Lib.  Cap.

 1  3,   31|        apiscendi favoris. Domitius Corbulo praetura functus de L. Sulla
 2  3,   31|        aetate uberrimus erat. idem Corbulo plurima per Italiam itinera
 3 11,   18|       morte Sanquinii alacres, dum Corbulo adventat, inferiorem Germaniam
 4 11,   18|         ditis et imbellis esse. at Corbulo provinciam ingressus magna
 5 11,   19|         motae Chaucorum mentes, et Corbulo semina rebellionis praebebat,
 6 13,    8|          copias Syriam intravisset Corbulo, omnium ora in se verteret,
 7 13,   34|         potentiae donum habere, et Corbulo dignum magnitudine populi
 8 13,   36|                      36-~ ~Interim Corbulo legionibus intra castra
 9 13,   36|        fuga rediere. quod graviter Corbulo accepit increpitumque Paccium
10 13,   37|            pugna exterrere. igitur Corbulo, quaesito diu proelio frustra
11 13,   37|       clade Romana expertam. ad ea Corbulo, satis comperto Volgaesen
12 13,   38|         turmas. dieque pacto prior Corbulo socias cohortes et auxilia
13 13,   39|    praesidiis nostris insessos, et Corbulo, ne inritum bellum traheretur
14 13,   41|                           41-~ ~Et Corbulo castra in loco metatus,
15 14,   23|                           23-~ ~At Corbulo post deleta Artaxata utendum
16 14,   23| inrumpentem montibus defensi; quos Corbulo immissis Hiberis vastavit
17 14,   25|      ostentantes. eos regredientes Corbulo, ne Euphraten transgressi
18 14,   26|       Antiocho parere iussae sunt. Corbulo in Syriam abscessit, morte
19 15,    5|                               5-~ ~Corbulo tamen, quamvis secundis
20 15,    6|            cum Corbulone certaret, Corbulo meritae tot per annos gloriae
21 15,    6|           partirenturve. sed neque Corbulo aemuli patiens, et Paetus,
22 15,    8|      vastandisque regionibus, quas Corbulo integras omisisset. et capta
23 15,    9|                       9-~ ~Interim Corbulo numquam neglectam Euphratis
24 15,   16|    inicerent, contraque prodiderit Corbulo Parthos inopes copiarum
25 15,   16|          terga in acie vertissent. Corbulo cum suis copiis apud ripam
26 15,   17|         imperatoris habere mandata Corbulo: periculo legionum commotum
27 15,   17|       Euphraten ultra communiverat Corbulo, et Armenii sine arbitro
28 15,   25|         nec dubitatum de bello. et Corbulo militum atque hostium tot
29 15,   26|                           26-~ ~At Corbulo, quarta et duodecima legionibus,
30 15,   28|            desiluit; nec cunctatus Corbulo, et pedes uterque dexteras
31 15,   30|              30-~ ~Addidit gloriae Corbulo comitatem epulasque; et