abduc-emi | emine-litor | loca-refer | refug-xviii
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1502 XV, 3 | gravia sunt audituque et visu refugienda: non obruetur eorum coetu
1503 V, 2 | quodam erroris inprovidi refugiunt.~3.
1504 X, 1 | communibus, contumeliam refutabimus. Est minor iniuria, quam
1505 VI, 1 | inpotens aut dives aliquis regnum orbae senectutis exercens
1506 III, 2 | temptaturum facere, omnibus relictis negotiis Stoicus fio.'~3.
1507 XVI, 4 | eorum aliis libertatem non relinquimus quae ipsi in nos dicere
1508 V, 3 | malo autem sapientia non relinquit locum (unum enim illi malum
1509 XIII, 2 | remedio egent, contrectare nec reliquias et effusa intueri dedignatur
1510 VI, 5 | domus et incendiis undique relucentibus flammas per sanguinem fugi;
1511 XIV, 3 | vindicavit iniuriam, ne remisit quidem, sed factam negavit;
1512 XIII, 4 | contines, sed propter quos remittere arcum tibi non contigit,
1513 VII, 4 | venenum dedit, sed vim suam remixtum cibo perdidit: venenum ille
1514 X, 3 | nullique tantum de se licere renuntiat sibi et omnis has, quas
1515 VII, 6 | qualescumque potest aliqua res repellere et in medio intercipere,
1516 VI, 4 | cuniculis ac latentibus fossis repente desidere et aequaturum editissimas
1517 VI, 4 | nulla machinamenta posse reperiri quae bene fundatum animum
1518 V, 4 | perdere potest; omnia in se reposuit, nihil fortunae credit,
1519 XVI, 2 | est quod dicas hoc naturae repugnare: non negamus rem incommodam
1520 XIX, 4 | illi parta victoria est. Ne repugnate vestro bono et hanc spem,
1521 XVIII, 6| Respiciamus eorum exempla quorum laudamus
1522 XVI, 2 | et stat in gradu, alter respiciens ad clamantem populum significat
1523 XIV, 4 | sapienti ut omnibus? Non respicit quid homines turpe iudicent
1524 II, 1 | Tum ego respondi habere te quod rei publicae
1525 XI, 1 | istum adfectum inflatum respuat, pulcherrimam virtutem omnium [
1526 III, 4 | habeatur quae omnis incursus respuit? Sic tu sapientem melioris
1527 II, 2 | publicam, quantum modo una retrahi manu poterat, tenuit, donec
1528 III, 5 | ab iniuria quam illa quae rettuli. ~
1529 III, 5 | potest sed incurrentia ultro retundit, quemadmodum quaedam non
1530 XVI, 4 | Coram uno aliquid dictum ridemus, coram pluribus indignamur,
1531 X, 2 | aversatus est aut palam risit', et 'non in medio me lecto
1532 XVIII, 6| in partem bonam accepit risitque non minus quam cum ab uxore
1533 X, 4 | aut non adnotat aut digna risu putat. ~
1534 XIX, 1 | Non est in rixam conluctationemque veniendum.
1535 III, 5 | animus solidus est et id roboris collegit ut tam tutus sit
1536 V, 6 | armis ex superiore loco rogitabat.~7.
1537 I, 3 | foro esset erepta quodque a rostris usque ad arcum Fabianum
1538 II, 2 | comitem se diu sustentatae ruinae dedit simulque extincta
1539 VI, 5 | Erepsi modo e ruinis domus et incendiis undique
1540 I, 2 | Prima tantum pars saxa rupesque habet et invii speciem,
1541 | rursus
1542 III, 3 | natura tam sacrum est quod sacrilegum non inveniat, sed non ideo
1543 IX, 5 | Sic in certaminibus sacris plerique vicerunt caedentium
1544 II, 2 | iam antiqua credulitate et saeculo ad summam perducto sollertiam
1545 XVIII, 3| itaque illum uti ferro, ne saepius signum peteret: ille primus
1546 XVIII, 1| deformitas; adice obsessam saetis cervicem et exilitatem crurum
1547 XIII, 2 | dedignatur nec per furorem saevientium excipere convicia. Scit
1548 VIII, 3 | nihil habent iratae leges ac saevissimi domini <quod> minentur,
1549 IX, 1 | autem fortuitum circa nos saevit et in vilia.~2.
1550 III, 5 | mare frangunt nec ipsi ulla saevitiae vestigia tot verberati saeculis
1551 IV, 2 | telorum diem obscuraret, ullam sagittam in solem incidisse aut demissis
1552 XVIII, 6| publicatos in se et spectatos sales in partem bonam accepit
