Lib.  Cap.

 1  1,    9|        quondam imperii princeps et vitae supremus, quod Nolae in
 2  1,   74|         Romano Hispone: qui formam vitae iniit, quam postea celebrem
 3  1,   80|      imperia ac plerosque ad finem vitae in isdem exercitibus aut
 4  2,   42|        infima insolita sunt, finem vitae sponte an fato implevit.
 5  2,   52|          quod Camillo ob modestiam vitae impune fuit. ~
 6  2,   88|           septem et triginta annos vitae, duodecim potentiae explevit,
 7  3,   51|         aerarium deferrentur idque vitae spatium damnatis prorogaretur.
 8  4,   21|       sordidae originis, maleficae vitae, sed orandi validus, per
 9  4,   30|         insulam referens dandosque vitae usus cui vita concederetur.
10  4,   34|        quam Cremutius relinquendae vitae certus in hunc modum exorsus
11  4,   38|         hos ut mihi ad finem usque vitae quietam et intellegentem
12  4,   39|           nam sibi multum superque vitae fore, quod tali cum principe
13  4,   40|      habuit insigni tranquillitate vitae, nullis rei publicae negotiis
14  4,   50|          imbecilli et quibus maior vitae quam gloriae cupido. at
15  4,   58|         multis fuit properum finem vitae coniectantibus vulgantibusque;
16  5,    2|            nihil mutata amoenitate vitae, magnitudinem negotiorum
17  6,   14|       prodigentia opum ac mollitia vitae amicus Seiano, nihil ad
18  6,   22|      causarum; ac tamen electionem vitae nobis relinquunt, quam ubi
19  6,   24|           Tiberio, mox, ubi exspes vitae fuit, meditatas compositasque
20  6,   24|       inter servorum ictus extrema vitae alimenta frustra orantem. ~
21  6,   25|           eiusque morte ad taedium vitae compulsam. sed Agrippina
22  6,   38|         maiestatis postulatus, vim vitae suae attulit, Tariusque
23  6,   40|            omissa defensione finem vitae sibi posuit. ~
24  6,   45|         incerto fuit ob propinquum vitae finem. neque enim multo
25 12,    1|           uxorem Claudio, caelibis vitae intoleranti et coniugum
26 12,    8|      conscivit, sive eo usque spem vitae produxerat, seu delecto
27 12,   51|     placida in eluvie spirantem ac vitae manifestam advertere pastores,
28 12,   59|      indignas sordis perpessus vim vitae suae attulit ante sententiam
29 13,   46|         devinctam Othoni per genus vitae, quod nemo adaequaret: illum
30 14,   19|      Romanis celebris et elegantia vitae, quod clariorem effecit,
31 14,   31| veteranorum militibus similitudine vitae et spe eiusdem licentiae.
32 14,   54|         orarem, ita in hoc itinere vitae senex et levissimis quoque
33 14,   64|     milites, praesagio malorum iam vitae exempta, nondum tamen morte
34 15,   62|      pulcherrimum habeat, imaginem vitae suae relinquere testatur,
35 15,   63|  susciperet, sed in contemplatione vitae per virtutem actae desiderium
36 15,   63|          ad iniurias relinqueret, «vitae» inquit «delenimenta monstraveram
37 15,   64|           mitiore spe blandimentis vitae evictam; cui addidit paucos
38 15,   70|            Scaevinus non ex priore vitae millitia, mox reliqui coniuratorum
39 16,   18|          officiis et oblectamentis vitae transigebatur; utque alios
40 16,   26|            tot per annos continuum vitae ordinem non deserendum: