abduc-emi | emine-litor | loca-refer | refug-xviii
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1001 VI, 7 | ambitiosi curiam et forum et loca exercendis in publico vitiis
1002 VIII, 3 | et dolores, ignominias, locorum commutationes, orbitates,
1003 XIX, 3 | tuere. Quaeris quis hic sit locus? viri.~4.
1004 III, 1 | possint. Deinde ingentia locuti cum pauperem negastis esse
1005 IX, 5 | eorum qui exercitatione longa ac fideli robur perpetiendi
1006 XIX, 3 | clamorem hostium ferat et longinqua tela et saxa sine vulnere
1007 I, 2 | videri solent, cum aciem longinquitas fallat, deinde propius adeuntibus
1008 I, 2 | speciem, sicut pleraque ex longinquo speculantibus abscisa et
1009 XII, 2 | verterunt. Ergo par pueris longiusque progressis, sed in alia
1010 XV, 4 | viri vocem! Vis tu fortius loqui et illam ex toto summovere?~
1011 V, 7 | extrinsecus adfluentium lubrica et incerta possessio est. ~
1012 IX, 2 | illa iniuria frequens, si lucrum alicuius excussum est aut
1013 XI, 3 | quisque contemptissimus [et ut ludibrium] est, ita solutissimae linguae
1014 XII, 2 | foroque et in curia serio ludunt, illi in litoribus harenae
1015 VI, 4 | aggerem crescere, at nulla machinamenta posse reperiri quae bene
1016 XVIII, 4| cupidissimi: iratus fuit Herennio Macro, quod illum Gaium salutaverat,
1017 VIII, 3 | ut ad singulorum inpulsus maereat. Et si fortunaeiniurias
1018 XII, 2 | orbium, quod illi inter ipsos magistratus gerunt et praetextam fascesque
1019 XI, 3 | inpudentiam acuunt ac sub magistro habent, qui probra meditate
1020 XI, 1 | Praeterea cum magnam partem contumeliarum superbi
1021 XI, 1 | virtutem omnium [animi], magnanimitatem: illa quidquid eiusmodi
1022 III, 2 | prima specie pulchrum atque magnificum est, nec iniuriam nec contumeliam
1023 VII, 1 | exhibebimus, raro forsitan magnisque aetatium intervallis unum;
1024 VI, 3 | damna, ulcerationes vulnera, magnos motus rerum circa se frementium
1025 X, 3 | commoventur, quorum pars maior constat vitio interpretantis.
1026 XV, 2 | tangent illum parva, ne maiora quidem; si non tangent pauca,
1027 XII, 2 | progressis, sed in alia maioraque error est.~3.
1028 XI, 2 | iniuria notat; nemo autem maiorem melioremque contemnit, etiam
1029 XII, 1 | animi mala sunt auctique in maius errores, qui a pueris magnitudine
1030 XIII, 1 | frigida prohibiti maledicta in malam partem accipit?~2.
1031 VII, 2 | Iniuria in bonos nisi a malis non temptatur; bonis inter
1032 V, 1 | flagellis quam colaphis caedi malit et qui mortem ac verbera
1033 XIII, 4 | Castoris negotiantur nequam mancipia ementes vendentesque, quorum
1034 XI, 3 | Eadem causa est cur nos mancipiorum nostrorum urbanitas in dominos
1035 VII, 5 | Quod dico conabor facere manifestum. Possum pedes movere ut
1036 III, 5 | quidam in altum scopuli mare frangunt nec ipsi ulla saevitiae
1037 I, 1 | quantum inter feminas et mares non inmerito dixerim, cum
1038 XVII, 1 | quod illum aliquis vervecem marinum dixerat. In senatu flentem
1039 XVIII, 2| non dico amico, sed tantum marito princeps et adulterium suum
1040 XVIII, 6| perfunderetur. Antistheni mater barbara et Thraessa obiciebatur:
1041 IX, 2 | iniuriarum latissime patere materiam <in> illis per quae periculum
1042 XVIII, 6| obiciebatur: respondit et deorum matrem Idaeam esse. ~
1043 XI, 2 | parentium feriunt et crines matris turbavit laceravitque infans
1044 | meam
1045 XIII, 2 | petulantius ausi sunt adversus medentem, et quo animo honores eorum
1046 I, 1 | optimum et celerrimum est medentur sed qua licet: Stoici virilem
1047 XVIII, 3| sustulit, ille cervicem mediam uno ictu decidit; plurimum
1048 I, 1 | domestici et familiares medici aegris corporibus, non qua
1049 XI, 3 | magistro habent, qui probra meditate effundant, nec has contumelias
1050 VI, 2 | cadere; sed is prodit in medium qui dicat:~3.
1051 XIII, 3 | non tangetur, si illum rex Medorum Attalusve Asiae salutantem
1052 XIII, 4 | habes sub te Parthos et Medos et Bactrianos, sed quos
1053 V, 6 | Megaram Demetrius ceperat, cui cognomen
1054 VI, 3 | et se quoque ea parte qua melior est.~4.
1055 XIX, 4 | alite in animis libentesque meliora excipite et opinione ac
1056 XI, 2 | notat; nemo autem maiorem melioremque contemnit, etiam si facit
1057 III, 4 | respuit? Sic tu sapientem melioris scito esse naturae, si nulla
1058 XVI, 2 | verberari et inpelli et aliquo membro carere, sed omnia ista negamus
1059 XIX, 3 | est, hoc se fortius gerat, memor in prima acie altos ordines
1060 XVII, 3 | fuisse et venustum ac dicacem memoriae proditum est. In pedes suos
1061 XIII, 3 | scit enim illos nihil a mendicis differre, immo miseriores