1553 XIII, 3 | Medorum Attalusve Asiae salutantem silentio ac vultu adroganti
1554 XIII, 3 | illi homo plebis ultimae salutanti mutuam salutationem non
1555 VIII, 2 | publico nata, et sibi et aliis salutaria, nihil humile concupiscet,
1556 XIX, 2 | officiis, aliquando etiam salutaribus, non occurremus, dum muliebris
1557 XIII, 3 | ultimae salutanti mutuam salutationem non reddiderit, sic ne suspiciet
1558 XIV, 2 | quoque, quisquis erit qui hoc salutationum publicum exerceat, donabit:
1559 XVIII, 4| Macro, quod illum Gaium salutaverat, nec inpune cessit primipilari
1560 IX, 4 | superbiaeque detrahitur: salvis vitiis vestris haec sapienti
1561 III, 1 | negatis et alienari et parum sana verba emittere et quidquid
1562 X, 4 | sed receptos evincit et sanat et comprimit, haec vero
1563 XIII, 2 | valentes colorati, male sanos esse, quos non aliter videt
1564 V, 3 | malo adficere; malo autem sapientia non relinquit locum (unum
1565 II, 2 | totus orbis in tres divisus satiare non poterat, adversus vitia
1566 VII, 4 | effectum operis, quantum culpae satis est, perfecta sunt.~5.
1567 IV, 3 | At satius erat neminem esse qui facere
1568 VII, 4 | veste elusum est. Omnia scelera etiam ante effectum operis,
1569 VII, 4 | perdidit: venenum ille dando scelere se obligavit, etiam si non
1570 XIV, 1 | inprudens animal est et, nisi scientia accessit ac multa eruditio,
1571 XII, 3 | vincat. Ergo et illud solutum scies quod nobis opponitur: 'quare,
1572 VIII, 3 | placidoque animo accipimus et scimus mortem malum non esse, ob
1573 XVIII, 2| virum audire, principem scire, et usque eo licentiam pervenisse
1574 III, 4 | Sic tu sapientem melioris scito esse naturae, si nulla illi
1575 III, 5 | proiecti quidam in altum scopuli mare frangunt nec ipsi ulla
1576 VI, 7 | pudoris inpendio dilecta scorta, ambitiosi curiam et forum
1577 XVII, 3 | et ad risum et ad odium, scurram fuisse et venustum ac dicacem
1578 III, 5 | inexpugnabilis ferro duritia est nec secari adamas aut caedi vel deteri
1579 | secum
1580 VIII, 2 | concordi cursu fluentia, secura, benigna, bono publico nata,
1581 II, 1 | pro ipso quidem Catone securum te esse iussi; nullam enim
1582 I, 3 | usque ad arcum Fabianum per seditiosae factionis manus traditus
1583 XIV, 1 | oneratas aures, quam laxam sellam? aeque inprudens animal
1584 | semel
1585 XVII, 1 | vervecem marinum dixerat. In senatu flentem vidimus Fidum Cornelium,
1586 XVII, 2 | quam nobis facientibus! Senectutem quidam inviti audiunt et
1587 VI, 1 | dives aliquis regnum orbae senectutis exercens facere iniuriam
1588 VI, 5 | publico, nescio; solus et senior et hostilia circa me omnia
1589 XVII, 4 | adeo fructus contumeliae in sensu et indignatione patientis
1590 V, 5 | nihil perdet quod perire sensurus sit; unius enim in possessione
1591 X, 4 | Nulla virtus est quae non sentias perpeti. Quid ergo est?
1592 X, 4 | calamitas: haec non nego sentire sapientem; nec enim lapidis
1593 V, 7 | adventicia et nutum fortunae sequentia. Ideo ut non propria dilexerat;
1594 XII, 2 | campo foroque et in curia serio ludunt, illi in litoribus
1595 XVIII, 3| contra, tribuno militum, sermo non pro manu erat, languidus
1596 IV, 1 | imperio editi et consensu servientium validi, nocere intendent,
1597 III, 1 | imperata facturum et domino suo servilia praestaturum ministeria:
1598 XV, 1 | infra mensam vescique cum servis ignominiosa officia sortitis
1599 XIII, 4 | quorum tabernae pessimorum servorum turba refertae sunt? Non,
1600 XI, 3 | dictam maledictum vocare, a servulo ioculare convicium! ~
1601 XII, 3 | nec irascimur illis, cum sessorem recusaverunt, sed compescimus,
1602 II, 2 | degenerantis et pessum sua mole sidentis stetit solus et cadentem
1603 XIV, 4 | non it qua populus, sed ut sidera contrarium mundo iter intendunt,
1604 XVI, 2 | respiciens ad clamantem populum significat nihil esse et intercedi
