Lib.  Cap.

 1  1,    4|   libertatis in cassum disserere, plures bellum pavescere, alii cupere.
 2  1,   11|          ad unum omnia deferrent: plures facilius munia rei publicae
 3  1,   15|      tenuit, moderante Tiberio ne plures quam quattuor candidatos
 4  1,   22|             Flagrantior inde vis, plures seditioni duces. et Vibulenus
 5  1,   31|         legiones turbatae, quanto plures tanto violentius, et magna
 6  1,   68|           promptam expugnationem, plures captivos, incorruptam praedam
 7  1,   80|    servavisse, quidam invidia, ne plures fruerentur; sunt qui existiment,
 8  2,    6|            ut sine noxa siderent; plures adpositis utrimque gubernaculis,
 9  2,    8|     dextras in terras iturum; ita plures dies efficiendis pontibus
10  2,   24|         pars navium haustae sunt, plures apud insulas longius sitas
11  2,   38|       inhonesta, laudare mos est, plures per silentium aut occultum
12  2,   82|     audita in alios atque illi in plures cumulata gaudio transferunt.
13  3,    1|       officium in principem rati, plures illos secuti, ruere ad oppidum
14  3,   24|          effectis in quae tetendi plures ad curas vitam produxero.
15  3,   26| Atheniensibus quaesitiores iam et plures Solo perscripsit. nobis
16  3,   34|     Paucorum haec adsensu audita: plures obturbabant neque relatum
17  3,   42|        paucique equitum corrupti, plures in officio mansere. aliud
18  3,   74|          conclamabantur; erantque plures simul imperatores nec super
19  4,   33|      utilia ab noxiis discernunt, plures aliorum eventis docentur.
20  4,   48|          munitionibus adiacerent, plures extra palarentur, tanto
21  5,    6|          ex quis ob metum paucae, plures adsuetudine . . . . . . «
22  6,    7|            pars ad subsidium sui, plures infecti quasi valetudine
23  6,   12|      carminibus Sibullae, una seu plures fuer datoque sacerdotibus
24 12,   48|      paucis decus publicum curae, plures tuta disserunt: omne scelus
25 13,   33|                  33-~ ~Idem annus plures reos habuit. quorum P. Celerem
26 14,   14|       ratusque dedecus moliri, si plures foedasset, nobilium familiarum
27 14,   44|            possumus singuli inter plures, tuti inter anxios, postremo,
28 14,   49|    obiecisse invidiae viderentur, plures numero tuti, Thrasea sueta
29 14,   51|          meatu spiritum finiebat. plures iussu Neronis, quasi remedium
30 14,   60|    quibusdam, ut falsa adnuerent, plures perstitere sanctitatem dominae
31 15,    6|                         6-~ ~Haec plures ut formidine regis et Corbulonis
32 15,   32|           inlustrium senatorumque plures per arenam foedati sunt. ~
33 15,   51|       spem dedit posse impelli et plures conciliare: nec leve auxilium
34 15,   68|     vetustis in eum simultatibus, plures, quia praecipitem et insociabilem