Lib.  Cap.

 1  1,    5|         vixdum ingressus Illyricum Tiberius properis matris litteris
 2  1,    6|           confecit. nihil de ea re Tiberius apud senatum disseruit:
 3  1,    6|          militum vulgarentur, neve Tiberius vim principatus resolveret
 4  1,    7|           milesque et populus. Nam Tiberius cuncta per consules incipiebat,
 5  1,   12|           procumbente, dixit forte Tiberius se ut non toti rei publicae
 6  1,   13|         militibus interfectum quia Tiberius casu an manibus eius inpeditus
 7  1,   54|         civitatis unus et viginti: Tiberius Drusus que et Claudius et
 8  1,   59|            Augustus, ille delectus Tiberius, ne inperitum adulescentulum,
 9  1,   72|       gestas. nomen patris patriae Tiberius, a populo saepius ingestum,
10  1,   72|         scriptis diffamaverat; mox Tiberius, consultante Pompeio Macro
11  1,   76|        Sibyllini adirentur. Renuit Tiberius, perinde divina humanaque
12  1,   78|           deprecante populo edixit Tiberius militare aerarium eo subsidio
13  2,   26|     patrari. sed crebris epistulis Tiberius monebat rediret ad decretum
14  2,   30|    callidus et novi iuris repertor Tiberius mancipari singulos actori
15  2,   31|          eadem peracta, iuravitque Tiberius petiturum se vitam quamvis
16  2,   33|     audientium dedit. adiecerat et Tiberius non id tempus censurae nec,
17  2,   34|          relinquebat. commotus est Tiberius, et quamquam mitibus verbis
18  2,   34|     violari et imminui quereretur. Tiberius hactenus indulgere matri
19  2,   36|           arcana imperii temptari. Tiberius tamen, quasi augeretur potestas
20  2,   38|         murmur excepere. sensitque Tiberius; et cum paulum reticuisset,
21  2,   38|        neque miseratus est posthac Tiberius, quamvis domus Hortensii
22  2,   40|      socios subigi non potuit. nec Tiberius poenam eius palam ausus,
23  2,   42|                      42-~ ~Ceterum Tiberius nomine Germanici trecenos
24  2,   43|           principis obtinerent sed Tiberius demoverat Syria Creticum
25  2,   43|            aut Germanicum studiis. Tiberius ut proprium et sui sanguinis
26  2,   44|           melius in castris haberi Tiberius seque tutiorem rebatur utroque
27  2,   51|            lex iubebat. laetabatur Tiberius, cum inter filios eius et
28  2,   52|       expers habebatur. eo pronior Tiberius res gestas apud senatum
29  2,   59|         Poenorum bello, accepimus. Tiberius cultu habituque eius lenibus
30  2,   82|    adfirmatio. nec obstitit falsis Tiberius donec tempore ac spatio
31  2,   83|           eloquentiae, adseveravit Tiberius solitum paremque ceteris
32  2,   88|             qua gloria aequabat se Tiberius priscis imperatoribus qui
33  3,    3|                               3-~ ~Tiberius atque Augusta publico abstinuere,
34  3,    8|           acquiorem sibi sperabat. Tiberius quo integrum iudicium ostentaret,
35  3,   11|            ac premeret sensus suos Tiberius. haud alias intentior populus
36  3,   14|     expostulantes, quod haud minus Tiberius quam Piso abnuere. simul
37  3,   17|                    17-~ ~Post quae Tiberius adulescentem crimine civilis
38  3,   23|   publicarentur. tum demum aperuit Tiberius compertum sibi etiam ex
39  3,   24|      eloquentiam praecellebat. sed Tiberius gratis agenti Silano patribus
40  3,   28|            omnibus intentabatur ni Tiberius statuendo remedio quinque
41  3,   31|        fuerat. eius anni principio Tiberius quasi firmandae valetudini
42  3,   32|         missis ad senatum litteris Tiberius motam rursum Africam incursu
43  3,   35|             Et proximo senatus die Tiberius per litteras, castigatis
44  3,   38|                     38-~ ~Non enim Tiberius, non accusatores fatiscebant.