1605 XIII, 3 | Attalusve Asiae salutantem silentio ac vultu adroganti transierit.
1606 | sim
1607 VIII, 2 | consistit, excepta mortalitate similis deo. Ad illa nitens pergensque
1608 | Simul
1609 II, 2 | sustentatae ruinae dedit simulque extincta sunt quae nefas
1610 XVIII, 1| Inmensum est, si velim singula referre per quae in parentes
1611 XV, 3 | obruetur eorum coetu et qualis singulis, talis universis obsistet.
1612 VIII, 3 | non mergunt, nedum ut ad singulorum inpulsus maereat. Et si
1613 VI, 7 | opponunt, qui hostem onerato sinu fugiunt.'~8.
1614 I, 1 | cum utraque turba ad vitae societatem tantundem conferat, sed
1615 VII, 3 | Si iniuste' inquit 'Socrates damnatus est, iniuriam accepit.'
1616 XVIII, 6| laudamus patientiam, ut Socratis, qui comoediarum publicatos
1617 XVIII, 5| Ergo hoc ipsum solacio erit, etiam si nostra facilitas
1618 XVIII, 4| alumnus legionum vocari solebat, nullo nomine militibus
1619 IV, 2 | obscuraret, ullam sagittam in solem incidisse aut demissis in
1620 III, 1 | esse sapientem, non negatis solereilli et servum et tectum et cibum
1621 VII, 1 | Non est quod dicas, ita ut soles, hunc sapientem nostrum
1622 XI, 1 | nocturnos nihil habentis solidi atque veri.~ 2.
1623 VI, 8 | nihil perdere. Bona eius solidis et inexsuperabilibus munimentis
1624 V, 4 | fortunae credit, bona sua in solido habet contentus virtute,
1625 III, 5 | ostentant, ita sapientis animus solidus est et id roboris collegit
1626 X, 4 | sentit quidem nec adversus ea solita illa virtute utitur dura
1627 VII, 1 | enim magna et excedentia solitum ac vulgarem modum crebro
1628 II, 2 | saeculo ad summam perducto sollertiam cum ambitu congressus, multiformi
1629 XIX, 2 | et eum facere se ex quo solo sibi gaudenda veniant, exteriora
1630 XI, 3 | et ut ludibrium] est, ita solutissimae linguae est. Pueros quidam
1631 XII, 3 | contumaciam vincat. Ergo et illud solutum scies quod nobis opponitur: '
1632 XI, 1 | transcurrit ut vanas species somniorum visusque nocturnos nihil
1633 XVIII, 3| pro manu erat, languidus sono et, ni facta nosses, suspectior.
1634 VII, 6 | Ex hac sorte et hoc est de quo agitur:
1635 XV, 1 | servis ignominiosa officia sortitis iubebitur? si quid aliud
1636 III, 2 | esse suspicor, quod prima specie pulchrum atque magnificum
1637 I, 2 | rupesque habet et invii speciem, sicut pleraque ex longinquo
1638 XVIII, 6| comoediarum publicatos in se et spectatos sales in partem bonam accepit
1639 I, 2 | sicut pleraque ex longinquo speculantibus abscisa et conexa videri
1640 VI, 2 | tibi, si parum fidei habeo, sponsorem dabo. Vix enim credis tantum
1641 I, 3 | traditus voces inprobas et sputa et omnis alias insanae multitudinis
1642 XI, 2 | turbavit laceravitque infans et sputo adspersit aut nudavit in
1643 XIX, 3 | prima acie altos ordines stare. Contumelias et verba probrosa
1644 XVI, 2 | quorum alter premit vulnus et stat in gradu, alter respiciens
1645 XIII, 3 | adroganti transierit. Scit statum eius non magis habere quicquam
1646 XVI, 4 | crurum gracilitatem et in staturam: quae contumelia est quod
1647 II, 2 | pessum sua mole sidentis stetit solus et cadentem rem publicam,
1648 V, 6 | Poliorcetes fuit. Ab hoc Stilbon philosophus interrogatus
1649 XV, 4 | Ne putes istam Stoicam esse duritiam, Epicurus,
1650 I, 1 | Tantum inter Stoicos, Serene, et ceteros sapientiam
1651 III, 2 | omnibus relictis negotiis Stoicus fio.'~3.
1652 IV, 2 | Quid? tu putas tum, cum stolidus ille rex multitudine telorum
1653 VI, 2 | inter flammas et sanguinem stragemque inpulsae civitatis, inter
1654 XV, 5 | angusta, sine cultu, sine strepitu, sine apparatu, nullis adservatur
1655 VI, 7 | qui flent lamentantur, qui strictis gladiis nuda pro pecunia
1656 XVII, 1 | generum, cum illum Corbulo struthocamelum depilatum dixisset; adversus
1657 XVII, 3 | dedidicerat, cur is non possit qui studiis liberalibus et sapientiae
1658 XIII, 5 | pares illos ob aequalem stultitiam omnis putat. Nam si semel
1659 | suas
1660 III, 4 | virum dicam quem bella non subigunt nec admota vis hostilis
1661 III, 1 | praestaturum ministeria: ita sublato alte supercilio in eadem
1662 III, 3 | non ideo divina minus in sublimi sunt si existunt qui magnitudinem
1663 XIII, 2 | intemperantis. Itaque ne succenset quidem, si quid in morbo
1664 II, 2 | credulitate et saeculo ad summam perducto sollertiam cum
1665 IX, 2 | quaesitum est, ut accusatore summisso aut criminatione falsa aut
1666 VII, 6 | enim incidere possunt quae summoveant iniuriam: ut intentatam
1667 XV, 4 | fortius loqui et illam ex toto summovere?~5.
1668 V, 4 | minui potest; nam et in summum perducta incrementi non
1669 | suo
1670 | suorum
1671 | super
1672 XI, 1 | magnam partem contumeliarum superbi insolentesque faciant et
1673 IX, 4 | cupiditatibus aut caecae temeritati superbiaeque detrahitur: salvis vitiis
1674 XIV, 1 | difficultatem, nomenculatoris superbiam, cubiculari supercilium:
1675 XVIII, 5| poenas exigat a procace et superbo et iniurioso, quae vitia
1676 III, 1 | ministeria: ita sublato alte supercilio in eadem quae ceteri descenditis
1677 XIV, 1 | nomenculatoris superbiam, cubiculari supercilium: o quantus risus inter ista
1678 V, 6 | victoris exercitus armis ex superiore loco rogitabat.~7.
1679 XIX, 2 | fallimur: libertas est animum superponere iniuriis et eum facere se
1680 X, 3 | humilitate animi evenit supprimentis se ac descendentis. Sapiens
1681 I, 3 | supra Pompeios et Caesares surgentem infra Vatinios posuisset,
1682 I, 1 | extra omnem teli iactum surrexit ut supra fortunam emineat.~
1683 VII, 3 | quis rem quam e villa mea surripuit in domo mea ponat, ille
1684 XVIII, 3| sono et, ni facta nosses, suspectior. Huic Gaius signum petenti
1685 XIII, 3 | si illum multi divites suspexerint -- scit enim illos nihil
1686 XIII, 5 | contemni moleste ferat, suspici gaudeat. ~
1687 XIII, 3 | salutationem non reddiderit, sic ne suspiciet quidem, si illum multi divites
1688 XVI, 3 | quas iniuriarum umbras ac suspiciones dixerim, contumelias, ad
1689 III, 2 | itaque aliquid et in hoc esse suspicor, quod prima specie pulchrum
1690 II, 2 | abstractus comitem se diu sustentatae ruinae dedit simulque extincta
1691 XIX, 3 | deiectus, ne motus quidem gradu sustineat. Etiam si premeris et infesta
1692 XVIII, 3| primus inter coniuratos manum sustulit, ille cervicem mediam uno
1693 VI, 7 | feneratores perdiderunt tabellas, quibus avaritia falso laeta
1694 XIII, 4 | ementes vendentesque, quorum tabernae pessimorum servorum turba
1695 III, 3 | multum ultra se positam non tacturi adpetant; invulnerabile
1696 XIX, 2 | timore contumeliarum aut taedio necessaria omittemus publicisque
1697 XIII, 4 | non contigit, sed hostes taeterrimos, sed venales, sed novum
1698 | Tale
1699 XI, 2 | nemo nisi quem contempsit tali iniuria notat; nemo autem
1700 | talis
1701 XII, 2 | quis dixerit quod illis talorum nucumve et aeris minuti
1702 XIII, 3 | multo egent -- et rursus non tangetur, si illum rex Medorum Attalusve
1703 IX, 3 | quietis et placidae. Nam si tangit illum iniuria, et movet
1704 VI, 2 | firmitatis in hominem aut tantam animi magnitudinem cadere;
1705 V, 2 | Ad tantas ineptias perventum est ut
1706 XI, 2 | quam ut illis audacia sit tanto excelsiora despicere. Contumelia
1707 I, 1 | turba ad vitae societatem tantundem conferat, sed altera pars
1708 XII, 2 | lapidibus ac parietibus et tectis moliendis occupati tutelae
1709 III, 1 | solereilli et servum et tectum et cibum deesse; cum sapientem
1710 XI, 2 | nudavit in conspectu suorum tegenda et verbis obscenioribus
1711 I, 1 | educat qui adeo extra omnem teli iactum surrexit ut supra
