15-exole | expav-nolit | nostr-totiu | tract-vulsi
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1 IV, 14 | alimentum feras captant.~15.
2 V, 2 | turpissimos defert, ab optimis abigit.~3.
3 III, 1 | aspera, quae adversa et abominanda, primum pro ipsis esse quibus
4 VI, 8 | ferro commissura cervicis abrumpitur, et cum articulus ille qui
5 VI, 4 | foeditatis alienus splendor absconderit.~5.
6 I, 6 | cum videris bonos viros acceptosque dis laborare sudare, per
7 V, 9 | tenendus est cursus; multa accident dura, aspera, sed quae molliat
8 I, 1 | multa bonis viris mala acciderent. Hoc commodius in contextu
9 II, 4 | fato querantur, quidquid accidit boni consulant, in bonum
10 V, 5 | Quid opus fuit auferre? accipere potuistis; sed ne nunc quidem
11 V, 7 | distingui, summa in unum venit: accipimus peritura perituri.~8.
12 V, 9 | paupertatem et vulnera et acerba funera adscriberet? 'Non
13 II, 11 | gaudio deos, dum ille vir, acerrimus sui vindex, alienae saluti
14 V, 11 | ire casuro. 'Non desinit acrem animum metu territare: ~ ~
15 III, 12| ad ipsam? Male cum illo actum est quod gelatus est sanguis
16 IV, 2 | tamquam consulatum praeturamve adepto: honore auctus es.~3.
17 VI, 2 | aliquando ipsi sibi manus adferant?~ 3.
18 III, 14| militet. Grave est manus sibi adferre: faciat. Quid per haec consequar?
19 III, 2 | coniugem ecferre, ignominia adfici, debilitari? 'Si miraris
20 IV, 8 | luctu aut aliis incommodis adficit? quia in castris quoque
21 IV, 9 | Quem specularia semper ab adflatu vindicaverunt, cuius pedes
22 IV, 8 | mittit qui nocturnis hostes adgrediantur insidiis aut explorent iter
23 III, 4 | Contumacissimum quemque et rectissimum adgreditur, adversus quem vim suam
24 IV, 11 | admotis? Ipsi illos patres adhortantur ut ictus flagellorum fortiter
25 | adhuc
26 V, 1 | Adice nunc quod pro omnibus est
27 III, 1 | malo esse si nolint. His adiciam fato ista sic ire et eadem
28 IV, 12 | est, quod <quo> saepius adierimus, fortiores erimus: solidissima
29 IV, 9 | intervenit quod humanae sortis admoneat, <marcent> velut perpetua
30 IV, 11 | indolem publice verberibus admotis? Ipsi illos patres adhortantur
31 IV, 6 | inmortales velut stimulos admovent animis: calamitas virtutis
32 VI, 3 | illos et argento et ebore adornavi, intus boni nihil est. ~
33 II, 2 | honesta, non est laboris adpetens iusti et ad officia cum
34 V, 1 | ostendere haec quae vulgus adpetit, quae reformidat, nec bona
35 III, 2 | quaedam quae laudantur atque adpetuntur contra eos esse quos delectaverunt,
36 V, 9 | vulnera et acerba funera adscriberet? 'Non potest artifex mutare
37 II, 6 | inlaesa felicitas; at cui adsidua fuit cum incommodis suis
38 IV, 12 | contemptum periculorum adsiduitas periclitandi dabit.~13.
39 II, 7 | illis cum qua exerceantur adsignat? Ego vero non miror, si
40 V, 5 | venissem ad quae nunc vocatus adsum. Vultis liberos sumere?
41 III, 3 | istum mihi adversarium adsumam? Statim arma summittet;
42 VI, 7 | animam loco posui: trahitur adtendite modo et videbitis quam brevis
43 III, 3 | quid ergo? istum mihi adversarium adsumam? Statim arma summittet;
44 II, 1 | ne remittunt quidem, ita adversarum impetus rerum viri fortis
45 IV, 4 | magni viri aliquando rebus adversis, non aliter quam fortes
46 IV, 10 | perpetuam infelicitatem advocata virtute sustinere quam infinitis
47 I, 5 | differt, discipulus eius aemulatorque et vera progenies, quam
48 V, 4 | fortuna, sequuntur illam et aequant gradus; si scissent, antecessissent.~
49 III, 7 | dicent omnibus saeculis? quod aequiore animo passus est se patriae
50 III, 9 | non paeniteat hoc pretio aestimasse virtutem? refige illum et
51 IV, 4 | querentem: 'quam bella 'inquit 'aetas perit! 'Avida est periculi
52 I, 2 | inoffensam velocita tem procedere aeternae legis imperio tantum rerum
53 V, 6 | quod scio omnia certa et in aeternum dicta lege decurrere.~7.
54 I, 1 | difficilem, causam deorum agam.~2.
55 I, 1 | ita, si providentia mundus ageretur, multa bonis viris mala
56 II, 10 | non potuit Catoni dabit. Aggredere, anime, diu meditatum opus,
57 I, 4 | contrahi undas et introrsum agi, modo erumpere et magno
58 IV, 13 | militares lacerti valent, agilia sunt membra cursoribus:
59 IV, 12 | pars est quam frequens usus agitavit. Praebendi fortunae sumus,
60 IV, 13 | corpora ferendo mari dura, agricolis manus tritae, ad excutienda
61 III, 6 | herbas quas in repurgando agro triumphalis senex vulsit?
62 V, 11 | ora leonis.~ ~Post haec ait: 'iunge datos currus: his
63 I, 6 | tristiori contineri, horum ali audaciam. Idem tibi de deo
