armis
221 VIII, 3 | sapientem, etiam si universa circumveniant, non mergunt, nedum ut ad
222 VI, 4 | probaturus, sub isto tot civitatium eversore munimenta incussu
223 XVI, 2 | gradu, alter respiciens ad clamantem populum significat nihil
224 XIX, 3 | cetera dehonestamenta velut clamorem hostium ferat et longinqua
225 XVIII, 2| id est in contione, voce clarissima qualis in concubitu esset
226 II, 1 | movereris, quam hinc P. Clodius, hinc Vatinius ac pessimus
227 XVIII, 3| perlucidus, crepidatus, auratus. Coegit itaque illum uti ferro,
228 XI, 3 | in convivas ius facit, si coepit a domino; et ut quisque
229 XV, 3 | refugienda: non obruetur eorum coetu et qualis singulis, talis
230 VIII, 1 | iniustum pati potest, quia non coeunt contraria; iniuria autem
231 XV, 1 | iubebitur? si quid aliud ferre cogetur eorum quae excogitari pudori
232 III, 1 | emittere et quidquid vis morbi cogit audere; cum sapientem negastis
233 XIV, 2 | inpendere ut limen transeat, cogitans et in pontibus quibusdam
234 XV, 2 | capitis ingentis animi, et cum cogitastis quantum putetis vos pati
235 XI, 2 | Simul illud cogitat, omnes inferiores esse quam
236 V, 6 | Megaram Demetrius ceperat, cui cognomen Poliorcetes fuit. Ab hoc
237 III, 5 | refert quam multa in illum coiciantur tela, cum sit nulli penetrabilis.
238 V, 1 | servum qui flagellis quam colaphis caedi malit et qui mortem
239 XIV, 3 | At sapiens colapho percussus quid faciet?'
240 III, 5 | solidus est et id roboris collegit ut tam tutus sit ab iniuria
241 XIII, 2 | purpuratique incedunt, valentes colorati, male sanos esse, quos non
242 XIII, 3 | sibi, si illum mendicus coluerit, nec contumeliam iudicabit,
243 II, 2 | tenuit, donec abstractus comitem se diu sustentatae ruinae
244 XIII, 5 | bonum sapientis est. Nec committet ut iudicando contumeliam
245 X, 3 | iniuriae lascivientia his commoventur, quorum pars maior constat
246 XV, 2 | conlocavit, nihil vobiscum commune habentem.~3.
247 X, 1 | propriis, plerisque vero communibus, contumeliam refutabimus.
248 VIII, 3 | dolores, ignominias, locorum commutationes, orbitates, discidia, quae
249 XVIII, 6| patientiam, ut Socratis, qui comoediarum publicatos in se et spectatos
250 XIII, 3 | optigit aegros insanosque compescere.~4.
251 XII, 3 | sessorem recusaverunt, sed compescimus, ut dolor contumaciam vincat.
252 X, 4 | receptos evincit et sanat et comprimit, haec vero minora ne sentit
253 VII, 5 | altero non possit. Quod dico conabor facere manifestum. Possum
254 VII, 1 | ingentem imaginem falsae rei concipimus, sed qualem conformamus
255 XVII, 3 | plurima dicebat et in fauces concisas: sic inimicorum, quos plures
256 VIII, 2 | ordinata, intrepida, aequali et concordi cursu fluentia, secura,
257 XVIII, 2| voce clarissima qualis in concubitu esset uxor eius obiecit.
258 VII, 4 | uxore sua tamquam cum aliena concumbat, adulter erit, quamvis illa
259 VIII, 2 | salutaria, nihil humile concupiscet, nihil flebit. ~3.
260 VII, 5 | Quaedam eius condicionis sunt et hac vice copulantur
261 I, 2 | speculantibus abscisa et conexa videri solent, cum aciem
262 I, 1 | vitae societatem tantundem conferat, sed altera pars ad obsequendum,
263 IV, 2 | templa diruunt ac simulacra conflant nihil divinitati nocetur,
264 VII, 1 | rei concipimus, sed qualem conformamus exhibuimus, exhibebimus,
265 I, 2 | ardua per quae vocamur et confragosa sunt.' Quid enim? plano
266 I, 2 | eadem illa quae in unum congesserat error oculorum paulatim