1712 IV, 2 | stolidus ille rex multitudine telorum diem obscuraret, ullam sagittam
1713 VII, 4 | Non minus latro est cuius telum opposita veste elusum est.
1714 IX, 4 | cupiditatibus aut caecae temeritati superbiaeque detrahitur:
1715 XVI, 4 | dicere adsuevimus; iocis temperatis delectamur, inmodicis irascimur. ~
1716 IV, 2 | effugiunt et ab his qui templa diruunt ac simulacra conflant
1717 VI, 2 | civitatis, inter fragorem templorum super deos suos cadentium
1718 II, 2 | persecutus est, nec in ea tempora incidit quibus credi posset
1719 IV, 1 | facere temptet iniuriam?' Temptabit, sed non perventuram ad
1720 IX, 3 | experimentum sui capit et virtutem temptat.~4.
1721 III, 2 | iniuriam, id est neminem illi temptaturum facere, omnibus relictis
1722 VI, 5 | esse censum meum profiteor: teneo, habeo quidquid mei habui. ~
1723 II, 2 | una retrahi manu poterat, tenuit, donec abstractus comitem
1724 XV, 2 | patientiae paulo ulteriorem terminum ponitis; at illum in aliis
1725 IV, 3 | tuta securitas in hostium terra. ~
1726 V, 4 | possit; adversus apparatus terribilium rectos oculos tenet, nihil
1727 II, 1 | voluptatis et victores omnium terrorum.~2.
1728 XVIII, 1| tanta illi palloris insaniam testantis foeditas erat, tanta oculorum
1729 V, 7 | tantum sed indemnem esse testatus est; habebat enim vera secum
1730 XVIII, 6| Antistheni mater barbara et Thraessa obiciebatur: respondit et
1731 XIX, 2 | omnium risus, omnium linguas timenti. Quis enim est qui non possit
1732 XIX, 2 | gaudendum; alioqui multa timore contumeliarum aut taedio
1733 I, 3 | quod illi dissuasuro legem toga in foro esset erepta quodque
1734 II, 3 | praeturam illi detraxit aut togam, quod sacrum illud caput
1735 XIII, 2 | Scit sapiens omnis hos qui togati purpuratique incedunt, valentes
1736 IX, 2 | odiis quaeque alia inter togatos latrocinia sunt. Est et
1737 XV, 3 | obsistet. Qui dicit illud tolerabile sapienti, illud intolerabile,
1738 XVI, 1 | mensuram? Ille ait iniurias tolerabiles esse sapienti, nos iniurias
1739 V, 1 | et qui mortem ac verbera tolerabiliora credat quam contumeliosa
1740 VIII, 3 | quidem, multo facilius alia tolerabimus, damna et dolores, ignominias,
1741 X, 4 | illa virtute utitur dura tolerandi, sed aut non adnotat aut
1742 XV, 3 | et aspera et quaecumque toleratu gravia sunt audituque et
1743 XIV, 1 | quantus risus inter ista tollendus est, quanta voluptate inplendus
1744 IV, 1 | deficient quam quae nervo tormentisve in altum exprimuntur, cum
1745 XVIII, 1| sub fronte anili latentium torvitas, tanta capitis destituti
1746 | tota
1747 XV, 4 | fortius loqui et illam ex toto summovere?~5.
1748 | totus
1749 I, 3 | seditiosae factionis manus traditus voces inprobas et sputa
1750 IV, 3 | vires sapientiae ostendat tranquillitas inter lacessentia, sicut
1751 XI, 1 | illa quidquid eiusmodi est transcurrit ut vanas species somniorum
1752 X, 1 | percucurrimus, ad alteram transeamus, qua quibusdam propriis,
1753 XIV, 2 | aliquid inpendere ut limen transeat, cogitans et in pontibus
1754 VIII, 1 | nihil autem habet quod ad se transferri sapiens gavisurus sit.~2.
1755 XIII, 3 | silentio ac vultu adroganti transierit. Scit statum eius non magis
1756 XV, 5 | ostiariis liberum fortuna non transit: scit non esse illic sibi
1757 XIV, 2 | in pontibus quibusdam pro transitu dari. Itaque illi quoque,
1758 XII, 1 | sine dilectu adpetentes, trepidi et non ingenio sed formidine
1759 II, 2 | cupiditate, quam totus orbis in tres divisus satiare non poterat,
1760 VIII, 1 | malus nihil potest dignum tribuere sapiente; habere enim prius
1761 XII, 2 | praetextam fascesque ac tribunal imitantur, hi eadem in campo
1762 XVIII, 3| Chaereae contra, tribuno militum, sermo non pro manu
1763 | tua
1764 VI, 8 | vestigium: illa quae sapientem tuentur et a flamma et ab incursu
