Lib.  Cap.

 1  1,    2|           periculosa mallent. neque provinciae illum rerum statum abnuebant,
 2  1,   11|         armis, quot classes, regna, provinciae, tributa aut vectigalia,
 3  1,   44|       mittuntur, specie defendendae provinciae ob imminentis Suebos ceterum
 4  2,   42|            imperium cupientibus; et provinciae Syria atque Iudaea, fessae
 5  2,   43|         patrum per missae Germanico provinciae quae mari dividuntur, maiusque
 6  2,   56|             at Cappadoces in formam provinciae redacti Q. Veranium legatum
 7  2,   59| cognoscendae antiquitatis. sed cura provinciae praetendebatur, levavitque
 8  2,   72|          extinguitur, ingenti luctu provinciae et circumiacentium populorum.
 9  2,   76|            non poena; et ademptione provinciae satis factum immicis. quod
10  3,   14|             erant, Caesar ob bellum provinciae inlatum, senatus numquam
11  3,   74|             in hibernaculis veteris provinciae componit, sed ut in limine
12  4,    6|        diligentiaque poterat. et ne provinciae novis oneribus turbarentur
13  4,   45|           Termestinae. is praetorem provinciae L. Pisonem, pace incuriosum,
14  6,   29|             quia male administratae provinciae aliorumque criminum urgebatur,
15 12,   23|           datum ut senatoribus eius provinciae non exquisita principis
16 12,   23|       regibus Sohaemo atque Agrippa provinciae Syriae additi. Salutis augurium
17 12,   54|         Ventidio [Cumano], cui pars provinciae habebatur, ita divisis ut
18 12,   54|       deliquerant Cumanus, et quies provinciae reddita. ~
19 13,    4|     tribunalibus Italia et publicae provinciae adsisterent: illi patrum
20 13,   46|           in urbe aemulatus ageret, provinciae Lusitaniae praeficitur;
21 13,   53|        Veterem, ne legiones alienae provinciae inferret studiaque Galliarum
22 14,   30|         Svetonio repentina defectio provinciae nuntiatur. ~
23 14,   31|         graviorum, quando in formam provinciae cesserant, rapiunt arma,
24 14,   32|             est. qua clade et odiis provinciae, quam avaritia eius in bellum
25 15,    5|   Vologaesen, qui expostularent vim provinciae inlatam: socium amicumque
26 15,   21|        aequalibus atque constantius provinciae regentur. nam ut metu repetundarum
27 15,   45|         pecuniis pervastata Italia, provinciae eversae sociique populi
28 16,   23|             et ambitio conciliandae provinciae ad spes novas. tempus damnationi