Lib.  Cap.

 1  1,    2|                neque provinciae illum rerum statum abnuebant, suspecto
 2  1,    4|             accensum non aetate neque rerum experientia tantae moli
 3  1,    5|          simul excessisse Augustum et rerum potiri Neronem fama eadem
 4  1,   16|                             16-~ ~Hic rerum urbanarum status erat, cum
 5  1,   21|              vincula desertoresque ac rerum capitalium damnatos sibi
 6  1,   33|            memoria, credebaturque, si rerum potitus foret, libertatem
 7  1,   47|               fuit non omittere caput rerum neque se remque publicam
 8  1,   64|              secundarum ambiguarumque rerum sciens eoque interritus.
 9  1,   78|       provincias exemplum. centesimam rerum venalium post bella civilia
10  2,   46|     testabatur: vaecordem Arminium et rerum nescium alienam gloriam
11  2,   73|        premere. quod si solus arbiter rerum, si lure et nomine regio
12  2,   83|         Syriae Amano cum inscriptione rerum gestarum ac mortem ob rem
13  3,    3|            Antoniam non apud auctores rerum, non diurna actorum scriptura
14  3,   10|              neque se accusatores sed rerum indices et testis mandata
15  3,   13|            obiecere odio Germanici et rerum novarum studio Pisonem vulgus
16  3,   18|          revolvo tanto magis ludibria rerum mortalium cunctis in negotiis
17  3,   30|             ortum loco C. Sallustius, rerum Romanarum florentissimus
18  3,   34|               eripi maritis consortia rerum secundarum adversarumque.
19  3,   44| increpabantque Tiberium quod in tanto rerum motu libellis accusatorum
20  3,   55|               arma quis Servius Galba rerum adeptus est per annos centum
21  3,   69|        quosdam ad meliora magnitudine rerum, hebescere alios. neque
22  4,   13|             Tiberius nihil intermissa rerum cura, negotia pro solaciis
23  4,   14|      nitebantur, quis praecipuum fuit rerum omnium iudicium, qua tempestate
24  4,   32|          levia ex quis magnarum saepe rerum motus oriuntur. ~
25  4,   33|             causas coniungimus, obvia rerum similitudine et satietate.
26  4,   38|             ut maioribus meis dignum, rerum vestrarum providum, constantem
27  4,   40|               sortem quibus praecipua rerum ad famam derigenda. ideo
28  4,   41|              offensiones ac praecipua rerum maxime agitari. ~
29  4,   71|            modo postquam Gaius Caesar rerum potitus est sed incolumi
30  4,   72|         iusserat modicum pro angustia rerum, ut in usus militaris coria
31  5,    1|             Caesare pronepote qui mox rerum potitus est. ~
32  5,    3|         asperitate: sed non arma, non rerum novarum studium, amores
33  6,    8|          causis extollas: tibi summum rerum iudicium di dedere, nobis
34  6,   11|               Italiam praeposuit: mox rerum potitus ob magnitudinem
35  6,   30|                quo princeps ceterarum rerum poteretur, ipse provinciam
36  6,   48|              cum Tiberius post tantam rerum experientiam vi dominationis
37 11,   36|            pereundum fuisse si Silius rerum poteretur. commotum his
38 12,   19|           claritudine viri, mutatione rerum et prece haud degeneri permotus,
39 12,   37|              fortuna mihi fuit, tanta rerum prosperarum moderatio fuisset,
40 12,   42|             genitam, sororem eius qui rerum potitus sit et coniugem
41 12,   60|              vox principis, parem vim rerum habendam a procuratoribus
42 12,   64|          Acilio consulibus mutationem rerum in deterius portendi cognitum
43 12,   65|            perniciem, seu Britannicus rerum seu Nero poteretur; verum
44 13,    3|        contendere, primum ex iis, qui rerum potiti essent, Neronem alienae
45 13,    6|         Burrum tamen et Senecam multa rerum experientia cognitos; et
46 13,   11|        iuvenilis animus levium quoque rerum gloria sublatus maiores
47 13,   14|                demovet Pallantem cura rerum, quis a Claudio impositus
48 13,   19|                           19-~ ~Nihil rerum mortalium tam instabile
49 13,   21|               ego Britannico potiente rerum poteram? ac si Plautus aut
50 13,   43|            vocem praeberet? puniendos rerum atrocium ministros, ubi
51 13,   49|            manifestum fieret magnarum rerum curam non dissimulaturos,
52 14,    9|              vilibus; neque, dum Nero rerum potiebatur, congesta est
53 14,   56|             aetas rebusque et fructui rerum sufficiens, et nos prima
54 14,   62|           alicuius quaeri placet, cui rerum quoque novarum crimen adfingeretur.
55 14,   64|            grates deis actas, quaeque rerum secundarum olim, tum publicae
56 15,    6|        Corbulonem manerent; cetera ex rerum usu sociarent partirenturve.
57 15,    8|             bello, verbis magnificis, rerum vacuas. ~
58 15,   18|    conscientia. quin et dissimulandis rerum externarum curis Nero frumentum
59 15,   46|        ferente populo, ut est novarum rerum cupiens pavidusque. nec
60 15,   47|      haruspicum interpretatio, parari rerum humanarum aliud caput, sed
61 15,   51|      sciscitata (neque illi ante ulla rerum honestarum cura fuerat),