64 I, 3 | tremores labantis soli aliaque quae tumultuosa pars rerum
65 II, 11 | vir, acerrimus sui vindex, alienae saluti consulit et instruit
66 I, 3 | habent non minus quam quae alienis locis conspecta miraculo
67 VI, 1 | consilia et libidinem caecam et alieno imminentem avaritiam; ipsos
68 VI, 4 | altae ac verae foeditatis alienus splendor absconderit.~5.
69 IV, 14 | glacie stagna persultant, in alimentum feras captant.~15.
70 | aliquam
71 | Alius
72 V, 3 | debilitari aut configi aut alligari, malos integris corporibus
73 V, 8 | eadem necessitate et deos alligat. Inrevocabilis humana pariter
74 V, 11 | inertis est tuta sectari: per alta virtus it. ~
75 VI, 4 | detegat, tunc apparet quantum altae ac verae foeditatis alienus
76 VI, 8 | suum inpingere; inter ipsa altaria et sollemnes sacrificantium
77 V, 10 | Vide quam alte escendere debeat virtus:
78 II, 10 | concucurrerunt iacentque alter alterius manu caesi, fortis
79 IV, 1 | ignorare est rerum naturae alteram partem.~2.
80 II, 10 | concucurrerunt iacentque alter alterius manu caesi, fortis et egregia
81 V, 10 | enituntur equi; medio est altissima caelo,~unde mare et terras
82 V, 3 | facienda noctibus excitari, altissimo somno inquinatas frui?~4.
83 VI, 9 | Non in alto latet spiritus nec utique
84 II, 12 | Quidni libenter spectarent alumnum suum tam claro ac memorabili
85 II, 7 | tu, si deus ille bonorum amantissimus, qui illos quam optimos
86 III, 5 | felicior esset, si in sinu amicae foveret manum? ~6.
87 I, 5 | inter bonos viros ac deos amicitia est conciliante virtute.
88 I, 5 | est conciliante virtute. Amicitiam dico? immo etiam necessitudo
89 VI, 2 | uult sibi accidere? Filios amittunt viri boni: quidni, cum aliquando
90 II, 1 | contraria. Quemadmodum tot amnes, tantum superne deiectorum
91 III, 10| tu Maecenatem putas, cui amoribus anxio et morosae uxoris
92 I, 4 | ad horam ac diem subeunt ampliores minoresque, prout illas
93 III, 2 | extrahi venas et quaedam amputari membra quae sine totius
94 | an
95 VI, 9 | illud quod vocatur mori, quo anima discedit a corpore, brevius
96 VI, 9 | sive haustus ignis cursum animae remeantis interscidit, quidquid
97 VI, 8 | vulnere et magnarum virium animalia humanae manus ictus inpellit;
98 II, 10 | Catoni dabit. Aggredere, anime, diu meditatum opus, eripe
99 IV, 6 | velut stimulos admovent animis: calamitas virtutis occasio
100 V, 5 | Hanc quoque animosam Demetri fortissimi viri
101 IV, 5 | materiam praebet aliquid animose fortiterque faciendi, ad
102 IV, 13 | contemnendam patientiam malorum animus patientia pervenit; quae
103 VI, 6 | fortiter. Hoc est quo deum antecedatis: ille extra patientiam malorum
104 V, 4 | aequant gradus; si scissent, antecessissent.~5.
105 III, 14| est a deterioribus honore anteiri: Vatinio postferatur. Grave
106 III, 10| mille voluptatibus mentem anxiam fallat, tam vigilabit in
107 III, 10| Maecenatem putas, cui amoribus anxio et morosae uxoris cotidiana
108 V, 1 | nec bona esse nec mala; apparebit autem bona esse, si illa
109 V, 2 | sunt; itaque careant luce Appius et Metellus. Non sunt divitiae
110 IV, 16 | figit: fragiles sunt quae in aprica valle creverunt. Pro ipsis
111 VI, 9 | elisit, sive spiramentum aqua praeclusit, sive in caput
112 I, 3 | mediis fluctibus calentes aquae et nova insularum in vasto
113 III, 10| Mero se licet sopiat et aquarum fragoribus avocet et mille
114 IV, 16 | confirmentur, concuti? non est arbor solida nec fortis nisi in
115 V, 11 | cornua tauri~Haemoniosque arcus violenttique ora leonis.~ ~
116 V, 10 | non per secura vadendum. ~Ardua prima via est et quam vix
117 I, 6 | dis laborare sudare, per arduum escendere, malos autem lascivire
118 VI, 3 | somnio lusi: auro illos et argento et ebore adornavi, intus
119 I, 2 | incitat saepe turbari et cito arietare, hanc inoffensam velocita
120 III, 5 | poenas, quod regem quem armata manu non potuit exusta fugat?
121 VI, 6 | animos vestros adversus omnia armavi: ferte fortiter. Hoc est
122 I, 2 | quae temere coierunt tanta arte pendere ut terrarum gravissimum
123 VI, 8 | cervicis abrumpitur, et cum articulus ille qui caput collumque
124 V, 9 | adscriberet? 'Non potest artifex mutare materiam: hoc passa
125 IV, 13 | efficere possit scies, si aspexeris quantum nationibus nudis
126 VI, 4 | Isti quos pro felicibus aspicis, si non qua occurrunt sed
127 V, 6 | invitus, nec servio deo sed assentior, eo quidem magis quod scio
128 II, 3 | Athletas videmus, quibus virium cura
129 II, 2 | placidusque contra incurrentia attollitur. Omnia adversa exercitationes
