Lib.  Cap.

 1  1,    3|         quotus quisque reliquus qui rem publicam vidisset? ~
 2  1,    4|         insuper adulescentibus, qui rem publicam interim premant,
 3  1,    8|     respondit, neque in iis quae ad rem publicam pertinerent consilio
 4  1,    8|           provisis etiam heredum in rem publicam opibus, auxilio
 5  1,    9|        principis nomine constitutam rem publicam; mari Oceano aut
 6  1,   10|           Antonium acceperit contra rem publicam versa; proscriptionem
 7  1,   10|            postremo Livia gravis in rem publicam mater, gravis domui
 8  1,   31|         vocesque: sua in manu sitam rem Romanam, suis victoriis
 9  1,   31|      Romanam, suis victoriis augeri rem publicam, in suum cognomentum
10  1,   78|           niti; simul imparem oneri rem publicam, nisi vicesimo
11  2,   27|             sunt quae per tot annos rem publicam exedere. Firmius
12  2,   33|    Scipiones pecuniam; et cuncta ad rem publicam referri, qua tenui
13  2,   39|       discordiis armisque civilibus rem publicam perculisset. Postumi
14  2,   49|       Duilius struxerat, qui primus rem Romanam prospere mari gessit
15  2,   79|   imperatoris identidem ingerens et rem publicam armis peti; ducitque
16  2,   83|         rerum gestarum ac mortem ob rem publicam obisse. sepulchrum
17  2,   86|      offerendo filias de officio in rem publicam certarent. praelata
18  3,    4|       populus per tribus concidisse rem publicam, nihil spei reliquum
19  3,    6|             inlustrium Romanorum ob rem publicam obisse, neminem
20  3,    6|        tulerit. principes mortalis, rem publicam aeternam esse.
21  3,   13|            Plancinae, peritam armis rem publicam, utque reus agi
22  3,   24|           ut valida divo Augusto in rem publicam fortuna ita domi
23  3,   52|             coercitio plus damni in rem publicam ferret, quam indecorum
24  3,   54|      princeps; haec omissa funditus rem publicam trahet. reliquis
25  3,   63|             iniquitas involveretur, rem integram rursum ad senatum
26  4,    1|        victus est) quam deum ira in rem Romanam, cuius pari exitio
27  4,    8|           ut bona malaque vestra ad rem publicam pertineant. ~
28  4,   24|          Tacfarinas disperso rumore rem Romanam aliis quoque ab
29  4,   30| accusatoribus Caesar inritas leges, rem publicam in praecipiti conquestus
30  4,   31|     arceretur convictus pecuniam ob rem iudicandam cepisse, amovendum
31  4,   33|           haec conquiri tradique in rem fuerit, quia pauci prudentia
32  6,    5|             Arruntii, cum quibus ob rem pecuniariam disceptabat,
33  6,    8|     terminis dividatur. insidiae in rem publicam, consilia caedis
34  6,   15|          graviora et offensiones ob rem publicam coeptas, utque
35  6,   42|         cetera degenerem. Tiridates rem Seleucensem populo permittit.
36  6,   48|          delectus plura per scelera rem publicam conflictavisset?
37 11,    3|          dein percursis Asiatici in rem publicam officiis recentique
38 11,   19|         hostem conciret? adversa in rem publicam casura: sin prospere
39 11,   22|         post Tarquinios exactos, ut rem militarem comitarentur.
40 11,   25|         sublegere; laetaque haec in rem publicam munia multo gaudio
41 11,   25|        patriae cognomentum; nova in rem publicam merita non usitatis
42 12,    5|        curiam ingreditur, summamque rem publicam agi obtestans veniam
43 12,   11|            usui crebras mutationes. rem Romanam huc satietate gloriae
44 12,   14|       suspecta, quod unum reliquum, rem in casum dare proelioque
45 12,   22|               addidit perniciosa in rem publicam consilia et materiem
46 13,    4|         pervium; discretam domum et rem publicam. teneret antiqua
47 13,   19|         coniugioque eius et imperio rem publicam rursus invadere.
48 13,   21|           si Plautus aut quis alius rem publicam iudicaturus obtinuerit,
49 13,   49|            sententiae. cur enim, si rem publicam egere libertate
50 14,    5|             neque ipsis promptus in rem subitam consensus, et alii
51 14,   21|             nec perinde magistratus rem familiarem exhausturos aut
52 14,   27|             ut consensu et caritate rem publicam efficerent, sed
53 14,   47|        responderit habere subsidium rem publicam. rogantibus dehinc,
54 14,   51|         Rufum ex vulgi favore, quia rem frumentariam sine quaestu
55 14,   54|       possim, praesidium peto. iube rem per procuratores tuos administrari,
56 15,   16|        obsessis adeo suppeditavisse rem frumentariam constitit,
57 15,   52|         imperatore alio sui muneris rem publicam faceret. etenim
58 15,   59|          periturum, dum amplectitur rem publicam, dum auxilia libertati
59 16,   17|    claritudinis. quo interfecto dum rem familiarem eius acriter
60 16,   28|          maiore vi Marcellus summam rem publicam agi clamitabat;