abduc-emi | emine-litor | loca-refer | refug-xviii
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
501 I, 1 | surrexit ut supra fortunam emineat.~2.
502 XV, 4 | intervenit.' Quam paene emisit viri vocem! Vis tu fortius
503 VII, 6 | aliquis casus potest et emissa tela declinare, ita iniurias
504 III, 1 | alienari et parum sana verba emittere et quidquid vis morbi cogit
505 VI, 4 | En adsum hoc vobis probaturus,
506 XVIII, 1| et exilitatem crurum et enormitatem pedum. Inmensum est, si
507 | eodem
508 | eos
509 IX, 3 | non posse fieri. Inde tam erectus laetusque est, inde continuo
510 VI, 5 | Erepsi modo e ruinis domus et incendiis
511 IX, 3 | autem perturbatione vir ereptus erroribus, moderator sui,
512 VI, 1 | quassandarum urbium professus eripere nihil potuit.~2.
513 XVII, 4 | quod genus ultionis est eripereei qui fecit factae contumeliae
514 I, 1 | sed ut quam primum nos eripiat et in illum editum verticem
515 V, 4 | non habent locum et nihil eripit fortuna nisi quod dedit;
516 XII, 1 | mala sunt auctique in maius errores, qui a pueris magnitudine
517 IX, 3 | perturbatione vir ereptus erroribus, moderator sui, altae quietis
518 V, 2 | alia quae impetu quodam erroris inprovidi refugiunt.~3.
519 XIV, 1 | inplendus animus ex alienorum errorum tumultu contemplanti quietem
520 XVI, 3 | illi qui iniusta facit erubescendum est.'~4.
521 XIV, 1 | scientia accessit ac multa eruditio, ferum, cupiditatium incontinens.
522 XV, 1 | caedetur, si oculus illi eruetur? Non accipiet contumeliam,
523 VII, 3 | intellegere nos oportet posse evenire ut faciat aliquis iniuriam
524 X, 3 | quadam humilitate animi evenit supprimentis se ac descendentis.
525 VI, 4 | sub isto tot civitatium eversore munimenta incussu arietis
526 X, 4 | ictus recipit, sed receptos evincit et sanat et comprimit, haec
527 V, 2 | depravata facies, lacrimas vero evocant nomina parum grata auribus
528 XIV, 3 | os percussum esset: non excanduit, non vindicavit iniuriam,
529 VII, 1 | unum; neque enim magna et excedentia solitum ac vulgarem modum
530 XI, 2 | illis audacia sit tanto excelsiora despicere. Contumelia a
531 I, 2 | Quid enim? plano aditur excelsum? Sed ne tam abrupta quidem
532 VIII, 2 | proximusque dis consistit, excepta mortalitate similis deo.
533 XIII, 2 | per furorem saevientium excipere convicia. Scit sapiens omnis
534 XIX, 4 | animis libentesque meliora excipite et opinione ac voto iuvate:
535 IX, 4 | adsimus, dum sapiens iniuriae excipitur. Nec quicquam ideo petulantiae
536 XII, 2 | congestu simulacra domuum excitant, hi ut magnum aliquid agentes
537 IX, 3 | autem ira sapiens, quam excitat iniuriae species, nec aliter
538 XV, 1 | ferre cogetur eorum quae excogitari pudori ingenuo molesta possunt?'~
539 II, 2 | caelum umeris unius inniti: excussa iam antiqua credulitate
540 V, 7 | At ille victoriam illi excussit et se urbe capta non invictum
541 IX, 2 | frequens, si lucrum alicuius excussum est aut praemium diu captatum,
542 X, 1 | iniuria, quam queri magis quam exequi possumus, quam leges quoque
543 XIV, 2 | hoc salutationum publicum exerceat, donabit: scit emi aere
544 VI, 7 | curiam et forum et loca exercendis in publico vitiis destinata;
545 VI, 1 | regnum orbae senectutis exercens facere iniuriam possit,
546 IX, 5 | genere sapientem, eorum qui exercitatione longa ac fideli robur perpetiendi
547 V, 6 | rex circumfusus victoris exercitus armis ex superiore loco
548 VII, 1 | conformamus exhibuimus, exhibebimus, raro forsitan magnisque
549 III, 3 | hac tibi nota sapientem exhibebo.~4.
550 VII, 1 | sed qualem conformamus exhibuimus, exhibebimus, raro forsitan
551 XVIII, 5| futurum aliquem qui poenas exigat a procace et superbo et
552 XIII, 3 | miseriores esse; illi enim exiguo, hi multo egent -- et rursus
553 IV, 1 | exprimuntur, cum extra visum exilierint, citra caelum tamen flectuntur.~
554 XVIII, 1| obsessam saetis cervicem et exilitatem crurum et enormitatem pedum.
555 III, 3 | minus in sublimi sunt si existunt qui magnitudinem multum
556 XVIII, 1| ordines: ea referam quae illum exitio dederunt.~2.
557 III, 3 | imaginario honore verborum exornare constitui, sed eo loco ponere
558 XIX, 3 | omnia leviora accident expectantibus. Quo quisque honestior genere
559 XIV, 2 | res necessaria vocabit, experietur et illum, quisquis erit,
560 IX, 3 | iniuria usui sit, per quam experimentum sui capit et virtutem temptat.~
561 XVII, 2 | aliquod corporis aut linguae exprimit? quasi notiora illa fiant
562 IV, 1 | nervo tormentisve in altum exprimuntur, cum extra visum exilierint,