1765 XIX, 3 | adsignatum a natura locum tuere. Quaeris quis hic sit locus?
1766 XIV, 1 | animus ex alienorum errorum tumultu contemplanti quietem suam!~
1767 VI, 2 | gladios et militarem in rapina tumultum, inter flammas et sanguinem
1768 XV, 5 | nullis adservatur ianitoribus turbam venali fastidio digerentibus,
1769 XI, 2 | feriunt et crines matris turbavit laceravitque infans et sputo
1770 V, 3 | unum enim illi malum est turpitudo, quae intrare eo ubi iam
1771 VI, 4 | incussu arietis labefieri et turrium altitudinem cuniculis ac
1772 XII, 2 | tectis moliendis occupati tutelae corporum inventa in periculum
1773 | tuum
1774 | ubique
1775 VI, 3 | possit, an dolores damna, ulcerationes vulnera, magnos motus rerum
1776 XVIII, 3| publicas ac privatas iniurias ulciscentium gladiorum ingestum est,
1777 XII, 3 | qui fecerunt?' Non enim se ulciscitur, sed illos emendat. ~
1778 II, 1 | inmortalis dedisse quam Ulixem et Herculem prioribus saeculis.
1779 IV, 2 | telorum diem obscuraret, ullam sagittam in solem incidisse
1780 XV, 2 | sapientis patientiae paulo ulteriorem terminum ponitis; at illum
1781 XIII, 3 | iudicabit, si illi homo plebis ultimae salutanti mutuam salutationem
1782 XVIII, 5| etiam si nostra facilitas ultionem omiserit, futurum aliquem
1783 XVII, 4 | Adice quod genus ultionis est eripereei qui fecit
1784 V, 2 | puerorum, quibus metum incutit umbra et personarum deformitas
1785 XVI, 3 | iniurias et, quas iniuriarum umbras ac suspiciones dixerim,
1786 II, 2 | quibus credi posset caelum umeris unius inniti: excussa iam
1787 VI, 2 | super deos suos cadentium uni homini pax fuit. Non est
1788 VIII, 3 | quae sapientem, etiam si universa circumveniant, non mergunt,
1789 XV, 3 | et qualis singulis, talis universis obsistet. Qui dicit illud
1790 XVIII, 1| contumeliosus fuit, per quae in universos ordines: ea referam quae
1791 | unus
1792 XVII, 2 | petulantibus et per contumeliam urbanis detrahitur, si ultro illam
1793 XI, 3 | nos mancipiorum nostrorum urbanitas in dominos contumeliosa
1794 XVII, 3 | et in primis Ciceronis urbanitatem effugerat. Si hoc potuit
1795 V, 7 | victoriam illi excussit et se urbe capta non invictum tantum
1796 VI, 1 | egregiam artem quassandarum urbium professus eripere nihil
1797 XIX, 3 | si premeris et infesta vi urgeris, cedere tamen turpe est:
1798 IX, 3 | contrahitur ut ipsa illi iniuria usui sit, per quam experimentum
1799 XVI, 2 | potest recipi virtute salva. Uter verius dicat videbimus:
1800 | uterque
1801 XIX, 3 | Diverso autem remedio utetur sapiens adfectatorque sapientiae.
1802 XVIII, 3| auratus. Coegit itaque illum uti ferro, ne saepius signum
1803 XVIII, 2| qualis in concubitu esset uxor eius obiecit. Di boni, hoc
1804 V | Caput V~
1805 X, 2 | et felices incidunt; non vacat enim haec notare cui peiora
1806 XV, 5 | digerentibus, sed per hoc limen vacuum et ab ostiariis liberum
1807 XIV, 4 | adversus opinionem omnium vadit. ~
1808 XII, 1 | differunt, ceterum non minus vagi incertique, voluptatium
1809 XIII, 2 | togati purpuratique incedunt, valentes colorati, male sanos esse,
1810 XVIII, 2| Asiaticum Valerium in primis amicis habebat,
1811 XVI, 4 | iocatus est et in oculorum valetudinem et in crurum gracilitatem
1812 IV, 1 | et consensu servientium validi, nocere intendent, tam citra
1813 VII, 2 | Denique validius debet esse quod laedit eo
1814 XI, 1 | eiusmodi est transcurrit ut vanas species somniorum visusque
1815 V, 1 | tamen animorum dissolutio et vanitas ut quidam nihil acerbius
1816 VII, 1 | fingimus istud humani ingenii vanum decus nec ingentem imaginem
1817 I, 3 | Caesares surgentem infra Vatinios posuisset, et tibi indignum
1818 XVII, 3 | Vatinium, hominem natum et ad risum
1819 II, 1 | quam hinc P. Clodius, hinc Vatinius ac pessimus quisque venundabat
1820 XVIII, 1| pedum. Inmensum est, si velim singula referre per quae
1821 IV, 3 | neminem esse qui facere vellet.' Rem difficilem optas humano
1822 | velut
1823 XIII, 4 | hostes taeterrimos, sed venales, sed novum aucupantes dominum.'~
1824 XV, 5 | adservatur ianitoribus turbam venali fastidio digerentibus, sed
1825 XIV, 2 | donabit: scit emi aere venalia. Ille pusilli animi est
1826 II, 2 | contulit, quas consectari venatoris agrestisque est, nec monstra
1827 XIII, 4 | nequam mancipia ementes vendentesque, quorum tabernae pessimorum
1828 II, 1 | non intellegebant se dum vendunt et venire: pro ipso quidem
1829 XVIII, 3| Gaius signum petenti modo Veneris, modo Priapi dabat, aliter
1830 XIX, 2 | ex quo solo sibi gaudenda veniant, exteriora diducere a se,
1831 XIX, 1 | rixam conluctationemque veniendum. Procul auferendi pedes
1832 II, 1 | intellegebant se dum vendunt et venire: pro ipso quidem Catone
1833 III, 1 | idem non itis infitias et veniturum et imperata facturum et
1834 II, 1 | Vatinius ac pessimus quisque venundabat et caeca cupiditate correpti
1835 XVII, 3 | odium, scurram fuisse et venustum ac dicacem memoriae proditum
1836 V, 7 | testatus est; habebat enim vera secum bona, in quae non
1837 X, 3 | infirma et muliebria et inopia verae iniuriae lascivientia his
1838 V, 1 | caedi malit et qui mortem ac verbera tolerabiliora credat quam
1839 XVI, 2 | negamus rem incommodam esse verberari et inpelli et aliquo membro
1840 III, 5 | ulla saevitiae vestigia tot verberati saeculis ostentant, ita
1841 XII, 3 | facere; sic enim et pecora verbere domantur, nec irascimur
1842 XI, 2 | conspectu suorum tegenda et verbis obscenioribus non pepercit,
1843 III, 3 | sapientem non imaginario honore verborum exornare constitui, sed
1844 VII, 2 | iniuria bonis nisi a dispari verenda est, iniuria in sapientem
1845 VII, 1 | haec disputatio processit, vereor ne supra nostrum exemplar
1846 XI, 1 | nihil habentis solidi atque veri.~ 2.
1847 XVI, 2 | recipi virtute salva. Uter verius dicat videbimus: ad contemptum
1848 XIX, 3 | ipsos contumeliasque debere versari: omnia leviora accident
1849 XII, 2 | corporum inventa in periculum verterunt. Ergo par pueris longiusque
1850 I, 1 | eripiat et in illum editum verticem educat qui adeo extra omnem
1851 XIX, 4 | bono et hanc spem, dum ad verum pervenitis, alite in animis
1852 XVII, 1 | indignatum, quod illum aliquis vervecem marinum dixerat. In senatu
1853 XV, 1 | regis recumbere infra mensam vescique cum servis ignominiosa officia
1854 VII, 4 | est cuius telum opposita veste elusum est. Omnia scelera
1855 III, 5 | nec ipsi ulla saevitiae vestigia tot verberati saeculis ostentant,
1856 VI, 8 | arcemue -- habent ista hostile vestigium: illa quae sapientem tuentur
1857 | vestra
1858 XIX, 4 | victoria est. Ne repugnate vestro bono et hanc spem, dum ad
1859 V, 2 | tantum sed doloris opinione vexemur, more puerorum, quibus metum
1860 I, 1 | Stoici virilem ingressi viam non ut amoena ineuntibus
1861 VII, 5 | condicionis sunt et hac vice copulantur ut alterum sine
1862 IX, 5 | certaminibus sacris plerique vicerunt caedentium manus obstinata
1863 VI, 6 | victum victoremque te credas: vicit fortuna tua fortunam meam.
1864 VI, 6 | Non est quod me victum victoremque te credas: vicit fortuna
1865 II, 1 | contemptores voluptatis et victores omnium terrorum.~2.
1866 XIX, 4 | rem geritis, illi parta victoria est. Ne repugnate vestro
1867 V, 7 | At ille victoriam illi excussit et se urbe
1868 V, 6 | et ipsum rex circumfusus victoris exercitus armis ex superiore
1869 VI, 6 | Non est quod me victum victoremque te credas: vicit
1870 I, 1 | non ut amoena ineuntibus videatur curae habent, sed ut quam
1871 I, 3 | posuisset, et tibi indignum videbatur quod illi dissuasuro legem
1872 XVI, 2 | salva. Uter verius dicat videbimus: ad contemptum quidem iniuriae
