Lib.  Cap.

 1  1,    1|       neque decemviralis potestas ultra biennium, neque tribunorum
 2  1,    8|           ad posteros. legata non ultra civilem modum, nisi quod
 3  1,   17|          annus finem adferret, ne ultra sub vexillis tenerentur,
 4  1,   32|           patefecit. non tribunus ultra, non castrorum praefectus
 5  1,   65|       capto propere campo umentia ultra. neque tamen Arminius quamquam
 6  2,   14|          quam Rhenum neque bellum ultra, modo se patris patruique
 7  2,   26|        posset. haud cunctatus est ultra Germanicus, quamquam fingi
 8  2,   36|      quantum odii fore ab iis qui ultra quinquennium proiciantur?
 9  2,   50|           maiorum propinquis suis ultra ducentesimum lapidem removeretur
10  2,   63|       immixti turbarent, Danuvium ultra inter flumina Marum et Cusum
11  2,   70|        decedere. nec Piso moratus ultra navis solvit moderabaturque
12  2,   79|          dein mutua formidine non ultra iurgium processum est, Marsusque
13  2,   80|           ut venere in manus, non ultra dubitatum quam dum Romanae
14  3,   24|     Augusti adulter, quamquam non ultra foret saevitum quam ut amicitia
15  3,   29|           iam nimiae spei Seianum ultra extulisse. ~
16  3,   54|        transcenderis, neque metus ultra neque pudor est. cur ergo
17  4,   64|         cum ignis violentia urbem ultra solitum adfecit, deusto
18  5,    1|           priscum ad morem, comis ultra quam antiquis feminis probatum,
19  5,    5|       sibi cuncta postulavit. nec ultra deliberatum quo minus non
20  5,    9|        traheretur; neque facturam ultra et posse se puerili verbere
21  5,   10|         originem finemve eius rei ultra comperimus. ~
22  6,    2|         verbis moderans neque <UT>ultra abolitionem sententiae suaderet. ~
23  6,   44|       amore odia non fingere. nec ultra moratus quam dum Scytharum
24  6,   50|         epulas iubet discumbitque ultra solitum, quasi honori abeuntis
25  6,   50|           tamen labi spiritum nec ultra biduum duraturum Macroni
26 11,    1|        haberet. at Claudius nihil ultra scrutatus citis cum militibus
27 11,   21|       oblata ei species muliebris ultra modum humanum et audita
28 11,   23|        captivitas inferatur? quem ultra honorem residuis nobilium,
29 11,   26|       novissima voluptas est. nec ultra expectato quam dum sacrificii
30 12,    7|      orare clamitat. nec Claudius ultra expectato obvius apud forum
31 12,    9|          9-~ ~Placitum dehinc non ultra cunctari, sed designatum
32 13,   26|     concessum, quam ut centesimum ultra lapidem in oram Campaniae
33 13,   46|          ad superbiam vertens, si ultra unam alteramque noctem attineretur,
34 13,   51|            omissas petitiones non ultra annum resumerent; Romae
35 13,   52|         orbitate et senecta, quam ultra vitam eorum produxit, quorum
36 14,    1|          diu meditatum scelus non ultra Nero distulit, vetustate
37 14,   29|           Siluras populatus, quin ultra bellum proferret, morte
38 14,   54|        curis impar, cum opes meas ultra sustinere non possim, praesidium
39 14,   57| negotiorum adpetentes faciat. nec ultra mora. Sulla sexto die pervectis
40 15,    6|         tot per annos gloriae non ultra periculum faceret. nam,
41 15,   17|          dirutaque quae Euphraten ultra communiverat Corbulo, et
42 15,   23|       sibi ex Poppaea filiam Nero ultra mortale gaudium accepit
43 15,   66|  militaris quoque conspiratio non ultra fefellit, accensis [quoque]
44 16,   19|      illic attinebatur; nec tulit ultra timoris aut spei moras.