267 XII, 2 | illi in litoribus harenae congestu simulacra domuum excitant,
268 VIII, 3 | quae quotiens cum virtute congressa est, numquam par recessit.
269 II, 2 | perducto sollertiam cum ambitu congressus, multiformi malo, et cum
270 XV, 2 | ex inbecillitate vestra coniecturam capitis ingentis animi,
271 XVIII, 3| peteret: ille primus inter coniuratos manum sustulit, ille cervicem
272 XIX, 1 | Non est in rixam conluctationemque veniendum. Procul auferendi
273 II, 2 | feris manus contulit, quas consectari venatoris agrestisque est,
274 IX, 5 | lassandique omnem inimicam vim consecuti sunt. ~
275 IV, 1 | potentes, et imperio editi et consensu servientium validi, nocere
276 XVI, 2 | quidem iniuriae uterque consentit. Quaeris quid inter duos
277 III, 5 | rigorem suum habitumque conservant, quemadmodum proiecti quidam
278 IX, 1 | est. Aliorum omnium non consilia, sed fraudes et insidiae
279 IX, 1 | ut illum quicquam putet consilio fecisse, quod in uno sapiente
280 XVI, 3 | opus est viro, sed tantum consipiente, qui sibi possit dicere: '
281 VIII, 2 | vicinus proximusque dis consistit, excepta mortalitate similis
282 XI, 2 | adspersit aut nudavit in conspectu suorum tegenda et verbis
283 X, 3 | commoventur, quorum pars maior constat vitio interpretantis. Itaque
284 XVII, 1 | convulnerantia frontis illi firmitas constitit, adversus hoc tam absurdum
285 III, 3 | honore verborum exornare constitui, sed eo loco ponere quo
286 XVIII, 2| pervenisse ut, non dico consulari, non dico amico, sed tantum
287 III, 5 | quaedam non possunt igne consumi sed flamma circumfusa rigorem
288 VIII, 3 | quo imperium suum fortuna consumit, aequo placidoque animo
289 XVIII, 5| homine et in una contumelia consumuntur.~6.
290 IV, 1 | maiore enim intervallo a contactu inferiorum abductus est
291 XI, 2 | etiam si facit aliquid quod contemnentes solent. Nam et pueri os
292 XIII, 5 | est enim, a quo quisque contemni moleste ferat, suspici gaudeat. ~
293 XI, 2 | autem maiorem melioremque contemnit, etiam si facit aliquid
294 X, 3 | descendentis. Sapiens autem a nullo contemnitur, magnitudinem suam novit
295 XIV, 1 | alienorum errorum tumultu contemplanti quietem suam!~2.
296 XI, 2 | est, quia nemo nisi quem contempsit tali iniuria notat; nemo
297 XI, 3 | a domino; et ut quisque contemptissimus [et ut ludibrium] est, ita
298 II, 1 | pronuntiaverunt, invictos laboribus et contemptores voluptatis et victores omnium
299 XI, 2 | despicere. Contumelia a contemptu dicta est, quia nemo nisi
300 XIV, 2 | facit se adversarium qui contendit, et, ut vincat, par fuit~
301 V, 4 | bona sua in solido habet contentus virtute, quae fortuitis
302 XIII, 4 | Bactrianos, sed quos metu contines, sed propter quos remittere
303 IV, 2 | catenis Neptunum potuisse contingi? Ut caelestia humanas manus
304 IX, 3 | erectus laetusque est, inde continuo gaudio elatus; adeo autem
305 XVIII, 2| huic in convivio, id est in contione, voce clarissima qualis
306 X, 2 | adfectum movet humilitas animi contrahentis se ob dictum factum inhonorificum: '
307 IX, 3 | offensiones rerum hominumque non contrahitur ut ipsa illi iniuria usui
308 VIII, 1 | potest, quia non coeunt contraria; iniuria autem non potest
309 XIII, 2 | obscena, si remedio egent, contrectare nec reliquias et effusa
310 VI, 8 | Non Babylonios illis muros contuleris, quos Alexander intravit,
311 II, 2 | Cato non cum feris manus contulit, quas consectari venatoris