1062 XIII, 3 | placebit sibi, si illum mendicus coluerit, nec contumeliam
1063 XV, 1 | convivio regis recumbere infra mensam vescique cum servis ignominiosa
1064 XVI, 1 | aut supra humanae naturae mensuram? Ille ait iniurias tolerabiles
1065 IX, 3 | quod iniuriam nemo inmota mente accipit, sed ad sensum eius
1066 I, 3 | Nuper cum incidisset mentio M. Catonis, indigne ferebas,
1067 VII, 1 | hic ipse M. Cato, a cuius mentione haec disputatio processit,
1068 XI, 3 | est. Pueros quidam in hoc mercantur procaces et illorum inpudentiam
1069 VIII, 3 | universa circumveniant, non mergunt, nedum ut ad singulorum
1070 XIII, 4 | et Bactrianos, sed quos metu contines, sed propter quos
1071 VI, 2 | Inter micantis ubique gladios et militarem
1072 VI, 2 | micantis ubique gladios et militarem in rapina tumultum, inter
1073 XVIII, 4| vocari solebat, nullo nomine militibus familiarior umquam factus,
1074 XVIII, 3| Chaereae contra, tribuno militum, sermo non pro manu erat,
1075 VIII, 3 | saevissimi domini <quod> minentur, in quo imperium suum fortuna
1076 XVIII, 3| sed primus vir fuit qui minime visus est.~4.
1077 III, 1 | suo servilia praestaturum ministeria: ita sublato alte supercilio
1078 X, 1 | contumeliam refutabimus. Est minor iniuria, quam queri magis
1079 X, 4 | et comprimit, haec vero minora ne sentit quidem nec adversus
1080 V, 4 | indiget ideoque nec augeri nec minui potest; nam et in summum
1081 XII, 2 | talorum nucumve et aeris minuti avaritia est, his auri argentique
1082 XVIII, 1| abundabat contumeliosus, mira libidine ferebatur omnis
1083 VIII, 1 | potest fieri. Nec est quod mireris, si nemo illi potest iniuriam
1084 X, 3 | sibi et omnis has, quas non miserias animorum sed molestias dixerim,
1085 XIII, 3 | mendicis differre, immo miseriores esse; illi enim exiguo,
1086 IX, 3 | perturbatione vir ereptus erroribus, moderator sui, altae quietis et placidae.
1087 | modum
1088 VI, 8 | Carthaginis aut Numantiae moenia una manu capta, non Capitolium
1089 II, 2 | degenerantis et pessum sua mole sidentis stetit solus et
1090 XV, 1 | excogitari pudori ingenuo molesta possunt?'~2.
1091 X, 3 | non miserias animorum sed molestias dixerim, non vincit sed
1092 XII, 2 | ac parietibus et tectis moliendis occupati tutelae corporum
1093 XV, 4 | vestrae adsumitis putatisque mollia ac desidiosa praecipere
1094 I, 1 | nata sit. Ceteri sapientes molliter et blande, ut fere domestici
1095 XVIII, 3| aliter exprobrans armato mollitiam; haec ipse perlucidus, crepidatus,
1096 II, 2 | venatoris agrestisque est, nec monstra igne ac ferro persecutus
1097 III, 1 | emittere et quidquid vis morbi cogit audere; cum sapientem
1098 XIII, 2 | succenset quidem, si quid in morbo petulantius ausi sunt adversus
1099 XVII, 3 | quos plures habebat quam morbos, et in primis Ciceronis
1100 IX, 1 | intemperantiam caeli, ut fervores morbosque et cetera forte accidentia,
1101 V, 2 | doloris opinione vexemur, more puerorum, quibus metum incutit
1102 XVII, 1 | adversus alia maledicta mores et vitam convulnerantia
1103 X, 3 | contemptum se iudicat, et hic morsus non sine quadam humilitate
1104 VIII, 2 | proximusque dis consistit, excepta mortalitate similis deo. Ad illa nitens
1105 VII, 5 | non possum ut pedes non moveam; possum, quamvis in aqua
1106 XIII, 5 | demiserit eo ut aut iniuria moveatur aut contumelia, non poterit
1107 XIII, 5 | Nullius ergo movebitur contumelia; omnes enim inter
1108 VII, 5 | manifestum. Possum pedes movere ut non curram: currere non
1109 II, 1 | quod rei publicae nomine movereris, quam hinc P. Clodius, hinc
1110 V, 5 | utitur: quis autem iactura movetur alieni? Quodsi iniuria nihil
1111 X, 3 | ingenia natura infirma et muliebria et inopia verae iniuriae
1112 XIX, 2 | salutaribus, non occurremus, dum muliebris nos cura angit aliquid contra
1113 XIV, 1 | contumeliam fieri putent posse a muliere. Quid refert quam <beatam>
1114 XIII, 3 | suspiciet quidem, si illum multi divites suspexerint -- scit
1115 II, 2 | sollertiam cum ambitu congressus, multiformi malo, et cum potentiae inmensa
1116 IV, 2 | tum, cum stolidus ille rex multitudine telorum diem obscuraret,
1117 I, 3 | sputa et omnis alias insanae multitudinis contumelias pertulisset. ~
1118 XV, 2 | ponitis; at illum in aliis mundi finibus sua virtus conlocavit,
1119 XIV, 4 | sed ut sidera contrarium mundo iter intendunt, ita hic
1120 VIII, 1 | quod accipere possit loco muneris, et malus nihil potest dignum
1121 VI, 4 | tot civitatium eversore munimenta incussu arietis labefieri
1122 VI, 8 | solidis et inexsuperabilibus munimentis praecincta sunt. Non Babylonios
