Lib.  Cap.

 1  1,   74|  morientis libertatis. igitur Cn. Piso «quo» inquit «loco censebis,
 2  2,   32|         dies festus haberetur, L. Piso et Gallus Asinius et Papius
 3  2,   34|               34-~ ~Inter quae L. Piso ambitum fori, corrupta iudicia,
 4  2,   34|           doloris documentum idem Piso mox dedit vocata in ius
 5  2,   34|           finis rei, ex qua neque Piso inglorius et Caesar maiore
 6  2,   35|      diversas sententias noscere. Piso, quamquam afuturum se dixerat
 7  2,   35|           quia speciem libertatis Piso praeceperat, nihil satis
 8  2,   55|                      55-~ ~At Cn. Piso quo properantius destinata
 9  2,   55| eximeretur. neque tamen mitigatus Piso, et vix diei moram perpessus
10  2,   57|         convenere, firmato vultu, Piso adversus metum, Germanicus
11  2,   57|       rarus in tribunali Caesaris Piso, et si quando adsideret,
12  2,   69|      Caesarem intentabantur. dein Piso abire Syria statuit. mox
13  2,   70|           provincia decedere. nec Piso moratus ultra navis solvit
14  2,   76|       quid agendum consultanti M. Piso filius properandum in urbem
15  2,   78|             78-~ ~Haud magna mole Piso promptus ferocibos in sententiam
16  2,   80|                         80-~ ~Nec Piso, quamquam coepta secus cadebant,
17  2,   81|                     81-~ ~Interim Piso classem haud procul opperientem
18  2,   81|           tandem victa pertinacia Piso oravit ut traditis armis
19  3,    8|                           8-~ ~At Piso praemisso in urbem filio
20  3,    9|                              9-~ ~Piso Delmatico mari tramisso
21  3,   11|     excusantibus M. Lepidus et L. Piso et Livineius Regulus adfuere,
22  3,   12|   seditiose tractaverit exercitus Piso, quaesita sint per ambitionem
23  3,   14|          Germanici, cum super eum Piso discumberet, infectos manibus
24  3,   14|          haud minus Tiberius quam Piso abnuere. simul populi ante
25  3,   16| interrogationibus exquirit qualem Piso diem supremum noctemque
26  3,   16|         consulatis, ex quibus Cn. Piso qualicumque fortunae meae
27  3,   16|         tempus in urbe egerit, M. Piso repetere Syriam dehortatus
28  3,   17|       isque praenomen mutaret; M. Piso exuta dignitate et accepto
29  4,   45|          statim exanimaretur. sed Piso Termestinorum dolo caesus
30  6,   10|     recidisse. Per idem tempus L. Piso pontifex, rarum in tanta
31  6,   11|           egregie toleravit; dein Piso viginti per annos pariter
32  6,   26|        laeta morte Germanici, cum Piso caderet, precibus Augustae
33 13,   28|       lege agi posset. addidit L. Piso designatus consul, ne quid
34 15,   52|    fortunae suae mole. sed abnuit Piso, invidiam praetendens, si
35 15,   53|       magno operi sacrum. interim Piso apud aedem Cereris opperiretur,
36 15,   65|     occisum opera Pisonis Neronem Piso quoque interficeretur tradereturque
37 15,   65|         quia ut Nero cithara, ita Piso tragico ornatu canebat). ~