563 XVIII, 3| dabat, aliter atque aliter exprobrans armato mollitiam; haec ipse
564 XVI, 1 | indulsit, adversus iniurias exsurgit, quid apud nos incredibile
565 XIX, 2 | solo sibi gaudenda veniant, exteriora diducere a se, ne inquieta
566 III, 4 | nec admota vis hostilis exterret, non cui pingue otium est
567 II, 2 | sustentatae ruinae dedit simulque extincta sunt quae nefas erat dividi;
568 V, 7 | propria dilexerat; omnium enim extrinsecus adfluentium lubrica et incerta
569 I, 3 | a rostris usque ad arcum Fabianum per seditiosae factionis
570 XI, 1 | contumeliarum superbi insolentesque faciant et male felicitatem ferentes,
571 VII, 3 | oportet posse evenire ut faciat aliquis iniuriam mihi et
572 XVIII, 4| sunt ferendarum inpatientes faciendarum cupidissimi: iratus fuit
573 XVII, 2 | alio imitante quam nobis facientibus! Senectutem quidam inviti
574 V, 2 | deformitas et depravata facies, lacrimas vero evocant nomina
575 XIV, 3 | sapiens colapho percussus quid faciet?' Quod Cato, cum illi os
576 XVIII, 5| solacio erit, etiam si nostra facilitas ultionem omiserit, futurum
577 VIII, 3 | ne iniuriam quidem, multo facilius alia tolerabimus, damna
578 I, 3 | Fabianum per seditiosae factionis manus traditus voces inprobas
579 X, 2 | contrahentis se ob dictum factum inhonorificum: 'ille me
580 IV, 3 | fieri eorum interest qui facturi sunt, non eius qui pati
581 III, 1 | et veniturum et imperata facturum et domino suo servilia praestaturum
582 XVIII, 4| militibus familiarior umquam factus, sed iam Caligulam convicium
583 I, 2 | cum aciem longinquitas fallat, deinde propius adeuntibus
584 XIX, 2 | autem libertas nihil pati, fallimur: libertas est animum superponere
585 IX, 2 | summisso aut criminatione falsa aut inritatis in nos potentiorum
586 VII, 1 | decus nec ingentem imaginem falsae rei concipimus, sed qualem
587 VI, 7 | tabellas, quibus avaritia falso laeta divitias imaginatur:
588 XIX, 3 | quisque honestior genere fama patrimonio est, hoc se fortius
589 XIII, 3 | invidendum quam eius cui in magna familia cura optigit aegros insanosque
590 I, 1 | blande, ut fere domestici et familiares medici aegris corporibus,
591 XVIII, 4| nullo nomine militibus familiarior umquam factus, sed iam Caligulam
592 XII, 2 | magistratus gerunt et praetextam fascesque ac tribunal imitantur, hi
593 XV, 5 | ianitoribus turbam venali fastidio digerentibus, sed per hoc
594 XVIII, 2| adulterium suum narret et fastidium!~3.
595 I, 2 | intervallo apparebant redit lene fastigium.~3.
596 IX, 5 | manus obstinata patientia fatigando: ex hoc puta genere sapientem,
597 XVII, 3 | ipse plurima dicebat et in fauces concisas: sic inimicorum,
598 IX, 4 | Faveamus, obsecro vos, huic proposito
599 XIII, 1 | medicus irascitur? Quis febricitantis et a frigida prohibiti maledicta
600 VII, 3 | domo mea ponat, ille furtum fecerit, ego nihil perdiderim.~4.
601 IX, 1 | quicquam putet consilio fecisse, quod in uno sapiente est.
602 X, 2 | In quae fere delicati et felices incidunt; non vacat enim
603 XI, 1 | insolentesque faciant et male felicitatem ferentes, habet quo istum
604 I, 1 | interesse quantum inter feminas et mares non inmerito dixerim,
605 VI, 7 | publico vitiis destinata; feneratores perdiderunt tabellas, quibus
606 XIII, 4 | Num moleste feram, si mihi non reddiderit
607 V, 7 | quae dissipata et direpta ferebantur non iudicabat sua, sed adventicia
608 I, 3 | mentio M. Catonis, indigne ferebas, sicut es iniquitatis inpatiens,
609 XVIII, 1| contumeliosus, mira libidine ferebatur omnis aliqua nota feriendi,
610 XVIII, 4| contumelias putabat, ut sunt ferendarum inpatientes faciendarum
611 XI, 1 | faciant et male felicitatem ferentes, habet quo istum adfectum
612 XVIII, 1| ferebatur omnis aliqua nota feriendi, ipse materia risus benignissima:
613 II, 2 | Cato non cum feris manus contulit, quas consectari
614 III, 3 | invulnerabile est non quod non feritur, sed quod non laeditur:
615 XVIII, 2| in primis amicis habebat, ferocem virum et vix aequo animo
616 XV, 1 | iubebitur? si quid aliud ferre cogetur eorum quae excogitari
617 X, 4 | enim lapidis illi duritiam ferrive adserimus. Nulla virtus
618 VIII, 3 | fortunaeiniurias moderate fert, quanto magis hominum potentium,
619 XIV, 1 | accessit ac multa eruditio, ferum, cupiditatium incontinens.
620 XIV, 1 | cinerario inpulsos moleste ferunt et contumeliam vocant ostiari
621 IX, 1 | intemperantiam caeli, ut fervores morbosque et cetera forte
622 XVII, 2 | exprimit? quasi notiora illa fiant alio imitante quam nobis
623 IV, 3 | non eius qui pati ne si fiat quidem potest. Immo nescio
