Lib.  Cap.

  1  1,    1|   discordiis civilibus fessa nomine principis sub imperium accepit. sed
  2  1,    4|             exuta aequalitate iussa principis aspectare, nulla in praesens
  3  1,    7|         composito, ne laeti excessu principis neu tristiores primordio,
  4  1,    9|          tamen neque dictatura, sed principis nomine constitutam rem publicam;
  5  1,   15|             etsi potissima arbitrio principis, quaedam tamen studiis tribuum
  6  1,   19|        parum in tempore incipientis principis curas onerari. si tamen
  7  1,   36|        placitum ut epistulae nomine principis scriberentur: missionem
  8  1,   69|       muliere seditionem, cui nomen principis obsistere non qui verit.
  9  1,   74|         occultis libellis saevitiae principis adrepit, mox clarissimo
 10  1,   74|  inevitabile crimen, cum ex moribus principis foedissima quaeque deligeret
 11  2,    7|             modicam praedam et Arpi principis Chattorum coniagem filiamque
 12  2,   40|            et quamquam multi e domo principis equitesque ac senatores
 13  2,   43|             iis qui sorte aut missu principis obtinerent sed Tiberius
 14  2,   57|             et ceteris offerrentur, principis Romani, non Parthi regis
 15  2,   59|        instituta Augusti non sponte principis Alexandriam introisset.
 16  2,   64|           enimvero audita mutatione principis immittere latronum globos,
 17  2,   88|      eorundem temporum Adgandestrii principis Chattorum lectas in senatu
 18  3,   12|         privatas inimicitias non vi principis ulciscar: sin facinus in
 19  3,   14|            ac divellebant, ni iussu principis protectae repositaeque forent.
 20  3,   22|           illa in cognitione mentem principis: adeo vertit ac miscuit
 21  3,   30|           speciem magis in amicitia principis quam vim tenuit. idque et
 22  3,   50|              suppliciis ac remediis principis moderatio maiorumque et
 23  3,   51|            pietatem quamvis modicas principis iniurias acriter ulciscentium,
 24  3,   64|    credebatur ut inferius maiestate principis gravi et dissimulata offensione
 25  3,   68|            ille multum de clementia principis praefatus aqua atque igni
 26  3,   70|            postulatum quod effigiem principis promiscum ad usum argenti
 27  4,   15|             magna cum adseveratione principis non se ius nisi in servitia
 28  4,   17|    sacerdotes, cum pro incolumitate principis vota susciperent, Neronem
 29  4,   21|           in ius Vrgulaniam domoque principis excire ausus erat. quae
 30  4,   22|         quod perinde creditum quasi principis monitu ob amicitiam Augustae
 31  4,   23|           retinere ausus erat iussa principis magis quam incerta belli
 32  4,   28|            alii: non enim se caedem principis et res novas uno socio cogitasse. ~
 33  4,   31|    praepotentem, venalem et Claudii principis amicitia diu prospere, numquam
 34  4,   34|         neque haec in principem aut principis parentem, quos lex maiestatis
 35  4,   52|              52-~ ~At Romae commota principis domo, ut series futuri in
 36  4,   53|      Agrippinae filiae quae Neronis principis mater vitam suam et casus
 37  4,   60|       traxit in partis, spe obiecta principis loci si priorem aetate et
 38  4,   66|         studia procerum et largitio principis adversum casus solacium
 39  4,   71|         amore verum ut cunctationes principis opperiretur, gnarus lentum
 40  5,    4|         criminandi: spretum dolorem principis ab senatu, descivisse populum;
 41  5,    5|          sed paratos ad ultionem vi principis impediri testarentur.~
 42  6,    8|             nemo negaverit. abditos principis sensus et si quid occultius
 43  6,    9|         fides. atque ob id convictu principis prohibitus cum senili manu
 44  6,   48|              sane paucos ad suprema principis dies posse vitari: quem
 45  6,   50|           quidem regere valetudines principis solitus, consilii tamen
 46  6,   51|         dein Rhodo regressus vacuos principis penatis duodecim annis,
 47 11,    3|            amicitiae utque Antoniam principis matrem pariter observavissent,
 48 11,    4|             vergente autumno mortem principis ostendi. illud haud ambigitur,
 49 11,   11|            spectati sunt. utriusque principis rationes praetermitto, satis
 50 11,   12|      fortuna, servi liberti paratus principis apud adulterum visebantur. ~
 51 11,   21|          inter candidatos praeturam principis suffragio adsequitur, cum
 52 11,   25|                     25-~ ~Orationem principis secuto patrum consulto primi
 53 11,   26|           non eo ventum ut senectam principis opperirentur. insontibus
 54 11,   27|       consulem designatum cum uxore principis, praedicta die, adhibitis
 55 11,   28|                  28-~ ~Igitur domus principis inhorruerat, maximeque quos
 56 11,   28|      fremere, dum histrio cubiculum principis insultaverit, dedecus quidem
 57 11,   34|           fama fuit, inter diversas principis voces, cum modo incusaret
 58 12,    1|           Caede Messalinae convulsa principis domus, orto apud libertos
 59 12,    3|           arduum videbatur in animo principis, cui non iudicium, non odium
 60 12,    5|             orditurque: gravissimos principis labores, quis orbem terrae
 61 12,   22|            quod secum de matrimonio principis certavisset, molitur crimina
 62 12,   23|            provinciae non exquisita principis sententia, iure quo Sicilia
 63 12,   52|         exilium agitur, quasi finem principis per Chaldaeos scrutaretur.