1123 VI, 8 | sunt. Non Babylonios illis muros contuleris, quos Alexander
1124 VI, 6 | Caduca illa et dominum mutantia ubi sint nescio: quod ad
1125 V, 4 | oculos tenet, nihil ex vultu mutat sive illi dura sive secunda
1126 III, 1 | quae ceteri descenditis mutatis rerum nominibus.~2.
1127 XIII, 3 | plebis ultimae salutanti mutuam salutationem non reddiderit,
1128 XVIII, 2| princeps et adulterium suum narret et fastidium!~3.
1129 XVII, 1 | vidimus Fidum Cornelium, Nasonis Ovidi generum, cum illum
1130 VII, 5 | quamvis in aqua sim, non natare: si nato, non possum in
1131 VII, 5 | aqua sim, non natare: si nato, non possum in aqua non
1132 XVII, 3 | Vatinium, hominem natum et ad risum et ad odium,
1133 X, 2 | quid vocem nisi querellas nausiantis animi? In quae fere delicati
1134 II, 2 | simulque extincta sunt quae nefas erat dividi; neque enim
1135 III, 2 | adsiduitate, patientia; si negas accepturum iniuriam, id
1136 XIV, 3 | remisit quidem, sed factam negavit; maiore animo non agnovit
1137 XIX, 1 | inprudentibus non potest) neglegendum et honores iniuriaeque vulgi
1138 XIII, 4 | humanitatem inhumanitatemque neglegit, ita et regis: 'habes sub
1139 X, 4 | flagrantis calamitas: haec non nego sentire sapientem; nec enim
1140 XIII, 4 | aliquis ex his qui ad Castoris negotiantur nequam mancipia ementes
1141 III, 2 | facere, omnibus relictis negotiis Stoicus fio.'~3.
1142 IV, 2 | demissis in profundum catenis Neptunum potuisse contingi? Ut caelestia
1143 XIII, 4 | ad Castoris negotiantur nequam mancipia ementes vendentesque,
1144 VII, 2 | laeditur; non est autem fortior nequitia virtute; non potest ergo
1145 IV, 1 | impetus deficient quam quae nervo tormentisve in altum exprimuntur,
1146 XVIII, 3| erat, languidus sono et, ni facta nosses, suspectior.
1147 XIII, 2 | quo animo honores eorum nihilo aestimat, eodem parum honorifice
1148 X, 3 | Nimio otio ingenia natura infirma
1149 VIII, 2 | mortalitate similis deo. Ad illa nitens pergensque excelsa, ordinata,
1150 VII, 4 | Potest aliquis nocens fieri, quamvis non nocuerit.
1151 III, 4 | naturae, si nulla illi iniuria nocet, quam si nulla fit; et illum
1152 IV, 2 | conflant nihil divinitati nocetur, ita quidquid fit in sapientem
1153 XI, 1 | species somniorum visusque nocturnos nihil habentis solidi atque
1154 VII, 4 | nocens fieri, quamvis non nocuerit. Si quis cum uxore sua tamquam
1155 VII, 4 | obligavit, etiam si non nocuit. Non minus latro est cuius
1156 XIV, 1 | vocant ostiari difficultatem, nomenculatoris superbiam, cubiculari supercilium:
1157 V, 2 | facies, lacrimas vero evocant nomina parum grata auribus et digitorum
1158 III, 1 | descenditis mutatis rerum nominibus.~2.
1159 XVIII, 3| languidus sono et, ni facta nosses, suspectior. Huic Gaius
1160 XVIII, 5| ipsum solacio erit, etiam si nostra facilitas ultionem omiserit,
1161 | nostri
1162 XI, 3 | est cur nos mancipiorum nostrorum urbanitas in dominos contumeliosa
1163 X, 2 | conlocavit', et alia huius notae, quae quid vocem nisi querellas
1164 XI, 2 | contempsit tali iniuria notat; nemo autem maiorem melioremque
1165 XVII, 2 | linguae exprimit? quasi notiora illa fiant alio imitante
1166 X, 3 | contemnitur, magnitudinem suam novit nullique tantum de se licere
1167 XIII, 4 | taeterrimos, sed venales, sed novum aucupantes dominum.'~5.
1168 IV, 1 | abductus est quam ut ulla vis noxia usque ad illum vires suas
1169 XII, 2 | dixerit quod illis talorum nucumve et aeris minuti avaritia
1170 VI, 7 | lamentantur, qui strictis gladiis nuda pro pecunia corpora opponunt,
1171 XI, 2 | infans et sputo adspersit aut nudavit in conspectu suorum tegenda
1172 II, 1 | Catone securum te esse iussi; nullam enim sapientem nec iniuriam
1173 X, 3 | magnitudinem suam novit nullique tantum de se licere renuntiat
1174 XV, 5 | strepitu, sine apparatu, nullis adservatur ianitoribus turbam
1175 VI, 8 | intravit, non Carthaginis aut Numantiae moenia una manu capta, non
1176 XV, 2 | In quantumcumque ista vel numero vel magnitudine creverint,
1177 | Numquid
1178 | Nuper
1179 | nusquam
1180 V, 7 | iudicabat sua, sed adventicia et nutum fortunae sequentia. Ideo
1181 XVIII, 6| mater barbara et Thraessa obiciebatur: respondit et deorum matrem
1182 XIV, 2 | erit, tamquam canem acrem obiecto cibo leniet nec indignabitur
1183 XIX, 2 | audiendi. Aliquando etiam obirati potentibus detegemus hunc
1184 VII, 4 | venenum ille dando scelere se obligavit, etiam si non nocuit. Non
1185 III, 5 | sapientem nulli esse iniuriae obnoxium; itaque non refert quam
1186 XV, 3 | et visu refugienda: non obruetur eorum coetu et qualis singulis,