130 IV, 2 | praeturamve adepto: honore auctus es.~3.
131 III, 6 | litoris pisces et peregrina aucupia congereret, si conchyliis
132 I, 6 | tristiori contineri, horum ali audaciam. Idem tibi de deo liqueat:
133 IV, 7 | vulneris tiro pallescit, audacter veteranus cruorem suum spectat,
134 III, 11| aut si quis fuerit qui audeat dicere Maecenatem se quam
135 V, 5 | Demetri fortissimi viri vocem audisse me memini: 'hoc unum 'inquit '
136 V, 11 | Haec cum audisset ille generosus adulescens, '
137 V, 5 | potuistis; sed ne nunc quidem auferetis, quia nihil eripitur nisi
138 V, 5 | tradere. Quid opus fuit auferre? accipere potuistis; sed
139 IV, 9 | calor temperavit, hunc levis aura non sine periculo stringet.~
140 III, 3 | sonat adhuc et vibrat in auribus meis: 'nihil' inquit 'mihi
141 V, 9 | et conplanet ipse. Ignis aurum probat, miseria fortes viros.~
142 VI, 1 | caecam et alieno imminentem avaritiam; ipsos tuetur ac vindicat:
143 III, 10| sopiat et aquarum fragoribus avocet et mille voluptatibus mentem
144 IV, 4 | audivi querentem: 'quam bella 'inquit 'aetas perit! 'Avida
145 III, 14| postferatur. Grave est civilibus bellis interesse: toto terrarum
146 III, 6 | publica vacavit, fodit? quod bellum tam cum Pyrrho quam cum
147 IV, 8 | imperator meruit', sed 'bene iudicavit'. Idem dicant
148 III, 13| nivem diluit! Hi quidquid biberunt vomitu remetientur tristes
149 III, 13| vomitu remetientur tristes et bilem suam regustantes, at ille
150 VI, 2 | divitias proiecit, onus illas bonae mentis existimans: quid
151 II, 10 | bello purum et innoxium, bonas tandem ac nobiles edet operas:
152 VI, 7 | adtendite modo et videbitis quam brevis ad libertatem et quam expedita
153 VI, 9 | anima discedit a corpore, brevius est quam ut sentiri tanta
154 I, 4 | exiguum tempus operiri, credet caeca quadam volutatione modo
155 VI, 1 | avida consilia et libidinem caecam et alieno imminentem avaritiam;
156 V, 2 | Detestabilis erit caecitas, si nemo oculos perdiderit
157 III, 6 | formae feras, captas multa caede venantium?~7.
158 II, 3 | contra ipsos viribus utantur; caedi se vexarique patiuntur et,
159 III, 8 | patitur ostendi et pretium caedis per quaestorem ac tabulas
160 V, 10 | equi; medio est altissima caelo,~unde mare et terras ipsi
161 IV, 14 | perpetua illos hiemps, triste caelum premit, maligne solum sterile
162 IV, 4 | ego murmillonem sub Ti. Caesare de raritate munerum audivi
163 III, 14| opponatur simul Pompeio, Caesari, Crasso. Grave est a deterioribus
164 II, 10 | terrae, classibus maria, Caesarianus portas miles obsideat, Cato
165 II, 10 | iacentque alter alterius manu caesi, fortis et egregia fati
166 II, 7 | conluctantis cum aliqua calamitate.~8.
167 IV, 1 | vilia ingenia deveniunt; at calamitates terroresque mortalium sub
168 I, 3 | ut in mediis fluctibus calentes aquae et nova insularum
169 IV, 10 | inter falsum ac verum mediae caliginis fundit. Quidni satius sit
170 II, 6 | cum incommodis suis rixa, callum per iniurias duxit nec ulli
171 IV, 9 | et parietibus circumfusus calor temperavit, hunc levis aura
172 V, 4 | vilissimus quisque aut in campo otium suum oblectet aut
173 III, 10| somnus per symphoniarum cantum ex longinquo lene resonantium
174 II, 7 | miror, si aliquando impetum capiunt spectandi magnos viros conluctantis
175 IV, 14 | persultant, in alimentum feras captant.~15.
176 III, 6 | cingeret primae formae feras, captas multa caede venantium?~7.
177 V, 2 | cui eruendi sunt; itaque careant luce Appius et Metellus.
178 IV, 4 | laeti fluentem meliori casu sanguinem ostentant: idem
179 V, 11 | est tanti per ista ire casuro. 'Non desinit acrem animum
180 II, 10 | Caesarianus portas miles obsideat, Cato qua exeat habet: una manu
181 III, 4 | venenum in Socrate, mortem in Catone. Magnum exemplum nisi mala
182 III, 7 | quod qui illum damnaverunt cau sam dicent omnibus saeculis?
183 I, 3 | accidunt, sed suas et illa causas habent non minus quam quae
184 VI, 7 | Ante omnia cavi ne quis vos teneret invitos;
185 II, 6 | malo cedit, sed etiam si cecidit de genu pugnat.~7.
186 II, 6 | iniurias duxit nec ulli malo cedit, sed etiam si cecidit de
187 III, 6 | divitiis gerit? quod ad focum cenat illas ipsas radices et herbas
188 IV, 9 | mutata tepuerunt, cuius cenationes subditus et parietibus circumfusus
189 IV, 10 | intemperantia est: movet cerebrum, in vanas mentem imagines
190 IV, 12 | patiamur. Non est saevitia, certamen est, quod <quo> saepius
191 II, 3 | exigere ab iis per quos certamini praeparantur ut totis contra
