Lib.  Cap.

 1  1,   14|        tribuerentur, ceterum anxius invidia et muliebre fastigium in
 2  1,   41|             nihil aeque flexit quam invidia in Treviros: orant obsistunt,
 3  1,   44|            eosdem saevitia facti et invidia erat. secuti exemplum veterani
 4  1,   80|         aeternis servavisse, quidam invidia, ne plures fruerentur; sunt
 5  2,   38|           nostras hic augeamus, cum invidia senatus et principum, sive
 6  2,   56|          Romanos odio et in Parthum invidia. regem illa tempestate non
 7  2,   71|      propinquus sanguis, etiam quos invidia erga viventem movebat, inlacrimabunt
 8  3,   15|               15-~ ~Eadem Plancinae invidia, maior gratia; eoque ambiguum
 9  3,   16|         conspiratione inimicorum et invidia falsi criminis oppressus,
10  3,   17|   respondente nullo, miseratio quam invidia augebatur. primus sententiam
11  3,   53|      quisque gratiam trahant, unius invidia ab omnibus peccatur. quid
12  3,   75|     consulatum adeptus est odium ex invidia oriebatur. ~
13  4,   60|         fratribus odia accendebatur invidia quod mater Agrippina promptior
14  6,    5|             auctor eoque inveterata invidia, ubi primum facultas data
15  6,   29|          criminum urgebatur, culpam invidia velavisse, frustra conterrita
16  6,   43| concelebraverant, pars metu, quidam invidia in Abdagaesen qui tum aula
17 11,   34|             nequivit quin multa cum invidia flagitaret ne indefensa
18 12,   67|      timebantur, spreta praesentium invidia provisam iam sibi Xenophontis
19 12,   69|          filio privignus iniuria et invidia animos vulgi turbaret. ~ ~
20 13,    4|             quorum recens flagrabat invidia. non enim se negotiorum
21 13,    6|            uteretur, si ducem amota invidia egregium quam si pecuniosum
22 13,   15|           exemerat. Nero intellecta invidia odium intendit; urgentibusque
23 13,   42|       meritus reus, haud tamen sine invidia Senecae damnatur. is fuit
24 14,   18|         agris orta adversus iudicem invidia; et senatus ignota sibi
25 15,   19|         filios genuerant] magna cum invidia senatum adeunt, ius naturae,
26 15,   64|       proprio odio, ac ne glisceret invidia crudelitas, [iubet] inhiberi
27 16,    7|          saevitiamque, nova insuper invidia Nero complevit prohibendo
28 16,   18|       Petronius adprobavisset. unde invidia Tigellini quasi adversus