Lib.  Cap.

  1  1,    4|         Igitur verso civitatis statu nihil usquam prisci et integri
  2  1,    6|             centurio aegre confecit. nihil de ea re Tiberius apud senatum
  3  1,    8|                                 8-~ ~Nihil primo senatus die agi passus [
  4  1,   10|              domui Caesarum noverca. nihil deorum honoribus relictum,
  5  1,   21|          caelum ac deos obtestantur, nihil reliqui faciunt quo minus
  6  1,   29|        fortioribus remediis agendum: nihil in vulgo modicum; terrere
  7  1,   36|             flagitiosa largitio: seu nihil militi sive omnia concedentur
  8  1,   37|              sextam decumam legiones nihil cunctatas sacramento adigit.
  9  1,   38|       reduxit in hiberna turbidos et nihil ausos. ~
 10  1,   41|             ad tutelam, non militem, nihil imperatoriae uxoris aut
 11  1,   41|        tegmine pedum induebatur. sed nihil aeque flexit quam invidia
 12  1,   53|       invenere in prominenti litoris nihil laetum opperientem. quorum
 13  1,   55|           ceteros proceres vinciret: nihil ausuram plebem principibus
 14  1,   69|              studia] militum quaeri. nihil relictum imperatoribus,
 15  1,   70|            iuvabant adversante unda; nihil strenuus ab ignavo, sapiens
 16  2,   13|           pro munimentis cohortes et nihil remissum sensere. ~
 17  2,   20|                                20-~ ~Nihil ex his Caesari incognitum:
 18  2,   22|            Augusto sacravisse. de se nihil addidit, metu invidiae an
 19  2,   22| properavissent. atque illi supplices nihil abnuendo veniam omnium accepere. ~
 20  2,   35|         libertatis Piso praeceperat, nihil satis inlustre aut ex dignitate
 21  2,   40|              vanescere sineret: modo nihil spernendum, modo non omnia
 22  2,   52|              Maurorum spectares; sed nihil aeque cavabatur quam ne
 23  2,   65|                                65-~ ~Nihil aeque Tiberium anxium habebat
 24  2,   76|       properandum in urbem censebat: nihil adhuc inexpiabile admissum
 25  2,   82|          passim silentia et gemitus, nihil compositum in ostentationem;
 26  3,    1|                                 1-~ ~Nihil intermissa navigatione hiberni
 27  3,    4|             concidisse rem publicam, nihil spei reliquum clamitabant,
 28  3,    4|              imperitantium crederes. nihil tamen Tiberium magis penetravit
 29  3,    9|           epulae et celebritate loci nihil occultum. ~
 30  3,   16|             filii rogo.» de Plancina nihil addidit. ~
 31  3,   26|           ingenio peterentur; et ubi nihil contra morem cuperent, nihil
 32  3,   26|         nihil contra morem cuperent, nihil per metum vetabantur. at
 33  3,   30|           tribuerunt aut hos cum iam nihil reliquum est quod cupiant. ~
 34  3,   40|              inbellis urbana plebes, nihil validum in exercitibus nisi
 35  3,   48|     frequentaretur petivit a senatu. nihil ad veterem et patriciam
 36  3,   49|            exterritis, sola Vitellia nihil se audivisse adseveravit.
 37  3,   62|           quod Parthorum inruptionem nihil mutata in populum Romanum
 38  4,   13|                    13-~ ~At Tiberius nihil intermissa rerum cura, negotia
 39  4,   16|          placitum instituto flaminum nihil demutari: sed lata lex qua
 40  4,   28|           festinavit. at contra reus nihil infracto animo obversus
 41  4,   39|              in conlocanda filia non nihil etiam de equitibus Romanis
 42  4,   40|          referre: id tantum aperiam, nihil esse tam excelsum quod non
 43  4,   49|            in hostem iacerentur. sed nihil aeque quam sitis fatigabat,
 44  4,   60|            Haec atque talia audienti nihil quidempravae cogitationis,
 45  5,    2|           matrem officiis defuisset, nihil mutata amoenitate vitae,
 46  5,    4|           eius intendi clamitat. ita nihil triste illo die patratum.
