Lib.  Cap.

  1  1,   13|             Post quae L. Arruntius haud multum discrepans a Galli
  2  1,   15|        veste uterentur: curru vehi haud permissum. mox celebratio
  3  1,   23|       umquam fratrem pernotuisset, haud multum ab exitio legati
  4  1,   44|           secuti exemplum veterani haud multo post in Raetiam mittuntur,
  5  1,   45|            compositis praesentibus haud minor moles supererat ob
  6  1,   53|         obtulit; constantia mortis haud in dignus Sempronio nomine
  7  1,   60|       Lupiam amnis inter vastatum, haud procul Teutoburgiensi saltu
  8  1,   62|       doloris socius. quod Tiberio haud probatum, seu cuncta Germanici
  9  1,   68|                              68-~ ~Haud minus inquies Cermanus spe,
 10  1,   70|          nudo aut mulcato corpore, haud minus miserabiles quam quos
 11  1,   73|                              73-~ ~Haud pigebit referre in Falanio
 12  2,    1|       firmandae amicitiae miserat, haud perinde nostri metu quam
 13  2,    4|     fortuita absumpto stirpem eius haud toleravere; temptatoque
 14  2,    5|               5-~ ~Ceterum Tiberio haud ingratum accidit turbari
 15  2,    5|     praematura hieme; suum militem haud perinde vulneribus quam
 16  2,    7|        decucurrit; tumulum iterare haud visum. et cuncta inter castellum
 17  2,   11|         dare in discrimen legiones haud imperatorium ratus, equitem
 18  2,   26|          deportare lauream posset. haud cunctatus est ultra Germanicus,
 19  2,   28|         usus erat. Caesar indicium haud aspernatus congressus abnuit:
 20  2,   34| auctoritate vel precibus tenerent. haud minus liberi doloris documentum
 21  2,   35|               Res eo anno prolatas haud referrem, ni pretium foret
 22  2,   36|          annos singulos nominaret. haud dubium erat eam sententiam
 23  2,   39|   promitteret: nam aetate et forma haud dissimili in dominum erat.
 24  2,   40|      iuvisse consiliis dicerentur, haud quaesitum. ~
 25  2,   41|      occulta formido, reputantibus haud prosperum in Druso patre
 26  2,   43|      occulta mandata; et Plancinam haud dubie Augusta monuit aemulatione
 27  2,   45|      patriae, satellitem Caesaris, haud minus infensis animis exturbandum
 28  2,   48|           largitionem auxit Caesar haud minus grata liberalitate,
 29  2,   52|          coapulerantque Cinithios, haud spernendam nationem, in
 30  2,   55|    Germanicum apud insulam Rhodum, haud nescium quibus insectationibus
 31  2,   55|            obsequia promptis, quod haud invito imperatore ea fieri
 32  2,   60|            quaeque natio penderet, haud minus magnifica quam nunc
 33  2,   62|            provincias transigitur, haud leve decus Drusus quaesivit
 34  2,   63|            aliud perfugium. pulsus haud multo post Hermundurorum
 35  2,   70|                 70-~ ~Ea Germanico haud minus ira quam per metum
 36  2,   73|            decoro, genere insigni, haud multum triginta annos egressum,
 37  2,   78|                              78-~ ~Haud magna mole Piso promptus
 38  2,   78|         auxiliis iuvarent scribit, haud ignavo ad ministeria belli
 39  2,   81|               Interim Piso classem haud procul opperientem adpugnare
 40  2,   83|        locorumve in quis coleretur haud facile quis numerum inierit.