1187 XIII, 2 | suos medicus, quorum nec obscena, si remedio egent, contrectare
1188 XI, 2 | suorum tegenda et verbis obscenioribus non pepercit, et nihil horum
1189 XV, 1 | accipiet contumeliam, si obscenorum vocibus inprobis per forum
1190 IV, 2 | multitudine telorum diem obscuraret, ullam sagittam in solem
1191 IX, 4 | Faveamus, obsecro vos, huic proposito aequisque
1192 I, 1 | conferat, sed altera pars ad obsequendum, altera imperio nata sit.
1193 XVIII, 1| adspersi deformitas; adice obsessam saetis cervicem et exilitatem
1194 XIV, 2 | fores quas durus ianitor obsidet?' Ille vero, si res necessaria
1195 XV, 3 | singulis, talis universis obsistet. Qui dicit illud tolerabile
1196 IX, 5 | vicerunt caedentium manus obstinata patientia fatigando: ex
1197 XII, 2 | parietibus et tectis moliendis occupati tutelae corporum inventa
1198 V, 3 | turpe autem ad honestis occupatum pervenire non potest, iniuria
1199 XVII, 2 | si ultro illam et prior occupes; nemo risum praebuit qui
1200 XIX, 2 | aliquando etiam salutaribus, non occurremus, dum muliebris nos cura
1201 V, 4 | apparatus terribilium rectos oculos tenet, nihil ex vultu mutat
1202 XV, 1 | iniuriam, si caedetur, si oculus illi eruetur? Non accipiet
1203 IX, 2 | inritatis in nos potentiorum odiis quaeque alia inter togatos
1204 XVII, 3 | natum et ad risum et ad odium, scurram fuisse et venustum
1205 XI, 3 | isdem modo delectari, modo offendi, et rem ab amico dictam
1206 XVII, 2 | Quid quod offendimur, si quis sermonem nostrum
1207 V, 1 | non laeduntur homines sed offenduntur. Tanta est tamen animorum
1208 IX, 3 | gaudio elatus; adeo autem ad offensiones rerum hominumque non contrahitur
1209 XV, 1 | vescique cum servis ignominiosa officia sortitis iubebitur? si quid
1210 XIX, 2 | publicisque et privatis officiis, aliquando etiam salutaribus,
1211 XVIII, 5| nostra facilitas ultionem omiserit, futurum aliquem qui poenas
1212 XIX, 2 | contumeliarum aut taedio necessaria omittemus publicisque et privatis
1213 | omne
1214 XIV, 1 | lecticarios habentem, quam oneratas aures, quam laxam sellam?
1215 VI, 7 | corpora opponunt, qui hostem onerato sinu fugiunt.'~8.
1216 VII, 4 | scelera etiam ante effectum operis, quantum culpae satis est,
1217 XIV, 4 | intendunt, ita hic adversus opinionem omnium vadit. ~
1218 VII, 3 | Hoc loco intellegere nos oportet posse evenire ut faciat
1219 XII, 3 | solutum scies quod nobis opponitur: 'quare, si non accepit
1220 VI, 7 | nuda pro pecunia corpora opponunt, qui hostem onerato sinu
1221 VII, 4 | minus latro est cuius telum opposita veste elusum est. Omnia
1222 III, 1 | Magna promittitis et quae ne optari quidem, nedum credi possint.
1223 IV, 3 | vellet.' Rem difficilem optas humano generi, innocentiam;
1224 XIII, 3 | cui in magna familia cura optigit aegros insanosque compescere.~
1225 I, 1 | aegris corporibus, non qua optimum et celerrimum est medentur
1226 XVI, 3 | despiciendas non sapiente opus est viro, sed tantum consipiente,
1227 VI, 1 | aut dives aliquis regnum orbae senectutis exercens facere
1228 II, 2 | inmensa cupiditate, quam totus orbis in tres divisus satiare
1229 VIII, 3 | locorum commutationes, orbitates, discidia, quae sapientem,
1230 XII, 2 | his auri argentique et orbium, quod illi inter ipsos magistratus
1231 VIII, 2 | nitens pergensque excelsa, ordinata, intrepida, aequali et concordi
1232 IV, 3 | an magis vires sapientiae ostendat tranquillitas inter lacessentia,
1233 X, 3 | in se esse nec fiduciae ostendit qui contumelia adficitur;
1234 III, 5 | vestigia tot verberati saeculis ostentant, ita sapientis animus solidus
1235 V, 4 | sive illi dura sive secunda ostentantur.~5.
1236 XIV, 1 | ferunt et contumeliam vocant ostiari difficultatem, nomenculatoris
1237 XV, 5 | per hoc limen vacuum et ab ostiariis liberum fortuna non transit:
1238 XIV, 2 | est qui sibi placet quod ostiario libere respondit, quod virgam
1239 X, 3 | Nimio otio ingenia natura infirma et
1240 III, 4 | exterret, non cui pingue otium est inter desides populos.~
1241 XVII, 1 | Fidum Cornelium, Nasonis Ovidi generum, cum illum Corbulo
1242 II, 1 | nomine movereris, quam hinc P. Clodius, hinc Vatinius
1243 XV, 4 | fortuna intervenit.' Quam paene emisit viri vocem! Vis tu
1244 X, 2 | superbe aversatus est aut palam risit', et 'non in medio
1245 XVIII, 1| benignissima: tanta illi palloris insaniam testantis foeditas
1246 III, 1 | incensum et effervescentem, paras adclamare: 'haec sunt quae
1247 XVIII, 1| singula referre per quae in parentes avosque suos contumeliosus
1248 XI, 2 | solent. Nam et pueri os parentium feriunt et crines matris
