Lib.  Cap.

 1  1,    8|      facinus videretur: nunc senem principem, longa potentia, provisis
 2  1,   13|          tractaret quinam adipisci principem locum suffecturi abnuerent
 3  1,   17|            novum et nutantem adhuc principem precibus vel armis adirent?
 4  1,   39|         Plancum consulatu functum, principem legationis, auctorem senatus
 5  1,   46| imperatoriam debuisse cessuris ubi principem longa experientia eundemque
 6  2,   28|      noscerent repperit, aditum ad principem postulat, demonstrato crimine
 7  2,   30|          Quirinio propinquo suo ad principem mandavit. ~
 8  2,   48|            et aliis infensos eoque principem nuncupantis procul arcebat.
 9  2,   84|     modicis penatibus tanto gaudio principem adfecit ut non temperaverit
10  3,    1|       municipiis, pars officium in principem rati, plures illos secuti,
11  3,    8|         datisque mandatis per quae principem molliret ad Drusum pergit,
12  3,   11|     intentior populus plus sibi in principem occultae vocis aut suspicacis
13  3,   18|          imperio quam quem futurum principem fortuna in occulto tenebat. ~
14  3,   24|   imperitante deprecari senatum ac principem ausus est M. Silani fratris
15  3,   35|    patribus quod cuncta curarum ad principem reicerent, M. Lepidum et
16  3,   50|            paeniteat. saepe audivi principem nostrum conquerentem si
17  3,   52|            integrum id negotium ad principem distulerant. sed Tiberius
18  3,   55|        victuque. obsequium inde in principem et aemulandi amor validior
19  3,   69|       hebescere alios. neque posse principem sua scientia cuncta complecti
20  3,   75|           Ateius, de quo memoravi, principem in civitate locum studiis
21  4,   34|    innocens sum. sed neque haec in principem aut principis parentem,
22  4,   38|           satisque habere si locum principem impleam et vos testor et
23  4,   52|    adulterum Furnium, veneficia in principem et devotiones obiectabat.
24  4,   64|  caerimoniam loco in quo tantum in principem honorem di ostenderint. ~
25  6,    2|           deridiculum auditur. nam principem orabat deligere senatores
26  6,    4|         segnitiam quamvis crudelem principem non metuens inlustribus
27  6,   10|            senatum: nec secus apud principem Vescularius Flaccus ac Iulius
28  6,   18|         praetendebat ut parta apud principem gratia periculis Pomponii
29  6,   39|        carcere ob carmina illic in principem factitata strangulatus est.
30  6,   45|    cuiusque quaesiti decretique in principem honores; quos omiserit receperitve
31  6,   47|             defertur impietatis in principem; conectebantur ut conscii
32 11,    6|         alioquin et bonarum artium principem sordidis ministeriis foedari;
33 11,   10|            Parthos re s mittere ad principem Romanum occultas preces,
34 11,   16|          isdem in terris ortum qui principem locum impleat, nisi exploratoris
35 11,   22|      reperitur in coetu salutantum principem. nam postquam tormentis
36 11,   23|           et studiis diversis apud principem certabatur adseverantium
37 11,   34|          daretur. igitur auditurum principem et fore diluendi criminis
38 12,    6|          initio, quando maritandum principem cuncti suaderent, deligi
39 12,   10|          taedeat, sit regressus ad principem patresque, quorum moribus
40 12,   37|           conspicuam, isdem quibus principem laudibus gratibusque venerati
41 12,   56|            cupidine aut officio in principem. ipse insigni paludamento
42 13,    3|          profluens quaeque deceret principem eloquentia fuit. Tiberius
43 13,   17|        fovendum patribus populoque principem, qui unus superesset e familia
44 13,   46|          elegantiamque uxoris apud principem, sive ut accenderet ac,
45 14,    1|    aliquando per facetias incusare principem et pupillum vocare, qui
46 14,    3|     fluctus deliquerint? additurum principem defunctae templum et aras
47 14,   18|     mandata Claudii et consulendum principem respondit. Nero, probata
48 14,   25|             miserantque Hyrcani ad principem Romanum societatem oratum,
49 14,   48|         memoravi probrosa adversus principem carmina factitavit vulgavitque
50 14,   49|           Antistium gravissimas in principem contumelias dixisse; earum
51 14,   49|    probaverant deseruere, pars, ne principem obiecisse invidiae viderentur,
52 14,   52|       villarum magnificentia quasi principem supergrederetur. obiciebant
53 14,   56|           nec quies, si reliqueris principem, sed mea avaritia, meae
54 14,   57|      pollebat, gratiores ratus, si principem societate scelerum obstringeret,
55 14,   59|          quibus placabiliorem fore principem rebatur nulla sollicitudine
56 14,   61|      evenirent. arma illa adversus principem sumpta; ducem tantum defuisse,
57 15,    7|         legati Vologaesis, quos ad principem missos memoravi, revertere
58 15,   71|            Statius Domitius, quasi principem non quidem odissent, sed
59 16,   14|          tamque promptum ad caedes principem accepit, inquies animo et
60 16,   14|        composita erant, scribit ad principem magna se et quae incolumitati
61 16,   24|            civitate ad excipiendum principem spectandumque regem effusa,