312 XII, 3 | sed compescimus, ut dolor contumaciam vincat. Ergo et illud solutum
313 XIX, 3 | est, inter iniurias ipsos contumeliasque debere versari: omnia leviora
314 XIII, 2 | furorem saevientium excipere convicia. Scit sapiens omnis hos
315 XVII, 3 | duritia oris qui adsiduis conviciis pudere dedidicerat, cur
316 XI, 3 | audacia ita demum sibi in convivas ius facit, si coepit a domino;
317 XVII, 1 | maledicta mores et vitam convulnerantia frontis illi firmitas constitit,
318 VII, 5 | condicionis sunt et hac vice copulantur ut alterum sine altero esse
319 XVII, 1 | Ovidi generum, cum illum Corbulo struthocamelum depilatum
320 XIV, 2 | dominum accessit et petit corium; facit se adversarium qui
321 XVII, 1 | senatu flentem vidimus Fidum Cornelium, Nasonis Ovidi generum,
322 VI, 7 | gladiis nuda pro pecunia corpora opponunt, qui hostem onerato
323 XVI, 1 | Quodsi Epicurus quoque, qui corpori plurimum indulsit, adversus
324 I, 1 | familiares medici aegris corporibus, non qua optimum et celerrimum
325 II, 1 | venundabat et caeca cupiditate correpti non intellegebant se dum
326 XVIII, 4| convicium et probrum iudicabat coturnatus.~5.
327 VII, 1 | solitum ac vulgarem modum crebro gignuntur. Ceterum hic ipse
328 V, 1 | ac verbera tolerabiliora credat quam contumeliosa verba.~
329 VI, 2 | sponsorem dabo. Vix enim credis tantum firmitatis in hominem
330 V, 4 | reposuit, nihil fortunae credit, bona sua in solido habet
331 II, 2 | inniti: excussa iam antiqua credulitate et saeculo ad summam perducto
332 XIV, 4 | nescit nihil ex his quae creduntur mala aut bona ita videri
333 XVIII, 3| mollitiam; haec ipse perlucidus, crepidatus, auratus. Coegit itaque
334 XIX, 3 | sine vulnere circa galeas crepitantia; iniurias vero ut vulnera,
335 VI, 4 | editissimas arces aggerem crescere, at nulla machinamenta posse
336 XV, 2 | vel numero vel magnitudine creverint, eiusdem naturae erunt:
337 IX, 2 | accusatore summisso aut criminatione falsa aut inritatis in nos
338 XI, 2 | os parentium feriunt et crines matris turbavit laceravitque
339 XIV, 1 | nomenculatoris superbiam, cubiculari supercilium: o quantus risus
340 VII, 4 | effectum operis, quantum culpae satis est, perfecta sunt.~
341 VI, 4 | labefieri et turrium altitudinem cuniculis ac latentibus fossis repente
342 XVIII, 4| inpatientes faciendarum cupidissimi: iratus fuit Herennio Macro,
343 IX, 4 | vestrae aut rapacissimis cupiditatibus aut caecae temeritati superbiaeque
344 XIV, 1 | ac multa eruditio, ferum, cupiditatium incontinens. Quidam se a
345 I, 1 | amoena ineuntibus videatur curae habent, sed ut quam primum
346 XII, 2 | eadem in campo foroque et in curia serio ludunt, illi in litoribus
347 VI, 7 | dilecta scorta, ambitiosi curiam et forum et loca exercendis
348 VII, 5 | Possum pedes movere ut non curram: currere non possum ut pedes
349 VII, 5 | pedes movere ut non curram: currere non possum ut pedes non
350 VIII, 2 | intrepida, aequali et concordi cursu fluentia, secura, benigna,
351 XVIII, 3| modo Veneris, modo Priapi dabat, aliter atque aliter exprobrans
352 VI, 2 | parum fidei habeo, sponsorem dabo. Vix enim credis tantum
353 VII, 3 | iniuste' inquit 'Socrates damnatus est, iniuriam accepit.'
354 VII, 4 | cibo perdidit: venenum ille dando scelere se obligavit, etiam
355 VIII, 1 | habere enim prius debet quam dare, nihil autem habet quod
356 XIV, 2 | pontibus quibusdam pro transitu dari. Itaque illi quoque, quisquis
