Lib.  Cap.

 1  1,    3|        Germanos supererat, abolendae magis infamiae ob amissum cum
 2  1,    7|        quanto quis inlustrior, tanto magis falsi ac festinantes, vultuque
 3  1,   11|              in incertum et ambiguum magis implicabantur. at patres,
 4  1,   18|              exstruunt tribunal, quo magis conspicua sedes foret. properantibus
 5  1,   38|           castrorum praefectus, bono magis exemplo quam concesso iure.
 6  1,   39|       facunde miseratur, attonitaque magis quam quieta contione legatos
 7  1,   52|              virtute eius memoravit, magis in speciem verbis adornata
 8  1,   56|            illi moris, quotiens astu magis quam per formidinem cessit.
 9  1,   57|              audacia promptus, tanto magis fidus rebusque motis potior
10  1,   57|      eademque filia Segestis, mariti magis quam parentis animo, neque
11  1,   58|             quae secuta sunt defleri magis quam defendi possunt: ceterum
12  1,   65|       oberrarent tentoriis, insomnes magis quam pervigiles. ducemque
13  1,   67|             pluris silvas, profundas magis paludes, saevitiam hostium
14  1,   72|              adeptus foret, tanto se magis in lubrico dictitans. non
15  2,    4|          pulsa, incerti solutique et magis sine domino quam in libertate
16  2,   20|          hastae, quantoque conspicui magis propugnatores, tanto pluribus
17  2,   21|             volitantem acie, fortuna magis quam virtus deserebat. et
18  2,   21|         deserebat. et Germanicus quo magis adgnosceretur detraxerat
19  2,   25|             statim pulsum nec umquam magis, ut ex captivis cognitum
20  2,   35|             se dixerat Caesar, ob id magis agendas censebat, ut absente
21  2,   37|       quorundam senatorum iuvit. quo magis mirum fuit quod preces Marci
22  2,   39|           patrata caede ad maiora et magis praecipitia conversus furatur
23  2,   46|              concursum neque ambiguo magis eventu, fusis utrimque dextris
24  2,   75|             ipse gaudium moderans et magis insolescente Plancina, quae
25  2,   84|       liberis Drusus domum Germanici magis urgeret. ~
26  3,    4|       crederes. nihil tamen Tiberium magis penetravit quam studia hominum
27  3,   15|              cuncta perpessus, nullo magis exterritus est quam quod
28  3,   17|             cuiusque secreti questus magis ardescebant. id ergo fas
29  3,   18|            seu veterum revolvo tanto magis ludibria rerum mortalium
30  3,   21|       Camillo successerat) comperta, magis dedecore suorum quam gloria
31  3,   21|       proconsulis tribuisset questus magis quam offensus. sed Tacfarinas
32  3,   30|        acrior quo somnum et inertiam magis ostentabat. igitur incolumi
33  3,   30|              aetate provecta speciem magis in amicitia principis quam
34  3,   32|             senatu qui Lepidum mitem magis quam ignavum, paternas ei
35  3,   33|              praetoria, pervicacibus magis et impotentibus mulierum
36  3,   46|         voluptatibus opulentos tanto magis imbellis Aeduos evincite
37  3,   53|            rebus, patres conscripti, magis expediat me coram interrogari
38  3,   70|              haec Tiberius, ut erant magis quam ut dicebantur, perstititque
39  3,   73| inexplicabile minitaretur. non alias magis sua populique Romani contumelia
40  3,   75|     Capitonis obsequium dominantibus magis probabatur. illi quod praeturam
41  4,   12|           voces dolentum simulatione magis quam libens induebat, domumque
42  4,   23|           ausus erat iussa principis magis quam incerta belli metuens. ~
43  4,   31|          senator erat concessit. quo magis mirum habebatur gnarum meliorum
44  4,   34|          facile dixerim, moderatione magis an sapientia. namque spreta
45  4,   35|              occultati et editi. quo magis socordiam eorum inridere
46  4,   59|      amicitiae constantiaeque Seiani magis fideret. vescebantur in
47  4,   60|              praeferocem et insidiis magis opportunum. ~
48  4,   61|          retinentur. scilicet impetu magis quam cura vigebat; utque
49  4,   62|        cruciatum effugere: miserandi magis quos abrupta parte corporis
50  4,   69|         dedecus narravere. non alias magis anxia et pavens civitas,
51  4,   72|        popolus, pacem exuere, nostra magis avaritia quam obsequii impatientes.