192 IV, 11 | ab iis exigunt in quibus certior spes est. Numquid tu invisos
193 IV, 16 | constringitur et radices certius figit: fragiles sunt quae
194 V, 10 | via est et eget moderamine certo;~tunc etiam quae me subiectis
195 IV, 7 | inexpertos, grave est tenerae cervici iugum; ad suspicionem vulneris
196 VI, 8 | tenui ferro commissura cervicis abrumpitur, et cum articulus
197 IV, 3 | Itaque quidam ipsi ultro se cessantibus malis optulerunt et virtuti
198 III, 7 | revocatus tantum non retro cessit et longius fugit? 'Viderint '
199 III, 2 | cruditatibus ebrietatibusque et ceteris quae necant per voluptatem.~
200 III, 6 | si ingenti pomorum strue cingeret primae formae feras, captas
201 V, 4 | lateat aut tempus in aliquo circulo terat. Idem in hac magna
202 VI, 3 | placuerunt? Aliis bona falsa circumdedi et animos inanes velut longo
203 IV, 9 | cenationes subditus et parietibus circumfusus calor temperavit, hunc levis
204 III, 3 | sustinere vultum meum. Alius circumspiciatur cum quo conferre possimus
205 V, 4 | Labor optimos citat: senatus per totum diem
206 II, 10 | faciet. Ferrum istud, etiam civili bello purum et innoxium,
207 III, 14| Vatinio postferatur. Grave est civilibus bellis interesse: toto terrarum
208 III, 7 | percussorum greges et multa milia civium Romanorum uno loco post
209 I, 2 | marique gestantem, tantum clarissimorum luminum et ex disposito
210 II, 12 | spectarent alumnum suum tam claro ac memorabili exitu evadentem?
211 II, 10 | custodiantur legionibus terrae, classibus maria, Caesarianus portas
212 III, 9 | patientiae fecit? Figunt cutem clavi et quocumque fatigatum corpus
213 IV, 15 | voluptati sunt quae necessitate coeperunt. Nulla illis domicilia nullaeque
214 I, 2 | opus stare nec hunc siderum coetum discursumque fortuiti impetus
215 I, 6 | et voluptatibus fluere, cogita filiorum nos modestia delectari,
216 IV, 4 | tendat, non quid passura sit cogitat, quoniam etiam quod passura
217 VI, 1 | scelera et flagitia et cogitationes inprobas et avida consilia
218 III, 2 | minus fame ac siti. Sed si cogitaveris tecum remedii causa quibusdam
219 V, 8 | laeti ad omnia et fortes cogitemus nihil perire de nostro.
220 V, 6 | Nihil cogor, nihil patior invitus, nec
221 V, 9 | a quibusdam non possunt, cohaerent, individua sunt. Languida
222 I, 2 | ordinem nec quae temere coierunt tanta arte pendere ut terrarum
223 II, 6 | damnis exagitentur, ut verum colligant robur. 'Languent per inertiam
224 VI, 8 | articulus ille qui caput collumque committit incisus est, tanta
225 II, 1 | quidquid evenit in suum colorem trahit; est enim omnibus
226 III, 3 | tota potentia mea, levi comminatione pelletur, non potest sustinere
227 VI, 9 | subiacentis soli duritia comminuit, sive haustus ignis cursum
228 VI, 8 | ictus inpellit; tenui ferro commissura cervicis abrumpitur, et
229 VI, 8 | ille qui caput collumque committit incisus est, tanta illa
230 I, 1 | viris mala acciderent. Hoc commodius in contextu operis redderetur,
231 III, 4 | gladiator cum inferiore componi et scit eum sine gloria
232 II, 9 | fortis cum fortuna mala compositus, utique si et provocavit.
233 II, 10 | omnia in unius dicionem concesserint, custodiantur legionibus
234 III, 6 | peregrina aucupia congereret, si conchyliis superi atque inferi maris
235 VI, 8 | Corpora opima taurorum exiguo concidunt vulnere et magnarum virium
236 I, 5 | viros ac deos amicitia est conciliante virtute. Amicitiam dico?
237 II, 10 | humanis. Iam Petreius et Iuba concucurrerunt iacentque alter alterius
238 V, 2 | Nullo modo magis potest deus concupita traducere quam si illa ad
239 IV, 16 | viros, ut confirmentur, concuti? non est arbor solida nec
240 VI, 8 | dum optatur vita, mortem condiscite. Corpora opima taurorum
241 V, 8 | vehit: ille ipse omnium conditor et rector scripsit quidem
242 III, 3 | circumspiciatur cum quo conferre possimus manum: pudet congredi
243 V, 3 | virum bonum debilitari aut configi aut alligari, malos integris
244 IV, 16 | miraris bonos viros, ut confirmentur, concuti? non est arbor
245 II, 3 | cum fortissimis quibusque confligere et exigere ab iis per quos
246 I, 3 | illa quidem quae videntur confusa et incerta, pluvias dico
247 III, 6 | pisces et peregrina aucupia congereret, si conchyliis superi atque
248 III, 3 | conferre possimus manum: pudet congredi cum homine vinci parato.~
249 III, 2 | egestatem deduci, liberos coniugem ecferre, ignominia adfici,
250 III, 14| delegit cum quo metuenda conlideret. ' Inimicitiae potentium