624 VI, 2 | promissum, cuius tibi, si parum fidei habeo, sponsorem dabo. Vix
625 IX, 5 | qui exercitatione longa ac fideli robur perpetiendi lassandique
626 X, 3 | quicquam in se esse nec fiduciae ostendit qui contumelia
627 XVII, 1 | In senatu flentem vidimus Fidum Cornelium, Nasonis Ovidi
628 XIX, 1 | quidquid horum ab inprudentibus fiet (fieri autem nisi ab inprudentibus
629 XV, 3 | magnitudinem intra certos fines tenet, male agit: vincit
630 VII, 1 | nostrum nusquam inveniri. Non fingimus istud humani ingenii vanum
631 XV, 2 | at illum in aliis mundi finibus sua virtus conlocavit, nihil
632 III, 2 | relictis negotiis Stoicus fio.'~3.
633 XIII, 1 | est autem quare hanc animi firmitatem non credas in virum sapientem
634 VI, 2 | Vix enim credis tantum firmitatis in hominem aut tantam animi
635 V, 1 | sic invenies servum qui flagellis quam colaphis caedi malit
636 X, 4 | amissio et patriae bello flagrantis calamitas: haec non nego
637 VIII, 2 | humile concupiscet, nihil flebit. ~3.
638 IV, 1 | exilierint, citra caelum tamen flectuntur.~2.
639 VI, 7 | Proinde istos interroga qui flent lamentantur, qui strictis
640 XVII, 1 | marinum dixerat. In senatu flentem vidimus Fidum Cornelium,
641 VIII, 2 | aequali et concordi cursu fluentia, secura, benigna, bono publico
642 XVIII, 1| palloris insaniam testantis foeditas erat, tanta oculorum sub
643 XIV, 2 | sapiens non accedet ad fores quas durus ianitor obsidet?'
644 XII, 1 | pueris magnitudine tantum formaque corporum differunt, ceterum
645 XII, 1 | trepidi et non ingenio sed formidine quieti? ~2.
646 I, 3 | dissuasuro legem toga in foro esset erepta quodque a rostris
647 XII, 2 | imitantur, hi eadem in campo foroque et in curia serio ludunt,
648 VII, 1 | exhibuimus, exhibebimus, raro forsitan magnisque aetatium intervallis
649 IX, 1 | fervores morbosque et cetera forte accidentia, nec de quoquam
650 III, 4 | quam si nulla fit; et illum fortem virum dicam quem bella non
651 VII, 2 | laeditur; non est autem fortior nequitia virtute; non potest
652 XVI, 2 | quod inter gladiatores fortissimos, quorum alter premit vulnus
653 V, 4 | contentus virtute, quae fortuitis non indiget ideoque nec
654 IX, 1 | casibus adnumerat; omne autem fortuitum circa nos saevit et in vilia.~
655 VIII, 3 | inpulsus maereat. Et si fortunaeiniurias moderate fert, quanto magis
656 VI, 4 | cuniculis ac latentibus fossis repente desidere et aequaturum
657 VI, 2 | inpulsae civitatis, inter fragorem templorum super deos suos
658 III, 5 | quidam in altum scopuli mare frangunt nec ipsi ulla saevitiae
659 IX, 1 | omnium non consilia, sed fraudes et insidiae et motus animorum
660 XIV, 2 | respondit, quod virgam eius fregit, quod ad dominum accessit
661 VI, 3 | magnos motus rerum circa se frementium securus aspiciat et dura
662 IX, 2 | sunt. Est et illa iniuria frequens, si lucrum alicuius excussum
663 VI, 3 | nec illis cedens nec his fretus unus idemque inter diversa
664 XIII, 1 | Quis febricitantis et a frigida prohibiti maledicta in malam
665 XVIII, 1| erat, tanta oculorum sub fronte anili latentium torvitas,
666 XVII, 1 | et vitam convulnerantia frontis illi firmitas constitit,
667 XVII, 4 | puto, non intellexit': adeo fructus contumeliae in sensu et
668 IV, 2 | proterve, petulanter, superbe, frustra temptatur.~3.
669 VI, 5 | relucentibus flammas per sanguinem fugi; filias meas quis casus
670 VI, 7 | qui hostem onerato sinu fugiunt.'~8.
671 XVII, 3 | risum et ad odium, scurram fuisse et venustum ac dicacem memoriae
672 VI, 4 | posse reperiri quae bene fundatum animum agitent.~5.
673 VI, 1 | Cogita nunc an huic fur aut calumniator aut vicinus
674 XIII, 2 | intueri dedignatur nec per furorem saevientium excipere convicia.
675 VII, 3 | in domo mea ponat, ille furtum fecerit, ego nihil perdiderim.~
676 XVIII, 5| facilitas ultionem omiserit, futurum aliquem qui poenas exigat
677 XVIII, 4| Herennio Macro, quod illum Gaium salutaverat, nec inpune
678 XIX, 3 | saxa sine vulnere circa galeas crepitantia; iniurias vero
679 XIII, 5 | contemni moleste ferat, suspici gaudeat. ~
680 XIX, 2 | facere se ex quo solo sibi gaudenda veniant, exteriora diducere
681 XIX, 2 | Nec his dolendum nec illis gaudendum; alioqui multa timore contumeliarum
682 IX, 3 | laetusque est, inde continuo gaudio elatus; adeo autem ad offensiones
683 VIII, 1 | ad se transferri sapiens gavisurus sit.~2.
684 IV, 3 | difficilem optas humano generi, innocentiam; et non fieri
685 XIX, 4 | possit, e re publica est generis humani [est]. ~
686 XVII, 1 | Cornelium, Nasonis Ovidi generum, cum illum Corbulo struthocamelum
