Lib.  Cap.

 1  1,    6|            vulgarentur, neve Tiberius vim principatus resolveret cunta
 2  1,   19|                contra fas disciplinae vim meditentur? decernerent
 3  1,   39|               ni aquilifer Calpurnius vim extremam arcuisset, rarum
 4  1,   57|             auxilium orantes adversus vim popularium a quis circumsedebatur,
 5  1,   68|            ciborum egestas fatigaret, vim sanitatem copias, cuncta
 6  2,   24|        revenerat, miracula narrabant, vim turbinum et inauditas volucris,
 7  2,   36|        favorabili in speciem oratione vim imperii tenuit. ~
 8  2,   38|             modestiam senatus, eandem vim in me transmittere ac velut
 9  2,   42|               intellegere crederetur, vim metuens in urbem properat;
10  2,   64|              Cotyi data et resistenti vim facere, cunctanter sub Augusto,
11  2,   69|           Germanico acciderat. saevam vim morbi augebat persuasio
12  3,   27|            viros aliaque ob prava per vim latae sunt. hinc Gracchi
13  3,   30|               amicitia principis quam vim tenuit. idque et Maecenati
14  3,   60|                   60-~ ~Sed Tiberius, vim principatus sibi firmans,
15  3,   60|           pacta, regum etiam qui ante vim Romanam valuerant decreta
16  3,   70|            enim debere eripi patribus vim statuendi neque tantum maleficium
17  4,    2|                                  2-~ ~Vim praefecturae modicam antea
18  4,   15|           familiares dedisse: quod si vim praetoris usurpasset manibusque
19  4,   45|           socii ac spectarent; nullam vim tantam doloris fore ut veritatem
20  4,   50|        provectus senecta et longo usu vim atque clementiam Romanam
21  4,   62|      exteriora effunditur immensamque vim mortalium, spectaculo intentos
22  4,   64|               Quintae eiusque statuam vim ignium bis elapsam maiores
23  4,   73|         anceps tractus missis nuntiis vim legionum implorabat. prorumpunt
24  6,    1|     retinerent propinquus aut parens, vim raptus suaque ipsi libita
25  6,   11|         civium audacia turbidum, nisi vim metuat. primusque Messala
26  6,   28|            terris struere nidum eique vim genitalem adfundere ex qua
27  6,   38|        Graccho maiestatis postulatus, vim vitae suae attulit, Tariusque
28  6,   43|            imbellem externa mollitia, vim in Abdagaesis domo. ~
29 11,    1|               moneret Claudium cavere vim atque opes principibus infensas:
30 11,   19|               adeo novam in Germanias vim prohibuit ut referri praesidia
31 12,   20|         exempla Mithridaten, nec sibi vim ad exequendum deese: verum
32 12,   27|               27-~ ~Sed Agrippina quo vim suam sociis quoque nationibus
33 12,   44|     Mithridati a semet memorando: sed vim differendam et potiorem
34 12,   47|          ferro, non ferro, non veneno vim adlaturum; simul in lucum
35 12,   55|           decursu in litora aut urbes vim cultoribus et oppidanis
36 12,   56|             tamen spatium amplexus ad vim remigii, gubernantium artes,
37 12,   59|             indignas sordis perpessus vim vitae suae attulit ante
38 12,   60|           audita vox principis, parem vim rerum habendam a procuratoribus
39 12,   67|       delectabili boleto venenum, nec vim medicaminis statim intellectam,
40 13,    3|              C. Caesaris turbata mens vim dicendi non corrupit; nec
41 13,   25|           tenebras cum principe, quia vim temptantem acriter reppulerat,
42 13,   39|       discedit. sed neque commeatibus vim facere potuit, quia per
43 13,   48|             ad senatum miserant, illi vim multitudinis, hi magistratuum
44 13,   54|          Paulino provincia, minitando vim Romanam, nisi abscederent
45 14,   14|             ab eo, qui iubere potest, vim necessitatis adfert. ~ ~
46 14,   20|               vitiis permiserint, sed vim adhibeant, [ut] proceres
47 14,   24|             impetu captum; qui primam vim depulerant, obsidione coguntur.
48 14,   52|              palam iniquum detrectare vim eius equos regentis, inludere
49 15,    5|         Vologaesen, qui expostularent vim provinciae inlatam: socium
50 15,   13|   Numantinaeque [pacis; neque] eandem vim Samnitibus, Italico populo,
51 15,   14|      retinendi largiendive penes nos, vim penes Parthos memorat. et
52 15,   24|           dimisisse. satis adprobatam vim; datum et lenitatis experimentum.
53 15,   36|              publica] populum Romanum vim plurimam habere parendumque
54 15,   64|             et cluso corpore adversum vim veneni. postremo stagnum
55 15,   69|               induere non poterat, ad vim dominationis conversus Gerellanum
56 16,   17| interficeretur. neque enim multo post vim sibi attulit, minore quam