251 II, 7 | capiunt spectandi magnos viros conluctantis cum aliqua calamitate.~8.
252 V, 9 | aspera, sed quae molliat et conplanet ipse. Ignis aurum probat,
253 II, 12 | exitu evadentem? mors illos consecrat quorum exitum et qui timent
254 V, 2 | pecuniam, cum in templis consecraverint, videant et in fornice.
255 III, 14| illi felicitatem contigisse consensus hominum fatebitur, quem
256 III, 14| adferre: faciat. Quid per haec consequar? ut omnes sciant non esse
257 IV, 14 | Omnes considera gentes in quibus Romana
258 VI, 1 | cogitationes inprobas et avida consilia et libidinem caecam et alieno
259 IV, 5 | vides? Audivi te, cum alios consolareris: tunc conspexissem, si te
260 IV, 5 | conspexissem, si te ipse consolatus esses, si te ipse dolere
261 I, 3 | quam quae alienis locis conspecta miraculo sunt, ut in mediis
262 IV, 5 | alios consolareris: tunc conspexissem, si te ipse consolatus esses,
263 IV, 5 | infamiam odiumque populare constantiae habeas, si inter plausus
264 II, 8 | voluptati est, si adulescens constantis animi inruentem feram venabulo
265 III, 12| frigore inducto venarum vigor constitit? ~13.
266 V, 7 | cuncta sed veniunt. Olim constitutum est quid gaudeas, quid fleas,
267 IV, 16 | incursat; ipsa enim vexatione constringitur et radices certius figit:
268 IV, 15 | miserum est quod in naturam consuetudo perduxit; paulatim enim
269 II, 4 | querantur, quidquid accidit boni consulant, in bonum vertant; non quid
270 III, 8 | summovetur, quod capita sibi consularium virorum patitur ostendi
271 IV, 2 | viro forti, sed tamquam consulatum praeturamve adepto: honore
272 V, 4 | senatus per totum diem saepe consulitur, cum illo tempore vilissimus
273 II, 11 | animam indignamque quae ferro contaminaretur manu educit.~12.
274 IV, 13 | solidissimum est quod exercuit. Ad contemnendam patientiam malorum animus
275 VI, 5 | permisi vobis metuenda contemnere, cupiditates fastidire;
276 VI, 1 | hanc deo curam: externa contemnunt.~2.
277 VI, 5 | sunt. Sic mundus exteriora contempsit spectaculo sui laetus. Intus
278 IV, 12 | paulatim nos sibi pares faciet, contemptum periculorum adsiduitas periclitandi
279 I, 1 | acciderent. Hoc commodius in contextu operis redderetur, cum praeesse
280 III, 14| summam que illi felicitatem contigisse consensus hominum fatebitur,
281 II, 5 | at matres fovere in sinu, continere in umbra volunt, numquam
282 I, 6 | illos disciplina tristiori contineri, horum ali audaciam. Idem
283 I, 1 | particulam revelli placet et unam contradictionem manente lite integra solvere,
284 I, 4 | quadam volutatione modo contrahi undas et introrsum agi,
285 II, 1 | mali potest: non miscentur contraria. Quemadmodum tot amnes,
286 II, 5 | in umbra volunt, numquam contristari, numquam flere, numquam
287 III, 4 | quosdam fastidio transit. Contumacissimum quemque et rectissimum adgreditur,
288 II, 10 | fortis et egregia fati conventio, sed quae non deceat magnitudinem
289 III, 8 | facit ille, ille qui legem Corneliam tulit.~ 9.
290 V, 11 | tamen adversi gradieris cornua tauri~Haemoniosque arcus
291 IV, 2 | Olympia, sed nemo praeter te: coronam habes, victoriam non habes;
292 VI, 9 | mori, quo anima discedit a corpore, brevius est quam ut sentiri
293 III, 9 | clavi et quocumque fatigatum corpus reclinavit, vulneri incumbit;
294 VI, 8 | incisus est, tanta illa moles corruit.~9.
295 III, 10| anxio et morosae uxoris cotidiana repudia deflenti somnus
296 III, 14| simul Pompeio, Caesari, Crasso. Grave est a deterioribus
297 I, 4 | exiguum tempus operiri, credet caeca quadam volutatione
298 II, 12 | Inde crediderim fuisse parum certum et efficax
299 IV, 11 | Lacedaemoniis liberos suos credis, quorum experiuntur indolem
300 I, 4 | interim illae portionibus crescunt et ad horam ac diem subeunt
301 IV, 16 | sunt quae in aprica valle creverunt. Pro ipsis ergo bonis viris
302 III, 10| vigilabit in pluma quam ille in cruce; sed illi solacium est pro
303 IV, 10 | lenior ieiunio mors est, cruditate dissiliunt. ~11.
304 III, 2 | delectaverunt, simillima cruditatibus ebrietatibusque et ceteris
305 IV, 7 | pallescit, audacter veteranus cruorem suum spectat, qui scit se
306 VI, 4 | solida et sincera felicitas: crusta est et quidem tenuis. Itaque
307 V, 7 | Fata nos ducunt et quantum cuique temporis restat prima nascentium
308 IV, 14 | sterile sustentat; imbrem culmo aut fronde defendunt, super
309 VI, 4 | parietum suorum extrinsecus culti; non est ista solida et
310 V, 7 | non, ut putamus, incidunt cuncta sed veniunt. Olim constitutum
311 VI, 5 | vobis metuenda contemnere, cupiditates fastidire; non fulgetis
