Lib.  Cap.

 1  1,    6|        nihil de ea re Tiberius apud senatum disseruit: patris iussa
 2  1,    6|       rationem facti reddendam apud senatum respondit. quod postquam
 3  1,    6|     principatus resolveret cunta ad senatum vocando: eam condicionem
 4  1,   26|             sola militis commoda ad senatum reiciat. eundem ergo senatum
 5  1,   26|        senatum reiciat. eundem ergo senatum consulendum quotiens supplicia
 6  1,   52|        angebatur. rettulit tamen ad senatum de rebus gestis multaque
 7  2,   31|              31-~ ~Responsum est ut senatum rogaret. cingebatur interim
 8  2,   34|             causa quadam, quae apud senatum tractabatur, venire dedignaretur:
 9  2,   35|       censebat, ut absente principe senatum et equites posse sua munia
10  2,   52|            Tiberius res gestas apud senatum celebravit; et decrevere
11  2,   63|          qua venisset. ceterum apud senatum disseruit non Philippum
12  2,   65|              ceterum neque se neque senatum nisi cognita causa ius et
13  2,   71|           vobis locus querendi apud senatum, invocandi leges. non hoc
14  3,   10|         audit integramque causam ad senatum remittit. ~
15  3,   12|           potius quam in foro, apud senatum quam apud iudices de morte
16  3,   16|           tali morte quaesitam apud senatum . . . . . crebrisque interrogationibus
17  3,   22|             signa. deprecatus primo senatum ne maiestatis crimina tractarentur,
18  3,   24|       Tiberio imperitante deprecari senatum ac principem ausus est M.
19  3,   31|             iuvene questus est apud senatum quod sibi inter spectacula
20  3,   32|          Neque multo post missis ad senatum litteris Tiberius motam
21  3,   51|         solitis sibi ambagibus apud senatum incusavit, cum extolleret
22  3,   52|      posceret, postremo litteras ad senatum composuit quarum sententia
23  3,   55|           atque etiam provinciis in senatum crebro adsumpti domesticam
24  3,   56|     represserat, mittit litteras ad senatum quis potestatem tribuniciam
25  3,   59|            urbis deos, ingrederetur senatum, auspicia saltem gentile
26  3,   63|              rem integram rursum ad senatum referrent. consules super
27  4,    8|              et effusum in lacrimas senatum victo gemitu simul oratione
28  4,   22|     vestigia cernebantur. refert ad senatum, datisque iudicibus Urgulania
29  4,   28|          utrique Vibius Serenus) in senatum inducti sunt. ab exilio
30  4,   37|         Hispania ulterior missis ad senatum legatis oravit ut exemplo
31  4,   64|             actaeque ei grates apud senatum ab inlustribus famaque apud
32  4,   67|      Augusti amplecti populumque ac senatum auxilio vocare. eaque spreta
33  6,    4|       Maximus e consularibus oravit senatum ne curas imperatoris conquisitis
34  6,    8|        amplecti, ad hunc modum apud senatum ordiendo: «fortunae quidem
35  6,   10|          necem flevisset. haec apud senatum: nec secus apud principem
36  6,   12|          carmine, apud infrequentem senatum egisset. simul commonefecit,
37  6,   16| periclitantium subactus rettulit ad senatum, trepidique patres (neque
38  6,   29|    festinandi. sed Caesar missis ad senatum litteris disseruit morem
39  6,   47|          praesedisse commentarii ad senatum missi ferebant, nullaeque
40 11,   15|            15-~ ~Rettulit deinde ad senatum super collegio haruspicum,
41 11,   19|          Corbulone descriptos: idem senatum, magistratus, leges imposuit.
42 11,   23|          non adeo aegram Italiam ut senatum suppeditare urbi suae nequiret.
43 11,   24|        Lucaniaque et omni Italia in senatum accitos, postremo ipsam
44 12,   10|           rettuli, Meherdaten missi senatum ingrediuntur mandataque
45 12,   22|            de claritudine eius apud senatum praefatus, sorore L. Volusii
46 12,   25|        filio anteponit, habita apud senatum oratione eundem in quem
47 12,   62|            magnitudinem onerum apud senatum deprecarentur, cuncta repetivere.
48 13,    8|                       8-~ ~Sed apud senatum omnia in maius celebrata
49 13,   48|         quas diversas ordo plebs ad senatum miserant, illi vim multitudinis,
50 14,    7|         militem accenderet, sive ad senatum et populum pervaderet, naufragium
51 14,   10|            concessit litterasque ad senatum misit, quarum summa erat
52 14,   13|          obvias tribus, festo cultu senatum, coniugum ac liberorum agmina
53 14,   28|             a privatis iudicibus ad senatum provocavissent, eiusdem
54 14,   59|       studiis populi gravem. sed ad senatum litteras misit de caede
55 15,   19|        genuerant] magna cum invidia senatum adeunt, ius naturae, labores
56 15,   22|      sociorum referret agendas apud senatum pro praetoribus prove consulibus
57 15,   72|            bello expositurus, vocat senatum et triumphale decus Petronio
58 16,    7|      praecellebant. igitur missa ad senatum oratione removendos a re
59 16,   22|           scripseris: disceptatorem senatum nobis relinque.» extollit
60 16,   26|           ceterum ipse an venire in senatum deceret meditationi suae
61 16,   30|      adferret. igitur accita est in senatum, steteruntque diversi ante