 64 12,   52|             laudati dehinc oratione principis qui ob angustias familiaris
 65 12,   53|   postponeret seque inter ministros principis haberi sineret. adseveravit
 66 12,   57|        simul Agrippina trepidatione principis usa ministrum operis Narcissum
 67 12,   60|             anno saepius audita vox principis, parem vim rerum habendam
 68 12,   65|          obiecta sunt quod coniugem principis devotionibus petivisset
 69 12,   68|            votaque pro incolumitate principis consules et sacerdotes nuncupabant,
 70 12,   68|           ire in melius valetudinem principis, quo miles bona in spe ageret
 71 13,    1|             libertus, rei familiari principis in Asia impositi. ab his
 72 13,    2|        vicem, quo facilius lubricam principis aetatem, si virtutem aspernaretur,
 73 13,    4|          adferre. tum formam futuri principis praescripsit, ea maxime
 74 13,   11|           vel iactandi ingenii voce principis vulgabat. ~ ~
 75 13,   12|       secreta, ne senioribus quidem principis amicis adversantibus, muliercula
 76 13,   12|         cuiusquam iniuria cupidines principis explente, quando uxore ab
 77 13,   14|            terrorem et minas, neque principis auribus abstinere, quo minus
 78 13,   20|          alioquin id temporis luxus principis intendere, sed tunc compositus
 79 13,   21|                    21-~ ~Sic lenito principis metu et luce orta itur ad
 80 13,   22|            validiore apud libidines principis Paride, quam ut poena adficeretur.
 81 13,   27|            civili, non sine infamia principis, cuius iussu perpetratum
 82 13,   46|       captam simulans; mox acri iam principis amore ad superbiam vertens,
 83 13,   47|         forte redeuntibus ministris principis quidam per iuvenilem licentiam,
 84 14,    2|         toleraturos milites profani principis imperium. Fabius Rusticus
 85 14,    3|           venenum. sed inter epulas principis si daretur, referri ad casum
 86 14,    5|            utque subveniretur matri principis clamitat, contis et remis
 87 14,    7|             inici iubet, ut exitium principis molitam matrem et pudore
 88 14,   12|        simulacrum in curia et iuxta principis imago statuerentur, dies
 89 14,   15|         plausibus personare, formam principis vocemque deum vocabulis
 90 14,   50|    accusator venditata ab eo munera principis et adipiscendorum honorum
 91 14,   51|        validior Tigellinus in animo principis et intimis libidinibus adsumptus,
 92 14,   52|         venisset. nam oblectamentis principis palam iniquum detrectare
 93 14,   59|       relatum; cuius adspectu (ipsa principis verba referam) «cur,» inquit, «
 94 14,   61|             statuunt. itur etiam in principis laudes, repetitum [certamen]
 95 14,   62|         admonet: solum incolumitati principis adversus insidiantem matrem
 96 15,   24|         iturum ad signa et effigies principis, ubi legionibus coram regnum
 97 15,   36|          adversum fortuita adspectu principis refoveri. ergo ut in privatis
 98 15,   38|      Sequitur clades, forte an dolo principis incertum (nam utrumque auctores
 99 15,   42|           artem temptare et viribus principis inludere. namque ab lacu
100 15,   44|           humana, non largitionibus principis aut deum placamentis decedebat
101 15,   50|              50-~ ~Ergo dum scelera principis, et finem adesse imperio
102 15,   50| impudicitiamque Tigellinus in animo principis anteibat, fatigabatque criminationibus
103 15,   51|             plura; et omnia scelera principis orditur, neque sancti quidquam
104 15,   52|       hospitales caede qualiscumque principis cruentarentur: melius apud
105 15,   53|            deprecabundus et genibus principis accidens prosterneret incautum
106 15,   68|          coeperat, dum hic ignaviam principis penitus dognitam despicit,
107 15,   73|             obliterata mansuetudine principis novam ad saevitiam retraheret. ~
108 16,    1|            traxit, vectusque Romam, principis aditum emercatus, expromit
109 16,    2|         praecipua materia in laudem principis adsumpta est. non enim solitas
110 16,   13|       communi mortalitate saevitiam principis praevenirent. ~    Eodem
111 16,   17|        procurationes administrandis principis negotiis. idem Annaeum Lucanum
112 16,   18|         potiorem. ergo crudelitatem principis, cui ceterae libidines cedebant,
113 16,   19|          adulatus est, sed flagitia principis sub nominibus exoletorum
114 16,   22|       praeditum; numquam pro salute principis aut caelesti voce immolavisse;
115 16,   22|         artes sine honore. prospera principis respuit: etiamne luctibus
116 16,   23|           Asiae, in quo offensiones principis auxit iustitia atque industria,
117 16,   24|   scripsisse, per quae claritudinem principis extolleret suamque famam
118 16,   27|         curiam senatores, et oratio principis per quaestorem eius audita
119 16,   28|          denique agere senatorem et principis obtrectatores protegere
120 16,   31|         artes exerceant: nulla mihi principis mentio nisi inter numina