312 IV, 5 | esse quam honestissimos cupit, quotiens illis materiam
313 VI, 1 | Remittunt ipsi hanc deo curam: externa contemnunt.~2.
314 III, 2 | miraberis quosdam ferro et igne curari, nec minus fame ac siti.
315 V, 11 | Post haec ait: 'iunge datos currus: his quibus deterreri me
316 IV, 13 | valent, agilia sunt membra cursoribus: id in quoque solidissimum
317 I, 4 | modo erumpere et magno cursu repetere sedem suam, cum
318 VI, 9 | comminuit, sive haustus ignis cursum animae remeantis interscidit,
319 I, 2 | ostendere non sine aliquo custode tantum opus stare nec hunc
320 II, 10 | unius dicionem concesserint, custodiantur legionibus terrae, classibus
321 III, 9 | patientiae fecit? Figunt cutem clavi et quocumque fatigatum
322 III, 7 | Rutilius quod qui illum damnaverunt cau sam dicent omnibus saeculis?
323 II, 6 | operibus' inquit 'doloribus damnis exagitentur, ut verum colligant
324 IV, 2 | scio, si tibi fortuna non dat facultatem exhibendae virtutis?
325 III, 11| dubium sit an electione fati data plures nasci Reguli quam
326 V, 11 | Post haec ait: 'iunge datos currus: his quibus deterreri
327 V, 10 | Vide quam alte escendere debeat virtus: scies illi non per
328 II, 10 | conventio, sed quae non deceat magnitudinem nostram: tam
329 V, 6 | et in aeternum dicta lege decurrere.~7.
330 V, 5 | quo minus recipiatis quod dedisti? A volente feretis quidquid
331 IV, 3 | occasionem difficilior casus dedit in qua [una] vim animi sui
332 III, 2 | exilium proici, in egestatem deduci, liberos coniugem ecferre,
333 IV, 14 | imbrem culmo aut fronde defendunt, super durata glacie stagna
334 V, 2 | quam si illa ad turpissimos defert, ab optimis abigit.~3.
335 II, 6 | sed motu et ipso sui onere deficiunt. Non fert ullum ictum inlaesa
336 III, 10| uxoris cotidiana repudia deflenti somnus per symphoniarum
337 IV, 8 | iter aut praesidium loco deiciant. Nemo eorum qui exeunt dicit '
338 II, 1 | tot amnes, tantum superne deiectorum imbrium, tanta medicatorum
339 I, 6 | cogita filiorum nos modestia delectari, vernularum licentia, illos
340 III, 2 | adpetuntur contra eos esse quos delectaverunt, simillima cruditatibus
341 III, 14| quem sibi rerum natura delegit cum quo metuenda conlideret. '
342 V, 3 | integris corporibus solutos ac delicatos incedere. 'Quid porro? non
343 IV, 9 | Fugite delicias, fugite enervantem felicitatem
344 I, 6 | liqueat: bonum virum in deliciis non habet, experitur indurat,
345 VI, 2 | Democritus divitias proiecit, onus
346 V, 9 | iter: sursum oportet ac deorsum eat, fluctuetur ac navigium
347 III, 7 | inquit 'isti quos Romae deprehendit felicitas tua: videant largum
348 III, 8 | felix est L. Sulla quod illi descendenti ad forum gladio summovetur,
349 IV, 2 | facultatem exhibendae virtutis? Descendisti ad Olympia, sed nemo praeter
350 VI, 9 | Non certum ad hos ictus destinavi locum: quacumque vis pervium
351 VI, 4 | incidit quod disturbet ac detegat, tunc apparet quantum altae
352 III, 14| Caesari, Crasso. Grave est a deterioribus honore anteiri: Vatinio
353 V, 11 | datos currus: his quibus deterreri me putas incitor; libet
354 V, 2 | Detestabilis erit caecitas, si nemo oculos
355 IV, 6 | lento tranquillitas iners detinet: quidquid illis inciderit,
356 IV, 1 | plebem ac vilia ingenia deveniunt; at calamitates terroresque
357 III, 5 | Infelix est Mucius quod dextra ignes hostium premit et
358 V, 1 | optimum quemque, ut ita dicam, militare et edere operas.
359 IV, 8 | sed 'bene iudicavit'. Idem dicant quicumque iubentur pati
360 III, 3 | ignavissimum quemque refugit, quasi dicat: 'quid ergo? istum mihi
361 V, 9 | efficiatur vir cum cura dicendus, fortiore fato opus est.
362 III, 7 | illum damnaverunt cau sam dicent omnibus saeculis? quod aequiore
363 III, 9 | senatum: eandem sententiam dicet.~10.
364 III, 1 | miserearis; potest enim miser dici, non potest esse.~2.
365 II, 10 | inquit 'omnia in unius dicionem concesserint, custodiantur
366 IV, 8 | deiciant. Nemo eorum qui exeunt dicit 'male de me imperator meruit',
367 V, 6 | omnia certa et in aeternum dicta lege decurrere.~7.
368 III, 7 | sibi exilium? quod Sullae dictatori solus aliquid negavit et
369 III, 14| Catonem pertinet, satis dictum est, summam que illi felicitatem
370 IV, 3 | posset nisi temptando non didicit. Itaque quidam ipsi ultro
371 II, 5 | mature, feriatis quoque diebus non patiuntur esse otiosos,
372 I, 5 | bonus tempore tantum a deo differt, discipulus eius aemulatorque
373 I, 1 | solvere, faciam rem non difficilem, causam deorum agam.~2.
