Lib.  Cap.

 1  1,   23|     idoneus ob promptum ingenium. quin ipsae inter se legiones
 2  1,   28|          populi Romani capessent? quin potius, ut novissimi in
 3  1,   79|       patriis amnibus dicaverint: quin ipsum Tiberim nolle prorsus
 4  2,   21|       acceptum vulnus tardaverat. quin et Inguiomerum, tota volitantem
 5  2,   84|       adfecit ut non temperaverit quin iactaret apud patres nulli
 6  3,   27|       Italico, mox civili omissum quin multa et diversa sciscerentur,
 7  3,   67|            non temperante Tiberio quin premeret voce vultu, eo
 8  4,    6|          in eo culpa ex principe: quin infecunditati terrarum aut
 9  4,   11|          ad pacnitendum regressu? quin potius ministrum veneni
10  4,   31|          imperatorum celebrentur. quin ipse, compositus alias et
11  4,   70|        obscure poscebat. nec mora quin decerneretur; et trahebatur
12  5,    2| decerneretur: sic ipsam maluisse. quin et parte eiusdem epistulae
13  6,    6|           solitudines protegebant quin tormenta pectoris suasque
14  6,   22|   plurimis mortalium non eximitur quin primo cuiusque ortu ventura
15  6,   24|                             24-~ ~Quin et invectus in defunctum
16  6,   38|         preces satias mitigabant, quin incerta vel abolita pro
17 11,    8|        proturbat; neque cunctatur quin proximas praefecturas corripiat,
18 11,   22|       aetas quidem distinguebatur quin prima iuventa consulatum
19 11,   23|   paenitere veteris rei publicae. quin adhuc memorari exempla quae
20 11,   34|     facere: sed non ideo pervicit quin suspensa et quo ducerentur
21 11,   34|       Vibidiam depellere nequivit quin multa cum invidia flagitaret
22 12,    5|      domum patrui fratris filiae: quin et incestum ac, si sperneretur,
23 12,    6|     insignem. nec diu anquirendum quin Agrippina claritudine generis
24 12,   20|         infamiae, si pellerentur. quin adriperet et servaret exulem,
25 12,   32|          non clementia mutabatur, quin bellum exerceret castrisque
26 12,   54|    militum proruperant, dubitatum quin capite poenas luerent: Cumanus
27 12,   57|     pontibus pedestrem ad pugnam. quin et convivium effluvio lacus
28 12,   61|     quisque aetatibus viguissent. quin etiam dixit Xenophontem,
29 13,    5|    arceret, auditus non adimeret. quin et legatis Armeniorum causam
30 13,   13|         summa fortuna expeterent. quin et fatebatur intempestivam
31 13,   14|        exerceret. non abnuere se, quin cuncta infelicis domus mala
32 13,   27|   libertatem in communi posuisse. quin et manu mittendi duas species
33 13,   45|       Neronis habebatur. nec mora quin adulterio matrimonium iungeretur. ~
34 13,   49|          tam levia consectaretur? quin de bello aut pace, de vectigalibus
35 14,   15|     gestus modosque haud viriles. quin et feminae inlustres deformia
36 14,   26|                             26-~ ~Quin et Tiridaten per Medos extrema
37 14,   29|     excursibus Siluras populatus, quin ultra bellum proferret,
38 14,   33|         eius orantium flexus est, quin daret profectionis signum
39 14,   48|          supplicia decernerentur. quin in insula publicatis bonis,
40 14,   56|   liberalitas explere non potest. quin, si qua in parte lubricum
41 14,   58|           praecipuum ad pericula. quin et Asiam favore iuvenis
42 15,   18|    consulitur spreta conscientia. quin et dissimulandis rerum externarum
43 15,   35|         quam in rebus novis esse; quin [innobiles] habere, quos
44 15,   39|         neque tamen sisti potuit, quin et Palatium et domus et
45 15,   39|        monumenta Agrippae, hortos quin etiam suos patefacit et
46 15,   44|    placamentis decedebat infamia, quin iussum incendium crederetur.
47 15,   47|           validum neque occultum, quin in utero repressum aut iter
48 15,   57|          spernerentur, pervicere, quin obiecta denegaret. sic primus
49 15,   58|        excubiis semet saepsisset. quin et urbem per manipulos occupatis
50 15,   65|         summum fastigium delecto. quin et verba Flavi vulgabantur,
51 16,    3|      multos per annos prodigeret. quin et inde iam largiebatur;
52 16,   22|                             22-~ ~Quin et illa obiectabat, principio