687 XVII, 4 | Adice quod genus ultionis est eripereei qui
688 XIX, 3 | patrimonio est, hoc se fortius gerat, memor in prima acie altos
689 XIX, 4 | contrarium; vos enim rem geritis, illi parta victoria est.
690 XII, 2 | inter ipsos magistratus gerunt et praetextam fascesque
691 VII, 1 | ac vulgarem modum crebro gignuntur. Ceterum hic ipse M. Cato,
692 XVI, 2 | duos intersit? quod inter gladiatores fortissimos, quorum alter
693 VI, 7 | lamentantur, qui strictis gladiis nuda pro pecunia corpora
694 XVIII, 3| privatas iniurias ulciscentium gladiorum ingestum est, sed primus
695 VI, 2 | Inter micantis ubique gladios et militarem in rapina tumultum,
696 XVI, 4 | valetudinem et in crurum gracilitatem et in staturam: quae contumelia
697 V, 2 | vero evocant nomina parum grata auribus et digitorum motus
698 IX, 2 | est et quaestuosae domus gratia erepta: haec effugit sapiens,
699 XV, 3 | aspera et quaecumque toleratu gravia sunt audituque et visu refugienda:
700 V, 1 | contumelia. Prior illa natura gravior est, haec levior et tantum
701 V, 1 | levior et tantum delicatis gravis, qua non laeduntur homines
702 VI, 8 | Ergo ita habe, Serene, perfectum illum
703 XIV, 1 | Quid refert quam <beatam> habeant, quot lecticarios habentem,
704 III, 4 | merito certissima firmitas habeatur quae omnis incursus respuit?
705 XII, 1 | animum nos adversus pueros habemus, hunc sapiens adversus omnes
706 XIX, 1 | iniuriaeque vulgi in promiscuo habendae.~2.
707 XI, 1 | visusque nocturnos nihil habentis solidi atque veri.~ 2.
708 XIII, 4 | neglegit, ita et regis: 'habes sub te Parthos et Medos
709 III, 5 | circumfusa rigorem suum habitumque conservant, quemadmodum
710 VI, 5 | teneo, habeo quidquid mei habui. ~6.
711 XIV, 4 | Non diu in hoc haerebimus; quis enim nescit nihil
712 XII, 2 | ludunt, illi in litoribus harenae congestu simulacra domuum
713 II, 1 | inmortalis dedisse quam Ulixem et Herculem prioribus saeculis. Hos
714 IX, 2 | si magno labore adfectata hereditas aversa est et quaestuosae
715 XVIII, 4| cupidissimi: iratus fuit Herennio Macro, quod illum Gaium
716 IX, 1 | Omnia itaque sic patitur ut hiemis rigorem et intemperantiam
717 X, 2 | inhonorificum: 'ille me hodie non admisit, cum alios admitteret',
718 VI, 2 | deos suos cadentium uni homini pax fuit. Non est itaque
719 VIII, 3 | moderate fert, quanto magis hominum potentium, quos scit fortunae
720 IX, 3 | autem ad offensiones rerum hominumque non contrahitur ut ipsa
721 XIX, 3 | expectantibus. Quo quisque honestior genere fama patrimonio est,
722 V, 3 | nullum est, turpe autem ad honestis occupatum pervenire non
723 V, 3 | intrare eo ubi iam virtus honestumque est non potest); ergo, si
724 III, 3 | sapientem non imaginario honore verborum exornare constitui,
725 XIII, 5 | contumeliam sibi factam honorem habeat ei qui fecit; necesse
726 XIII, 2 | nihilo aestimat, eodem parum honorifice facta.~3.
727 XVI, 3 | pertinet, utraque exempla hortantur, contemnere iniurias et,
728 VI, 7 | pecunia corpora opponunt, qui hostem onerato sinu fugiunt.'~8.
729 XIII, 4 | arcum tibi non contigit, sed hostes taeterrimos, sed venales,
730 VI, 8 | Capitolium arcemue -- habent ista hostile vestigium: illa quae sapientem
731 VI, 5 | nescio; solus et senior et hostilia circa me omnia videns tamen
732 III, 4 | subigunt nec admota vis hostilis exterret, non cui pingue
733 VI, 3 | attollere se homo natus supra humana possit, an dolores damna,
734 XVI, 1 | videri potest aut supra humanae naturae mensuram? Ille ait
735 IV, 2 | potuisse contingi? Ut caelestia humanas manus effugiunt et ab his
736 VI, 8 | perfectum illum virum, humanis divinisque virtutibus plenum,
737 XIII, 4 | malus est? Ergo ut huius humanitatem inhumanitatemque neglegit,
738 IV, 3 | vellet.' Rem difficilem optas humano generi, innocentiam; et
739 VIII, 3 | Qui rationi innixus per humanos casus divino incedit animo,
740 VIII, 2 | et aliis salutaria, nihil humile concupiscet, nihil flebit. ~
741 X, 2 | Hunc adfectum movet humilitas animi contrahentis se ob
742 X, 3 | hic morsus non sine quadam humilitate animi evenit supprimentis
743 | I
744 I, 1 | qui adeo extra omnem teli iactum surrexit ut supra fortunam
745 V, 5 | precario utitur: quis autem iactura movetur alieni? Quodsi iniuria
746 XIV, 2 | accedet ad fores quas durus ianitor obsidet?' Ille vero, si
747 XV, 5 | apparatu, nullis adservatur ianitoribus turbam venali fastidio digerentibus,
748 XVIII, 3| ille cervicem mediam uno ictu decidit; plurimum deinde
749 X, 4 | Quid ergo est? quosdam ictus recipit, sed receptos evincit
