Lib.  Cap.

 1  1,    1|           res florentibus ipsis ob metum falsae, postquam occiderant,
 2  1,   21|       minus invidiam misericordiam metum et iras permoverent. adcurritur
 3  1,   28|           inserunt, spem offerunt, metum intendunt. «quo usque filium
 4  1,   36|       Galliarum erupturas. augebat metum gnarus Romanae seditionis
 5  1,   68|           super milite et quasi ob metum defixo. postquam haesere
 6  2,   12|           militaris cibos spem aut metum proferrent. ~
 7  2,   57|       firmato vultu, Piso adversus metum, Germanicus ne minari crederetur;
 8  2,   66|           misit. Rhescuporis inter metum et iram cunctatus maluit
 9  2,   70|            haud minus ira quam per metum accepta. si limen obsideretur,
10  2,   72|         quae ostendisse credebatur metum ex Tiberio. neque multo
11  3,   26|          morem cuperent, nihil per metum vetabantur. at postquam
12  3,   40|         aut quibus ob egestatem ac metum ex flagitiis maxima peccandi
13  3,   53|          denotantibus vobis ora ac metum singulorum qui pudendi luxus
14  4,    3|            sed magnitudo facinoris metum, prolationes, diversa interdum
15  5,    6|          ea re habitae, ex quis ob metum paucae, plures adsuetudine . . . . . . «
16  5,    8|      crebris prolationibus spem ac metum iuxta gravatus Vitellius
17  6,    4| accusatione intenta nunc silerent: metum prorsus et noxae conscientiam
18  6,   36|     tamquam Mesopotamiam invasurus metum Romani belli fecisset. tum
19 11,   10|        amorem inter popularis quam metum apud hostis quaesivisset.
20 12,   31|            gnarus primis eventibus metum aut fiduciam gigni, citas
21 12,   51|           primam utcumque fugam ob metum hostilem et mariti caritatem
22 12,   65|         successore nullum principi metum: at novercae insidiis domum
23 13,    9|        bello delectus spes eius ad metum mutaret. Nero quo componeret
24 13,   47|    simulatorem interpretando. quem metum Graptus ex libertis Caesaris,
25 13,   47|         passim exercebatur, inanem metum fecerant. neque servorum
26 14,    4|            blandimentum sublevavit metum: comiter excepta superque
27 14,   23|       Tigranocerta, quibus excisis metum hostium intenderet vel,
28 14,   32|          ad spem, ita veteranis ad metum trahebantur. sed qua procul
29 14,   57|       Massiliam percussoribus ante metum et rumorem interficitur,
30 14,   62|           62-~ ~Varius sermo et ad metum atque iram adcommodatus
31 15,   50|        criminationibus ac saepe in metum adduxerat quasi adulterum
32 15,   51|           prolatantibusque spem ac metum Epicharis quaedam, incertum
33 15,   54|          ac deterius: quippe ultro metum intentabat, multosque astitisse
34 15,   73|           insontes ob invidiam aut metum extinxisset. ceterum coeptam
35 16,    3|        elusum admirans, pudorem et metum morte voluntaria effugit.
36 16,   15|        corpore armorumque scientia metum Neroni fecerat ne invaderet