1249 XIII, 5 | differant, sapiens quidem pares illos ob aequalem stultitiam
1250 XII, 2 | agentes in lapidibus ac parietibus et tectis moliendis occupati
1251 XIX, 4 | vos enim rem geritis, illi parta victoria est. Ne repugnate
1252 VI, 3 | se putet, et se quoque ea parte qua melior est.~4.
1253 XIII, 4 | et regis: 'habes sub te Parthos et Medos et Bactrianos,
1254 XV, 2 | erunt: si non tangent illum parva, ne maiora quidem; si non
1255 IX, 2 | cogita, iniuriarum latissime patere materiam <in> illis per
1256 V, 3 | sapiens autem nullius mali est patiens, nulla ad sapientem iniuria
1257 XV, 2 | vos pati posse, sapientis patientiae paulo ulteriorem terminum
1258 XVIII, 6| exempla quorum laudamus patientiam, ut Socratis, qui comoediarum
1259 IX, 4 | iniurias in altum demittat patientiaque se ac magnitudine animi
1260 XVII, 4 | in sensu et indignatione patientis est. Deinde non deerit illi
1261 V, 6 | filias rapuerat hostis et patria in alienam dicionem pervenerat
1262 X, 4 | liberorumque amissio et patriae bello flagrantis calamitas:
1263 VI, 7 | Perdiderunt isti divites patrimonia, libidinosi amores suos
1264 XIX, 3 | quisque honestior genere fama patrimonio est, hoc se fortius gerat,
1265 V, 6 | mea mecum sunt.' Atqui et patrimonium eius in praedam cesserat
1266 XV, 4 | duritiam, Epicurus, quem vos patronum inertiae vestrae adsumitis
1267 XV, 2 | maiora quidem; si non tangent pauca, ne plura quidem. Sed ex
1268 I, 2 | congesserat error oculorum paulatim adaperiuntur, tum illis
1269 XV, 2 | posse, sapientis patientiae paulo ulteriorem terminum ponitis;
1270 III, 1 | Deinde ingentia locuti cum pauperem negastis esse sapientem,
1271 XVII, 2 | ad quae voto pervenitur; paupertatis maledictum quosdam perussit,
1272 XII, 3 | desinant facere; sic enim et pecora verbere domantur, nec irascimur
1273 XIX, 3 | vulnera, alia armis, alia pectori infixa, non deiectus, ne
1274 VI, 7 | strictis gladiis nuda pro pecunia corpora opponunt, qui hostem
1275 XVIII, 1| exilitatem crurum et enormitatem pedum. Inmensum est, si velim
1276 VI, 5 | meas quis casus habeat, an peior publico, nescio; solus et
1277 X, 2 | vacat enim haec notare cui peiora instant.~3.
1278 III, 5 | coiciantur tela, cum sit nulli penetrabilis. Quomodo quorundam lapidum
1279 XI, 2 | verbis obscenioribus non pepercit, et nihil horum contumeliam
1280 X, 1 | Quoniam priorem partem percucurrimus, ad alteram transeamus,
1281 XIV, 3 | Quod Cato, cum illi os percussum esset: non excanduit, non
1282 XIV, 3 | At sapiens colapho percussus quid faciet?' Quod Cato,
1283 V, 5 | Itaque nihil perdet quod perire sensurus sit;
1284 VII, 3 | furtum fecerit, ego nihil perdiderim.~4.
1285 V, 6 | interrogatus num aliquid perdidisset, 'nihil,' inquit 'omnia
1286 VII, 4 | sed vim suam remixtum cibo perdidit: venenum ille dando scelere
1287 V, 4 | potest; nam et in summum perducta incrementi non habent locum
1288 II, 2 | credulitate et saeculo ad summam perducto sollertiam cum ambitu congressus,
1289 VII, 4 | quantum culpae satis est, perfecta sunt.~5.
1290 VI, 8 | Ergo ita habe, Serene, perfectum illum virum, humanis divinisque
1291 IV, 1 | usque ad illum vires suas perferat. Etiam cum potentes, et
1292 XVIII, 6| uxore Xanthippe inmunda aqua perfunderetur. Antistheni mater barbara
1293 VIII, 2 | similis deo. Ad illa nitens pergensque excelsa, ordinata, intrepida,
1294 V, 5 | Itaque nihil perdet quod perire sensurus sit; unius enim
1295 XVIII, 3| armato mollitiam; haec ipse perlucidus, crepidatus, auratus. Coegit
1296 III, 3 | eo loco ponere quo nulla permittatur iniuria. 'Quid ergo? nemo
1297 VII, 2 | pax est, mali tam bonis perniciosi quam inter se. Quodsi laedi
1298 X, 4 | virtus est quae non sentias perpeti. Quid ergo est? quosdam
1299 IX, 5 | exercitatione longa ac fideli robur perpetiendi lassandique omnem inimicam
1300 II, 2 | nec monstra igne ac ferro persecutus est, nec in ea tempora incidit
1301 V, 2 | quibus metum incutit umbra et personarum deformitas et depravata
1302 I, 3 | multitudinis contumelias pertulisset. ~
1303 IX, 3 | perturbatur, caret autem perturbatione vir ereptus erroribus, moderator
1304 IX, 3 | accipit, sed ad sensum eius perturbatur, caret autem perturbatione
1305 XVII, 2 | paupertatis maledictum quosdam perussit, quam sibi obiecit quisquis
1306 V, 6 | patria in alienam dicionem pervenerat et ipsum rex circumfusus
1307 XVII, 3 | cultu ad aliquem profectum pervenerit?~4.
1308 V, 3 | autem ad honestis occupatum pervenire non potest, iniuria ad sapientem
1309 XVIII, 2| scire, et usque eo licentiam pervenisse ut, non dico consulari,
1310 V, 3 | iniuria ad sapientem non pervenit. Nam si iniuria alicuius