 41  2,   88|    propinquorum cecidit: liberator haud dubie Germaniae et qui non
 42  2,   88|           tantum mirantur, Romanis haud perinde celebris, dun vetera
 43  3,    8|    molliret ad Drusum pergit, quem haud fratris interitu trucem
 44  3,   10|       invidiam apud multos valere. haud fallebat Tiberium moles
 45  3,   11|     premeret sensus suos Tiberius. haud alias intentior populus
 46  3,   14|   scripsissent expostulantes, quod haud minus Tiberius quam Piso
 47  3,   20|           gravis praedas; postremo haud procul Pagyda flumine cohortem
 48  3,   22|            miserationem addiderat. haud facile quis dispexerit illa
 49  3,   24|  Inlustrium domuum adversa (etenim haud multum distanti tempore
 50  3,   27|         addidisset, otium eius rei haud in longum paravit, statim
 51  3,   31|      negotii libens suscepit; quod haud perinde publice usui habitum
 52  3,   33| quadraginta stipendia explevisset. haud enim frustra placitum olim
 53  3,   34|            alias ad gentis iturum, haud semper aeque animo si ab
 54  3,   36|    effigiem imperatoris oppositam. haud dissimilia alii et quidam
 55  3,   41|                              41-~ ~Haud ferme ulla civitas intacta
 56  3,   48| discordiarum arguebat. sed ceteris haud laeta memoria Quirini erat
 57  3,   54|           aeger et flagrans animus haud levioribus remediis restinguendus
 58  3,   64|         neque enim multo ante, cum haud procul theatro Marcelli
 59  3,   65|            65-~ ~Exequi sententias haud institui nisi insignis per
 60  3,   73|        adversum artes Tacfarinatis haud dissimili modo belligeratum. ~
 61  4,    1|           industria ac vigilantia, haud minus noxiae quotiens parando
 62  4,    5|          auxilium Italia posceret, haud procul accirentur, quamquam
 63  4,   17|            nimia est. nam Tiberius haud umquam domui Germanici mitis,
 64  4,   20|        vacuum. at Messalinus Cotta haud minus claris maioribus sed
 65  4,   25|        ruendo in tela captivitatem haud inulta morte effugit; isque
 66  4,   33|            evenire, vel si evenit, haud diuturna esse potest. igitur
 67  4,   34|          tulere ista et reliquere, haud facile dixerim, moderatione
 68  4,   47|            Romanus acie suggressus haud aegre pepulit sanguine barbarorum
 69  4,   47|          et armorum tumultu trucem haud procul instruxerat. ~
 70  4,   50|          cum manu noctem opperitur haud nescio duce nostro. igitur
 71  4,   58|           in urbem non regressurum haud forte dictum: ceterorum
 72  4,   61|  celebratae: monimenta ingeni eius haud perinde retinentur. scilicet
 73  4,   65|                              65-~ ~Haud fuerit absurdum tradere
 74  4,   69|           laquearia tres senatores haud minus turpi latebra quam
 75  4,   70|            se arguens, ultionemque haud obscure poscebat. nec mora
 76  4,   71| proieceratque in insulam Trimentm, haud procul Apulis litoribus.
 77  4,   72|      castello cui nomen Flevum; et haud spernenda illic civium sociorumque
 78  5,    3|           Augusta credidit vulgus: haud enim multum post mortem
 79  5,    6|        accusari an amicum accusare haud discreverim. non crudelitatem,
 80  5,   10|  continenti visum. et erat iuvenis haud dispari aetate, quibusdam
 81  6,   20|            induisset, pari habitu, haud multum distantibus verbis.
 82  6,   23|            egestate cibi peremptum haud dubium, sponte vel necessitate
 83  6,   26|                              26-~ ~Haud multo post Cocceius Nerva,
 84  6,   26|       valuit; petitaque criminibus haud ignotis sua manu sera magis
 85  6,   29|     amicitia Seiani, sed labefecit haud minus validum ad exitia
 86  6,   30|        adfinitatem sibi cum Seiano haud sponte sed consilio Tiberii
 87  6,   32|            praefecit. eo de homine haud sum ignarus sinistram in
 88  6,   37|      Delmaticum bellum conficeret, haud inglorius auxiliator eoque
 89  6,   38|        Trio ingruentis accusatores haud perpessus supremis tabulis
 90  6,   45|      ambitionis an per senectutem, haud dedicavit. sed aestimando
 91 11,    4|           principis ostendi. illud haud ambigitur, qualicumque insomnio
 92 11,    7|          ut minus decora haec, ita haud frustra dicta princeps ratus,
 93 11,   24|            24-~ ~His atque talibus haud permotus princeps et statim
 94 11,   25|    inscitiae erga domum suam fuit: haud multo post flagitia uxoris
 95 11,   27|                              27-~ ~Haud sum ignarus fabulosum visum
 96 11,   32|           saepe subsidium habuerat,haud segniter intendit misitque
 97 11,   33|          Getae praetorii praefecto haud satis fidebant, ad honesta
 98 11,   37|       Lepida, quae florenti filiae haud concors supremis eius necessitatibus
 99 12,    4|       procax soror, Iunia Calvina, haud multum ante Vitellii nurus
100 12,    7|                               7-~ ~Haud defuere qui certatim, si
101 12,    9|          patefacturum erat. Pollio haud disparibus verbis ac nuper
102 12,   19|           mutatione rerum et prece haud degeneri permotus, adlevat
103 12,   24|          Romulus posuerit, noscere haud absurdum reor. igitur a
104 12,   32|         punito dolo. iamque ventum haud procul mari, quod Hiberniam
105 12,   35|            ducit infensos amnemque haud difficulter evadit. ubi
106 12,   37|        absoluti Agrippinam quoque, haud procul alio suggestu conspicuam,
107 12,   39|            hostibus, tamquam ducem haud spernendum etsi non proelium,
108 12,   40|          gesta, coniunxi ne divisa haud perinde ad memoriam sui
109 12,   51|      pastores, et dignitate formae haud degenerem reputantes obligant
110 12,   54|                congnita caede eius haud obtemperatum esset, manebat
111 12,   55|           idonei equestre proelium haud patiebantur. dein rex eius
112 12,   57|     incuria operis manifesta fuit, haud satis depressi ad lacus
113 12,   58|            auctorem Aeneam aliaque haud procul fabulis vetera facunde
114 12,   64|       impudica, infamis, violenta, haud minus vitiis aemulabantur
115 12,   67|           eius demisisse creditur, haud ignarus summa scelera incipi
116 12,   69|  magnificentiam. testamentum tamen haud recitatum, ne antepositus
117 13,   13|   severitatem et suarum opum, quae haud procul imperatoriis aberant,
118 13,   30|            venas sanguine effugit, haud creditus sufficere ad constantiam
119 13,   42|        multorum odia meritus reus, haud tamen sine invidia Senecae
120 13,   44|      postera die manifesta caedes, haud ambiguus percussor; quippe
121 14,    1|        Octaviae incolumi Agrippina haud sperans crebris criminationibus,
122 14,    5|          ex quis Crepereius Gallus haud procul gubernaculis adstabat,
123 14,   14|     spatium, in quo equos regeret, haud promisco spectaculo. mox
124 14,   15|           usque ad gestus modosque haud viriles. quin et feminae
125 14,   24|  improvisum periculum vitavit. nam haud procul tentorio eius non
126 14,   32|         procuratore auxilium. ille haud amplius quam ducentos sine
127 14,   42|                              42-~ ~Haud multo post praefectum urbis
128 14,   48|     revocata ea lex; credebaturque haud perinde exitium Antistio
129 14,   50|                              50-~ ~Haud dispari crimine Fabricius
130 14,   59|          de caede Sullae Plautique haud confessus, verum utriusque
131 14,   62|           matrem subvenisse; locum haud minoris gratiae instare,
132 15,    4|           ad hoc Nicephorius amnis haud spernenda latitudine partem
133 15,   27|      Bologaesisque de pace legatos haud aspernatus, adiungit iis
134 15,   41|         amissa sunt, numerum inire haud promptum fuerit; sed vetustissima
135 15,   42|         exstruxitque domum, in qua haud proinde gemmae et aurum
136 15,   44|     indicio eorum multitudo ingens haud proinde in crimine incendii
137 15,   46|       accipitur, non bello (quippe haud alias tam immota pax), sed
138 15,   51|            est, suspectante Nerone haud falsa esse etiam quae vera
139 15,   68|          matrimonio sibi iunxerat, haud nescius inter adulteros
140 15,   74|        Vindici, [quod] in praesens haud animadversum post arma Iulii
141 16,    1|           quietis imaginem ad spem haud dubiae rei traxit, vectusque
142 16,   10|                              10-~ ~Haud minus prompte L. Vetus socrusque
143 16,   14|        inquies animo et occasionum haud segnis Pammenem, eiusdem
144 16,   20|        Silia, matrimonio senatoris haud ignota et ipsi ad omnem
145 16,   27|            e longinquis provinciis haud veniri, cum plerique adepti