357 V, 4 | dedit; virtutem autem non dat, ideo nec detrahit: libera
358 XIX, 3 | iniurias ipsos contumeliasque debere versari: omnia leviora accident
359 X, 4 | pervertunt, ut dolor corporis et debilitas aut amicorum liberorumque
360 XVIII, 3| cervicem mediam uno ictu decidit; plurimum deinde undique
361 VII, 6 | casus potest et emissa tela declinare, ita iniurias qualescumque
362 VII, 1 | istud humani ingenii vanum decus nec ingentem imaginem falsae
363 XVIII, 1| referam quae illum exitio dederunt.~2.
364 XVII, 3 | adsiduis conviciis pudere dedidicerat, cur is non possit qui studiis
365 XIII, 2 | reliquias et effusa intueri dedignatur nec per furorem saevientium
366 II, 1 | viri nobis deos inmortalis dedisse quam Ulixem et Herculem
367 XVII, 4 | patientis est. Deinde non deerit illi aliquando par; invenietur
368 III, 1 | servum et tectum et cibum deesse; cum sapientem negastis
369 VIII, 1 | potest. Et sapienti nihil deest quod accipere possit loco
370 IX, 4 | se ac magnitudine animi defendat.~5.
371 IV, 1 | sapientiam omnes eorum impetus deficient quam quae nervo tormentisve
372 II, 2 | adversus vitia civitatis degenerantis et pessum sua mole sidentis
373 XIX, 3 | et ignominias et cetera dehonestamenta velut clamorem hostium ferat
374 VII, 6 | iniuriam: ut intentatam manum deicere aliquis casus potest et
375 XIX, 3 | alia pectori infixa, non deiectus, ne motus quidem gradu sustineat.
376 XVI, 4 | adsuevimus; iocis temperatis delectamur, inmodicis irascimur. ~
377 XI, 3 | dementia est isdem modo delectari, modo offendi, et rem ab
378 XI, 3 | in dominos contumeliosa delectet, quorum audacia ita demum
379 X, 2 | nausiantis animi? In quae fere delicati et felices incidunt; non
380 V, 1 | est, haec levior et tantum delicatis gravis, qua non laeduntur
381 V, 6 | Megaram Demetrius ceperat, cui cognomen Poliorcetes
382 V, 4 | Omnis iniuria deminutio eius est in quem incurrit,
383 XIII, 5 | omnis putat. Nam si semel se demiserit eo ut aut iniuria moveatur
384 IV, 2 | sagittam in solem incidisse aut demissis in profundum catenis Neptunum
385 IX, 4 | omnes iniurias in altum demittat patientiaque se ac magnitudine
386 | demum
387 | Denique
388 VIII, 2 | excepta mortalitate similis deo. Ad illa nitens pergensque
389 XVIII, 6| obiciebatur: respondit et deorum matrem Idaeam esse. ~
390 V, 5 | possessione virtutis est, ex qua depelli numquam potest, ceteris
391 XVII, 1 | illum Corbulo struthocamelum depilatum dixisset; adversus alia
392 V, 2 | personarum deformitas et depravata facies, lacrimas vero evocant
393 XIX, 3 | ad publicum se iudicium derigentibus hoc proponendum est, inter
394 X, 3 | evenit supprimentis se ac descendentis. Sapiens autem a nullo contemnitur,
395 III, 1 | supercilio in eadem quae ceteri descenditis mutatis rerum nominibus.~
396 VIII, 2 | quoniam divina nec iuvari desiderant nec laedi possunt, sapiens
397 VI, 4 | latentibus fossis repente desidere et aequaturum editissimas
398 III, 4 | cui pingue otium est inter desides populos.~5.
399 XV, 4 | adsumitis putatisque mollia ac desidiosa praecipere et ad voluptates
400 XII, 3 | sed quia fecerunt, et ut desinant facere; sic enim et pecora
401 XV, 1 | Desinite itaque dicere: 'non accipiet
402 XI, 2 | audacia sit tanto excelsiora despicere. Contumelia a contemptu
403 XVI, 3 | dixerim, contumelias, ad quas despiciendas non sapiente opus est viro,