1311 XIX, 4 | hanc spem, dum ad verum pervenitis, alite in animis libentesque
1312 XVII, 2 | canos et alia ad quae voto pervenitur; paupertatis maledictum
1313 V, 2 | Ad tantas ineptias perventum est ut non dolore tantum
1314 IV, 1 | iniuriam?' Temptabit, sed non perventuram ad eum; maiore enim intervallo
1315 X, 4 | sapientem feriunt, etiam si non pervertunt, ut dolor corporis et debilitas
1316 XIII, 4 | vendentesque, quorum tabernae pessimorum servorum turba refertae
1317 II, 1 | Clodius, hinc Vatinius ac pessimus quisque venundabat et caeca
1318 II, 2 | civitatis degenerantis et pessum sua mole sidentis stetit
1319 XVIII, 3| suspectior. Huic Gaius signum petenti modo Veneris, modo Priapi
1320 XVIII, 3| ferro, ne saepius signum peteret: ille primus inter coniuratos
1321 XIV, 2 | quod ad dominum accessit et petit corium; facit se adversarium
1322 IV, 2 | fit in sapientem proterve, petulanter, superbe, frustra temptatur.~
1323 IX, 4 | excipitur. Nec quicquam ideo petulantiae vestrae aut rapacissimis
1324 XVII, 2 | abscondit: itaque materia petulantibus et per contumeliam urbanis
1325 XIII, 2 | quidem, si quid in morbo petulantius ausi sunt adversus medentem,
1326 V, 6 | Poliorcetes fuit. Ab hoc Stilbon philosophus interrogatus num aliquid
1327 XIII, 1 | causa liceat? Quis enim phrenetico medicus irascitur? Quis
1328 III, 4 | hostilis exterret, non cui pingue otium est inter desides
1329 XIII, 3 | Quemadmodum non placebit sibi, si illum mendicus
1330 XIV, 2 | pusilli animi est qui sibi placet quod ostiario libere respondit,
1331 IX, 3 | moderator sui, altae quietis et placidae. Nam si tangit illum iniuria,
1332 VI, 3 | securus aspiciat et dura placide ferat et secunda moderate,
1333 VIII, 3 | fortuna consumit, aequo placidoque animo accipimus et scimus
1334 I, 2 | confragosa sunt.' Quid enim? plano aditur excelsum? Sed ne
1335 XIII, 3 | iudicabit, si illi homo plebis ultimae salutanti mutuam
1336 VI, 8 | humanis divinisque virtutibus plenum, nihil perdere. Bona eius
1337 I, 2 | et invii speciem, sicut pleraque ex longinquo speculantibus
1338 IX, 5 | Sic in certaminibus sacris plerique vicerunt caedentium manus
1339 X, 1 | qua quibusdam propriis, plerisque vero communibus, contumeliam
1340 XV, 2 | si non tangent pauca, ne plura quidem. Sed ex inbecillitate
1341 XVII, 3 | concisas: sic inimicorum, quos plures habebat quam morbos, et
1342 XVI, 4 | aliquid dictum ridemus, coram pluribus indignamur, et eorum aliis
1343 XVII, 3 | est. In pedes suos ipse plurima dicebat et in fauces concisas:
1344 XII, 3 | illos tamquam pueros malo poenaque admonet [adficit], non quia
1345 XVIII, 5| omiserit, futurum aliquem qui poenas exigat a procace et superbo
1346 V, 6 | Demetrius ceperat, cui cognomen Poliorcetes fuit. Ab hoc Stilbon philosophus
1347 IV, 3 | imperatoris armis virisque pollentis tuta securitas in hostium
1348 I, 3 | intellexisset, quod supra Pompeios et Caesares surgentem infra
1349 III, 2 | indignationem an extra iniuriam ponas. Nam si dicis illum aequo
1350 VII, 3 | mea surripuit in domo mea ponat, ille furtum fecerit, ego
1351 III, 3 | exornare constitui, sed eo loco ponere quo nulla permittatur iniuria. '
1352 XV, 2 | paulo ulteriorem terminum ponitis; at illum in aliis mundi
1353 XIV, 2 | transeat, cogitans et in pontibus quibusdam pro transitu dari.
1354 II, 3 | iniuriam fieri potuisse a populo quod aut praeturam illi
1355 III, 4 | otium est inter desides populos.~5.
1356 XVI, 2 | respiciens ad clamantem populum significat nihil esse et
1357 XIV, 4 | aut miserum, non it qua populus, sed ut sidera contrarium
1358 III, 3 | magnitudinem multum ultra se positam non tacturi adpetant; invulnerabile
1359 V, 4 | corporis vel rerum extra nos positarum. Sapiens autem nihil perdere
1360 V, 7 | adfluentium lubrica et incerta possessio est. ~
1361 V, 5 | sensurus sit; unius enim in possessione virtutis est, ex qua depelli
1362 II, 2 | tempora incidit quibus credi posset caelum umeris unius inniti:
1363 III, 1 | optari quidem, nedum credi possint. Deinde ingentia locuti
1364 X, 1 | queri magis quam exequi possumus, quam leges quoque nulla
1365 I, 3 | surgentem infra Vatinios posuisset, et tibi indignum videbatur
1366 IV, 1 | suas perferat. Etiam cum potentes, et imperio editi et consensu
1367 II, 2 | multiformi malo, et cum potentiae inmensa cupiditate, quam
1368 XIX, 2 | Aliquando etiam obirati potentibus detegemus hunc adfectum
1369 IX, 2 | falsa aut inritatis in nos potentiorum odiis quaeque alia inter
1370 VIII, 3 | fert, quanto magis hominum potentium, quos scit fortunae manus
