Lib.  Cap.

 1  1,    3|           Marcello generum sumpsit; Tiberium Neronem et Claudium Drusum
 2  1,    4|      experientia tantae moli parem, Tiberium Neronem maturum annis, spectatum
 3  1,    6|        credibile erat. propius vero Tiberium ac Liviam, illum metu, hanc
 4  1,    8|         inlatum per virgines Vestae Tiberium et Liviam heredes habuit.
 5  1,   10|          sacerdotes coli vellet. ne Tiberium quidem caritate aut rei
 6  1,   11|                11-~ ~Versae inde ad Tiberium preces. et ille varie diserebat
 7  1,   24|          quaeque maxime occultantem Tiberium perpulere, ut Drusum filium
 8  1,   24|         patri suo datus, magna apud Tiberium auctoritate, rector iuveni
 9  1,   26|             necem cunctis permitti. Tiberium olim nomine Augusti desideria
10  1,   29|          primi ordinis centurio, ad Tiberium mittuntur. certatum inde
11  1,   38|           sed Germanicum ducem, sed Tiberium imperatorem violari. simul
12  1,   46|            trepida civitas incusare Tiberium quod, dum patres et plebem,
13  1,   46|        Germanias commeare potuisse: Tiberium vigentem annis sedere in
14  1,   52|                   52-~ ~Nuntiata ea Tiberium laetitia curaque adfecere:
15  2,   18|  portaverant. miles in loco proelii Tiberium imperatorem salutavit struxitque
16  2,   29|         manus ac supplices voces ad Tiberium tendens immoto eius vultu
17  2,   40|             coetus celebrabant, cum Tiberium anceps cura distrahere,
18  2,   46|       concessit misitque legatos ad Tiberium oraturos auxilia. responsum
19  2,   50|        sermonibus divum Augustum ac Tiberium et matrem eius inlusisset
20  2,   53|                 53-~ ~Sequens annus Tiberium tertio, Germanicum iterum
21  2,   65|                   65-~ ~Nihil aeque Tiberium anxium habebat quam ne composita
22  2,   65|            omni potitus scripsit ad Tiberium structas sibi insidias,
23  2,   78|    sententiam trahitur missisque ad Tiberium epistulis incusat Germanicum
24  3,    4| imperitantium crederes. nihil tamen Tiberium magis penetravit quam studia
25  3,   10|           et patrum metuens: contra Tiberium spernendis rumoribus validum
26  3,   10|        multos valere. haud fallebat Tiberium moles cognitionis quaque
27  3,   15|            exterritus est quam quod Tiberium sine miseratione, sine ira,
28  3,   44|          laetabantur increpabantque Tiberium quod in tanto rerum motu
29  3,   48|         Caesari Armeniam optinenti. Tiberium quoque Rhodi agentem coluerat:
30  3,   56|            potestatis, quo defuncto Tiberium Neronem delegit ne successor
31  3,   65|        censerent. memoriae proditur Tiberium, quoties curia egrederetur,
32  3,   69|          possit. quanto rarior apud Tiberium popularitas tanto laetioribus
33  3,   73|   adrogantiae venerat ut legatos ad Tiberium mitteret sedemque ultro
34  4,    1|           stuprum veno dedisse, mox Tiberium variis artibus devinxit:
35  4,   10|           in patrem arguens moneret Tiberium vitandam potionem quae prima
36  4,   20|          auctoritate et gratia apud Tiberium viguerit. unde dubitare
37  4,   41|            praeberet, huc flexit ut Tiberium ad vitam procul Roma amoenis
38  4,   42|             cognitio cunctantem iam Tiberium perpulit ut vitandos crederet
39  4,   52|       propinquae accensa, pergit ad Tiberium ac forte sacrificantem patri
40  4,   57|            Tiberio Germanicum, sibi Tiberium adscivit. idque Augusta
41  4,   58|             siderum excessisse Roma Tiberium ut reditus illi negaretur.
42  4,   68|         superbiam, spes eius; ne in Tiberium quidem convicio abstinet;
43  4,   70|         inducantur? non imprudentem Tiberium tantam invidiam adisse:
44  5,    2|     feminarum animis, dicax idem et Tiberium acerbis facetiis inridere
45  6,    6|          animus dilaceretur. quippe Tiberium non fortuna, non solitudines
46  6,   28|        obscura: inter Ptolemaeum ac Tiberium minus ducenti quinquaginta
47  6,   29|             additis versibus qui in Tiberium flecterentur: verum ab Servilio
48  6,   30|            coeptam; perinde se quam Tiberium falli potuisse, neque errorem
49  6,   38|          domesticis malis; non enim Tiberium, quamquam triennio post
50  6,   47|            Romae futuris etiam post Tiberium caedibus semina iaciebantur.
51  6,   50|                           50-~ ~Iam Tiberium corpus, iam vires, nondum