Cap., Par.

1 II, 9 |     deo dignum, vir fortis cum fortuna mala compositus, utique
2 III, 3|       quo vinceretur aliquando fortuna, quae ignavissimum quemque
3 III, 4|  periculo vincitur. Idem facit fortuna: fortissimos sibi pares
4 III, 4|      Magnum exemplum nisi mala fortuna non invenit.~5.
5 III, 9| Veniamus ad Regulum: quid illi fortuna nocuit quod illum documentum
6 IV, 2 |         sed unde scio, si tibi fortuna non dat facultatem exhibendae
7 IV, 12|        Verberat nos et lacerat fortuna: patiamur. Non est saevitia,
8  V, 4 |        quidem; non trahuntur a fortuna, sequuntur illam et aequant
9 VI, 7 |   alioqui magnum in vos regnum fortuna tenuisset, si homo tam tarde