374 II, 4 | esse faciendum, ut dura ac difficilia non reformident nec de fato
375 IV, 3 | si illi nullam occasionem difficilior casus dedit in qua [una]
376 II, 12 | revocata virtus est ut in difficiliore parte se ostenderet; non
377 III, 2 | Difficillimum ex omnibus quae proposui
378 IV, 5 | rem opus est aliqua rerum difficultate: gubernatorem in tempestate,
379 IV, 5 | tibi animi sit, si divitiis diffluis? Unde possum scire quantum
380 IV, 8 | timidis ignavisque flebilia: 'digni visi sumus deo in quibus
381 III, 1 | hoc volentibus accidere ac dignos malo esse si nolint. His
382 IV, 7 | quisquis videtur dimissus esse dilatus est.~8.
383 III, 13| dubiae suspensam auro nivem diluit! Hi quidquid biberunt vomitu
384 IV, 7 | portio; quisquis videtur dimissus esse dilatus est.~8.
385 II, 11 | saluti consulit et instruit discedentium fugam, dum studia etiam
386 VI, 9 | vocatur mori, quo anima discedit a corpore, brevius est quam
387 I, 6 | vernularum licentia, illos disciplina tristiori contineri, horum
388 IV, 11 | sequuntur in bonis viris quam in discipulis suis praeceptores, qui plus
389 I, 5 | tempore tantum a deo differt, discipulus eius aemulatorque et vera
390 I, 2 | nec hunc siderum coetum discursumque fortuiti impetus esse, et
391 I, 2 | clarissimorum luminum et ex disposito relucentium; non esse materiae
392 V, 7 | restat prima nascentium hora disposuit. Causa pendet ex causa,
393 III, 12| inmortalitatis obduxit et de morte disputavit usque ad ipsam? Male cum
394 IV, 10 | ieiunio mors est, cruditate dissiliunt. ~11.
395 V, 7 | varietate singulorum vita distingui, summa in unum venit: accipimus
396 V, 9 | tamen deus tam iniquus in distributione fati fuit ut bonis viris
397 VI, 4 | cum aliquid incidit quod disturbet ac detegat, tunc apparet
398 V, 8 | Inrevocabilis humana pariter ac divina cursus vehit: ille ipse
399 V, 2 | Appius et Metellus. Non sunt divitiae bonum; itaque habeat illas
400 VI, 2 | Democritus divitias proiecit, onus illas bonae
401 IV, 6 | occasio est. Illos merito quis dixerit miseros qui nimia felicitate
402 III, 2 | proposui videtur quod primum dixi, pro ipsis esse quibus eveniunt
403 VI, 3 | patiuntur? ut alios pati doceant; nati sunt in exemplar.
404 VI, 8 | tempus, omnis vos locus doceat quam facile sit renuntiare
405 III, 13| quibus exoletus omnia pati doctus exsectae virilitatis aut
406 IV, 5 | consolatus esses, si te ipse dolere vetuisses.~6.
407 VI, 6 | quam natus est. Contemnite dolorem: aut solvetur aut solvet.
408 II, 6 | amat et 'operibus' inquit 'doloribus damnis exagitentur, ut verum
409 IV, 15 | necessitate coeperunt. Nulla illis domicilia nullaeque sedes sunt nisi
410 III, 13| exsectae virilitatis aut dubiae suspensam auro nivem diluit!
411 I, 4 | quidem magis quod tu non dubitas de providentia sed quereris.~
412 III, 11| humani vitia venerunt ut dubium sit an electione fati data
413 VI, 7 | libertatem et quam expedita ducat via. Non tam longas in exitu
414 V, 7 | Fata nos ducunt et quantum cuique temporis
415 IV, 14 | fronde defendunt, super durata glacie stagna persultant,
416 IV, 12 | Quid mirum, si dure generosos spiritus deus
417 IV, 12 | ut contra illam ab ipsa duremur: paulatim nos sibi pares
418 VI, 9 | lapsos subiacentis soli duritia comminuit, sive haustus
419 I, 5 | exactor, sicut severi patres, durius educat.~6.
420 IV, 8 | fortissimis imperantur: dux lectissimos mittit qui nocturnis
421 II, 6 | rixa, callum per iniurias duxit nec ulli malo cedit, sed
422 | eademque
423 III, 9 | illum et mitte in senatum: eandem sententiam dicet.~10.
424 V, 9 | sursum oportet ac deorsum eat, fluctuetur ac navigium
425 VI, 3 | auro illos et argento et ebore adornavi, intus boni nihil
426 IV, 9 | marcent> velut perpetua ebrietate sopiti. Quem specularia
427 III, 2 | simillima cruditatibus ebrietatibusque et ceteris quae necant per
428 III, 2 | deduci, liberos coniugem ecferre, ignominia adfici, debilitari? '
429 VI, 9 | quidquid est, properat. Ecquid erubescitis? quod tam cito
430 V, 1 | ut ita dicam, militare et edere operas. Hoc est propositum
431 II, 10 | bonas tandem ac nobiles edet operas: libertatem quam
432 I, 5 | sicut severi patres, durius educat.~6.
433 II, 11 | ferro contaminaretur manu educit.~12.
434 II, 12 | crediderim fuisse parum certum et efficax vulnus: non fuit dis inmortalibus
435 IV, 13 | pervenit; quae quid in nobis efficere possit scies, si aspexeris
436 V, 9 | nectuntur elementis: ut efficiatur vir cum cura dicendus, fortiore
437 I, 3 | ruptis montium verticibus effusa, tremores labantis soli