750 XVIII, 6| respondit et deorum matrem Idaeam esse. ~
751 VI, 3 | cedens nec his fretus unus idemque inter diversa sit nec quicquam
752 V, 4 | quae fortuitis non indiget ideoque nec augeri nec minui potest;
753 III, 5 | Hoc igitur dico, sapientem nulli esse
754 XV, 1 | mensam vescique cum servis ignominiosa officia sortitis iubebitur?
755 XIV, 3 | maiore animo non agnovit quam ignovisset.~4.
756 II | Caput II~
757 III | Caput III~
758 | illic
759 | illorum
760 III, 3 | Ego vero sapientem non imaginario honore verborum exornare
761 VI, 7 | avaritia falso laeta divitias imaginatur: ego quidem omnia integra
762 VII, 1 | vanum decus nec ingentem imaginem falsae rei concipimus, sed
763 XVII, 2 | notiora illa fiant alio imitante quam nobis facientibus!
764 XII, 2 | praetextam fascesque ac tribunal imitantur, hi eadem in campo foroque
765 XVII, 2 | si quis sermonem nostrum imitatur, si quis incessum, si quis
766 X, 2 | in medio me lecto sed in imo conlocavit', et alia huius
767 III, 1 | infitias et veniturum et imperata facturum et domino suo servilia
768 IV, 3 | sicut maximum argumentum est imperatoris armis virisque pollentis
769 VIII, 3 | quod> minentur, in quo imperium suum fortuna consumit, aequo
770 V, 2 | digitorum motus et alia quae impetu quodam erroris inprovidi
771 IV, 1 | citra sapientiam omnes eorum impetus deficient quam quae nervo
772 XVII, 1 | prociderunt: tanta animorum inbecillitas est, ubi ratio discessit.~
773 XV, 2 | ne plura quidem. Sed ex inbecillitate vestra coniecturam capitis
774 VIII, 3 | per humanos casus divino incedit animo, non habet ubi accipiat
775 XIII, 2 | qui togati purpuratique incedunt, valentes colorati, male
776 VI, 5 | Erepsi modo e ruinis domus et incendiis undique relucentibus flammas
777 III, 1 | mihi intueri animum tuum incensum et effervescentem, paras
778 V, 7 | extrinsecus adfluentium lubrica et incerta possessio est. ~
779 XII, 1 | ceterum non minus vagi incertique, voluptatium sine dilectu
780 XVII, 2 | nostrum imitatur, si quis incessum, si quis vitium aliquod
781 VII, 6 | accepisse me. Multa enim incidere possunt quae summoveant
782 IV, 2 | ullam sagittam in solem incidisse aut demissis in profundum
783 I, 3 | Nuper cum incidisset mentio M. Catonis, indigne
784 II, 2 | persecutus est, nec in ea tempora incidit quibus credi posset caelum
785 X, 2 | fere delicati et felices incidunt; non vacat enim haec notare
786 V, 4 | contra casus indurata ut ne inclinari quidem, nedum vinci possit;
787 VI, 5 | omnia videns tamen integrum incolumemque esse censum meum profiteor:
788 XVI, 2 | repugnare: non negamus rem incommodam esse verberari et inpelli
789 V, 4 | est, inviolabilis, inmota, inconcussa, sic contra casus indurata
790 IX, 1 | insidiae et motus animorum inconditi sunt, quos casibus adnumerat;
791 XIV, 1 | eruditio, ferum, cupiditatium incontinens. Quidam se a cinerario inpulsos
792 XVI, 1 | exsurgit, quid apud nos incredibile videri potest aut supra
793 V, 4 | nam et in summum perducta incrementi non habent locum et nihil
794 III, 5 | caedi vel deteri potest sed incurrentia ultro retundit, quemadmodum
795 V, 4 | deminutio eius est in quem incurrit, nec potest quisquam iniuriam
796 VI, 8 | tuentur et a flamma et ab incursu tuta sunt, nullum introitum
797 III, 4 | firmitas habeatur quae omnis incursus respuit? Sic tu sapientem
798 VI, 4 | civitatium eversore munimenta incussu arietis labefieri et turrium
799 V, 2 | more puerorum, quibus metum incutit umbra et personarum deformitas
800 V, 7 | non invictum tantum sed indemnem esse testatus est; habebat
801 V, 4 | virtute, quae fortuitis non indiget ideoque nec augeri nec minui
802 XIV, 2 | obiecto cibo leniet nec indignabitur aliquid inpendere ut limen
803 XVI, 4 | ridemus, coram pluribus indignamur, et eorum aliis libertatem
804 XVII, 4 | contumeliae in sensu et indignatione patientis est. Deinde non
805 III, 2 | interest utrum sapientem extra indignationem an extra iniuriam ponas.
806 XVII, 1 | Chrysippus ait quendam indignatum, quod illum aliquis vervecem
807 I, 3 | incidisset mentio M. Catonis, indigne ferebas, sicut es iniquitatis
808 I, 3 | Vatinios posuisset, et tibi indignum videbatur quod illi dissuasuro
809 XVI, 1 | quoque, qui corpori plurimum indulsit, adversus iniurias exsurgit,
810 V, 4 | inconcussa, sic contra casus indurata ut ne inclinari quidem,
811 V, 2 | Ad tantas ineptias perventum est ut non dolore
812 XV, 4 | Epicurus, quem vos patronum inertiae vestrae adsumitis putatisque
813 I, 1 | ingressi viam non ut amoena ineuntibus videatur curae habent, sed
814 III, 4 | lacessitur, cum dubiae sint vires inexpertae, at merito certissima firmitas
815 VI, 8 | introitum praebent, excelsa, inexpugnabilia, dis aequa. ~
816 III, 5 | Quomodo quorundam lapidum inexpugnabilis ferro duritia est nec secari
817 VI, 8 | perdere. Bona eius solidis et inexsuperabilibus munimentis praecincta sunt.
818 XI, 2 | matris turbavit laceravitque infans et sputo adspersit aut nudavit
819 XI, 2 | Simul illud cogitat, omnes inferiores esse quam ut illis audacia
820 IV, 1 | enim intervallo a contactu inferiorum abductus est quam ut ulla
821 XIX, 3 | sustineat. Etiam si premeris et infesta vi urgeris, cedere tamen
822 X, 3 | Nimio otio ingenia natura infirma et muliebria et inopia verae
823 III, 1 | servum esse, idem non itis infitias et veniturum et imperata
824 XIX, 3 | alia armis, alia pectori infixa, non deiectus, ne motus
825 XI, 1 | habet quo istum adfectum inflatum respuat, pulcherrimam virtutem
826 X, 3 | Nimio otio ingenia natura infirma et muliebria
827 VII, 1 | Non fingimus istud humani ingenii vanum decus nec ingentem
828 XII, 1 | adpetentes, trepidi et non ingenio sed formidine quieti? ~2.
829 VII, 1 | ingenii vanum decus nec ingentem imaginem falsae rei concipimus,
830 III, 1 | nedum credi possint. Deinde ingentia locuti cum pauperem negastis
831 XV, 2 | vestra coniecturam capitis ingentis animi, et cum cogitastis
832 XV, 1 | eorum quae excogitari pudori ingenuo molesta possunt?'~2.
833 XVIII, 3| iniurias ulciscentium gladiorum ingestum est, sed primus vir fuit
834 I, 1 | qua licet: Stoici virilem ingressi viam non ut amoena ineuntibus
835 X, 2 | contrahentis se ob dictum factum inhonorificum: 'ille me hodie non admisit,
836 XIII, 4 | Ergo ut huius humanitatem inhumanitatemque neglegit, ita et regis: '
837 V, 7 | bona, in quae non est manus iniectio, at quae dissipata et direpta
838 IX, 5 | perpetiendi lassandique omnem inimicam vim consecuti sunt. ~
839 XVII, 3 | in fauces concisas: sic inimicorum, quos plures habebat quam
840 I, 3 | indigne ferebas, sicut es iniquitatis inpatiens, quod Catonem
841 XIX, 1 | neglegendum et honores iniuriaeque vulgi in promiscuo habendae.~
842 XIX, 2 | libertas est animum superponere iniuriis et eum facere se ex quo
843 XVIII, 5| a procace et superbo et iniurioso, quae vitia numquam in uno
844 XVI, 3 | est; si inmerito, illi qui iniusta facit erubescendum est.'~
845 VIII, 1 | Praeterea iustitia nihil iniustum pati potest, quia non coeunt
846 VI, 7 | ego quidem omnia integra inlibataque habeo. Proinde istos interroga
847 II, 2 | multiformi malo, et cum potentiae inmensa cupiditate, quam totus orbis
848 XVIII, 1| crurum et enormitatem pedum. Inmensum est, si velim singula referre
849 XVI, 4 | iocis temperatis delectamur, inmodicis irascimur. ~
850 II, 1 | sapientis viri nobis deos inmortalis dedisse quam Ulixem et Herculem
851 XVIII, 6| quam cum ab uxore Xanthippe inmunda aqua perfunderetur. Antistheni
852 II, 2 | posset caelum umeris unius inniti: excussa iam antiqua credulitate
853 VIII, 3 | Qui rationi innixus per humanos casus divino
854 IV, 3 | difficilem optas humano generi, innocentiam; et non fieri eorum interest
855 X, 3 | infirma et muliebria et inopia verae iniuriae lascivientia
856 I, 3 | ferebas, sicut es iniquitatis inpatiens, quod Catonem aetas sua
857 XVIII, 4| putabat, ut sunt ferendarum inpatientes faciendarum cupidissimi:
858 XVI, 2 | incommodam esse verberari et inpelli et aliquo membro carere,
859 IX, 3 | illum iniuria, et movet et inpellit; caret autem ira sapiens,
860 XIV, 2 | nec indignabitur aliquid inpendere ut limen transeat, cogitans
861 VI, 7 | amores suos et magno pudoris inpendio dilecta scorta, ambitiosi
862 XIX, 3 | adfectatorque sapientiae. Inperfectis enim et adhuc ad publicum
863 XIV, 1 | tollendus est, quanta voluptate inplendus animus ex alienorum errorum
864 VI, 1 | calumniator aut vicinus inpotens aut dives aliquis regnum
865 I, 3 | factionis manus traditus voces inprobas et sputa et omnis alias
866 XV, 1 | contumeliam, si obscenorum vocibus inprobis per forum agetur? si in
867 V, 2 | quae impetu quodam erroris inprovidi refugiunt.~3.
868 XIV, 1 | quam laxam sellam? aeque inprudens animal est et, nisi scientia
869 XI, 3 | mercantur procaces et illorum inpudentiam acuunt ac sub magistro habent,
870 VI, 2 | et sanguinem stragemque inpulsae civitatis, inter fragorem
871 XIV, 1 | incontinens. Quidam se a cinerario inpulsos moleste ferunt et contumeliam
872 VIII, 3 | nedum ut ad singulorum inpulsus maereat. Et si fortunaeiniurias
