Lib.  Cap.

 1  1,   39|      legatos praesidio auxiliarium equitum dimittit. ~
 2  1,   49|      viginti socias cohortis, octo equitum alas, quarum ea seditione
 3  1,   51|           itineri et proelio. pars equitum et auxiliariae cohortes
 4  1,   63|            vexerat, reportat; pars equitum litore Oceani petere Rhenum
 5  2,   17|          proruperant, validissimos equitum ineurrere latus, Stertinium
 6  2,   25|           triginta peditum, tribus equitum milibus ire in Chattos imperat;
 7  2,   33| possidentis. distinctos senatus et equitum census, non quia diversi
 8  2,   55|            tenebat, .sed exercitio equitum, decursibus cohortium interesse,
 9  2,   65|       praetendens novis peditum et equitum copiis sese firmabat. molliter
10  2,   68|           Vibio Frontone praefecto equitum vincitur, mox Remmius evocatus,
11  3,   30|           etiam potestate legendis equitum decuriis functus, opumque
12  3,   42|         destinatis, pellicere alam equitum, quae conscripta e Treviris
13  3,   42|         bellum inciperet; paucique equitum corrupti, plures in officio
14  4,    6|   publicorum fructuum societatibus equitum Romanorum agitabantur. res
15  4,   73|            provincia peditumque et equitum auxiliarium delectos accivit
16  6,   37|           primus Ornospades multis equitum milibus in castra venit,
17 12,   60|        posthac et Vedios et cetera equitum Romanorum praevalida nomina
18 13,   27|           conscriptas; et plurimis equitum, plerisque senatoribus non
19 13,   38|          locumque destinari. mille equitum praesidium Tiridates adfore
20 13,   38|        porrigebatur ad explicandas equitum turmas. dieque pacto prior
21 13,   40|        sagittarius et cetera manus equitum ibat, productior cornu sinistro
22 13,   40|           nec amplius quam decurio equitum audentius progressus et
23 13,   43|            Lupum circumventos, iam equitum Romanorum agmina damnata
24 14,   20|   iustitiam auctum iri et decurias equitum egregium iudicandi munus [
25 14,   26|          sociorum cohortes duaeque equitum alae; et quo facilius novum
26 15,    2|        Tiridatis evinxit, promptam equitum manum, quae regem ex more
27 15,   32|           in ius Latii transtulit. equitum Romanorum locos sedilibus
28 16,    5|   praeteriret. constitit plerosque equitum, dum per angustias aditus
29 16,   13|            eodem rogo cremabantur. equitum senatorumque interitus quamvis