404 VI, 7 | exercendis in publico vitiis destinata; feneratores perdiderunt
405 XVIII, 1| torvitas, tanta capitis destituti et ~emendacitatis~ capillis
406 XIX, 2 | etiam obirati potentibus detegemus hunc adfectum intemperanti
407 III, 5 | secari adamas aut caedi vel deteri potest sed incurrentia ultro
408 III, 1 | auctoritatem praeceptis vestris detrahant. Magna promittitis et quae
409 XVI, 2 | non sensum illis doloris detrahimus, sed nomen iniuriae, quod
410 V, 4 | autem non dat, ideo nec detrahit: libera est, inviolabilis,
411 II, 3 | quod aut praeturam illi detraxit aut togam, quod sacrum illud
412 V, 4 | iniuriam accipere sine aliquo detrimento vel dignitatis vel corporis
413 XVIII, 2| esset uxor eius obiecit. Di boni, hoc virum audire,
414 XVII, 3 | scurram fuisse et venustum ac dicacem memoriae proditum est. In
415 III, 4 | fit; et illum fortem virum dicam quem bella non subigunt
416 XVII, 3 | pedes suos ipse plurima dicebat et in fauces concisas: sic
417 XI, 2 | nihil horum contumeliam dicimus. Quare? quia qui facit contemnere
418 V, 6 | hostis et patria in alienam dicionem pervenerat et ipsum rex
419 III, 2 | extra iniuriam ponas. Nam si dicis illum aequo animo laturum,
420 XV, 3 | universis obsistet. Qui dicit illud tolerabile sapienti,
421 XVI, 4 | est illud quod contumelia dicitur? In capitis mei levitatem
422 XI, 2 | Contumelia a contemptu dicta est, quia nemo nisi quem
423 XI, 3 | offendi, et rem ab amico dictam maledictum vocare, a servulo
424 XIX, 2 | gaudenda veniant, exteriora diducere a se, ne inquieta agenda
425 IV, 2 | rex multitudine telorum diem obscuraret, ullam sagittam
426 XIII, 5 | contumelia; omnes enim inter se differant, sapiens quidem pares illos
427 XIII, 3 | enim illos nihil a mendicis differre, immo miseriores esse; illi
428 XII, 1 | tantum formaque corporum differunt, ceterum non minus vagi
429 IV, 3 | qui facere vellet.' Rem difficilem optas humano generi, innocentiam;
430 XIV, 1 | contumeliam vocant ostiari difficultatem, nomenculatoris superbiam,
431 XV, 5 | ianitoribus turbam venali fastidio digerentibus, sed per hoc limen vacuum
432 V, 2 | nomina parum grata auribus et digitorum motus et alia quae impetu
433 X, 4 | sed aut non adnotat aut digna risu putat. ~
434 X, 1 | quam leges quoque nulla dignam vindicta putaverunt.~2.
435 V, 4 | sine aliquo detrimento vel dignitatis vel corporis vel rerum extra
436 VIII, 1 | muneris, et malus nihil potest dignum tribuere sapiente; habere
437 VI, 7 | et magno pudoris inpendio dilecta scorta, ambitiosi curiam
438 XII, 1 | incertique, voluptatium sine dilectu adpetentes, trepidi et non
439 V, 7 | sequentia. Ideo ut non propria dilexerat; omnium enim extrinsecus
440 V, 7 | iniectio, at quae dissipata et direpta ferebantur non iudicabat
441 IV, 2 | effugiunt et ab his qui templa diruunt ac simulacra conflant nihil
442 XVII, 1 | inbecillitas est, ubi ratio discessit.~2.
443 VIII, 3 | commutationes, orbitates, discidia, quae sapientem, etiam si
444 III, 2 | illi res vulgaris et quae discitur ipsa iniuriarum adsiduitate,
445 VII, 2 | nec iniuria bonis nisi a dispari verenda est, iniuria in
446 VII, 1 | Cato, a cuius mentione haec disputatio processit, vereor ne supra
447 XVI, 3 | est quod putes magnum quo dissidemus: illud quo de agitur, quod
448 V, 7 | manus iniectio, at quae dissipata et direpta ferebantur non
449 V, 1 | Tanta est tamen animorum dissolutio et vanitas ut quidam nihil