 47  6,   14|        mollitia vitae amicus Seiano, nihil ad serium. et Iulius Celsus
 48  6,   25|         provixisse reor, et postquam nihil de saevitia remittebatur,
 49  6,   29|              causis, vita probrosus. nihil hunc amicitia Seiani, sed
 50  6,   44|               non fraus, non preces, nihil omissum quo ambiguos inliceret,
 51  6,   45|         pactoque matrimonii vincire, nihil abnuentem, dum dominationis
 52  6,   46|           sed gravescente valetudine nihil e libidinibus omittebat,
 53 11,    1|        promptum haberet. at Claudius nihil ultra scrutatus citis cum
 54 11,    7|      exercendo agros tolerare vitam: nihil a quoquam expeti nisi cuius
 55 11,   20|               ludibrium apud socios, nihil aliud prolocutus quam «beatos
 56 11,   27|             civitate omnium gnara et nihil reticente, nedum consulem
 57 11,   27|              licentia coniugali. sed nihil compositum miraculi causa,
 58 11,   36|       coactus tam magna peccavisset, nihil referre. ne Trauli quidem
 59 11,   37|         animo per libidines corrupto nihil honestum inerat; lacrimaeque
 60 12,    2|            Antonia ex Paetina erat), nihil in penatibus eius novum
 61 12,    3|      protulerat ad studia vulgi. sed nihil arduum videbatur in animo
 62 12,    7|       severitas ac saepius superbia; nihil domi impudicum, nisi dominationi
 63 12,   17|              metus ceteris iniectus, nihil tutum ratis, cum arma, munimenta,
 64 12,   19|       transigatur: sic Zorsini victo nihil ereptum. pro Mithridate,
 65 12,   35|             vallum, imminentia iuga, nihil nisi atrox et propugnatoribus
 66 12,   45|         centurio Casperius praeerat. nihil tam ignarum barbaris quam
 67 12,   60|            praevalida nomina referre nihil attinuerit, cum Claudius
 68 13,    3|        quoque artium commemoratio et nihil regente eo triste rei publicae
 69 13,    4|       paucorum potentia grassaretur; nihil in penatibus suis venale
 70 13,   19|                                19-~ ~Nihil rerum mortalium tam instabile
 71 13,   20|         retentam. Plinius et Cluvius nihil dubitatum de fide praefecti
 72 13,   21|       colloquium filii exposcit, ubi nihil pro innocentia, quasi diffideret,
 73 13,   23|          conscios haberet, respondit nihil umquam se domi nisi nutu
 74 13,   27|         ipsis exitiosam esse debere, nihil universorum iuri derogandum;
 75 13,   27|              arguerentur; in commune nihil derogarent. nec multo post
 76 13,   38|        commeantibus in vicem nuntiis nihil in summam pacis proficiebatur,
 77 13,   38|         detecta corpora obicerentur, nihil profuturam multitudinem.
 78 13,   40|              concessisset obsidioni, nihil opis in ipso videretur,
 79 13,   40|      diversos consectari posset. ubi nihil temeritate solutum, nec
 80 13,   43|            Suillio obiectabant. ille nihil ex his sponte susceptum,
 81 13,   44|          seposita; ea quasi incensus nihil metuentem ferro transverberat
 82 13,   46|         adsuetudine Actes devinctum, nihil e contubernio servili nisi
 83 14,    3|           soluta effunderet ignaram: nihil tam capax fortuitorum quam
 84 14,    7|      obstrictos memoresque Germanici nihil adversus progeniem eius
 85 14,    7|   perpetraret Anicetus promissa. qui nihil cunctatus poscit summam
 86 14,    8|              sin facinus patraturus, nihil se de filio credere; non
 87 14,   21|             quibus tanta luce ignium nihil inlicitum occultari queat.
 88 14,   34|         silva clausum, satis cognito nihil hostium nisi in fronte et
 89 14,   38|            atque ferro vastatum. sed nihil aeque quam fames adfligebat
 90 14,   42|   severitatem aspernantium, pluribus nihil mutandum censentibus. ex
 91 14,   44|             non vox minax excideret, nihil per temeritatem proloqueretur?
 92 14,   48|            eximeret. et cum Ostorius nihil audivisse pro testimonio
 93 14,   52|      quotiens caneret. quem ad finem nihil in re publica clarum fore,
 94 14,   53|             opum in me cumulasti, ut nihil felicitati meae desit nisi
 95 14,   58|            tali consilio quaeri, aut nihil gravius audenti quam ignavo
 96 14,   59|              venisse ferant, tamquam nihil atrox immineret; doctoresque
 97 14,   63|            deductae in domum, in qua nihil nisi luctuosum haberet,
 98 15,    6|        haberetur, despiciebat gesta, nihil caedis aut praedae, usurpatas
 99 15,   11|              inde equite accepisset, nihil mutato consilio, sed vi
100 15,   14|               14-~ ~Ad eo Vologaeses nihil pro causa, sed opperiendos
101 15,   18|            sustentaret. cuius pretio nihil additum est, quamvis ducentas
102 15,   20|      consilium, quo tutelae sociorum nihil derogetur, nobis opinio
103 15,   32|             inibant, quia lex Roscia nihil nisi de quattuordecim ordinibus
104 15,   37|            Ipse quo fidem adquireret nihil usquam perinde laetum sibi,
105 15,   37|              atque inlicita foedatus nihil flagitii reliquerat, quo
106 15,   54|          servos, qui eadem viderint: nihil profuturum unius silientium,
107 15,   59|             novis consiliis valeret. nihil adversum haec Neroni provisum.
108 15,   61|        tribunus nulla pavoris signa, nihil triste in verbis eius aut
109 15,   67|         sensus incomptos et validos. nihil in illa coniuratione gravius
110 15,   69|             conviviumque celebrabat, nihil metuens an dissimulando
111 15,   69|           eum a tribuno dixere. ille nihil demoratus exsurgit, et omnia
112 16,    4|       deformitas velaretur. sed Nero nihil ambitu nec potestate senatus
113 16,   18|              elegantiae arbiter, dum nihil amoenum et molle adfluentia
114 16,   19|               audiebatque referentis nihil de immortalitate animae
115 16,   22|         aemulos passurus es. denique nihil ipse de Thrasea scripseris:
116 16,   25|           constantia eius disserunt; nihil dicturum nisi quo gloriam
117 16,   30|            Nero, an cognitio senatus nihil atrox adferret. igitur accita