1371 XIII, 5 | moveatur aut contumelia, non poterit umquam esse securus; securitas
1372 VI, 8 | tuta sunt, nullum introitum praebent, excelsa, inexpugnabilia,
1373 XVII, 2 | prior occupes; nemo risum praebuit qui ex se cepit.~3.
1374 III, 1 | haec sunt quae auctoritatem praeceptis vestris detrahant. Magna
1375 VI, 8 | inexsuperabilibus munimentis praecincta sunt. Non Babylonios illis
1376 XV, 4 | putatisque mollia ac desidiosa praecipere et ad voluptates ducentia, '
1377 I, 2 | adaperiuntur, tum illis quae praecipitia ex intervallo apparebant
1378 V, 6 | Atqui et patrimonium eius in praedam cesserat et filias rapuerat
1379 IX, 2 | alicuius excussum est aut praemium diu captatum, si magno labore
1380 III, 1 | facturum et domino suo servilia praestaturum ministeria: ita sublato
1381 XII, 2 | ipsos magistratus gerunt et praetextam fascesque ac tribunal imitantur,
1382 II, 3 | potuisse a populo quod aut praeturam illi detraxit aut togam,
1383 V, 5 | numquam potest, ceteris precario utitur: quis autem iactura
1384 XIX, 3 | gradu sustineat. Etiam si premeris et infesta vi urgeris, cedere
1385 XVI, 2 | fortissimos, quorum alter premit vulnus et stat in gradu,
1386 XVIII, 3| petenti modo Veneris, modo Priapi dabat, aliter atque aliter
1387 XVIII, 4| salutaverat, nec inpune cessit primipilari quod Caligulam dixerat;
1388 I, 1 | curae habent, sed ut quam primum nos eripiat et in illum
1389 XVIII, 2| amico, sed tantum marito princeps et adulterium suum narret
1390 XVIII, 2| boni, hoc virum audire, principem scire, et usque eo licentiam
1391 X, 1 | Quoniam priorem partem percucurrimus, ad
1392 II, 1 | quam Ulixem et Herculem prioribus saeculis. Hos enim Stoici
1393 | prius
1394 XVIII, 3| deinde undique publicas ac privatas iniurias ulciscentium gladiorum
1395 XIX, 2 | omittemus publicisque et privatis officiis, aliquando etiam
1396 III, 2 | animo laturum, nullum habet privilegium, contigit illi res vulgaris
1397 VI, 4 | En adsum hoc vobis probaturus, sub isto tot civitatium
1398 XI, 3 | sub magistro habent, qui probra meditate effundant, nec
1399 XIX, 3 | stare. Contumelias et verba probrosa et ignominias et cetera
1400 XVIII, 4| iam Caligulam convicium et probrum iudicabat coturnatus.~5.
1401 XVIII, 5| aliquem qui poenas exigat a procace et superbo et iniurioso,
1402 XI, 3 | quidam in hoc mercantur procaces et illorum inpudentiam acuunt
1403 VII, 1 | mentione haec disputatio processit, vereor ne supra nostrum
1404 XVII, 1 | hoc tam absurdum lacrimae prociderunt: tanta animorum inbecillitas
1405 | Procul
1406 VI, 2 | magnitudinem cadere; sed is prodit in medium qui dicat:~3.
1407 XVII, 3 | venustum ac dicacem memoriae proditum est. In pedes suos ipse
1408 XII, 1 | puerilitas est. An quicquam isti profecerunt quibus animi mala sunt auctique
1409 XVII, 3 | sapientiae cultu ad aliquem profectum pervenerit?~4.
1410 I, 1 | Serene, et ceteros sapientiam professos interesse quantum inter
1411 VI, 1 | artem quassandarum urbium professus eripere nihil potuit.~2.
1412 VI, 5 | incolumemque esse censum meum profiteor: teneo, habeo quidquid mei
1413 IV, 2 | incidisse aut demissis in profundum catenis Neptunum potuisse
1414 XII, 2 | Ergo par pueris longiusque progressis, sed in alia maioraque error
1415 XIII, 1 | febricitantis et a frigida prohibiti maledicta in malam partem
1416 III, 5 | conservant, quemadmodum proiecti quidam in altum scopuli
1417 | Proinde
1418 XIX, 1 | honores iniuriaeque vulgi in promiscuo habendae.~2.
1419 VI, 2 | itaque quod audax iudices promissum, cuius tibi, si parum fidei
1420 III, 1 | vestris detrahant. Magna promittitis et quae ne optari quidem,
1421 II, 1 | Stoici nostri sapientes pronuntiaverunt, invictos laboribus et contemptores
1422 I, 2 | longinquitas fallat, deinde propius adeuntibus eadem illa quae
1423 XIX, 3 | iudicium derigentibus hoc proponendum est, inter iniurias ipsos
1424 IX, 4 | Faveamus, obsecro vos, huic proposito aequisque et animis et auribus
1425 V, 3 | Iniuria propositum hoc habet, aliquem malo
1426 X, 1 | transeamus, qua quibusdam propriis, plerisque vero communibus,
1427 XIII, 5 | securus; securitas autem proprium bonum sapientis est. Nec
1428 | propter
1429 IV, 2 | quidquid fit in sapientem proterve, petulanter, superbe, frustra
1430 VIII, 2 | possunt, sapiens autem vicinus proximusque dis consistit, excepta mortalitate
1431 X, 3 | interpretantis. Itaque nec prudentiae quicquam in se esse nec
1432 XIX, 4 | nihil fortuna possit, e re publica est generis humani [est]. ~
1433 II, 1 | respondi habere te quod rei publicae nomine movereris, quam hinc