450 I, 3 | indignum videbatur quod illi dissuasuro legem toga in foro esset
451 VI, 3 | fretus unus idemque inter diversa sit nec quicquam suum nisi
452 XIX, 3 | Diverso autem remedio utetur sapiens
453 VI, 1 | aut vicinus inpotens aut dives aliquis regnum orbae senectutis
454 V, 1 | Dividamus, si tibi videtur, Serene,
455 II, 2 | extincta sunt quae nefas erat dividi; neque enim Cato post libertatem
456 VI, 8 | perfectum illum virum, humanis divinisque virtutibus plenum, nihil
457 IV, 2 | simulacra conflant nihil divinitati nocetur, ita quidquid fit
458 VIII, 3 | innixus per humanos casus divino incedit animo, non habet
459 II, 2 | quam totus orbis in tres divisus satiare non poterat, adversus
460 VI, 7 | quibus avaritia falso laeta divitias imaginatur: ego quidem omnia
461 XII, 2 | puerosque interesse quis dixerit quod illis talorum nucumve
462 XVII, 1 | struthocamelum depilatum dixisset; adversus alia maledicta
463 XIX, 2 | Nec his dolendum nec illis gaudendum; alioqui
464 V, 2 | ineptias perventum est ut non dolore tantum sed doloris opinione
465 XII, 3 | sic enim et pecora verbere domantur, nec irascimur illis, cum
466 I, 1 | molliter et blande, ut fere domestici et familiares medici aegris
467 VIII, 3 | iratae leges ac saevissimi domini <quod> minentur, in quo
468 XI, 3 | mancipiorum nostrorum urbanitas in dominos contumeliosa delectet, quorum
469 VII, 3 | e villa mea surripuit in domo mea ponat, ille furtum fecerit,
470 XII, 2 | harenae congestu simulacra domuum excitant, hi ut magnum aliquid
471 XIV, 2 | salutationum publicum exerceat, donabit: scit emi aere venalia.
472 | donec
473 III, 4 | quod non lacessitur, cum dubiae sint vires inexpertae, at
474 X, 3 | contumelia adficitur; non dubie enim contemptum se iudicat,
475 VI, 3 | non est quod dubites an attollere se homo natus
476 III, 4 | Numquid dubium est quin certius robur sit
477 XV, 4 | praecipere et ad voluptates ducentia, 'raro' inquit 'sapienti
478 XVI, 2 | consentit. Quaeris quid inter duos intersit? quod inter gladiatores
479 XIV, 2 | non accedet ad fores quas durus ianitor obsidet?' Ille vero,
480 IV, 1 | cum potentes, et imperio editi et consensu servientium
481 VI, 4 | repente desidere et aequaturum editissimas arces aggerem crescere,
482 I, 1 | nos eripiat et in illum editum verticem educat qui adeo
483 I, 1 | in illum editum verticem educat qui adeo extra omnem teli
484 VII, 4 | Omnia scelera etiam ante effectum operis, quantum culpae satis
485 III, 1 | animum tuum incensum et effervescentem, paras adclamare: 'haec
486 XVII, 3 | primis Ciceronis urbanitatem effugerat. Si hoc potuit ille duritia
487 IX, 2 | domus gratia erepta: haec effugit sapiens, qui nescit nec
488 IV, 2 | caelestia humanas manus effugiunt et ab his qui templa diruunt
489 XI, 3 | habent, qui probra meditate effundant, nec has contumelias vocamus
490 XIII, 2 | contrectare nec reliquias et effusa intueri dedignatur nec per
491 VI, 1 | bellum et hostis et ille egregiam artem quassandarum urbium
492 | ei
493 | eiusdem
494 | eiusmodi
495 IX, 3 | est, inde continuo gaudio elatus; adeo autem ad offensiones
496 VII, 4 | cuius telum opposita veste elusum est. Omnia scelera etiam
497 XVIII, 1| tanta capitis destituti et ~emendacitatis~ capillis adspersi deformitas;
498 XII, 3 | se ulciscitur, sed illos emendat. ~
499 XIII, 4 | negotiantur nequam mancipia ementes vendentesque, quorum tabernae
500 XIV, 2 | exerceat, donabit: scit emi aere venalia. Ille pusilli
|