45  3,   41|      arguebant. consultus super eo Tiberius aspernatus est indicium
46  3,   47|                    47-~ ~Tum demum Tiberius ortum patratumque bellum
47  3,   51|           ac statim exanimatus. id Tiberius solitis sibi ambagibus apud
48  3,   51|          ad paenitendum erat neque Tiberius interiectu temporis mitigabatur. ~
49  3,   52|         principem distulerant. sed Tiberius saepe apud se pensitato
50  3,   56|                              56-~ ~Tiberius, fama moderationis parta
51  3,   56|          fidebat. quo tunc exemplo Tiberius Drusum summae rei admovit,
52  3,   59|           sententiam opperirentur. Tiberius dilata notione de iure flaminis
53  3,   60|                          60-~ ~Sed Tiberius, vim principatus sibi firmans,
54  3,   68|                              68-~ ~Tiberius quae in Silanum parabat
55  3,   70|        largiretur. intellexit haec Tiberius, ut erant magis quam ut
56  3,   74|        quos resurgeret bellum. sed Tiberius pro confecto interpretatus
57  3,   74|      Augustus id vocabulum ac tunc Tiberius Blaeso postremum. ~
58  4,    3|          avunculus Augustus, socer Tiberius, ex Druso liberi, seque
59  4,    8|        annos cognitum est. ceterum Tiberius per omnis valetudinis eius
60  4,   11|          mediocri prudentia, nedum Tiberius tantis rebus exercitus,
61  4,   13|                           13-~ ~At Tiberius nihil intermissa rerum cura,
62  4,   17|        nulla et ubi nimia est. nam Tiberius haud umquam domui Germanici
63  4,   21|       ausus erat. quae in praesens Tiberius civiliter habuit: sed in
64  4,   22|         sumpsisset. non cunctanter Tiberius pergit in domum, visit cubiculum,
65  4,   26|         petenti abnuit triumphalia Tiberius, Seiano tribuens, ne Blaesi
66  4,   31|      perculerat. eius operae memor Tiberius sed alia praetendens exilium
67  4,   40|                        40-~ ~Ad ea Tiberius laudata pietate Seiani suisque
68  4,   42|     adseveratione nititur, audivit Tiberius probra quis per occuitum
69  4,   54|    attingere cibos, donec advertit Tiberius, forte an quia audiverat;
70  4,   60|         fautores aderant. enimvero Tiberius torvus aut falsum renidens
71  4,   67|     habitatas fama tradit. sed tum Tiberius duodecim villarum nominibus
72  4,   71|   amoverique sineret. nullam acque Tiberius, ut rebatur, ex virtutibus
73  4,   75|                      75-~ ~Ceterum Tiberius neptem Agrippinam Germanico
74  5,    2|                            2-~ ~At Tiberius, quod supremis in matrem
75  5,    3| magistratibus trepidahatur: quippe Tiberius etsi infense invectus cetera
76  6,    2|           a Capreis urbem peteret. Tiberius tamen, ludibria seriis permiscere
77  6,    7|            maior miseratio. contra Tiberius praecipuos ad scelera increpans
78  6,   19|    quamquam publicarentur, sibimet Tiberius seposuit. inritatusque suppliciis
79  6,   20|            rupta voce; qualem diem Tiberius induisset, pari habitu,
80  6,   21|           eum cuius artem experiri Tiberius statuisset et regredientem,
81  6,   21|         instare. tum complexus eum Tiberius praescium periculorum et
82  6,   25|           sponte sumptus. enimvero Tiberius foedissimis criminationibus
83  6,   32|       morbo absumptus est. sed non Tiberius omisit incepta: Tiridaten
84  6,   38|       heredibus occultata recitari Tiberius iussit, patientiam libertatis
85  6,   39|   factitata strangulatus est. haec Tiberius non mari, ut olim, divisus
86  6,   48|       imminentis iuventam? an, cum Tiberius post tantam rerum experientiam
87  6,   50|       attigit. neque fefellit: nam Tiberius, incertum an offensus tantoque
88  6,   50|          discedique ab limine. sic Tiberius finivit octavo et septuagesimo
89 11,   21|       adsequitur, cum hisce verbis Tiberius dedecus natalium eius velavisset: «
90 13,    3|         principem eloquentia fuit. Tiberius artem quoque callebat, qua
91 15,   28|        pugnae imperavit. die pacta Tiberius Alexander inlustris eques