1434 II, 2 | stetit solus et cadentem rem publicam, quantum modo una retrahi
1435 XVIII, 3| plurimum deinde undique publicas ac privatas iniurias ulciscentium
1436 XVIII, 6| Socratis, qui comoediarum publicatos in se et spectatos sales
1437 XIX, 2 | taedio necessaria omittemus publicisque et privatis officiis, aliquando
1438 XVII, 3 | oris qui adsiduis conviciis pudere dedidicerat, cur is non
1439 XV, 1 | cogetur eorum quae excogitari pudori ingenuo molesta possunt?'~
1440 VI, 7 | libidinosi amores suos et magno pudoris inpendio dilecta scorta,
1441 XI, 2 | contemnentes solent. Nam et pueri os parentium feriunt et
1442 XII, 1 | etiam post iuventam canosque puerilitas est. An quicquam isti profecerunt
1443 V, 2 | doloris opinione vexemur, more puerorum, quibus metum incutit umbra
1444 XII, 2 | ideo quicquam inter illos puerosque interesse quis dixerit quod
1445 XI, 1 | adfectum inflatum respuat, pulcherrimam virtutem omnium [animi],
1446 III, 2 | suspicor, quod prima specie pulchrum atque magnificum est, nec
1447 XII, 3 | sapiens nec contumeliam, punit eos qui fecerunt?' Non enim
1448 II, 3 | quod sacrum illud caput purgamentis oris adspersit? Tutus est
1449 XIII, 2 | sapiens omnis hos qui togati purpuratique incedunt, valentes colorati,
1450 XIV, 2 | scit emi aere venalia. Ille pusilli animi est qui sibi placet
1451 IX, 5 | patientia fatigando: ex hoc puta genere sapientem, eorum
1452 XVIII, 4| Gaius omnia contumelias putabat, ut sunt ferendarum inpatientes
1453 I, 2 | quidem sunt quam quidam putant. Prima tantum pars saxa
1454 XV, 4 | inertiae vestrae adsumitis putatisque mollia ac desidiosa praecipere
1455 X, 1 | quoque nulla dignam vindicta putaverunt.~2.
1456 XV, 2 | et cum cogitastis quantum putetis vos pati posse, sapientis
1457 X, 3 | et hic morsus non sine quadam humilitate animi evenit
1458 | quaecumque
1459 IX, 2 | in nos potentiorum odiis quaeque alia inter togatos latrocinia
1460 XV, 3 | Quaere et aspera et quaecumque
1461 IX, 4 | vestris haec sapienti libertas quaeritur. Non ut vobis facere non
1462 IX, 2 | per quae periculum nobis quaesitum est, ut accusatore summisso
1463 IX, 2 | hereditas aversa est et quaestuosae domus gratia erepta: haec
1464 VII, 1 | falsae rei concipimus, sed qualem conformamus exhibuimus,
1465 VII, 6 | declinare, ita iniurias qualescumque potest aliqua res repellere
1466 VIII, 3 | fortunaeiniurias moderate fert, quanto magis hominum potentium,
1467 | quantumcumque
1468 | quantus
1469 | quasi
1470 VI, 1 | hostis et ille egregiam artem quassandarum urbium professus eripere
1471 XVII, 1 | Chrysippus ait quendam indignatum, quod illum aliquis
1472 X, 2 | notae, quae quid vocem nisi querellas nausiantis animi? In quae
1473 X, 1 | Est minor iniuria, quam queri magis quam exequi possumus,
1474 XIV, 1 | errorum tumultu contemplanti quietem suam!~2.
1475 XII, 1 | non ingenio sed formidine quieti? ~2.
1476 IX, 3 | erroribus, moderator sui, altae quietis et placidae. Nam si tangit
1477 III, 4 | Numquid dubium est quin certius robur sit quod non
1478 V, 2 | motus et alia quae impetu quodam erroris inprovidi refugiunt.~
1479 I, 3 | toga in foro esset erepta quodque a rostris usque ad arcum
1480 | Quomodo
1481 IX, 1 | forte accidentia, nec de quoquam tam bene iudicat ut illum
1482 III, 5 | nulli penetrabilis. Quomodo quorundam lapidum inexpugnabilis ferro
1483 | quot
1484 | quotiens
1485 IX, 4 | petulantiae vestrae aut rapacissimis cupiditatibus aut caecae
1486 VI, 2 | gladios et militarem in rapina tumultum, inter flammas
1487 V, 6 | praedam cesserat et filias rapuerat hostis et patria in alienam
1488 XVII, 1 | animorum inbecillitas est, ubi ratio discessit.~2.
1489 VIII, 3 | Qui rationi innixus per humanos casus
1490 XIX, 4 | nihil fortuna possit, e re publica est generis humani [
1491 X, 4 | quosdam ictus recipit, sed receptos evincit et sanat et comprimit,
1492 VIII, 3 | congressa est, numquam par recessit. Si maximum illud ultra
1493 XVI, 2 | iniuriae, quod non potest recipi virtute salva. Uter verius
1494 X, 4 | ergo est? quosdam ictus recipit, sed receptos evincit et
1495 V, 4 | adversus apparatus terribilium rectos oculos tenet, nihil ex vultu
1496 XV, 1 | agetur? si in convivio regis recumbere infra mensam vescique cum
1497 XII, 3 | irascimur illis, cum sessorem recusaverunt, sed compescimus, ut dolor
1498 I, 2 | ex intervallo apparebant redit lene fastigium.~3.
1499 XVIII, 1| in universos ordines: ea referam quae illum exitio dederunt.~
1500 XVIII, 1| Inmensum est, si velim singula referre per quae in parentes avosque
1501 XIII, 4 | pessimorum servorum turba refertae sunt? Non, ut puto; quid
|