873 XVIII, 4| illum Gaium salutaverat, nec inpune cessit primipilari quod
874 XIX, 2 | exteriora diducere a se, ne inquieta agenda sit vita omnium risus,
875 IX, 2 | aut criminatione falsa aut inritatis in nos potentiorum odiis
876 I, 3 | et sputa et omnis alias insanae multitudinis contumelias
877 XVIII, 1| benignissima: tanta illi palloris insaniam testantis foeditas erat,
878 III, 1 | cum sapientem negastis insanire, non negatis et alienari
879 XIII, 3 | familia cura optigit aegros insanosque compescere.~4.
880 IX, 1 | consilia, sed fraudes et insidiae et motus animorum inconditi
881 XI, 1 | partem contumeliarum superbi insolentesque faciant et male felicitatem
882 X, 2 | enim haec notare cui peiora instant.~3.
883 VI, 7 | imaginatur: ego quidem omnia integra inlibataque habeo. Proinde
884 VI, 5 | circa me omnia videns tamen integrum incolumemque esse censum
885 II, 1 | cupiditate correpti non intellegebant se dum vendunt et venire:
886 VII, 3 | iniuriam accepit.' Hoc loco intellegere nos oportet posse evenire
887 I, 3 | Catonem aetas sua parum intellexisset, quod supra Pompeios et
888 XVII, 4 | o miserum me! puto, non intellexit': adeo fructus contumeliae
889 XIX, 2 | detegemus hunc adfectum intemperanti libertate. Non est autem
890 IX, 1 | patitur ut hiemis rigorem et intemperantiam caeli, ut fervores morbosque
891 XIII, 2 | aliter videt quam aegros intemperantis. Itaque ne succenset quidem,
892 IV, 1 | servientium validi, nocere intendent, tam citra sapientiam omnes
893 XIV, 4 | sidera contrarium mundo iter intendunt, ita hic adversus opinionem
894 VII, 6 | summoveant iniuriam: ut intentatam manum deicere aliquis casus
895 XVI, 2 | significat nihil esse et intercedi non patitur.~3.
896 VII, 6 | res repellere et in medio intercipere, ut et factae sint nec acceptae. ~
897 X, 3 | pars maior constat vitio interpretantis. Itaque nec prudentiae quicquam
898 VI, 7 | inlibataque habeo. Proinde istos interroga qui flent lamentantur, qui
899 V, 6 | hoc Stilbon philosophus interrogatus num aliquid perdidisset, '
900 XVI, 2 | Quaeris quid inter duos intersit? quod inter gladiatores
901 VII, 1 | forsitan magnisque aetatium intervallis unum; neque enim magna et
902 XV, 4 | inquit 'sapienti fortuna intervenit.' Quam paene emisit viri
903 XV, 3 | tolerabile sapienti, illud intolerabile, et animi magnitudinem intra
904 XV, 3 | intolerabile, et animi magnitudinem intra certos fines tenet, male
905 V, 3 | malum est turpitudo, quae intrare eo ubi iam virtus honestumque
906 VI, 8 | contuleris, quos Alexander intravit, non Carthaginis aut Numantiae
907 VIII, 2 | pergensque excelsa, ordinata, intrepida, aequali et concordi cursu
908 VI, 8 | incursu tuta sunt, nullum introitum praebent, excelsa, inexpugnabilia,
909 III, 3 | est quod sacrilegum non inveniat, sed non ideo divina minus
910 V, 1 | nihil acerbius putent; sic invenies servum qui flagellis quam
911 XVII, 4 | deerit illi aliquando par; invenietur qui te quoque vindicet. ~
912 VII, 1 | sapientem nostrum nusquam inveniri. Non fingimus istud humani
913 XII, 2 | occupati tutelae corporum inventa in periculum verterunt.
914 II, 1 | sapientes pronuntiaverunt, invictos laboribus et contemptores
915 XIII, 3 | non magis habere quicquam invidendum quam eius cui in magna familia
916 I, 2 | pars saxa rupesque habet et invii speciem, sicut pleraque
917 V, 4 | nec detrahit: libera est, inviolabilis, inmota, inconcussa, sic
918 XVII, 2 | facientibus! Senectutem quidam inviti audiunt et canos et alia
919 III, 3 | positam non tacturi adpetant; invulnerabile est non quod non feritur,
920 XVI, 4 | In capitis mei levitatem iocatus est et in oculorum valetudinem
921 XVI, 4 | in nos dicere adsuevimus; iocis temperatis delectamur, inmodicis
922 XII, 3 | horum contumelias sapiens ut iocos accipit, et aliquando illos
923 XI, 3 | maledictum vocare, a servulo ioculare convicium! ~
924 | ipso
925 XIII, 1 | enim phrenetico medicus irascitur? Quis febricitantis et a
926 VIII, 3 | ultra quod nihil habent iratae leges ac saevissimi domini <
927 XVIII, 4| faciendarum cupidissimi: iratus fuit Herennio Macro, quod
928 XI, 3 | quanta autem dementia est isdem modo delectari, modo offendi,
929 | istam
930 | isto
931 VI, 7 | inlibataque habeo. Proinde istos interroga qui flent lamentantur,
932 | istud
933 | istum
934 | it
935 XIV, 4 | sidera contrarium mundo iter intendunt, ita hic adversus
936 III, 1 | negastis servum esse, idem non itis infitias et veniturum et
937 XV, 1 | ignominiosa officia sortitis iubebitur? si quid aliud ferre cogetur