52  5,   10|          Achaia exterritae sunt acri magis quam diuturno rumore, Drusum
53  6,   14|            tamen incolumis oblivione magis quam clementia. ~ ~
54  6,   21|             et quantum introspiceret magis ac magis trepidus admirationis
55  6,   21|       quantum introspiceret magis ac magis trepidus admirationis et
56  6,   26|           haud ignotis sua manu sera magis quam immerita supplicia
57  6,   34|    incolentes duritiae patientiaeque magis insuevere; feruntque se
58  6,   36|       adfluentibus paulatim qui metu magis quam benevolentia subiecti
59  6,   49|   advolveretur luctumque communem et magis imbecillum tali super casu
60  6,   50|        incertum an offensus tantoque magis iram premens, instaurari
61 11,    8|            sui quoque defectores ira magis quam ex usu praesenti accensus,
62 12,   13|              Gotarzen per occulta et magis fida inclinabat. sed capta
63 12,   42|        Caesar, nisi Agrippinae minis magis quam precibus mutatus esset,
64 12,   48|           invisus infamis, quando id magis ex usu quam si cum gloria
65 12,   49|   reciperaturus Armeniam, dum socios magis quam hostis praedatur, abscessu
66 12,   65|             Narcisso, qui Agrippinam magis magisque suspectans prompsisse
67 13,   17|              publica sitas, et tanto magis fovendum patribus populoque
68 13,   31|         mancipiorum remissum, specie magis quam vi, quia, cum venditor
69 13,   34|            ac libertate ignota illuc magis [ad servitium] inclinantes. ~
70 13,   38|         procul adstitit, unde videri magis quam audiri posset. ita
71 13,   49|             transmitterentur, quanto magis inanibus abstinendum! Thrasea
72 13,   52|        privatos et paucos, saevitiae magis quam captarum pecuniarum
73 13,   57|            derepta iniciunt, quanto [magis] profana et usu polluta,
74 13,   57|        profana et usu polluta, tanto magis oppressura ignes. ~
75 14,    8|            inerat et ancillarum una, magis ac magis anxia Agrippina,
76 14,    8|             ancillarum una, magis ac magis anxia Agrippina, quod nemo
77 14,   21|       concessis impertire. laetitiae magis quam lasciviae dari paucas
78 14,   27|            in unum collecti, numerus magis quam colonia. ~
79 14,   40|            et preces Caesaris poenae magis quam infamiae exemere. ~
80 14,   53|               et familiaritatem eius magis aspernante Caesare, tempus
81 15,    4|             hostibus circumventi ira magis quam metu ceteros accenderant.
82 15,    7|              et pila militum arsere, magis insigni prodigio, quia [
83 15,   16|             valebat, et apud minores magis. ~
84 15,   40|             grassatus ignis, patulis magis urbis locis; eoque strages
85 15,   43|             illam formam salubritati magis conduxisse, quoniam angustiae
86 15,   56|       Natalis, totius conspirationis magis gnarus, simul arguendi peritior,
87 15,   58|    Quintianus passim conscios edere, magis magisque pavido Nerone,
88 15,   61|    adulationes ingenium. idque nulli magis gnarum quam Neroni, qui
89 15,   71|             Annio Pollioni infamatis magis quam convictis data exilia.
90 16,    6|             scriptores tradant, odio magis quam ex fide: quippe liberorum
91 16,   14|          eius indicio inter damnatos magis quam inter reos Anteius
92 16,   15|           reperta nuper coniuratione magis exterritum. igitur centurio,
93 16,   26|         inrita spe agitari; multoque magis timendum ne in coniugem,
94 16,   30|            conectebat, quod pecuniam magis dilargita esset. acciderat