1873 VI, 5 | hostilia circa me omnia videns tamen integrum incolumemque
1874 III, 1 | Videor mihi intueri animum tuum
1875 XIII, 2 | sanos esse, quos non aliter videt quam aegros intemperantis.
1876 V, 1 | Dividamus, si tibi videtur, Serene, iniuriam a contumelia.
1877 XVII, 1 | dixerat. In senatu flentem vidimus Fidum Cornelium, Nasonis
1878 VII | Caput VII~
1879 VIII | Caput VIII~
1880 IX, 1 | fortuitum circa nos saevit et in vilia.~2.
1881 VII, 3 | tamquam si quis rem quam e villa mea surripuit in domo mea
1882 V, 4 | inclinari quidem, nedum vinci possit; adversus apparatus
1883 XIV, 3 | esset: non excanduit, non vindicavit iniuriam, ne remisit quidem,
1884 XVII, 4 | invenietur qui te quoque vindicet. ~
1885 X, 1 | leges quoque nulla dignam vindicta putaverunt.~2.
1886 XIV, 2 | ostiario libere respondit, quod virgam eius fregit, quod ad dominum
1887 I, 1 | medentur sed qua licet: Stoici virilem ingressi viam non ut amoena
1888 IV, 3 | argumentum est imperatoris armis virisque pollentis tuta securitas
1889 XVI, 3 | despiciendas non sapiente opus est viro, sed tantum consipiente,
1890 VI, 8 | virum, humanis divinisque virtutibus plenum, nihil perdere. Bona
1891 V, 5 | unius enim in possessione virtutis est, ex qua depelli numquam
1892 XV, 3 | gravia sunt audituque et visu refugienda: non obruetur
1893 IV, 1 | altum exprimuntur, cum extra visum exilierint, citra caelum
1894 XVIII, 3| primus vir fuit qui minime visus est.~4.
1895 XI, 1 | vanas species somniorum visusque nocturnos nihil habentis
1896 XIX, 2 | ne inquieta agenda sit vita omnium risus, omnium linguas
1897 I, 1 | dixerim, cum utraque turba ad vitae societatem tantundem conferat,
1898 XVII, 1 | alia maledicta mores et vitam convulnerantia frontis illi
1899 X, 3 | quorum pars maior constat vitio interpretantis. Itaque nec
1900 XVII, 2 | si quis incessum, si quis vitium aliquod corporis aut linguae
1901 IX, 2 | nec in spem nec in metum vivere.~3.
1902 II, 2 | enim Cato post libertatem vixit nec libertas post Catonem.~
1903 | vobiscum
1904 XIV, 2 | vero, si res necessaria vocabit, experietur et illum, quisquis
1905 I, 2 | At ardua per quae vocamur et confragosa sunt.' Quid
1906 XI, 3 | effundant, nec has contumelias vocamus sed argutias: quanta autem
1907 XIV, 1 | moleste ferunt et contumeliam vocant ostiari difficultatem, nomenculatoris
1908 XI, 3 | amico dictam maledictum vocare, a servulo ioculare convicium! ~
1909 XVIII, 4| natus et alumnus legionum vocari solebat, nullo nomine militibus
1910 XVIII, 2| convivio, id est in contione, voce clarissima qualis in concubitu
1911 I, 3 | factionis manus traditus voces inprobas et sputa et omnis
1912 XV, 1 | contumeliam, si obscenorum vocibus inprobis per forum agetur?
1913 XIV, 1 | ista tollendus est, quanta voluptate inplendus animus ex alienorum
1914 XVII, 4 | fecit factae contumeliae voluptatem; solent dicere 'o miserum
1915 XV, 4 | desidiosa praecipere et ad voluptates ducentia, 'raro' inquit '
1916 II, 1 | laboribus et contemptores voluptatis et victores omnium terrorum.~
1917 XII, 1 | non minus vagi incertique, voluptatium sine dilectu adpetentes,
1918 VII, 1 | et excedentia solitum ac vulgarem modum crebro gignuntur.
1919 III, 2 | privilegium, contigit illi res vulgaris et quae discitur ipsa iniuriarum
1920 XIX, 1 | neglegendum et honores iniuriaeque vulgi in promiscuo habendae.~2.
1921 XIX, 3 | longinqua tela et saxa sine vulnere circa galeas crepitantia;
1922 XVI, 2 | fortissimos, quorum alter premit vulnus et stat in gradu, alter
1923 X | Caput X~
1924 XVIII, 6| minus quam cum ab uxore Xanthippe inmunda aqua perfunderetur.
1925 XI | Caput XI~
1926 XII | Caput XII~
1927 XIII | Caput XIII~
1928 XIV | Caput XIV~
1929 XIX | Caput XIX~
1930 XV | Caput XV~
1931 XVI | Caput XVI~
1932 XVII | Caput XVII~
1933 XVIII | Caput XVIII~
|