438 VI, 5 | Intus omne posui bonum; non egere felicitate felicitas vestra
439 III, 2 | inquis 'in exilium proici, in egestatem deduci, liberos coniugem
440 V, 10 | ultima prona via est et eget moderamine certo;~tunc etiam
441 II, 10 | alterius manu caesi, fortis et egregia fati conventio, sed quae
442 | eius
443 III, 11| venerunt ut dubium sit an electione fati data plures nasci Reguli
444 V, 9 | simillimam inertibus nectuntur elementis: ut efficiatur vir cum cura
445 I, 4 | prout illas lunare sidus elicuit, ad cuius arbitrium oceanus
446 VI, 9 | possit: sive fauces nodus elisit, sive spiramentum aqua praeclusit,
447 I, 3 | pluvias dico nubesque et elisorum fulminum iactus et incendia
448 V, 2 | itaque habeat illas et Elius leno, ut homines pecuniam,
449 IV, 9 | Fugite delicias, fugite enervantem felicitatem qua animi permadescunt
450 IV, 3 | obscurum occasionem per quam enitesceret quaesierunt.~4.
451 V, 10 | et quam vix mane recentes~enituntur equi; medio est altissima
452 | eorum
453 V, 10 | mane recentes~enituntur equi; medio est altissima caelo,~
454 II, 2 | Quis autem, vir modo et erectus ad honesta, non est laboris
455 III, 6 | pigritiam stomachi nausiantis erigeret, si ingenti pomorum strue
456 | erimus
457 II, 10 | anime, diu meditatum opus, eripe te rebus humanis. Iam Petreius
458 III, 7 | animo passus est se patriae eripi quam sibi exilium? quod
459 V, 5 | quidem auferetis, quia nihil eripitur nisi retinenti.'~6.
460 I, 2 | relucentium; non esse materiae errantis hunc ordinem nec quae temere
461 IV, 7 | molles venturis malis servat. Erratis enim si quem iudicatis exceptum:
462 V, 11 | utque viam teneas nulloque errore traharis,~per tamen adversi
463 III, 5 | premit et ipse a se exigit erroris sui poenas, quod regem quem
464 VI, 9 | quidquid est, properat. Ecquid erubescitis? quod tam cito fit timetis
465 V, 2 | oculos perdiderit nisi cui eruendi sunt; itaque careant luce
466 VI, 9 | spiritus nec utique ferro eruendus est; non sunt vulnere penitus
467 I, 4 | undas et introrsum agi, modo erumpere et magno cursu repetere
468 V, 11 | adulescens, 'placet 'inquit 'via, escendo; est tanti per ista ire
469 IV, 5 | conspexissem, si te ipse consolatus esses, si te ipse dolere vetuisses.~
470 | eum
471 II, 12 | claro ac memorabili exitu evadentem? mors illos consecrat quorum
472 III, 1 | ire et eadem lege bonis evenire qua sunt boni. Persuadebo
473 IV, 10 | in vanas mentem imagines evocat, multum inter falsum ac
474 I, 5 | magnificus, virtutum non lenis exactor, sicut severi patres, durius
475 II, 6 | inquit 'doloribus damnis exagitentur, ut verum colligant robur. '
476 II, 7 | quam optimos esse atque excellentissimos vult, fortunam illis cum
477 II, 8 | inruentem feram venabulo excepit, si leonis incursum interritus
478 IV, 7 | Erratis enim si quem iudicatis exceptum: veniet <et> ad illum diu
479 IV, 10 | Cum omnia quae excesserunt modum noceant, periculosissima
480 V, 10 | etiam quae me subiectis excipit undis,~ne ferar in praeceps,
481 IV, 13 | agricolis manus tritae, ad excutienda tela militares lacerti valent,
482 II, 5 | illis et interdum lacrimas excutiunt; at matres fovere in sinu,
483 II, 10 | miles obsideat, Cato qua exeat habet: una manu latam libertati
484 VI, 3 | pati doceant; nati sunt in exemplar. Puta itaque deum dicere: '
485 III, 4 | mortem in Catone. Magnum exemplum nisi mala fortuna non invenit.~
486 II, 7 | fortunam illis cum qua exerceantur adsignat? Ego vero non miror,
487 IV, 7 | amat, indurat recognoscit exercet; eos autem quibus indulgere
488 II, 2 | attollitur. Omnia adversa exercitationes putat. Quis autem, vir modo
489 IV, 13 | quoque solidissimum est quod exercuit. Ad contemnendam patientiam
490 IV, 8 | deiciant. Nemo eorum qui exeunt dicit 'male de me imperator
491 IV, 2 | fortuna non dat facultatem exhibendae virtutis? Descendisti ad
492 II, 3 | quibusque confligere et exigere ab iis per quos certamini
493 IV, 11 | qui plus laboris ab iis exigunt in quibus certior spes est.
494 VI, 8 | Corpora opima taurorum exiguo concidunt vulnere et magnarum
495 I, 4 | recedente eademque intra exiguum tempus operiri, credet caeca
496 I, 3 | nova insularum in vasto exilientium mari spatia.~4.
497 VI, 2 | onus illas bonae mentis existimans: quid ergo miraris, si id
498 II, 12 | mors illos consecrat quorum exitum et qui timent laudant. ~
499 VI, 7 | vos teneret invitos; patet exitus: si pugnare non vultis,
500 III, 13| gemma ministratur, quibus exoletus omnia pati doctus exsectae
|