938 XIII, 3 | coluerit, nec contumeliam iudicabit, si illi homo plebis ultimae
939 XIII, 5 | sapientis est. Nec committet ut iudicando contumeliam sibi factam
940 XIV, 4 | respicit quid homines turpe iudicent aut miserum, non it qua
941 VI, 2 | Non est itaque quod audax iudices promissum, cuius tibi, si
942 XI, 3 | ita demum sibi in convivas ius facit, si coepit a domino;
943 II, 1 | quidem Catone securum te esse iussi; nullam enim sapientem nec
944 VIII, 1 | Praeterea iustitia nihil iniustum pati potest,
945 VIII, 2 | prodesse, quoniam divina nec iuvari desiderant nec laedi possunt,
946 XIX, 4 | excipite et opinione ac voto iuvate: esse aliquid invictum,
947 XII, 1 | omnes quibus etiam post iuventam canosque puerilitas est.
948 IV | Caput IV~
949 IX | Caput IX~
950 VI, 4 | munimenta incussu arietis labefieri et turrium altitudinem cuniculis
951 IX, 2 | praemium diu captatum, si magno labore adfectata hereditas aversa
952 II, 1 | pronuntiaverunt, invictos laboribus et contemptores voluptatis
953 XI, 2 | et crines matris turbavit laceravitque infans et sputo adspersit
954 III, 3 | Quid ergo? nemo erit qui lacessat, qui temptet?' Nihil in
955 IV, 3 | ostendat tranquillitas inter lacessentia, sicut maximum argumentum
956 III, 4 | non vincitur quam quod non lacessitur, cum dubiae sint vires inexpertae,
957 XVII, 1 | adversus hoc tam absurdum lacrimae prociderunt: tanta animorum
958 V, 2 | deformitas et depravata facies, lacrimas vero evocant nomina parum
959 V, 5 | alieni? Quodsi iniuria nihil laedere potest ex his quae propria
960 VII, 2 | validius debet esse quod laedit eo quod laeditur; non est
961 V, 1 | delicatis gravis, qua non laeduntur homines sed offenduntur.
962 VI, 7 | tabellas, quibus avaritia falso laeta divitias imaginatur: ego
963 IX, 3 | fieri. Inde tam erectus laetusque est, inde continuo gaudio
964 VI, 7 | istos interroga qui flent lamentantur, qui strictis gladiis nuda
965 XVIII, 3| sermo non pro manu erat, languidus sono et, ni facta nosses,
966 XII, 2 | magnum aliquid agentes in lapidibus ac parietibus et tectis
967 X, 4 | sentire sapientem; nec enim lapidis illi duritiam ferrive adserimus.
968 III, 5 | penetrabilis. Quomodo quorundam lapidum inexpugnabilis ferro duritia
969 X, 3 | et inopia verae iniuriae lascivientia his commoventur, quorum
970 IX, 5 | fideli robur perpetiendi lassandique omnem inimicam vim consecuti
971 VI, 4 | altitudinem cuniculis ac latentibus fossis repente desidere
972 XVIII, 1| oculorum sub fronte anili latentium torvitas, tanta capitis
973 IX, 2 | quoque cogita, iniuriarum latissime patere materiam <in> illis
974 VII, 4 | si non nocuit. Non minus latro est cuius telum opposita
975 IX, 2 | quaeque alia inter togatos latrocinia sunt. Est et illa iniuria
976 XVIII, 6| Respiciamus eorum exempla quorum laudamus patientiam, ut Socratis,
977 XIV, 1 | quam oneratas aures, quam laxam sellam? aeque inprudens
978 XIV, 1 | quam <beatam> habeant, quot lecticarios habentem, quam oneratas
979 X, 2 | risit', et 'non in medio me lecto sed in imo conlocavit',
980 I, 3 | videbatur quod illi dissuasuro legem toga in foro esset erepta
981 XVIII, 4| castris natus et alumnus legionum vocari solebat, nullo nomine
982 I, 2 | intervallo apparebant redit lene fastigium.~3.
983 XIV, 2 | canem acrem obiecto cibo leniet nec indignabitur aliquid
984 V, 1 | natura gravior est, haec levior et tantum delicatis gravis,
985 XIX, 3 | contumeliasque debere versari: omnia leviora accident expectantibus.
986 XVI, 4 | dicitur? In capitis mei levitatem iocatus est et in oculorum
987 XIX, 4 | pervenitis, alite in animis libentesque meliora excipite et opinione
988 V, 4 | dat, ideo nec detrahit: libera est, inviolabilis, inmota,
989 XVII, 3 | is non possit qui studiis liberalibus et sapientiae cultu ad aliquem
990 XIV, 2 | sibi placet quod ostiario libere respondit, quod virgam eius
991 X, 4 | et debilitas aut amicorum liberorumque amissio et patriae bello
992 XIX, 2 | hunc adfectum intemperanti libertate. Non est autem libertas
993 XV, 5 | limen vacuum et ab ostiariis liberum fortuna non transit: scit
994 XVIII, 1| abundabat contumeliosus, mira libidine ferebatur omnis aliqua nota
995 VI, 7 | isti divites patrimonia, libidinosi amores suos et magno pudoris
996 XVIII, 2| principem scire, et usque eo licentiam pervenisse ut, non dico
997 X, 3 | novit nullique tantum de se licere renuntiat sibi et omnis
998 | licet
999 XIX, 2 | vita omnium risus, omnium linguas timenti. Quis enim est qui
1000 XII, 2 | curia serio ludunt, illi in litoribus harenae congestu simulacra
|