Lib.  Cap.

 1  1,    3|          senem Augustum devinxerat adeo, uti nepotem unicum Agrippam
 2  1,   50|           non antepositi vigiliis: adeo cuncta incuria disiecta
 3  1,   56|           metuebantur. sed Chattis adeo inprovisus advenit, ut quod
 4  1,   74|           inditam. ad quod exarsit adeo, ut rupta taciturnitate
 5  1,   81|            quicquam firmare ausim: adeo diversa non modo apud auctores,
 6  2,   28|   alienatus, non verbis commotior (adeo iram condiderat); cunctaque
 7  2,   30|        protulit libellos vaecordes adeo ut consultaverit Libo an
 8  2,   34|        ceterum Urgulaniae potentia adeo nimia civitati erat ut testis
 9  2,   82|         vulgi sermones audita mors adeo incendit ut ante edictum
10  3,   19|   temporibus vario rumore iactata. adeo maxima quaeque ambigua sunt,
11  3,   22|       cognitione mentem principis: adeo vertit ac miscuit irae et
12  3,   34|           coniugum quidem penatis, adeo socios non onerent; cetera
13  3,   37|    mitigari. neque luxus in iuvene adeo displicebat: huc potius
14  3,   65|          sit. ceterum tempora illa adeo infecta et adulatione sordida
15  4,    1|           variis artibus devinxit: adeo ut obscurum adversum alios
16  4,   10|           temporum rumorem validum adeo ut noudum exolescat. corrupta
17  4,   15|           tum cuncta tractabantur, adeo ut procurator Asiae Lucilius
18  4,   34|      patres conscripti, arguuntur: adeo factorum innocens sum. sed
19  4,   51|    repercussae velut a tergo voces adeo cuncta miscuerant ut quaedam
20  5,    1|       marito, incertum an invitam, adeo properus ut ne spatio quidem
21  5,    9|    imminentium intellegens, puella adeo nescia ut crebro interrogaret
22  6,    1|       scelerum et libidinum quibus adeo indomitis exarserat ut more
23  6,    6|          cotidie sentio, si scio.» adeo facinora atque flagitia
24  6,   15|    consulto ne tecta quidem urbis, adeo publicum consilium numquam
25 11,    2|   voluntariam mortem propellerent, adeo ignaro Caesare ut paucos
26 11,    5|         quam advocatorum perfidia, adeo ut Samius, insignis eques
27 11,   16|            Romanas opes insurgere. adeo neminem isdem in terris
28 11,   19|        praegravem. igitur Claudius adeo novam in Germanias vim prohibuit
29 11,   23|       certabatur adseverantium non adeo aegram Italiam ut senatum
30 12,   26|     Augustae. quibus patratis nemo adeo expers misericordiae fuit
31 12,   42|            gratia, aetate extrema (adeo incertae sunt potentium
32 13,    1|   dominationibus aliis fastiditus, adeo ut C. Caesar pecudem auream
33 13,   17|         tamen Martis sepultus est, adeo turbidis imbribus, ut vulgus
34 13,   25|        inferrent, adversus ignaros adeo, ut ipse quoque exciperet
35 13,   35|      pellibus, quamvis hieme saeva adeo, ut obducta glacie nisi
36 13,   41|         eandem formam decernuntur, adeo modum egressa, ut C. Cassius
37 14,    3|     naufragio intercepta sit, quem adeo iniquum, ut sceleri adsignet,
38 14,   11|        quod fortuitum fuisse, quis adeo hebes inveniretur, ut crederet?
39 14,   12| quattuordecim urbis regiones. quae adeo sine cura deum eveniebant,
40 14,   31|          fore. quod contra vertit, adeo ut regnum per centuriones,
41 14,   34|          alias multitudo, et animo adeo feroci, ut coniuges quoque
42 14,   47|            fastigio datur, clarus, adeo ut Nero aeger valetudine,
43 14,   53|            pecuniam circumdedisti, adeo ut plerumque intra me ipse
44 15,   16|             16-~ ~Ceterum obsessis adeo suppeditavisse rem frumentariam
45 15,   60|           designati Nero adiungit, adeo propere, ut non complect
46 16,   14|            Ostoriusque habebantur, adeo ut testamentum Antei nemo